OM! Η ΑΥΤΟΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ Η ΑΦΥΠΝΙΣΗ ~ Ατμαν Νιτυανάντα

Η ΑΥΤΟΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ Η ΑΦΥΠΝΙΣΗ

Η αιτία της δυστυχίας μας και των προβλημάτων μας είναι το ότι δεν έχουμε επίγνωση της αληθινής μας φύσης (Συνειδητότητα) και δεν ζούμε σε αρμονία με αυτή. Κύρια αιτία είναι η φαινομενική ταύτιση του αληθινού μας Εαυτού, της Συνειδητότητας (Άτμαν, Ψυχή, Πνεύμα) με το σώμα και το νου. Η ρίζα-αιτία της ταύτισης είναι οι ράτζας και τάμας ποιότητες (γκούνας) και το εγώ του οποίου η ουσιαστική φύση είναι η επιθυμία.

Οι δυο κυρίες ταυτίσεις της Συνειδητότητας είναι με το εγώ και το σώμα, και εξ αιτίας αυτών νομίζουμε ότι είμαστε το σώμα και επίσης ότι η Συνειδητότητα είναι κάτι που ανήκει στο εγώ και στο σώμα. Πιο συγκεκριμένα το εγώ ταυτίζεται ταυτόχρονα και με τη Συνειδητότητα και με το σώμα. Έτσι δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι η Συνειδητότητα ανήκει στο σώμα και στον νου, και την ψευδαίσθηση ότι είμαστε το σώμα ενώ στην πραγματικότητα η Συνειδητότητα είναι ανεξάρτητη και από το σώμα και τον νου και είμαστε η Συνειδητότητα και όχι το σώμα.

Επιπλέον, εξ αιτίας των προηγούμενων ταυτίσεων αντιλαμβανόμαστε τις μορφές και όλο τον κόσμο ως πραγματικό και ανεξάρτητο από τη Συνειδητότητα που είναι η μόνη αιώνια, αμετάβλητη, αυθύπαρκτη και αυτόφωτη πραγματικότητα. Δηλαδή νομίζουμε ότι ο κόσμος υπάρχει ανεξάρτητα από την Συνειδητότητα και ότι εμείς ως σώμα-νους είμαστε ένα υποκείμενο ξεχωριστό από τον κόσμο και την συμπαντική Συνειδητότητα.

Η ενδελεχής και λεπτομερής έρευνα της φαινομενικής ταύτισης της Συνειδητότητας με το σώμα (τα τρία σώματα ή πέντε επικαλύμματα ακριβέστερα*), μέσα από μελέτη, το στοχασμό, την αυτοέρευνα, την διάκριση και την επίγνωση είναι ο πιο άμεσος και αποτελεσματικός τρόπος να διακρίνουμε και να συνειδητοποιήσουμε ότι η ταύτιση της Συνειδητότητας με το σώμα και το εγώ είναι φαινομενική καθώς επίσης να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε η Συνειδητότητα και όχι το εγώ και το σώμα.

Η συνειδητοποίηση της αληθινής μας φύσης δεν βασίζεται στην τυφλή πίστη (αν και η πίστη-εμπιστοσύνη στα λόγια του δασκάλου και της διδασκαλίας είναι απαραίτητη) άλλα στην ενδελεχή και σε βάθος έρευνα τόσο της φαινομενικής μας φύσης (σώμα, νους) όσο και της αληθινής (Συνειδητότητα).

Για την έρευνα αυτή χρειάζεται ο μαθητής την απαραίτητη  και ορθή γνώση ώστε να επικεντρωθεί στα ουσιώδη στοιχεία της έρευνας αλλά και να αποφύγει τις παγίδες του εγώ το οποίο δεν θέλει να χάσει την επικυριαρχία επάνω μας. Θυμίζω βέβαια ότι τελικά ο καθένας θα βρει τελικά το δικό του τρόπο να κάνει αυτή την έρευνα. Δεν έχει νόημα να επαναλαμβάνουμε μηχανικά αυτά που ακούμε ή διαβάζουμε. Είναι απαραίτητο να στοχαστούμε σε αυτά για να τα κατανοήσουμε και μέσα από την έρευνα και την άσκηση να βρούμε τον δικό μας τρόπο να τα εφαρμόσουμε.

