Χαίρεστε όταν σας λένε μπράβο, τι καλά τα καταφέρατε, πόσο καλά μαγειρεύετε, πόσο ωραία ρούχα φοράτε, πόσο ωραία είναι τα μαλλιά σας .... Και νοιώθετε δυσαρεστημένοι, θυμωμένοι ή στεναχωρημένοι... όταν δεν παίρνετε το μπράβο, την αποδοχή, όταν δεν ακούτε ένα καλό λόγο για κάτι που προσφέρατε ή κάνατε για τους άλλους, όταν σας απορρίπτουν (ή νομίζετε ότι σας απορρίπτουν), όταν σαν κριτικάρουν (ή νομίζετε ότι σας κριτικάρουν), όταν σας κάνουν παρατήρηση, ....
Αυτό συμβαίνει γιατί προγραμματίστηκε ο νους από τους γονείς σας, τους δασκάλους.... να αξιολογείτε τον εαυτό σας με βάση τις απόψεις και τις γνώμες των άλλων για εσάς, και με βάση τα εξωτερικά σας χαρακτηριστικά.
Παρά ταύτα η ρίζα-αιτία είναι η ταύτιση σας με το σώμα και το νου, η επιθυμία και η άγνοια της αληθινής σας φύση.
Ο κατώτερος νους και το εγώ από τη φύση του ζει ταυτισμένος με τις μορφές και αντιλαμβάνεται τις μορφές ως τη μόνη πραγματικότητα αν και είναι απλά πρόσκαιρες μορφοποιήσεις, δημιουργημένες από την ενέργεια και το νου. Ως εκ τούτου είναι υποκείμενος στις εξωτερικές επιρροές και δυνάμεις της ζωής.
Μόνο ο εσωτερικός νους προικισμένος με φως της Συνειδητότητας μπορεί να αναγνωρίσει, να διακρίνει και να συνειδητοποιήσει ότι δεν είμαστε τίποτα από όλα αυτά που μας περιορίζουν και μας κάνουν δυστυχείς.
Γι αυτό είναι αναγκαίο να ερευνήσετε και να συνειδητοποιήσετε ότι δεν είσαστε το σώμα και ότι η αξία σας και η ευτυχία σας δεν εξαρτάται από τίποτα έξω από εσάς.