Η ΣΧΕΣΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ ΦΟΒΟΥ & ΘΥΜΟΥ ~ Ατμαν Νιτυανάντα

Από την επιθυμία γεννιέται η δυστυχία. Από την επιθυμία ο φόβος.  

Για αυτόν που είναι ελεύθερος από επιθυμία δεν υπάρχει ούτε δυστυχία, ούτε φόβος

~ Βούδας 

Εκείνοι που είναι ελεύθεροι από την επιθυμία και το θυμό, οι αυτοκυριαρχημένοι, που έχουν ελέγξει τις σκέψεις τους, και που έχουν συνειδητοποιήσει τον Εαυτό (Ατμαν, Συνειδητότητα), βιώνουν την πανταχού παρούσα ειρήνη και Ευδαιμονία του Θεού ( Νιρβάνα του Μπράμαν)  

~ Μπαγκαβάντ Γκίτα

Η ΣΧΕΣΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ ΦΟΒΟΥ & ΘΥΜΟΥ

 Τα κατώτερα συναισθήματα με πρώτα το θυμό και τον φόβο έχουν μια αιτία, την επιθυμία.

Μερικοί λένε πως ο θυμός έχει αιτία τον φόβο. Δευτερευόντως ναι. Γιατί πίσω από το φόβο είναι πάλι κάποια επιθυμία ή ανάγκη (που επίσης είναι ένα θέλω, άρα μια επιθυμία), οπότε πάντα η ρίζα αιτία είναι ένα θέλω ή ένα δεν θέλω.

Ο θυμός και ο φόβος είναι παιδιά δίδυμα και πρωτότοκα της επιθυμίας.

Η αβεβαιότητα της εκπλήρωσης μιας επιθυμίας ή ανάγκης, ή και το αντίθετο, δηλαδή η πιθανότητα να μην μπορέσουμε να αποφύγουμε αυτό που δεν θέλουμε να μας συμβεί, γεννούν την ανησυχία, την αγωνία το άγχος και τον φόβο, (ανησυχία, αγωνία και άγχος είναι απόψεις του φόβου).

Δηλαδή ο φόβος γεννάτε από την αβεβαιότητα έκβασης μια επιθυμίας, μιας ανάγκης, ενός θέλω ή ενός δεν θέλω. 

Παρόμοια όταν εμποδίζεται η ικανοποίηση μιας επιθυμίας μας, ή ανάγκης μας τότε η επιθυμία μεταμορφώνεται σε θυμό ενάντια σε αυτό ή αυτόν που στέκεται  εμπόδιο στην ικανοποίησης της επιθυμίας μας. 

Ούτε η επιθυμία ούτε ο θυμός είναι επιλογές μας, άπλα μας συμβαίνουν. Είναι εκφράσεις του κατώτερου ρατζασοταμασικού εγώ, το οποίο σαν μια μηχανή λειτουργεί μηχανικά και ασταμάτητα και εκδηλώνεται κυρίως μέσα από κατώτερα συναισθήματα, τις παρορμήσεις και τις επιθυμίες,

Όποτε το πόσο θα παραμείνει ή όχι κανείς θυμωμένος εξαρτάται κυρίως από το την δύναμη του εγώ του, την σημασία του γεγονότος, την γενική εσωτερική του κατάσταση εκείνη την εποχή, τις συνθήκες του συμβάντος, την ιδιοσυγκρασία του και από ασυνείδητες διεργασίες, προγραμματισμούς και μηχανισμούς του νου του και για όσους ασκούνται στην αυτογνωσία από την ικανότητα τους να εφαρμόσουν τις τεχνικές και μεθόδους που μαθαίνουν.

Συνειδητά και σε βάθος μπορούν να αλλάξουν την ψυχολογία τους μόνο αυτοί που κάνουν σταθερά και συστηματικά αυτογνωσία και εργασία με την ψυχολογία τους (με το νου και τα συναισθήματα τους), που έχουν αναπτύξει ικανότητες (όπως το να παραμένουν σε εγρήγορση και αυτεπίγνωση, να έχουν αναπτύξει την απόσπαση, την διάκριση, την συγκέντρωση, την αποδοχή κ.λπ.) και έχουν μάθει τεχνικές διάλυσης των εγωϊκών τάσεων και αρνητικών συναισθημάτων.