Για να κάνουμε αυτή την έρευνα αποτελεσματικά απαιτείται μια προετοιμασία του νου. Επειδή πρόκειται για λεπτοφυείς εσωτερικές καταστάσεις είναι αναγκαίο να αποκτήσουμε ένα νου καθαρό, διαυγή, σταθερό, αποσπασμένο, εστιασμένο, και με διάκριση. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να κάνουμε την αυτοέρευνα αν έτσι νοιώθουμε. Θα συνιστούσα όμως να συνδυάζουμε την αυτοέρευνα και με άλλες πρακτικές που θα μας βοηθήσουν να εξαγνίσουμε τον νου και την καρδιά έτσι ώστε να γινόμαστε όλο και περισσότερο ικανοί στην αυτοέρευνα και τον διαλογισμό.

Όσοι έχουν προετοιμαστεί στις προηγούμενες υπάρξεις μπορούν να είναι ήδη έτοιμοι ή να χρειαστούν μια σχετικά μικρής χρονικής διάρκειας προετοιμασία ώστε να εφαρμόσουν αποτελεσματικά τις μεθόδους της Γκιάνα γιόγκα* (Γιόγκα της γνώσης).

Η προετοιμασία αυτή περιγράφεται διεξοδικά στο βιβλίο Σάντανα Τσατουστάγια*. τα τέσσερα μέσα της απελευθέρωσης του Σουάμι Σιβανάντα)  (SADHANA CHATUSHTAYA - the four means of salvation of Swami Sivananda / δες στο τέλος του άρθρου). Σε αυτή προσδιορίζονται ποιες είναι οι προαπαιτούμενες ιδιότητες και ικανότητες που πρέπει να έχει ο μαθητής για να μπορέσει να ασκήσει αποτελεσματικά την Γκιάνα γιόγκα.

Σε αυτό το άρθρο θα ασχοληθώ μόνο με το θέμα της ταύτισης και της προβολής,  και το πώς η Συνειδητότητα (που είμαστε) ταυτίζεται με το σώμα και έτσι αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα ανάποδα. Αντί δηλαδή να έχουμε επίγνωση ότι είμαστε η Συνειδητότητα που εκδηλώνεται μέσα από ένα σώμα, νομίζουμε ότι είμαστε ένα σώμα τα οποίο έχει δική του αυτόνομη Συνειδητότητα ανεξάρτητη από την παγκόσμια Συνειδητότητα. Για να το πω με ένα τρόπο πιο κοντά στην πνευματική μας παράδοση, νομίζουμε ότι είμαστε ένα σώμα που έχει μια Ψυχή την οποία πρέπει να σώσουμε (της οποίας μάλιστα τη φύση αγνοούμε) ενώ στην πραγματικότητα είμαστε μια Ψυχή (εννοώ την Πνευματική μας αρχή, την Συνειδητότητα, γιατί η λέξη ψυχή χρησιμοποιείται ποικιλοτρόπως) που έχει ενσαρκωθεί σε ένα σώμα και η οποία βέβαια δεν χρειάζεται σώσιμο αφού είναι αθάνατη, αιώνια, ακατάστρεπτη, πάντα τέλεια, ειρηνική, ελεύθερη και ευδαιμονούσα.

Αυτό που απαιτείται να κάνουμε δεν είναι λοιπόν να σώσουμε την Ψυχή μας που είναι τέλεια, αλλά να διαλύσουμε την ψευδαίσθηση ότι είμαστε το σώμα και να εξαλείψουμε το εγώ το οποίο σκοτεινιάζει το νου και την διάκριση και δεν μας επιτρέπει να έχουμε πλήρη και αδιάλειπτη επίγνωση και βίωση της αληθινής μας φύσης (Συνειδητότητα, Ψυχή, Πνεύμα).

Η εξέταση της ταύτισης μέσα από την μελέτη και την αυτοέρευνα είναι ο πιο άμεσο τρόπος να διακρίνουμε ότι η ταύτισης ανάμεσα στην Συνειδητότητα με το σώμα, το εγώ και το νου είναι ψευδαισθησιακή. Μέσα από την μελέτη ή την ακρόαση της διδασκαλίας από κάποιο δάσκαλο, τον στοχασμό και την αυτοέρευνα μπορούμε να αναγνωρίσουμε την αληθινή μας φύση να αφυπνιστούμε από την ψευδαίσθηση ότι είμαστε το σώμα και να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε η ζωντανή σιωπηλή παρουσία (Συνειδητότητα) και τελικά να εδραιωθούμε σε αυτή και να ζούμε ως αυτή.  

Ας εξετάσουμε λοιπόν την ταύτιση η οποία πάντοτε συνδυάζεται με την προβολή. Ταύτιση σε αυτήν την περίπτωση σημαίνει ότι δύο πράγματα διαφορετικής φύσης φαίνονται σαν ένα και προβολή σημαίνει ότι οι ιδιότητες του ενός προβάλλεται στο άλλο και το αντίστροφο. Επιπλέον σε αυτήν την περίπτωση όχι μόνο βλέπουμε τα δύο σαν ένα (την Συνειδητότητα και το σώμα-νους) αλλά έχουμε και λάθος αντίληψη τι από τα δύο είμαστε. Έτσι αντί να αντιλαμβανόμαστε ότι είμαστε η Συνειδητότητα αντιλαμβανόμαστε ότι είμαστε το σώμα-νους. 

Ένα παράδειγμα για να καταλάβουμε την προβολή είναι η αίσθηση ότι δεν θα πεθάνουμε ποτέ. Αν και βλέπουμε καθημερινά ανθρώπους να πεθαίνουν, αν και γνωρίζουμε ότι κάποια στιγμή θα πεθάνουμε (ως σώμα) παρά ταύτα έχουμε την αίσθηση της αθανασίας, ότι δεν θα πεθάνουμε ποτέ.  Η αθανασία ανήκει στην Συνειδητότητα ενώ η θνησιμότητα στο σώμα. Αλλά ένεκα της ταύτισης που δημιουργείται από το εγώ και της προβολής της  αθανασίας της Συνειδητότητας στο σώμα έχουμε την ψευδαίσθηση ότι δεν θα πεθάνουμε ως σώμα. Μόνο όσοι έχουν φτάσει κοντά στο θάνατο (είτε από ατύχημα, είτε από ασθένεια) αντιλαμβάνονται ότι ήταν ψευδαίσθηση η αίσθηση ότι δεν θα πεθαίναν ποτέ. 

Θα διαχωρίσω την ταύτιση σε τρεις απόψεις:

1.        Η πλήρης ταύτιση,
2.        η μερική ταύτιση και
3.        η φαινομενική ψευδαισθησιακή ταύτιση

 Στην τρίτη κατηγορία ανήκει η ταύτιση ανάμεσα στη Συνειδητότητα με το εγώ και το σώμα αφού είναι φαινομενική και ψευδαισθησιακή

Στην πλήρη ταύτιση δύο πράγματα ενώνονται και γίνονται ένα, όπως για παράδειγμα όταν ενώσουμε δύο μπογιές. Ενώνουμε μια άσπρη με κίτρινη τις ανακατεύαμε και γίνονται μια ενιαία μάζα και το χρώμα γίνεται κιτρινωπό.

Στην μερική ταύτιση τα δύο αντικείμενα δεν γίνονται τελείως ένα αν και είναι ενωμένα μεταξύ τους. Παράδειγμα η ένωση δύο φύλλων χαρτιού με κόλλα. Τα δύο φύλλα διατηρούν την κατάσταση τους αλλά είναι ενωμένα μεταξύ τους. Το ίδιο συμβαίνει και όταν δημιουργούμε ένα νήμα κλωστής από δύο διαφορετικά νήματα. Η ένωση των δύο κάνει ένα ενιαίο νήμα, αλλά το κάθε νήμα διατηρεί την αυτονομία του θα λέγαμε.

Στην φαινομενική ψευδαισθησιακή ταύτιση δύο πράγματα φαίνονται σαν ένα χωρίς να έχουν καμία πραγματική επαφή μεταξύ τους. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκει η ταύτιση ανάμεσα στην Συνειδητότητα με το εγώ και το σώμα. Γι' αυτού του είδους την ταύτιση που μας ενδιαφέρει στην αυοτγνωσία θα αναφέρω περισσότερα παραδείγματα ώστε να γίνει πιο ξεκάθαρη και κατανοητή.

Παραδείγματα: Η κρυστάλλινη σφαίρα. Ο γαλάζιος ουρανός. Το σινεμά. 