Μέσα από την συνεχή άσκηση  μπορούν σταδιακά να μειώσουν την ένταση, τη διάρκεια και τη συχνότητα εμφανίσεως του θύμου, και όλων των άλλων συναισθημάτων (αλλά και επιθυμιών, συνηθειών, εθισμών, αυτόματων συμπεριφορών κ.λπ.) και  αν είναι αποφασισμένοι, υπομονετικοί, επίμονοι και  εργατικοί να τα εξαλείψουν ολοκληρωτικά από τον ψυχισμό τους.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΠΑΓΚΑΒΑΝΤ ΓΚΙΤΑ 

Ο Αρτζουνα είπε:

36. Τι όμως, σπρώχνει τον άνθρωπο να κάνει την αμαρτία, ακόμα κι άθελα του, σαν ν' αναγκάζεται με τη βία;

Ο Ευλογημένος Κύριος (Κρίσνα) είπε: 

 
37. Αυτό είναι η επιθυμία, αυτό είναι η οργή (θυμός), που γεννιέται από την γκούνα ράτζας*, το μεγάλο κακό που κατατρώγει τα πάντα. Μάθε, πως αυτό (η επιθυμία)είναι ο εχθρός εδώ.

38.Οπως σκεπάζεται η φωτιά από τον καπνό, κι ένας καθρέπτης απ την σκόνη, όπως σκεπάζεται το έμβρυο από το άμνιο (ο υμένας που περιβάλει το έμβρυο), έτσι σκεπάζεται Αυτό (ο Ατμαν, Συνειδητότητα) από την επιθυμία.

ΣΧΟΛΙΟ: Η επιθυμία σκεπάζει με διαφορετικό τρόπο τον Ατμαν (Συνειδητότητα) ο οποίος είναι πιο λεπτοφυής ακόμη και από το κενό διάστημα. Η επιθυμία που είναι ένα ενεργειακό πεδίο μας εμποδίζει με διάφορους τρόπους να έχουμε καθαρή επίγνωση του Ατμαν που είναι η ουσιαστική μας φύση, αθάνατη, αιώνια, αμετάβλητη, πάντα ειρηνική και ευδαιμονούσα και ένα με τη παγκόσμια Συνειδητότητα (Μπράμαν) αυτό που αποκαλούμε Θεός.
 

Η επιθυμία με την δόνηση που παράγει, κάνει το νου εξωστρεφή και χονδροειδή, δημιουργεί ταύτιση, συνεχή κίνηση του νου, συναισθηματική ταραχή.

39. Σκεπασμένη είναι η Γνώση απ αυτόν τον αιώνιο εχθρό του Σοφού, την αχόρταγη φωτιά της επιθυμίας.

40. Οι αισθήσεις, το μάνας και το μπούντι λένε ότι είναι η έδρα της επιθυμίας. Με αυτά παραπλανά τον κάτοικο του σώματος σκεπάζοντας την Γνώση (δεν μας επιτρέπει να έχουμε επίγνωση του Ατμαν).

62. Όταν ο άνθρωπος σκέπτεται τα αντικείμενα τότε (ο νους του) γοητεύεται από αυτά και προσκολλάται σε αυτά. Από την προσκόλληση γεννιέται η επιθυμία και από την επιθυμία (την ανεκπλήρωτη) γεννιέται ο θυμός.

63. Από το θυμό γεννιέται η σύγχυση, από τη σύγχυση το χάσιμο της μνήμης*, από το χάσιμο της μνήμης ο παραλογισμός (το χάσιμο της διάκρισης και της λογικής) και από το χάσιμο της διάκρισης ο άνθρωπος χάνεται.

26. Εκείνοι που είναι ελεύθεροι από την επιθυμία και το θυμό, οι αυτοκυριαρχημένοι, που έχουν ελέγξει τις σκέψεις τους, και που έχουν συνειδητοποιήσει τον Εαυτό (Ατμαν, Συνειδητότητα), βιώνουν την πανταχού παρουσα ειρήνη και Ευδαιμονία του Θεού ( Νιρβάνα του Μπράμαν.