Όταν πίσω από μια κρυστάλλινη σφαίρα υπάρχει ένα αντικείμενο, για παράδειγμα χρώματος μπλε, τότε φαίνεται ότι η κρυστάλλινη σφαίρα που είναι διαφανής σαν να είναι μπλε. Παρότι η σφαίρα είναι και παραμένει διάφανη δημιουργείται σε εμάς η ψευδαίσθηση ότι είναι χρώματος μπλε. Έτσι παρότι η σφαίρα και το μπλε αντικείμενο δεν έχουν επαφή μεταξύ τους φαίνονται σαν να είναι ένα. Αν βλέπαμε για πρώτη φορά την σφαίρα και αν δεν ήμασταν αρκετά προσεκτικοί μπορεί προς στιγμήν να πιστεύαμε ότι η σφαίρα είναι μπλε και μόνο αν την κοιτάγαμε πιο προσεκτικά θα αντιλαμβανόμασταν ότι κάναμε λάθος και ότι ήταν μια αυταπάτη που την βλέπαμε μπλε.

Όταν δεν υπάρχουν σύννεφα βλέπουμε τον ουρανό γαλάζιο και νομίζουμε ότι ο ουρανός είναι γαλάζιος. Αλλά ο ουρανός δεν έχει χρώμα, είναι κενός χώρος, άχρωμος και άμορφος. Καθώς όμως αντανακλά το φως του ήλιου στην ατμόσφαιρα φαίνεται στα μάτια μας το μπλε χρώμα του ηλιακού και φωτός και ταυτόχρονα δημιουργείται η ψευδαίσθηση ότι ο ουρανός είναι γαλάζιος. Υπάρχει δηλαδή ταύτιση του κενού χώρου με το γαλάζιο χρώμα του ηλιακού φωτός και φαίνονται σαν ένα. Το ίδιο συμβαίνει με τα νερά της θάλασσας. Φαίνονται γαλάζια ενώ το νερό είναι διαφανές.

Στο σινεμά βλέπουμε επάνω στην οθόνη το παιχνίδισμα του φωτός που δημιουργείται καθώς το φως του προβολέα περνάει μέσα από το φιλμ. Όλα τα πρόσωπα που βλέπουμε στην οθόνη και όλα όσα συμβαίνουν δεν είναι τίποτε άλλο παρά κίνηση του φωτός. Παρά ταύτα εμείς νομίζουμε ότι οι ηθοποιοί της οθόνης, χαίρονται, λυπούνται, φοβούνται θυμώνουν κ.λπ. και μαζί με αυτούς χαιρόμαστε, λυπόμαστε, στεναχωριόμαστε κ.λπ. κι εμείς. Αυτό συμβαίνει γιατί προβάλλεται σε αυτές τις ψεύτικες εικόνες το εγώ μας (και κύρια τα συναισθήματα και οι ενεργειακές αντιδράσεις). Ταυτιζόμαστε με τα πρόσωπα της  ταινίας και προβάλουμε σε αυτά τα δικά μας τις επιθυμίες, τα συναισθήματα, την απόλαυση ή τον πόνο μας και έτσι δύο τελείως διαφορετικά και ανεξάρτητα πράγματα, δηλαδή τα πρόσωπα τα δημιουργημένα από το φιλμ και το φως και τα δικά μας συναισθήματα γίνονται αντιληπτά σαν ένα. Και είναι τόσο δυνατή αυτή η ταύτιση και η προβολή, που παρότι γνωρίσουμε ότι όλα όσα βλέπουμε είναι απλά φως και τα πρόσωπα της οθόνης δεν βιώνουν απολύτως τίποτα, εμείς τα αντιλαμβανόμαστε  σαν να είναι ζωντανά και ότι βιώνουν επιθυμίες, συναισθήματα, κ.λπ.. Στην πραγματικότητα όμως βιώνουμε  τα δικά μας συναισθήματα, που προβάλλονται σε αυτά. 

Το ίδιο βέβαια κάνουμε και με τους συνανθρώπους μας αλλά και τα ζώα. Το εγώ μας προβάλλεται επάνω στους άλλους και νομίζουμε ότι αυτό που βιώνουμε εμείς ανήκει στους άλλους. Αυτό είναι από τις πιο σημαντικές απόψεις του συνειδησιακού ύπνου και αιτία παρεξηγήσεων, συγκρούσεων και δυστυχίας.

Αν στην ταινία που γνωρίζουμε ότι είναι κάτι ψεύτικο είναι τόσο δυνατή η ταύτιση, σκεφτείτε τώρα πόσο πιο δυνατή είναι η προβολή και η ταύτιση μεταξύ του σώματος μας και της Συνειδητότητας.

Ανακεφαλαιώνοντας, όπως στην περίπτωση της γυάλινης σφαίρας, η σφαίρα και το χρώμα φαίνονται σαν να είναι ένα, έτσι και η Συνειδητότητα και το σώμα φαίνονται σαν ένα. Όπως τα συναισθήματα μας και οι ηθοποιοί της οθόνης ενώ είναι δύο διαφορετικά πράγματα και δεν έχουν επαφή μεταξύ τους φαίνονται σαν ένα, έτσι το σώμα μας και η Συνειδητότητα αν και δεν έχουν επαφή μεταξύ τους φαίνονται σαν ένα και επιπλέον τα χαρακτηριστικά του ενός προβάλλεται στο άλλο.

Έτσι ενώ εμείς ως Συνειδητότητα είμαστε ανέγγιχτοι από ότι συμβαίνει στο σώμα, το νου και το συναίσθημα, εξ αιτίας της ταύτισης με το σώμα, και την ψευδαισθησιακή αίσθηση ότι είμαστε το σώμα νομίζουμε ότι εμείς πονάμε, κουραζόμαστε, πεινάμε, διψάμε, φοβόμαστε, στεναχωριόμαστε, θυμώνουμε, αγχωνόμαστε, κ.λπ. Αν και ως Συνειδητότητα είμαστε ανέγγιχτοι από ότι συμβαίνει στο σώμα και τον νου και επίσης είμαστε ειρηνικοί, πλήρεις και μακάριοι, για όσο δεν έχουμε επίγνωση ότι είμαστε η Συνειδητότητα που είναι πέρα από όλα, θα αντιλαμβανόμαστε το κάθε τι που συμβαίνει στο σώμα, το νου και το συναίσθημα ότι συμβαίνει σε εμάς.

Θυμίζω ότι κύρια ταύτιση είναι ανάμεσα στο εγώ και την Συνειδητότητα, και ότι το εγώ είναι ο παράγοντας που δημιουργεί την ταύτιση της Συνειδητότητας με το σώμα. Αναφέρομαι όμως περισσότερο στην ταύτιση της Συνειδητότητας με το σώμα μιας και οι περισσότεροι δεν  ξεχωρίζουν το εγώ ως κάτι διαφορετικό από το σώμα και αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ως το σώμα.

Όσοι ζουν ταυτισμένοι με το σώμα εκλαμβάνουν τον εαυτό τους ως το σώμα, και έτσι όταν πονάει το σώμα λένε πονάω, όταν κουράζεται το σώμα λένε κουράστηκα, όταν πεινάει το σώμα λένε πεινάω κ.λπ. Εκλαμβάνουν δηλαδή τις ανάγκες και καταστάσεις του σώματος σαν να είναι του Εαυτού τους. Επίσης η ταύτιση δεν περιορίζεται στο σώμα αλλά και σε ότι συμβαίνει μέσα σε αυτό, δηλαδή συναισθήματα, επιθυμίες, σκέψεις κ.λπ.. Οπότε όταν ο νους νυστάζει λένε νυστάζω, όταν ο νους είναι αφηρημένος λένε είμαι αφηρημένος, όταν ο νους αγχώνεται λένε έχω άγχος, είμαι θυμωμένος κ.λπ.. Επειδή τα αρνητικά συναισθήματα είναι εκφράσεις του ίδιου το εγώ (το εγώ και ο θυμός δεν είναι δύο διαφορετικά πράγματα αλλά μια ενέργεια), όταν εκδηλώνονται ενδυναμώνουν την ταύτιση με το σώμα. Όταν εκδηλώνονται μέσα μας τα θετικά συναισθήματα, η χαρά και η αγάπη, η ταύτιση με τα σώμα και το εγώ μας αδυνατίζει. Όταν εκδηλώνεται η ανιδιοτελής αγάπη μέσα μας το εγώ δεν μπορεί να εκδηλωθεί, καταλαγιάζει πλήρως.

Στην αυτοέρευνα θα πρέπει να ερευνήσουμε και να αντιληφθούμε (διακρίνουμε) ότι η Συνειδητότητα είναι ξεχωριστή και από το σώμα, από το εγώ, από τα συναισθήματα και τις σκέψεις και ότι ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει σε αυτά η Συνειδητότητα παραμένει αμετάβλητη και ανέγγιχτη. Αυτό μπορεί να συμβεί με συνεχή στοχασμό, διερευνητική προσοχή και διάκριση.

Επειδή όμως ο κύριος και καθοριστικός παράγοντας που προκαλεί την ταύτιση με το σώμα το νου, τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τα εξωτερικά αντικείμενα  και όλες τις άλλες ταυτίσεις είναι το εγώ, και επειδή νομίζουμε ότι είμαστε το εγώ, θα πρέπει να ερευνήσουμε την φύση του εγώ. Θα πρέπει να ερευνήσουμε μέσω της ήρεμης επίγνωσης, προσοχής και διάκρισης πως το εγώ δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι είμαστε το εγώ (το εγώ είναι μια αίσθηση που νοιώθουμε μέσα στο σώμα). Θα πρέπει να ερευνήσουμε πως η αίσθηση εγώ ενώνεται με το σώμα, και μας κάνει να νοιώθουμε ότι είμαστε το σώμα. Τέλος να ερευνήσουμε πως το εγώ καλύπτει με κάποιο τρόπο την εσωτερική σιωπή, (το ακίνητο σιωπηλό διάστημα της καθαρής επίγνωσης) και δεν μας επιτρέπει να αντιληφθούμε ότι είμαστε αυτή η σιωπή και όχι το εγώ.

Μέσα από την μελέτη, τον στοχασμό, την διερευνητική προσοχή και την διάκριση θα μπορέσουμε να γνωρίσουμε όλο και περισσότερο το εγώ και τον μηχανισμό ταύτισης και προβολής. Θα μπορέσουμε να αποταυτιστούμε από αυτό και επίσης να διακρίνουμε σταδιακά όλα και καθαρότερα την Συνειδητότητα (την σιωπηλή ζωντανή παρουσία) σαν το σταθερό υπόβαθρο κάθε εμπειρίας και αντίληψης συμπεριλαμβανομένου και της αίσθησης εγώ. Ενώ αρχικά έχουμε την ψευδαίσθηση ότι εμείς ως εγώ παρατηρούμε τι συμβαίνει μέσα μας (ότι είμαστε ο παρατηρητής) , θα καταλήξουμε να αντιληφθούμε ότι και η αίσθηση εγώ είναι αντικείμενο παρατήρησης και ότι κάτι άλλο πιο βαθύ και ακαθόριστο είναι αυτό που παρατηρεί. Θα αντιληφθούμε ότι το εγώ μπορεί να παρατηρηθεί και να γνωσθεί όπως ένα εξωτερικό αντικείμενο.

  

Αν παραμένουμε σε συνεχή επίγνωση του εγώ με συνειδητό τρόπο θα αποκτήσουμε σταδιακά απόσταση από το εγώ, και αυτό θα μας βοηθήσει να το αντιληφθούμε καθαρότερα και θα δούμε πως δημιουργεί τις ταυτίσεις. Με αυτή την επίγνωση και η εργασία με την διάλυση του εγώ θα εμβαθύνει και θα προχωρήσει γρηγορότερα αλλά και θα είμαστε πιο κοντά στην αφύπνιση η οποία θυμίζω δεν μπορεί να γίνει με θεληματικό τρόπο από εμάς. Εμείς μπορούμε μέσα από την αυτοέρευνα να αναγνωρίσουμε τις ταυτίσεις, το εγώ την εσωτερική σιωπηλή παρουσία και να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις να συμβεί η αφύπνιση αλλά δεν μπορούμε να αφυπνιστούμε θεληματικά.

Η αφύπνιση είναι η άμεση επίγνωση ότι είμαστε η σιωπηλή συνειδητή παρουσία και η μεταφορά της ταυτότητας από το σώμα στην Συνειδητότητα, και θα συμβεί σε μια απρόσμενη στιγμή. Μεταφορά ταυτότητας σημαίνει ότι ενώ μέχρι τώρα εκλαμβάναμε ως εαυτό μας το σώμα, με την αφύπνιση αντιλαμβανόμαστε και εκλαμβάνουμε ως εαυτό μας την Συνειδητότητα (την εσωτερική σιωπηλή παρουσία) και το σώμα και τον νου ως όργανα έκφρασης της Συνειδητότητας που είμαστε. Κατά την εμπειρία μου και την γνώση που έχω, το πόσο βαθιά θα επηρεάσει και θα αλλάξει την ζωή μας και την συνειδησιακή μας κατάσταση η αφύπνιση, εξαρτάται και από το πόσο πολύ εγώ έχουμε διαλύσει. Η αφύπνιση δεν σημαίνει απελευθέρωση, ούτε εγγυάται από μόνη της την απελευθέρωση. Απαιτείται να συνεχίσουμε την άσκηση μέχρι να διαλυθεί ολοκληρωτικά το εγώ και όλες του οι εκφράσεις και να συγχωνευτεί ο νους στην Συνειδητότητα.

Για να ξεχωρίσουμε την αληθινή μας φύση από το σώμα τον νου και το εγώ, θα πρέπει καθημερινά και με σταθερότητα να ερευνούμε το εγώ και σε σχέση με το σώμα, και με την εσωτερική σιωπή αλλά και την εσωτερική σιωπή αυτή καθεαυτή.  Μέσα από αυτή την έρευνα ο καθένας θα βρει το δικό του τρόπο να αποταυτίζεται από το εγώ και το σώμα και να ταυτίζεται με την εσωτερική σιωπή. Άλλες φορές αυτή η έρευνα μπορεί να είναι 'δυναμική' και να υπάρχει μια μετακίνηση της προσοχής μέσα μας με σκοπό να ερευνήσουμε, να αντιληφθούμε και να διευκρινίσουμε τι ακριβώς συμβαίνει μέσα μας σε σχέση, με το εγώ, τις σκέψεις, τα συναισθήματα, την ταύτιση και την προβολή και άλλες φορές πιο 'παθητική' με το να εμβαθύνουμε στην αντίληψη της εσωτερικής σιωπής και να καταλήγουμε σε μια διαλογιστική κατάσταση.

Το τι ακριβώς θα κάνετε και πως ακριβώς, κανείς δεν μπορεί να σας το μάθει. Είναι η δική σας δίψα να συνειδητοποιήσετε την αληθινή σας φύση και η σταθερή σας αποφασιστικότητα που θα σας κάνουν να ασκηθείτε με ειλικρίνεια, αφοσίωση και σταθερότητα και να βρείτε τον δικό σας μοναδικό τρόπο να  κάνετε την αυτοέρευνα.

 

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

τα πέντε επικαλλύματα ή τρία σώματα*.

 Σύμφωνα με την Αντβάϊτα Βεδάντα ο κατώτερος μας εαυτός αποτελείται από τρία σώματα ή πέντε επικαλύμματα. 

ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΕΠΙΚΑΛΥΜΜΑΤΑ Ή ΚΟΣΑΣ ΕΙΝΑΙ

1. Αναμάγια κόσα - Annamaya Kosha  (το κόσα της τροφής)
2. Πραναμάγια κόσα - Pranamaya kosha ( το κόσα της ενέργειας)
3. Μανόμαγια κόσα - Manomaya kosha  ( το κόσα του μάνας, ο εξωτερικός νους)
4. Βιγναμάγια κόσα - Vijnanamaya kosha  ( το κόσα της Διάνοιας)
5. Ανανταμάγια κόσα - Anandamaya kosha  ( το κόσα της Ευδαιμονίας)

ΤΑ ΤΡΙΑ ΣΩΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ

1. ΦΥΣΙΚΟ  -   Το Annamaya Kosha αποτελεί το ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΣΩΜΑ
2. ΑΣΤΡΙΚΟ  -Τα τρια κόσας Pranamaya kosha - Manomaya kosha - Vijnanamaya kosha αποτελούν το ΑΣΤΡΙΚΟ ΣΩΜΑ
3. ΑΙΤΙΑΤΟ - Το Anandamaya kosha   αποτελεί το ΑΙΤΙΑΤΟ ΣΩΜΑ

*Γκιάνα γιόγκα: Η αυτοέρευνα ανήκει στην Γκιάνα Γιόγκα (Jnana Yoga) που είναι το πρακτικό μέρος της Αντβάϊτα Βεδάντα (Advaita Vedanta).

*Σάντανα τσατουστάγια: 

Η προετοιμασία και οι προαπαιτούμενες ιδιότητες και ικανότητες που πρέπει να έχει ο μαθητής για να μπορέσει να ασκήσει αποτελεσματικά την Γκιάνα γιόγκα και να κάνει αποτελεσματικά την αυτοέρευνα και τον διαλογισμό περιγράφεται πλήρως στην Σάντανα Τσατουστάγια (Τα τέσσερα μέσα της απελευθέρωσης).

Ένας μαθητής που ακολουθεί το μονοπάτι της Αλήθειας πρέπει να εξοπλιστεί αρχικά με τα "τέσσερα μέσα της απελευθέρωσης". Αυτά είναι:

1. Viveka- Βιβέκα, η διάκριση μεταξύ Sat (αληθινού) και Asat (μη αληθινού).

2. Vairagya- Βεϊράγκια, η απάθεια, η αδιαφορία για αισθησιακές απολαύσεις τώρα και πάντα.

3. Shad Sampat- Σάντ Σάμπατ  οι 6 αρετές: 

α) Sama- Σάμα, η ειρήνη του νου μέσω της εξάλειψης των Βάσανας (Εγωϊκές τάσεις. επιθυμίες). 

β) Dama-Ντάμα, ο έλεγχος των αισθήσεων 

γ) Uparati-Ουπαράτι, απάρνηση όλων των έργων (Σανυάσα-Sannyasa).
δ) Titiksha - Τιτίκσα, αντοχή στις δυσκολίες, στα εμπόδια και στις αντιξοότητες. 

ε) Sraddha-Σράντα, πίστη στις γραφές, στις διδασκαλίες και τα λόγια του Γκουρού. 

στ) Σαμαντάνα-Σαμαντάνα,  συγκέντρωση του νου, ισορροπία του νου.

4. Mumukshutva- Μουμουκσούτβα, Έντονη λαχτάρα για απελευθέρωση. 

Όταν ο μαθητής έχει τα παραπάνω προσόντα τότε είναι έτοιμος να ασχοληθεί με την ουσία της Αντβάϊτα Βεδάντα και της Γκιάνα Γιόγκα. Συνήθως όταν ο μαθητής είναι έτοιμος, εμφανίζεται και ο δάσκαλος για να τον βοηθήσει να φτάσει στην αυτοπραγμάτωση. Ο μαθητής που έχει προετοιμαστεί κατάλληλα καταπιάνεται με τις παρακάτω πρακτικές:

1. Άκουσμα από κάποιο δάσκαλο και μελέτη των διδασκαλιών που σχετίζονται με την φύση του Εαυτού (Άτμαν, Συνειδητότητα), του μη εαυτού (τα τρία σώματα ή πέντε επικαλύμματα) και άλλα σημαντικά θέματα (δες αμέσως παρακάτω) της αυτογνωσίας σύμφωνα με την Αντβάϊτα Βεδάντα και την Γκιάνα Γιόγκα 

2. Στοχασμός και έρευνα σε όσα ακούσαμε και μελετήσαμε 

3. Διαλογισμός  στον Εαυτό (Άτμαν, Συνειδητότητα)

ΣΧΟΛΙΟ: 

*Σημαντικά θέματα στην Αντβάϊτα Βεδάντα και την Γκιάνα Γιόγκα είναι:

 Η Μάγια (η δημιουργική δύναμη του Μπράμαν), το Μπράμαν, το Άτμαν, το σύμπαν, η άγνοια, ο νους, οι τρεις ποιότητες (γκούνας, σάττβα-ράτζας-τάμας), οι καταστάσεις Συνείδησης (Ξύπνιου, ύπνου με όνειρα, βαθύ ύπνου, υπερσυνειδησιακή ή τουρίγια) το εγώ (Αχάμκαρα), τα τρία σώματα ή πέντε επικαλύμματα, η ταύτιση και η προβολή ανάμεσα στον Εαυτό και τον μη εαυτό (η ταύτιση και προβολή ονομάζονται στην Αντβάϊτα Βεδάντα Αντιαρόπα και Αντυάσα), τι είναι απελευθέρωση και ποιος είναι απελευθερωμένος, καθώς και τα μέσα  με τα οποία θα επιτευχθεί η συνειδητοποίηση του αληθινού μας Εαυτού και η εδραίωση σε Αυτόν.

~~~~~~~~

Περισσότερα για την Σάντανα τσατουστάγια (SADHANA CHATUSHTAYA - the four means of salvation) στα παρακάτω άρθρα στα αγγλικά:   

Τhe fourfold sadhana of Advaita Vedanta 

The pre-requisites of the aspirants in the path of Jnana Yoga (Advaita Vedanta) ~ Swami Sivananda

Διαβάστε επίσης

ΝΥΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΦΥΠΝΙΣΗ