Η απελευθέρωση από αρνητικά συναισθήματα με τη μέθοδο Sedona (Σεντόνα) ~ Άτμαν Νιτυνάντα

Η απελευθέρωση από αρνητικά συναισθήματα* με τη μέθοδο Sedona (Σεντόνα)

Μια προσέγγιση της μεθόδου Sedona βασισμένη στην εμπειρία μου σχετικά με την διάλυση των αρνητικών συναισθημάτων και των εγωϊκών τάσεων.

 Συναισθήματα*: 

η μέθοδος σεντόνα δεν αναφέρεται μόνο στα συναισθήματα αλλά σε οτιδήποτε μας περιορίζει:  επιθυμίες, ανάγκες, προσκολλήσεις, παρορμήσεις, προγραμματισμούς, εγωϊκές τάσεις, συνήθειες. Οπότε στις ερωτήσεις που γίνονται στα 4 βήματα της μεθόδου, όπου αναφέρεται η λέξη συναίσθημα μπορείτε να την αντικαταστήσετε με κάποιο από τα παραπάνω (επιθυμία, παρόρμηση, ανάγκη, προσκόλληση, προγραμματισμό κ.λπ.).

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Μια προσωπική προσέγγιση

Αυτό το άρθρο δεν αντιπροσωπεύει την αντίληψη του εμπνευστή της μεθόδου Sedona (Σεντόνα) Lester Levenson και του συνεχιστή του,  του Hale Dwoskin  αλλά την προσωπική μου αντίληψη και κατανόηση για την μέθοδο Sedona.

Εκτός από τα 4 βήματα της μεθόδου τα οποία γράφω αυτούσια:

 1.  ΑΠΟΔΟΧΗ

 Μπορώ να το επιτρέψω να είναι εδώ;  ή   Μπορώ να το καλωσορίσω;

       2.  ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΣΩ ΝΑ ΦΥΓΕΙ;

    Θα μπορούσα ή μπορώ να το αφήσω  να φύγει; 

3. ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΣΕΙΣ ΝΑ ΦΥΓΕΙ;

     Θέλω να το αφήσω να φύγει;

     Αν η απάντηση είναι ΟΧΙ ή ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ Αναρωτήσου:

    Προτιμώ να κρατήσω αυτό το συναίσθημα ή να είμαι ελεύθερος;

4.  ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΤΩΡΑ

     Πότε;

όλη η ανάλυση και η προσέγγιση σχετικά με την μέθοδο Sedona, καθώς όλα όσα αναφέρω σχετικά με την αποδοχή, τα συναισθήματα, την πρακτική, τον αληθινό μας εαυτό κ.λπ.) είναι η δική μου κατανόηση και αντίληψη  για την μέθοδο Sedona και όχι του εμπνευστή της και του συνεχιστή της, του.  

Αν θέλετε να μάθετε την μέθοδο της Sedona  όπως αυτή επινοήθηκε και διδάχτηκε από τον εμπνευστή και τον μαθητή του μπορείτε να διαβάσετε τα βιβλία που έχουν γράψει και να επισκεφτείτε στην επίσημη ιστοσελίδα της μεθόδου Sedona :http://www.sedona.com. Επίσης υπάρχουν και αρκετά βίντεο στο youtube,  με σεμινάρια που έκανε ο Hale Dwoskin  για την μέθοδο Sedona.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Μέσα από εμπειρία πολλών ετών εξάσκησης βρήκα ότι οι ερωτήσεις είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος να αποταυτιστούμε και να απεμπλακούμε από τις μηχανικές ψυχολογικές καταστάσεις,  την ταύτιση μας με τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις παρορμήσεις και τα εξωτερικά αντικείμενα και συμβάντα, ιδιαίτερα όταν κολλάει ο νους μας σε αυτά. Οι ερωτήσεις επίσης είναι ο καλύτερος τρόπος να διερευνήσουμε τον εαυτό μας σε βάθος, σε όλα τα επίπεδα.

Με την ερώτηση προκαλούμε ένα συνειδησιακό σοκ και ερχόμαστε σε κατάσταση διερευνητικής προσοχής, εγρήγορσης, παρατήρησης. Αυτό μας βοηθάει να αποταυτιστούμε από ότι συμβαίνει μέσα μας  (σκέψεις, συναισθήματα, παρόρμηση, κ.λπ.), να γίνουμε πιο συνειδητοί από όλα  αυτά, και επίσης να γίνουμε πιο συνειδητοί της ζωντανής σιωπηλής παρουσίας μέσα μας  (που είναι ο αληθινός μας Εαυτός).  

Κάνοντας την ερώτηση αμφισβητούμε την πραγματικότητα των σκέψεων, συναισθημάτων, κ.λπ., αμφισβητούμε ότι είναι δικές μας συνειδητές επιλογές και ότι είναι ο εαυτός μας. Έτσι έχουμε την ευκαιρία να δούμε πιο αντικειμενικά αυτό που βιώνουμε και να απαλλαγούμε τελικά από την  μηχανική αντίδραση που μας τυραννά και που θεωρούσαμε λανθασμένα μέχρι τώρα σαν αναπόσπαστο μέρος του εαυτού μας.

Ανάλογα με την ερώτηση που κάνουμε  στοχεύουμε σε διαφορετικό αποτέλεσμα. Για παράδειγμα η ερώτηση "Μπορώ να αποδεχτώ αυτό που συμβαίνει μέσα μου" σκοπεύει στο να σταματήσει την μηχανική μας αντίδραση (δυσαρέσκειας, θυμού, φόβου κ.λπ.) προς αυτό που νοιώθουμε και να μας φέρει όπως είπα παραπάνω σε μια κατάσταση εγρήγορσης και συνειδητής προσοχής. Από αυτήν την κατάσταση μπορούμε να συνεχίσουμε σε διαφορετικές κατευθύνσεις: όπως για παράδειγμα προς την διερεύνηση της εγωϊκής τάσης που εκδηλώνεται και την την εξάλειψη της, ή προς την βαθύτερη επίγνωση της ζωντανής σιωπηλής παρουσίας μέσα μας  (ο αληθινός μας Εαυτός).  (Παρακάτω θα αναλυθεί αυτό περισσότερο διεξοδικά). 

Η ερώτηση "Σε ποιόν αναδύεται αυτό το συναίσθημα;" στοχεύει στο να αποτραβηχτούμε τελείως από ότι συμβαίνει στον νου και να στρέψουμε την προσοχή στο υποκείμενο της εμπειρίας με σκοπό να γίνουμε συνειδητοί της ζωντανής σιωπηλής παρουσίας μέσα μας, που είναι το σταθερό  υπόβαθρο κάθε εμπειρίας.

Ένα μεγάλο πλεονέκτημα που έχουμε με τις ερωτήσεις είναι ότι αποταυτιζόμαστε από το νου μας (σκέψεις, συναισθήματα κ.λπ.) χωρίς να πάμε κόντρα στο νου και στο εγώ (χωρίς να δίνουμε μάχη) και μπορούμε να καθοδηγήσουμε το νου με ένα πολύ απαλό τρόπο εκεί που θέλουμε χωρίς αντίσταση. 

Η μέθοδος Sedona, (τουλάχιστον αυτό το μέρος της, που παρουσιάζω εδώ) είναι μια διαδικασία τεσσάρων βημάτων τα οποία γίνονται με τέσσερις ερωτήσεις. Ασχολήθηκα με την μέθοδο Sedona ακριβώς γιατί ταιριάζει με την αντίληψη μου για την αποτελεσματικότητα των ερωτήσεων.

Ακόμη και αν δεν βρείτε την μέθοδο Sedona κατάλληλη για εσάς, η ανάλυση που ακολουθεί παρακάτω θα σας χρησιμεύσει σημαντικά στην εργασία με τον εαυτό σας. Θα σας βοηθήσει να μάθετε να αποταυτίζεστε από τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις παρορμήσεις και το ίδιο το εγώ, στην διάλυση των εγωϊκών τάσεων, αρνητικών συναισθημάτων και προγραμματισμών και επίσης στο να γίνετε πιο συνειδητοί της αληθινής σας φύσης (Συνειδητότητα, εσωτερική σιωπηλή παρουσία).

 ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΘΟΔΟΣ SEDONA ΚΑΙ ΜΕ ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΟΥΜΕ

Πρώτα λίγα λόγια, γενικά για την μέθοδο Sedona και στην συνέχεια θα αναλυθούν τα τέσσερα βήματα της μεθόδου

Η μέθοδος Sedona (Σεντόνα) είναι μια τεχνική που μπορεί να μας βοηθήσει να απελευθερωθούμε από αρνητικά συναισθήματα, παρορμήσεις, ανάγκες και επιθυμίες και να έλθουμε σε επαφή με την αληθινή μα φύση ώστε να ζούμε με ειρήνη, ευτυχία, αρμονία, δημιουργικότητα και αγάπη.

Η μέθοδος Sedona είναι μία απλή, αποτελεσματική και εύκολη στην εκμάθηση τεχνική που ενεργοποιεί την φυσική  μας ικανότητα να ελευθερωνόμαστε από κάθε οδυνηρό ή ανεπιθύμητο συναίσθημα που μπορεί να εκδηλώνεται οποιαδήποτε στιγμή. Η μέθοδος Sedona αποτελείται από μια σειρά από ερωτήσεις που μας βοηθούν να αποκτήσουμε επίγνωση αυτού που βιώνουμε εδώ και τώρα μέσα μας, και μας καθοδηγεί με ένα απλό τρόπο στο να ελευθερωθούμε  από αυτό.

Από την προσωπική μου πορεία στην πνευματική άσκηση θεωρώ ότι για κάποιον που τον ενδιαφέρει όχι μόνο η βελτίωση της ψυχολογίας του αλλά η πλήρης διάλυση του εγώ και η συνειδητοποίηση της αληθινής του φύσης η μέθοδος Sedona μπορεί να είναι μια από τις μεθόδους για την διάλυση του εγώ. Η διάλυση του εγώ σύμφωνα με την εμπειρίας μου απαιτεί μια πιο πολύπλευρη προσέγγιση. 

ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΣΟΥΜΕ;

Μπορείς να εφαρμόσεις αυτή την τεχνική για οποιοδήποτε συναίσθημα, επιθυμία, παρόρμηση, προσκόλληση, προγραμματισμό εκδηλώνεται στο ψυχισμό σου.

ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΜΕ;

Μπορούμε να εφαρμόσουμε την μέθοδο Σεντόνα:

1.      στην διάρκεια της ημέρας, κάθε στιγμή που εκδηλώνεται κάτι μας βγάζει από την ειρήνη, την διαύγεια, την ηρεμία, την ενότητα, την θετική ενέργεια.

2.      στο σπίτι για να εργαστούμε με περιστατικά της ημέρας ή του παρελθόντος

Μπορούμε να εφαρμόσουμε αυτή την τεχνική για οποιοδήποτε συναίσθημα, επιθυμία, παρόρμηση, προσκόλληση, προγραμματισμό, που εκδηλώνεται την κάθε στιγμή στην διάρκεια της ημέρας (όσο μικρή και ανεπαίσθητη μπορεί να είναι η εκδήλωση του συναισθήματος, άλλωστε δεν μαθαίνουμε κάτι στα πολύ δύσκολα) και επίσης να την εφαρμόσουμε στο σπίτι μας για να ελευθερωθούμε από οποιαδήποτε ψυχολογική κατάσταση που εκδηλώθηκε στην διάρκεια της ημέρας ή κάτι από το παρελθόν.  

Στην πρώτη περίπτωση εστιαζόμαστε σε αυτό που νοιώθουμε εκείνη τη στιγμή και κάνουμε τα 4 βήματα που περιγράφονται παρακάτω ενώ στην δεύτερη περίπτωση καθισμένοι σε μια άνετη θέση στο σπίτι μας, φέρνουμε στη νου μας το περιστατικό που θέλουμε να εξετάσουμε και εστιαζόμαστε στο συναίσθημα που αναδύεται (ή οτιδήποτε άλλο αναδύεται: παρόρμηση, επιθυμία, ανάγκη, πεποίθηση) σε σχέση με αυτό το περιστατικό και ακολουθούμε τα 4 βήματα. 

Φυσικά όπως σε κάθε τι που μαθαίνομε, χρειάζεται εξάσκηση, εμπειρία, έρευνα της μεθόδου αυτής αλλά και ανάπτυξη και άλλων ικανοτήτων για να την εφαρμόζουμε με επιδεξιότητα και αποτελεσματικότητα. Αν υπάρχει ενδιαφέρον, όρεξη και την εφαρμόζουμε συστηματικά είναι βέβαιο ότι θα τα καταφέρουμε.

Για να εφαρμόσουμε την μέθοδο Σεντόνα αλλά και οποιαδήποτε άλλη μέθοδο εξάλειψης ελαττωμάτων, πρώτα από όλα απαιτείται να θέλουμε να απελευθερωθούμε από ότι μας ενοχλεί και μας κάνει δυστυχισμένους και επίσης χρειάζεται να έχουμε ένα μίνιμουμ πίστης και αυτοπεποίθησης.

Χωρίς αυτά τίποτε δεν μπορούμε να πετύχουμε στην ζωή μας σε κανένα τομέα. Αμφιβολίες μπορεί να υπάρχουν (όπως σε κάθε περίπτωση που ξεκινάμε κάτι καινούργιο) αλλά αν είμαστε ειλικρινείς και ασκηθούμε συστηματικά αυτές οι αμφιβολίες θα διαλυθούν από τα ίδια τα αποτελέσματα. Μπορούμε να εφαρμόσουμε τη μέθοδο Sedona για να ξεπεράσουμε ακόμη και τις αμφιβολίες σχετικά με την ίδια την μέθοδο. Η ικανότητα που μας βοηθάει να ξεπεράσουμε τις αμφιβολίες είναι η διάκριση και καθαρή λογική, η ελεύθερη από φόβο και άλλα αρνητικά συναισθήματα και προκαταλήψεις.

Για να εφαρμοστεί αποτελεσματικά η μέθοδος Σεντόνα από στιγμή σε στιγμή στην διάρκεια της ημέρας (όπως και κάθε άλλη μέθοδος) απαιτείται να είμαστε σε κατάσταση επαγρύπνησης και αυτοπαρατήρησης.

ΤΑ 4 ΒΗΜΑΤΑ (ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ)  ΤΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ 

 1.  ΑΠΟΔΟΧΗ

 Μπορώ να το επιτρέψω να είναι εδώ;  ή   Μπορώ να το καλωσορίσω;

       

2.  ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΣΩ ΝΑ ΦΥΓΕΙ;

    Θα μπορούσα ή μπορώ να το αφήσω  να φύγει; 

3. ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΣΕΙΣ ΝΑ ΦΥΓΕΙ;

     Θέλω να το αφήσω να φύγει;

     Αν η απάντηση είναι ΟΧΙ ή ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ Αναρωτήσου:

    Προτιμώ να κρατήσω αυτό το συναίσθημα ή να είμαι ελεύθερος;

4.  ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΤΩΡΑ

     Πότε;

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ 4 ΒΗΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ ΣΕΝΤΟΝΑ

Τα 4 βήματα είναι μια διαδικασία που στοχεύει να απελευθερωθεί ο ψυχισμός μας από την εγωϊκή κατάσταση που εκδηλώνεται εκείνη την στιγμή και κάθε στιγμή. Αλλά κάθε βήμα έχει μια ιδιαίτερη σημασία και προκαλεί μέσα μας εσωτερικές διαδικασίες που θα επιτρέψουν τελικά να συμβεί το καταλάγιασμα (και η διάλυση μέρους της ενέργειας του) αυτού που νοιώθουμε και να επανέρθουμε στην γαλήνη, την αρμονία και στο ‘κέντρο’ μας.

ΒΗΜΑ 1

ΑΠΟΔΟΧΗ  Μπορώ να το επιτρέψω να είναι εδώ;  ή   Μπορώ να το καλωσορίσω;

Το πρώτο βήμα, η ερώτηση-αναρώτηση  Μπορώ να το επιτρέψω να είναι εδώ;  Ή Μπορώ να το καλωσορίσω; είναι μια πρόσκληση να αποκτήσουμε πλήρη επίγνωση αυτού που νοιώθουμε και συμβαίνει μέσα μας,  να το αποδεχτούμε ως μέρος της πραγματικότητας μας και να εξοικειωθούμε και να συμφιλιωθούμε με αυτό. Η αποδοχή όλων όσων μέχρι τώρα αδυνατούσαμε ή φοβόμασταν ως τώρα να δούμε κατάματα είναι βασική προϋπόθεση της ελευθερίας μας από αυτά. Έτσι κι αλλιώς δεν έχει νόημα να φοβόμαστε κάτι τα οποίο ήδη κουβαλάμε στον ψυχισμό μας. Μας προκαλεί πολύ περισσότερο πόνο όσο δεν το αποδεχόμαστε και δεν το αναγνωρίζουμε ως μέρος της πραγματικότητας μας. 

Επίσης η πρώτη ερώτηση για αποδοχή  είναι μια πρόσκληση να μη αντιδράσουμε αρνητικά προς αυτό που ήδη εκδηλώνεται μέσα μας, αφού και αυτή η αντίδραση προέρχεται επίσης από το εγώ και όχι μόνο δεν μας βοηθάει αλλά μας κρατά πιο δυνατά εγκλωβισμένους στο εγώ.

Η αντίδραση θολώνει περισσότερο τον νου μας, δεν επιτρέπει την καθαρή αντίληψη και παρατήρηση αυτού που συμβαίνει μέσα μας, δεν μας επιτρέπει να αποταυτιστούμε από αυτό και έτσι υποφέρουμε ακόμη περισσότερο. 

Αντίθετα η αποδοχή μας επιτρέπει να δούμε καθαρά  την κατάσταση μας, να αντιληφθούμε βαθύτερα αυτό που μας συμβαίνει, να αποταυτιστούμε από τις σκέψεις και τα συναισθήματα, να πάμε πιο βαθιά στο κέντρο της ύπαρξης μας, να αποκτήσουμε επίγνωση της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας και να χάσουν οι σκέψεις και τα συναισθήματα την δύναμη και την γοητεία που ασκούσας μέχρι εκείνη την στιγμή επάνω μας.

Το πρώτο βήμα λοιπόν μας προσκαλεί να γίνουμε πιο συνειδητοί της ψυχολογικής μας κατάστασης (και στο επίπεδο των σκέψεων και το συγκινησιακό επίπεδο), να γνωρίσουμε τον εαυτό μας καλυτέρα και να πάψουμε να αντιδρούμε μηχανικά και ασυνείδητα.  Είναι επίσης μια πρόσκληση να αποκτήσουμε επίγνωση της αληθινής ή θεϊκής μας φύσης (εσωτερική σιωπηλή παρουσία) που είναι το σταθερό αμετάβλητο υπόβαθρο κάθε εμπειρίας μας (εσωτερικής ή εξωτερικής) και που η φύση της είναι πληρότητα, ειρήνη, αγάπη, μακαριότητα, ελευθερία και που είναι αυτό που ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε πάντοτε. 

Όταν αναγνωρίσουμε και συνειδητοποιήσουμε ότι στο κέντρο μας υπάρχει πάντα πληρότητα, ειρήνη και μακαριότητα (ότι στο κέντρο μας, πάντα και σε όλες τις συνθήκες, είμαστε ελεύθεροι από πόνο και δυστυχία), παρότι στην επιφάνεια μπορεί να υπάρχει ταραχή, αναστάτωση, πόνος και περιορισμοί, όλα αυτά που πιστεύαμε ως φοβερά και ανυπέρβλητα θα χάσουν την δύναμη που ασκούσαν επάνω μας έως τώρα. Ως εκ τούτου η μεταμόρφωση μας θα γίνεται με περισσότερη ευκολία, φυσικότητα και αυθορμητισμό (παρά τις δυσκολίες που μπορεί να συνεχίζουν να υπάρχουν ακόμη)  και θα αρχίσουμε να βιώνουμε περισσότερη ελευθερία, αρμονία, ενότητα (αγάπη) και ειρήνη.

ΒΗΜΑ 2

ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΣΩ ΝΑ ΦΥΓΕΙ;     Θα μπορούσα ή μπορώ να το αφήσω  να φύγει; 

 Το δεύτερο βήμα μας 'ανοίγει την πόρτα' στην έμφυτη  δυνατότητα που έχουμε να ελευθερωθούμε από αυτό που μέχρι τώρα λειτουργούσε μηχανικά και ασυνείδητα μέσα μας και μας προκαλούσε ταραχή, αναστάτωση, πόνο και δυστυχία. Αφυπνίζει και ενεργοποιεί μέσα μας την έμφυτη δύναμη που έχουμε να απαλλαγούμε και να ελευθερωθούμε από κάθε εσωτερική δυσαρμονία, από οποιαδήποτε μηχανική και ασυνείδητη συμπεριφορά και να επιστρέψουμε  στην φυσική μας κατάσταση που είναι η χαρά, η ειρήνη, η ενότητα, αρμόνια. Η ερώτηση-αναρώτηση  Θα μπορούσα ή μπορώ να το αφήσω  να φύγει;, αφυπνίζει  μέσα μας την δυνατότητα ότι μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι από οτιδήποτε δυσαρμονικό υπάρχει μέσα μας αλλά ενεργοποιεί και την έμφυτη ικανότητα μας να ελευθερωνόμαστε από τις κατώτερες και εγωιστικές ενέργειες και να συντονιζόμαστε με τις ανώτερες πνευματικές ενέργειες. Αυτή βέβαια η ικανότητα μας ενεργοποιείται όταν βρισκόμαστε σε μια κατάσταση εγρήγορσης, αυτεπίγνωσης, μη ταύτισης με το ψυχολογικό εγώ μας και σε  επαφή με την εσωτερική μας αλήθεια, την σιωπηλή ζωντανή παρουσία. 

Το δεύτερο βήμα, η δεύτερη ερώτηση, μας θυμίζει και αφυπνίζει την δυνατότητα να είμαστε ελεύθεροι από τον περιορισμό ή την εγωιστική τάση που εκδηλώνεται στην παρούσα στιγμή (αλλά και κάθε άλλη στιγμή). Αυτή η ικανότητα λειτουργεί όταν είμαστε σε εγρήγορση και σε συνειδητή επαφή με την εσωτερική μας αλήθεια, κάτι που ήδη η μέθοδος μας καλεί να πετύχουμε ήδη από το πρώτο βήμα.

Η ικανότητα της Συνειδητότητας να διαλύει τις κατώτερες ενέργειες εκδηλώνεται μέσα από την σαττβική διάνοια (Μπούντι). Η διάνοια εμποτισμένη από το φως της Συνειδητότητας και έχει την δύναμη της αποσπασμένης παρατήρησης και της διάκρισης και εμποτισμένη από την Θεϊκή Σάκτι έχει την φωτιά (Τέτζας)  να διαλύσει τις κατώτερες εγωϊκές ενέργειες.  

ΒΗΜΑ  3

ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΣΕΙΣ ΝΑ ΦΥΓΕΙ;       Θέλω να το αφήσω να φύγει;

 Αν η απάντηση είναι ΟΧΙ ή ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ Αναρωτήσου:      Προτιμώ να κρατήσω αυτό το συναίσθημα ή να είμαι ελεύθερος;

 Το τρίτο βήμα που γίνεται με την ερώτηση-αναρώτηση  Θέλω να το αφήσω να φύγει; μας βοηθά να γίνουμε συνειδητοί  του τι είναι αυτό που πραγματικά θέλουμε, ποια είναι η πρόθεση μας, και να ενεργοποιήσει την θέληση* μας (που είναι επίσης μια ικανότητα του ανώτερου νου). Η θέληση είναι η δύναμη που έχει ο ανώτερος μας νους (Διάνοια-Μπούντι) να κάνει πραγματικότητα την πρόθεση μας.

Προφανώς αφού διαβάζουμε και μαθαίνουμε αυτή την τεχνική  είναι δεδομένο ότι η πρόθεση μας είναι  να ελευθερωθούμε από όλα αυτά που φέρουμε μέσα και μας προκαλούν πόνο και δυστυχία και να  βιώσουμε την αρμονία, την ειρήνη, την αγάπη  και την ευτυχία. Αλλά αυτή η αναρώτηση ενεργοποιεί την θέληση μας στην παρούσα στιγμή που εκδηλώνεται η εγωϊκή τάση και κάνει την πρόθεση μας πραγματικότητα. 

Έτσι κάθε φόρα που κάνουμε με βαθιά επίγνωση την αναρώτηση Θέλω να το αφήσω να φύγει;, υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας την απόφαση και την θέληση μας να ελευθερωθούμε από το συναισθηματικό, ενεργειακό ή νοητικό εγωϊκό περιορισμό, ενεργοποιούμε την θέληση μας ώστε να πραγματοποιήσει την πρόθεση μας να απελευθερωθούμε από την δυσαρμονία εκείνης της στιγμής. Δεν χρειάζεται να κάνουμε κάποια προσπάθεια για να ελευθερωθούμε από αυτό. Άπλα εκφράζοντας νοητικά την θέληση μας όντας σε κατάσταση αυτεπίγνωσης και αυτοστοχασμού του Είναι αυτή η θέληση πραγματοποιείται. Να θυμάστε πάντα ότι δεν χρειάζεται να προσπαθήσετε, να σφιχτείτε ή να κάνετε οτιδήποτε άλλο για να καταλαγιάσει αυτό που νοιώθετε. Άπλα αναρωτηθείτε σε βαθιά επίγνωση και αυτοστοχασμό: Θέλω να το αφήσω να φύγει;,

Εμπόδιο σε αυτή την διαδικασία μπορεί να είναι οι αμφιβολίες και η αντίσταση που προβάλει το κατώτερο ρατζασοταμασικό εγώ μας, (διάβασε το ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΕΓΩ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΓΚΟΥΝΑΣ). Το εγώ για να συνεχίζει να ζει μέσα μας, αντιστέκεται με διάφορους τρόπους για να μας εμποδίσει να απαλλαγούμε από την αρνητικότητα που εκφράζεται μέσα μας, (η αρνητικότητα είναι άποψη του κατώτερου εγώ) και να μην συμβεί η διάλυση του.

 Το εγώ δηλαδή δεν θέλει να παραιτηθεί από το συναίσθημα, την παρόρμηση, τον προγραμματισμό, την προσκόλληση ή την επιθυμία γιατί παρά τον πόνο που μας δημιουργεί αυτή η κατάσταση, το εγώ μας μπορεί να βρίσκει σε αυτό (όσο παράλογο κι αν φαίνεται, -το κατώτερο εγώ είναι παράλογο από τη φύση του) ταυτότητα, ασφάλεια, αξία, απόλαυση, να νοιώθει δυνατό, ξεχωριστό, ανώτερο κ.λπ..

Η  ταμασική άποψη του εγώ από τη φύση της αντιστέκεται στην αλλαγή, αδρανεί, αρέσκεται στην αποχαύνωση και στην αρνητικότητα. Ένας άνθρωπος στον οποίο κυριαρχεί κατά πολύ η τάμας ποιότητα στον νου του, αδυνατεί να καταλάβει την κατάσταση στην οποία βρίσκεται όπως συμβαίνει όταν είναι κάποιος πολύ μεθυσμένος. Προφανώς ένας πολύ ταμασικός νους δεν θα διάβαζε τώρα αυτό το κείμενο. Όμως οι ταμασική άποψη του εγώ είναι παρούσα σε όλους ανεξαιρέτως, και μας βάζει εμπόδια ποικιλοτρόπως, και γι’ αυτό θα πρέπει στην πρώτη περίοδο της πνευματικής πορείας και άσκησης, να είναι κύριο μέλημα σας η εξάλειψη της τάμας γκούνα και η αύξηση της σάττβα γκούνα. (Διαβάστε η ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΩΝ ΤΑΜΑΣΙΚΩΝ ΙΔΙΟΤΗΤΩΝ, ΣΥΝΕΠΕΙΑ, ΑΥΤΟΠΟΠΕΙΘΑΡΧΕΙΑ, ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ

Για να ξεπεράσουμε την αντίσταση που προβάλει το εγώ μας, και η οποία μπορεί να εκφράζεται είτε ως αμφιβολία είτε ως μια αρνητική διάθεση κάνουμε την αναρώτηση Προτιμώ να κρατήσω αυτό το συναίσθημα ή να είμαι ελεύθερος; 

Ο τρόπος που τίθεται ή ερώτηση δεν αφήνει περιθώρια  στο εγώ μας να παρέμβει. Από τη φύση μας όλοι μας ψάχνουμε την ελευθερία και την ευτυχία αφού αυτά είναι έμφυτα στην Ψυχή μας (τον αληθινό μας Εαυτό- Συνειδητότητα, Πνεύμα, Θεϊκή ουσία κ.λπ. ). Χωρίς αμφιβολία όλοι μας προτιμάμε την ελευθερία από τα δεσμά. Πόσοι αγώνες δεν έχουν γίνει για την ελευθερία έστω και με λάθος τρόπο και με λάθος κατεύθυνση.

 Έτσι παρότι το κατώτερο εγώ μας μπορεί για τους δικούς του ψευδαισθησιακούς λόγους όπως ανέφερα λίγο παραπάνω (ασφάλεια, αξία κ.λπ.) να θέλει να παραμείνει σε αυτή την αρνητική κατάσταση, με την αναρώτηση Προτιμώ να κρατήσω αυτό το συναίσθημα ή να είμαι ελεύθερος;  ηχεί δυνατά στην ψυχή μας η ιδέα και η αίσθηση της ελευθερίας και κάθε αμφιβολία ή άρνηση εξανεμίζονται μπροστά στην χαρά του να είμαστε ελεύθεροι και ευτυχισμένοι. Καθώς η ερώτηση στρέφει το νου και την προσοχή μας στην ιδέα και την αίσθηση της ελευθερίας και καθώς η ιδέα της ελευθερίας είναι τόση δυνατή μέσα  μας, το εγώ χάνει την ψεύτικη γοητεία και τη δύναμη που ασκούσε στο νου μας, και μαζί με την αντίσταση του εγώ καταλαγιάζει και η εγωϊκή κατάσταση που εκδηλώθηκε εκείνη τη στιγμή, με ένα μέρος της ενέργειας της να διαλύεται.  

Επίσης αν έχουμε αρκετές αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα της τεχνικής,  μπορούμε να αφιερώσουμε χρόνο να εφαρμόσουμε την μέθοδο Σεντόνα (αλλά και το EFT και άλλες μεθόδους) για να απαλλαγούμε από αυτές τις αμφιβολίες. Τέλος, είναι δεδομένο ότι ήδη από τα πρώτα αποτελέσματα θα δυναμώσει η πίστη μας για την αποτελεσματικότητα της τεχνικής και οι αμφιβολίες του εγώ θα χάνουν όλο και περισσότερο δύναμη.

Σχόλιο

θέληση*: Είναι διαφορετικό πράγμα η θέληση από την επιθυμία και το πείσμα.

ΒΗΜΑ  4

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΤΩΡΑ     

Το τελευταίο βήμα (αν και είναι πιθανόν το συναίσθημα να έχει ήδη καταλαγιάσει), είναι μια πρόσκληση να αφήσουμε να φύγει αυτό το συναίσθημα ΤΩΡΑ. Το τέταρτο βήμα έχει σκοπό να ενεργοποιήσει και να καταγράψει δυνατά μέσα μας την θέληση μας να είμαστε ελεύθεροι εδώ και τώρα από την δυσαρμονία και τον πόνο, και να ζούμε σε αρμονία, ειρήνη, ενότητα, πληρότητα και σε επαφή με την ουσία μας.

Το ΤΩΡΑ μας θυμίζει ότι το μοναδικό πράγμα που έχουμε είναι το παρόν, ότι μόνο τώρα ζούμε και μόνο τώρα μπορούμε να κάνουμε ή να μην κάνουμε κάτι. Μόνο τώρα μπορούμε να αλλάξουμε την μηχανικότητα και την ασυνειδησία που φέρουμε μέσα μας στη μορφή προγραμματισμών, ψευδαισθησιακών αναγκών και επιθυμιών, στην μορφή προσκολλήσεων, αρνητικών συναισθημάτων και λανθασμένων αντιλήψεων και πεποιθήσεων. Μόνο τώρα μπορούμε να επιλέξουμε να ζούμε συνειδητά και σε επαφή με την εσωτερική μας αλήθεια ή να αφεθούμε στο ρεύμα της ασυνείδητης , επιφανειακής και γεμάτης σκαμπανεβάσματα, πόνο και δυστυχία ζωής. Μόνο στο παρόν έχουμε την δυνατότητα να μεταμορφωνόμαστε εσωτερικά, μετατρέποντας από στιγμή σε στιγμή και κάθε στιγμή την ψυχική μας κατάσταση και αλλάζοντας την συνειδησιακή μας κατάσταση. (Από την κατάσταση ταύτισης και εξωστρέφειας να περάσουμε στην εσωστρέφεια και στην κατάσταση απόσπασης και αυτεπίγνωσης. Μόνο τώρα μπορούμε να επιλέξουμε να ζούμε σε αρμονία ειρήνη και  αγάπη αντί της ξεχωριστότητας και της δυσαρμονίας.

Σας θυμίζω επίσης, ότι από τη φύση τους τα συναισθήματα και οι σκέψεις έρχονται και φεύγουν, οπότε και το συναίσθημα της παρούσης στιγμής θα καταλαγιάσει από μόνο του κάποια στιγμή και την θέση του θα πάρει κάποιο άλλο (σίγουρα κάποιες φόρες κολλάμε περισσότερο χρόνο σε ένα συναίσθημα από ότι σε άλλες). Βέβαια αν δεν κάνουμε κάποια εργασία με τον εαυτό μας τα κατώτερα συναισθήματα θα επανεμφανίζονται ξανά και ξανά  και θα είμαστε υποχρεωμένοι να βιώνουμε τον πόνο που αυτά φέρνουν. Αφού λοιπόν τα συναίσθημα που τώρα εκδηλώνεται θα φύγει από μόνο του κάποια στιγμή, γιατί να μην κάνουμε κάτι τώρα για να συντομεύσουμε την φυγή του και να μειώσουμε την δύναμη του, ώστε να εκδηλώνεται όλο και αραιότερα , να κρατάει όλο και λιγότερο και να έχει όλο και μικρότερη ένταση;  Αφού πρόκειται να φύγει γιατί να μη φύγει τώρα; Τι θα κερδίσουμε αν  για παράδειγμα παραμείνουμε θυμωμένοι για μια μέρα ή μια εβδομάδα; Τίποτα απολύτως, εκτός από ταραχή, πόνο και δυστυχία. Κάθε στιγμή πόνου είναι μια χαμένη στιγμή πληρότητας και ευτυχίας. 

Τέλος να θυμάστε ότι ο πόνος και η δυστυχία προέρχονται από τους υποσυνείδητους προγραμματισμούς και τις ψευδαισθήσεις που έχουμε για τον εαυτό μας και τον κόσμο και τις λανθασμένες σχέσεις που δημιουργούμε με όλους και όλα εξ αίτιας αυτών προγραμματισμών και των ψευδαισθήσεων. Όσο στέρεα και πραγματικά και να φαίνονται αυτά που βιώνουμε και νοιώθουμε σήμερα, είναι απατηλά και  προσωρινά. Φαίνεται να έχουν δύναμη επειδή εμείς λόγω της άγνοιας πιστεύουμε ότι είναι αληθινά και ότι έχουν δύναμη επάνω μας. 

Θα ήθελα να τονίσω επίσης, ότι όλα αυτά που περιέγραψα παραπάνω δεν αφορούν μόνον την μέθοδο Sedona άλλα είναι πράγματα που πρέπει να αναπτύξει κανείς ανεξάρτητα από το ποιο μονοπάτι πνευματικότητας ακολουθεί. Η αποδοχή, η παραδοχή του κατώτερου μέρους του εαυτού μας, η βαθύτερη επίγνωση της ψυχολογίας μας, η θέληση μας να ελευθερωθούμε από τα αρνητικά συναισθήματα, τις επιθυμίες, τις ψεύτικες ανάγκες και τις προσκολλήσεις και τέλος η επίγνωση του αληθινού μας Εαυτού (εσωτερικής σιωπηλής παρουσάις) είναι βασικά και θεμελιώδη συστατικά της πνευματικής μας πορείας και ανάπτυξης.

Ο εμπνευστής της μεθόδου Sedona βρήκε ένα πολύ ευφυή τρόπο να μας βοηθήσει μέσα από αυτά τέσσερα βήματα να γίνουμε συνειδητοί ως προς τις ασυνείδητες συμπεριφορές, τα συναισθήματα, τις σκέψεις, τις εγωϊκές τάσεις και τους αυτοματισμούς του νου και να ενεργοποιήσουμε την εσωτερική μας δύναμη για να ελευθερωθούμε από αυτά με ένα απλό και φυσικό τρόπο.

Η τεχνική EFT  και η μέθοδος Sedona

Η τεχνική EFT, όπως και η μέθοδος Sedona μας βοηθάει να αναπτύξουμε την αγάπη και την αποδοχή για τον εαυτό μας και να ελευθερωθούμε από αρνητικά συναισθήματα, προσκολλήσεις, επιθυμίες, εθισμούς, ανάγκες κ.λπ. Η μέθοδος Sedona χρησιμοποιεί ερωτήσεις ενώ η μέθοδος EFT καταφάσεις (επιβεβαιώσεις) σε συνδυασμό με χτυπηματάκια σε ενεργειακά σημεία. Παρότι είναι δυο διαφορετικές τεχνικές έχουν τον ίδιο στόχο, να αναπτύξουμε την αποδοχή των ατελειών μας και την αγάπη για τον εαυτό μας και να μας βοηθήσουν να ελευθερωθούμε από εσωτερικές δυσαρμονίες. 

Θεωρώ και τις δύο πρακτικές πολύ αποτελεσματικές, τονίζοντας ότι κάθε μια έχει τα δικά της πλεονεκτήματα και ότι ο συνδυασμός των δύο μεγιστοποιεί και επιταχύνει τα αποτελέσματα για την απελευθέρωση του υποσυνείδητου μας από τις εγωιστικές τάσεις και επιθυμίες, ανάγκες και προσκολλήσεις, από τα αρνητικά συναισθήματα, τις συνήθειες και τους προγραμματισμούς.

Η μέθοδος Sedona  από τη φύση της είναι ιδανική να την χρησιμοποιούμε από στιγμή σε στιγμή και έτσι μπορούμε να είμαστε σε μια διαδικασία συνεχούς μεταμόρφωσης και  εσωτερικής ανάπτυξης.  Η μέθοδος Sedona σύμφωνα την εμπειρία μου μπορεί να συνδυαστεί θαυμάσια με την προσευχή. Εφαρμόζοντας την σε κάθε τι δυσαρμονικό και περιοριστικό που εκδηλώνεται μέσα μας την κάθε στιγμή μπορούμε να μεταβάλουμε άμεσα τις εσωτερικές ψυχολογικές καταστάσεις και να βιώνουμε ένα ανώτερο επίπεδο Συνειδητότητας, αρμονίας πληρότητας, ειρήνης και ενότητας με τους συνανθρώπους μας και τη ζωή γενικότερα. Η εσωτερική αλλαγή αλλάζει την εμπειρία της στιγμής αλλά θα τροποποιήσει και τα γεγονότα του μέλλοντος. Κάθε αλλαγή που επιφέρουμε στο ψυχισμό μας την κάθε στιγμή (όσο μικρή κι αν είναι), μας φέρνει πιο κοντά στο φως, την αλήθεια, την αγάπη και την ειρήνη  και ταυτόχρονα είναι το λιθαράκι που θα φέρει την μεγάλη αλλαγή σε βάθος χρόνου.

Σύμφωνα με την εμπειρία μου, οι πρακτικές αυτές εφαρμόζονται αποτελεσματικότερα μέσα από ένα συνολικότερο πρόγραμμα πνευματικής άσκησης, και την ανάπτυξη κάποιων δεξιοτήτων και ιδιοτήτων όπως η διάκριση, η απόσπαση, η ικανότητα συγκέντρωσης, η αυτεπίγνωση, η αφοσίωση, η ειλικρίνεια, η  θέληση, η  αγάπη για την εργασία, το μέτρο, ο κοινός νους, η αύξηση της σάττβα γκούνα στο νου και η εξάλειψη της τάμας και της ράτζας γκούνας κ.λπ.. Κεντρικό ρόλο σε αυτήν εσωτερική εργασία παίζουν ο διαλογισμός, η αυτοέρευνα, η συνεχής επαγρύπνηση και εγρήγορση, αποσπασμένη παρατήρηση, ο στοχασμός, η αυτεπίγνωση, η επανάληψη του ονόματος του Θεού με διάφορα μάντρα, και η προσευχή.

Η πνευματική άσκηση κορυφώνεται στο συνεχή διαλογισμό και το σαμάντι όπου τελικά σε βαθιά και τέλεια απορρόφηση του νου στο Είναι μας, διαλύονται όλες οι εγωϊκές τάσεις καθώς και το εγώ το ίδιο. Σε αυτήν την κατάσταση επιτυγχάνεται η τέλεια ενότητα μας με το Θεό, ο Άνθρωπος Θεοποιείται και ο Θεός ενανθρωπίζεται. Αυτή είναι η κατάσταση που ονομάζουμε ως Φώτιση, Θέωση, Αυτοπραγμάτωση ή Απελευθέρωση.  Αυτός είναι ο τελικός μας προορισμός και ο λόγος που γεννηθήκαμε σε ένα ανθρώπινο σώμα.

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ

ΓΕΝΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

Αφού διαβάσετε προσεκτικά τα 4 βήματα όπως τα αναλύω παρακάτω, εφαρμόστε τα μερικές φορές με κάποιο συναίσθημα για να τα κατανοήσετε καλύτερα. Εφαρμόστε την μέθοδο και ξαναδιαβάστε την ώστε να εμβαθύνετε στην κατανόηση σας. Ξαναεφαρμόστε την, και ξαναδιαβάστε  την. Ξεκινήστε να εφαρμόζετε την μέθοδο από στιγμή σε στιγμή, κάθε φορά που αντιλαμβάνεστε να εκδηλώνεται μέσα σας, κάποιο συναίσθημα, παρόρμηση, επιθυμία κ.λπ.. Ανεξάρτητα από το πόσο καλά το καταφέρνετε συνεχίστε να την εφαρμόζετε σε όλη την διάρκεια της ημέρας, όσο περισσότερο μπορείτε.

Το βράδυ στο σπίτι σας  ξαναδιαβάστε τις οδηγίες και εφαρμόστε την μέθοδο μερικές φορές σε πιο ήρεμες συνθήκες για ψυχολογικές καταστάσεις που εκδηλώθηκαν στην διάρκεια της ημέρας ή και του παρελθόντος.  Αφιερώστε κάθε μέρα λίγο χρόνο για να την μελετήσετε και να εμβαθύνετε στην πρακτική σε ευκολότερες συνθήκες.

‘Όταν την μάθετε καλά θα υπάρχει μια ροή στην όλη διαδικασία, και θα ολοκληρώνεται αβίαστα σε λίγο χρόνο. Αν συνεχίσετε να την εφαρμόζετε σταθερά, η ικανότητα να την εφαρμόζετε αποτελεσματικά θα αυξάνεται και κάποια στιγμή η όλη διαδικασία θα εκτελείται αυθόρμητα και φυσικά  όπως συμβαίνει με την αναπνοή μας. Το πόσο καιρό θα σας πάρει αυτό εξαρτάται από το πόσο ενδιαφέρον έχετε, την ειλικρίνεια, την συνέπεια και το πόσο πολύ την εφαρμόζετε στη διάρκεια της ημέρας. Να διευκρινίσω ότι η λέξη  αυτόματα δεν σημαίνει ότι την κάνουμε μηχανικά και αδιάφορα, αλλά ότι η όλη διαδικασία (που απαιτεί όπως είπα, προσοχή και εγρήγορση) λόγω της πολλής εξάσκησης θα ξεκινάει αυθόρμητα με το που αναδύεται κάποιο συναίσθημα, παρόρμηση κ.λπ.. Δεν θα χρειάζεται να σκεφτούμε πρώτα, ‘’ά πρέπει να κάνω την μέθοδο Sedona’’ τώρα, ή δεν θα ξεχνάμε να την εφαρμόζουμε, ή δεν θα μας συμβαίνει να μην έχουμε όρεξη να την εφαρμόσουμε και άλλα παρόμοια.

ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ

ΒΗΜΑ 1 

ΑΠΟΔΟΧΗ - ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΕ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΚΑΙ ΕΠΕΤΡΕΨΕ ΤΟ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ 

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ

Το πρώτο βήμα έχει σκοπό να μας βοηθήσει να αποδεχτούμε αυτό που νοιώθουμε (συναίσθημα, παρόρμηση, ανάγκη, επιθυμία, ελάττωμα κ.λπ.) και να επιτρέψουμε το συναίσθημα να υπάρχει και όχι να αντιδράσουμε μηχανικά και ασυνείδητα όπως κάναμε μέχρι τώρα. Η αποδοχή μας επιτρέπει να γίνουμε πιο συνειδητοί από αυτό που εκδηλώνεται μέσα μας και να δημιουργηθεί μια απόσταση από αυτό. Έχουμε έτσι την ευκαιρία να το παρατηρήσουμε, να το ερευνήσουμε και να το κατανοήσουμε καλύτερα, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να το εξαλείψουμε.

Ο μόνος τρόπος να ελευθερωθούμε από οποιοδήποτε νοητικό και συναισθηματικό προγραμματισμό είναι να παραδεχτούμε ότι υπάρχει μέσα μας, να το βιώσουμε, να το  παρατηρήσουμε, να το γνωρίσουμε, να το κατανοήσουμε, να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε αυτό. Και για να γίνει αυτό πρέπει να επιτρέψουμε το συναίσθημα να εκδηλωθεί μέσα μας και να είμαστε εκεί συνειδητά παρόντες για να το βιώσουμε και να το ερευνήσουμε (όχι με διανοητική διαδικασία αλλά με εστιασμένη διερευνητική προσοχή). Αυτό συνεπάγεται επίσης ότι θα  βιώσουμε συνειδητά και τον πόνο που προκαλεί αυτό το συναίσθημα. Δεν υπάρχει όμως άλλος τρόπος. Όσο αποφεύγουμε συνειδητά ή ασυνείδητα να αποδεχτούμε και να βιώσουμε με επίγνωση το συναίσθημα θα συνεχίζουμε να είμαστε κάτω από την κυριαρχία του και τελικά θα υποφέρουμε πολύ περισσότερο.  Αντίθετα η αποδοχή του συναισθήματος και η επιλογή μας να βιώσουμε το συναίσθημα πλήρως θα μας ελευθερώσει σταδιακά από αυτό το συναίσθημα και τον πόνο που  αυτό προκαλεί. 

Ένα παράδειγμα για να το καταλάβουμε καλύτερα είναι να παρομοιάσουμε αυτό με μια πληγή στο σώμα μας που προκλήθηκε από πέσιμο και είναι γεμάτη χώματα. Για να βγάλουμε τα χώματα και να αποστειρώσουμε την πληγή με οινόπνευμα ή άλλο βακτηριοκτόνο ώστε να μην μολυνθεί είναι αρκετά ως πολύ επώδυνο, αλλά είναι ο μόνος τρόπος να γλυτώσουμε από πολύ περισσότερο πόνο (και σε ένταση αλλά και διάρκεια) που θα προκληθεί από την μόλυνση. Παρόμοια είναι προτιμότερος κάποιος συνειδητός πόνος που θα καταλήξει στην ίαση της ψυχολογικής πληγής, στην ελευθερία και την ευτυχία μας, παρά στο να συνεχίζουμε να αποφεύγουμε να το εξετάσουμε και να συσσωρεύουμε όλο και περισσότερο πόνο που καταλήγει σε πολύ δυσάρεστα αποτελέσματα, και για την ευτυχία μας, τις σχέσεις και την υγεία μας.  

Αυτό το βήμα (Η αποδοχή) δεν είναι σημαντικό για την μέθοδο Sedona αλλά είναι μια θεμελιώδης εσωτερική στάση που πρέπει να αναπτύξουμε και με τις εσωτερικές καταστάσεις αλλά και τα εξωτερικά συμβάντα για να μπορέσουμε να αποταυτιστούμε από τις εγωϊκές καταστάσεις, να τις αποδυναμώσουμε και τελικά να τις εξαλείψουμε από τον ψυχισμό μας.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ-ΑΠΩΘΗΣΗ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΟΥΜΕ

Η βασική μας αντίδραση όταν εκδηλώνεται ένα συναίσθημα μέσα μας, συνήθως είναι, είτε να εκδηλώσουμε ελεύθερα το συναίσθημα (την επιθυμία, την παρόρμηση κ.λπ. ) που αναδύεται είτε να το καταπιέσουμε (συνειδητά ή ασυνείδητα). Με την καταπίεση που είναι διαφορετική από τον έλεγχο (η καταπίεση είναι μηχανική και ασυνείδητη διαδικασία, ενώ ο έλεγχος είναι συνειδητή ενέργεια και απαιτεί να είμαστε σε εγρήγορση και αυτεπίγνωση) όχι μόνο αποφεύγουμε να εκδηλώσουμε προς τα έξω το συναίσθημα αλλά δεν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να βιώσει το συναίσθημα με αποτέλεσμα να παραμένουμε ασυνείδητοι από τη φύση του και τον τρόπο που λειτουργεί. 

Η απώθηση ή η καταπίεση του συναισθήματος (της παρόρμησης, επιθυμίας κ.λπ.) μπορεί να γίνει τελείως αυτόματα και ασυνείδητα ή μπορεί να υπάρχει κάποια επιφανειακή επίγνωση της κατάστασης αλλά παρά ταύτα δεν υπάρχει καθαρή εικόνα και κατανόηση της όλης διαδικασίας και του μηχανισμού.

Η καταπίεση δημιουργεί ένα μπλοκάρισμα στη ροή της ενέργειας, είναι μια κατάσταση συναισθηματικά επώδυνη αλλά και αιτία για ψυχοσωματικές ασθένειες. Επιπλέον η απώθηση και η καταπίεση του συναισθήματος έχει σαν αποτέλεσμα αυτό να συνεχίσει να ζει στο υποσυνείδητο και να λειτουργεί αυτόματα και ψυχαναγκαστικά κάτω από τις ίδιες ή παρόμοιες συνθήκες και καταστάσεις. Επίσης δημιουργεί τις προϋποθέσεις να εκδηλώνεται αυτό το συναίσθημα(όπως για παράδειγμα ο θυμός)  πολύ πιο έντονα χωρίς σοβαρό λόγο, και επίσης σε πρόσωπα και καταστάσεις που δεν σχετίζονται με το πραγματικό λόγο του συναισθήματος. Με την καταπίεση και την απώθηση συνεχίζουμε να είμαστε δέσμιοι αυτών των ασυνείδητων συναισθηματικών και νοητικών προγραμματισμών οι οποίοι είναι και η αιτία να έχουμε δυσαρμονικές σχέσεις, να υποφέρουμε και να δυστυχούμε. Επίσης τα καταπιεσμένα συναισθήματα  είναι από τις κύριες αιτίες για ψυχοσωματικές και σωματικές ασθένειες.

ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΚΑΤΑΠΙΕΖΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΟΥΜΕ

Υπάρχουν διάφοροι λόγοι που καταπιέζουμε τα συναισθήματα, τις επιθυμίες και τις παρορμήσεις, όπως το να αποφύγουμε την σύγκρουση με τους άλλους, την εσωτερική σύγκρουση, να αποφύγουμε τον πόνο που μας προκαλεί η εκδήλωση τους, να ‘προστατευτούμε’ από τους άλλους, δηλαδή να αποφύγουμε την απόρριψη την οποία νοιώθουμε όταν μας κρίνουν, ή όταν έχουν κακή γνώμη για εμάς. Φοβόμαστε την κρίση τους και την κακή γνώμη που μπορεί να σχηματίσουν για εμάς επειδή νοιώθουμε κάπως κ.λπ.. Επειδή σχεδόν όλοι μας στηρίζουμε (άλλοι περισσότερο άλλοι λιγότερο) την αυτοεικόνα μας και την αξία μας στην γνώμη των άλλων, φοβόμαστε ότι θα χάσουμε την αποδοχή τους όταν εκδηλώνουμε αρνητικά συναισθήματα ή έχουμε επιθυμίες που δεν ταιριάζουν στα δεδομένα τους. Αυτός ο φόβος της απόρριψης σε σχέση με αυτό που νοιώθουμε, μας κάνει να καταπιέζουμε επιθυμίες και συναισθήματα διότι ο φόβος της απόρριψης προκαλεί εσωτερικό άγχος και άλλα αρνητικά συναισθήματα που μας κάνουν επίσης να υποφέρουμε. 

Μια λίστα με τους λόγους που μας οδήγησαν στην μη αποδοχή και καταπίεση αυτών που νοιώθουμε είναι η άγνοια, η συμπεριφορά των γονέων στα παιδιά, η κακή ή η ελλιπής εκπαίδευση από τους γονείς και το σχολείο, ο ασυνείδητος τρόπος ζωής, οι κοινωνικοί προγραμματισμοί, λανθασμένες πεποιθήσεις και τα πρέπει (δεν πρέπει να νοιώθω θυμό κ.λπ., όποιος νοιώθει μίσος είναι κακός άνθρωπος)  ο φόβος, τα θρησκευτικά πρότυπα, να μην χαλάσει η αυτοεικόνα μας, νοιώθουμε αδύναμοι, κατώτεροι, νοιώθουμε ντροπή, φοβόμαστε την κρίση και την γνώμη των άλλων για εμάς, εμείς  οι ίδιοι κρίνουμε τον εαυτό μας και νοιώθουμε ενοχές, ντροπή  κ.λπ..

ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΠΡΟΣΟΧΗΣ

Ένας άλλος τρόπος για να αποφύγουμε να βιώσουμε ένα συναίσθημα που μας πονάει είναι να ασχοληθούμε με κάτι άλλο (συνήθως ευχάριστο ή απολαυστικό) ώστε να αποσπάσουμε το νου από αυτό που μας ενοχλεί και μας πονάει. Αυτό μπορεί να δράσει πυροσβεστικά και να απαλύνει την κατάσταση προσωρινά, αλλά δεν λύνει το πρόβλημα. Αποφεύγοντας να δούμε τι συμβαίνει μέσα μας, απλά παρατείνουμε και αυξάνουμε τον πόνο.

Και στις δύο περιπτώσεις (και με την καταπίεση και την διάσπαση προσοχής) παραμένουμε ασυνείδητοι από αυτό που μας συμβαίνει, από το  γιατί μας συμβαίνει και το πως συμβαίνει. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να είμαστε δούλοι αυτών των ασυνείδητων διεργασιών και να υποφέρουμε (τώρα και στο μέλλον) και εμείς αλλά και να κάνουμε τους άλλους να υποφέρουν.

ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑ-ΘΥΜΟΣ  ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΟΥΜΕ

Μια άλλη συνήθης  αντίδραση προς το συναίσθημα, την επιθυμία ή την παρόρμηση που εκδηλώθηκε μέσα μας είναι να αντιδράσουμε με δυσαρέσκεια, εκνευρισμό (τα οποία είναι εκφράσεις του θυμού) ή θυμό, γιατί εκδηλώθηκαν μέσα μας αυτά  τα συναισθήματα (οι παρορμήσεις κ.λπ.). Αυτές οι αντιδράσεις θυμού είναι επίσης αυτόματες και μας κρατούν εγκλωβισμένους στην μηχανική λειτουργία του εγώ. Θυμώνουμε με τον εαυτό μας είτε γιατί δεν μας αρέσει που υποφέρουμε από αυτά τα συναισθήματα είτε επειδή νοιώθουμε ανασφάλεια και φόβο, είτε γιατί μας χαλάει την αυτοεικόνα, είτε γιατί έρχεται σε σύγκρουση με τα πρέπει και τους προγραμματισμούς μας, φοβόμαστε δηλαδή ότι μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τη σχέση μας, ή φοβόμαστε την κριτική και την απόρριψη. Αν και ο θυμός δεν λύνει κανένα πρόβλημα (αντίθετα το μεγαλώνει) δυστυχώς το εγώ μας εξ αιτίας της επιθυμίας έχει αναπτύξει αυτό το μηχανισμό του θυμού* ο οποίος εκδηλώνεται σε σχέση με όλες τις ψυχολογικές διαδικασίες.

 Για να βγούμε από αυτή την φυλακή των ασυνείδητων προγραμματισμών θα πρέπει να αποκτήσουμε επίγνωση αυτών, να γνωρίσουμε τη φύση τους, να συνειδητοποιήσουμε γιατί και πως λειτουργούν μέσα μας και  να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε αυτά. Και για να γίνει αυτό είναι απαραίτητο να τα επιτρέψουμε να εκδηλωθούν  μέσα μας, ώστε να μπορέσουμε να τα παρατηρήσουμε, να τα ερευνήσουμε και να τα κατανοήσουμε.

ΣΧΟΛΙΟ

το μηχανισμό του θυμού*: ¨Όταν κάτι ή κάποιος εμποδίζει την εκπλήρωση κάποιας επιθυμίας μας, η επιθυμία μεταμορφώνεται σε θυμό, ενάντια σε αυτόν ή αυτό που μας εμποδίζει να την εκπληρώσουμε.

 

Εφαρμογή του πρώτου βήματος

Για να απεμπλακείς από τη μηχανική αντίδραση του νου (δηλαδή να αποφύγεις να εκδηλώσεις  το συναίσθημα ανεξέλεγκτα, να το καταπιέσεις ή να αντιδράσεις προς αυτό με κάποιο άλλο συναίσθημα), για να χαλαρώσεις ενεργειακά και συναισθηματικά και να γίνεις πιο συνειδητός ως προς το συναίσθημα αλλά και ως προς τον εαυτό σου, μόλις αντιληφθείς ότι έχει εκδηλωθεί κάποιο συναίσθημα μέσα σου ακόμη και σε πολύ μικρή ένταση (αυτό βέβαια απαιτεί να είμαστε ήδη σε μια κατάσταση εγρήγορσης και επιφυλακής) επέλεξε να κάνεις κάποια από τις παρακάτω ρωτήσεις:

     · Μπορώ να το επιτρέψω να είναι εδώ;

     · Μπορώ να το καλωσορίσω και να το επιτρέψω να υπάρχει;

     · Μπορώ να το καλωσορίσω και να το νοιώσω πλήρως;

     · Μπορώ να το αποδεχτώ πλήρως;

Αν υπάρχει αντίσταση και σε αυτές τις ερωτήσεις τότε αναρωτήσου Τι με εμποδίζει να το αποδεχτώ;

Κάνε τη αναρώτηση και μείνε σε ήρεμη προσοχή και αντιληπτικότητα. Μην σκέφτεσαι, μην αναλύεις, μην εξηγείς, μην προσπαθείς να σταματήσεις το συναίσθημα. Μείνε σε κατάσταση ήρεμης αντιληπτικότητας και προσοχής. Νιώσε το πλήρως έτσι όπως εκδηλώνεται αυτή τη στιγμή μέσα σου. Νιώσε το και παρατήρησε το  χωρίς να θέλεις να το αλλάξεις. Γνώρισε το από άμεση βίωση, από άμεση εμπειρία. Αργότερα κάποια άλλη στιγμή μπορείς να στοχαστείς σχετικά με αυτό και να το αναλύσεις (είναι απαραίτητο και αυτό) αλλά όχι τώρα. 

 Αυτή η αναρώτηση μας βοηθάει να μπούμε σε αυτή την κατάσταση της εγρήγορσης, της έντονης προσοχής και επίγνωσης η οποία μας είναι απαραίτητη για να σταματήσουμε την πλήρη  ταύτιση με το συναίσθημα και την μηχανική αντίδραση. 

Επιπλέον με το που λέμε: μπορώ να επιτρέψω να υπάρχει το συναίσθημα μέσα μου; ήδη υπονοούμαι  πως δεν είμαστε αυτό αλλά αυτός που το επιτρέπει να υπάρχει, που έχει επίγνωση αυτού και το παρατηρεί. Δημιουργούμε δηλαδή μια απόσταση από το συναίσθημα. Αυτή η αποταύτιση από το συναίσθημα (και γενικά τις μηχανικές αντιδράσεις του νου, συναισθηματικές και νοητικές) και η συνειδητοποίηση ότι είμαστε αυτός που παρατηρεί τις μηχανικές αυτόματες αντιδράσεις είναι η θεμελιώδης συνθήκη για να ελευθερωθούμε από τον εγωϊκό μηχανισμό.

Με την αναρώτηση σταματάμε την μηχανική αντίδραση να το εκδηλώσουμε προς τα έξω ανεξέλεγκτα, να θυμώσουμε επειδή εκδηλώθηκε ή επειδή το έχουμε μέσα μας, να το καταπιέσουμε ή να ξεφύγουμε από αυτό που νοιώθουμε. Επιτρέπουμε στο συναίσθημα να υπάρχει (όποιο και να είναι) ώστε να το νοιώσουμε πλήρως και ταυτόχρονα γινόμαστε και πιο συνειδητοί του εαυτού μας (της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας- Διάβασε ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΣΙΩΠΗΛΗ ΖΩΝΤΑΝΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ). Κάνε την ερώτηση και σε κατάσταση ήρεμης επίγνωσης (αντιληπτικότητας και προσοχής) επέτρεψε στον εαυτό σου να νοιώσει πλήρως το συναίσθημα (παρόρμηση, επιθυμία), νοιώσε το και περιεργάσου το σαν να το βλέπεις για πρώτη φορά. Με την περιέργεια και την αθωότητα ενός μικρού παιδιού.

Μην προσπαθείς ή μην αγωνίζεσαι να το διώξεις διότι αυτή η προσπάθεια γίνεται από το εγώ και σε εγκλωβίζει ακόμη περισσότερο μέσα στο εγώ. Απλά μείνε εκεί παρών, σε πλήρη αντιληπτικότητα και επίγνωση, παρατήρησε την κίνηση της ενέργειας και την γεύση του συναισθήματος, εντόπισε το στο σώμα σου, που ακριβώς το νοιώθεις και πως το νοιώθεις. Μην του βάζεις ταμπέλες, μην το αναλύεις, απλά νοιώσε το, βίωσε συνειδητά  τον πόνο που σου προκαλεί, μην φοβάσαι δεν πρόκειται να πάθεις τίποτα. Ίσα-ίσα ή μη αντίσταση σε αυτό που συμβαίνει μέσα μας διευκολύνει την ροή της ενέργειας και στο καταλάγιασμα του συναισθήματος. Επίσης μας βοηθάει να αντιληφθούμε ότι είμαστε πολύ περισσότερο δυνατοί από ότι νομίζαμε.

Δεν υπάρχει τίποτα να φοβηθείς ή να πάθεις με το να επιτρέψεις το συναίσθημα να υπάρχει και να το νοιώσεις πλήρως. Αντίθετα η αντίσταση σε αυτό που συμβαίνει και η αντίδραση το ενδυναμώνουν αντί να το καταλαγιάσουν. Με το να φοβόμαστε επίσης να το δούμε δίνουμε περισσότερο δύναμη και αξία σε αυτό που συμβαίνει περιστασιακά μέσα μας (σκέψη, συναίσθημα, παρόρμηση, επιθυμία) παρά στον ίδιο μας τον εαυτό που είναι  στην ουσία Θεϊκός και ως εκ τούτου έχει την δύναμη και την ικανότητα να υπερνικήσει οτιδήποτε μηχανικό συμβαίνει μέσα μας. Επιπλέον όσο φοβόμαστε να δούμε και να βιώσουμε συνειδητά τα συναισθήματα και τις παρορμήσεις θα παραμένουμε για πάντα ταυτισμένοι με αυτά (θα τα θεωρούμε ως εαυτό μας ενώ δεν ανήκουν σε εμάς) και θα είμαστε εγκλωβισμένοι σε αυτά. Έτσι θα συνεχίσουμε να λειτουργούμε μέσα από αυτά και  υποφέρουμε ποικιλοτρόπως. Αυτό σημαίνει ότι στις ίδιες ή παρόμοιες συνθήκες θα υποφέρουμε από το ίδιο συναίσθημα, παρόρμηση, επιθυμία κ.λπ..

ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΦΟΝΤΟΥ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ

Αν μπορέσουμε να εστιαστούμε πλήρως στο συναίσθημα και το αγκαλιάσουμε μέσα στην επίγνωση μας τότε θα πηγαίναμε στην ρίζα του και θα διαπιστώναμε ότι από εκεί και πέρα υπάρχει τέλεια ειρήνη, ελευθερία από πόνο, πληρότητα και μακαριότητα. Θα διαπιστώναμε από άμεση εμπειρία ότι το συναίσθημα είναι στην επιφάνεια και ότι δεν μπορεί να αγγίξει το κέντρο μας, αυτό που πραγματικά είμαστε (Σιωπηλή ζωντανή παρουσία). Στην επιφάνεια του ωκεανού μπορεί να σηκώνονται τεράστια ή μικρά κύματα αλλά τα βάθη του παραμένουν γαλήνια. Παρόμοια στην περιφέρεια, στο εξωτερικό μέρος της ύπαρξης μας μπορεί λόγω των προγραμματισμών, των επιθυμιών, των παρορμήσεων και των αρνητικών συναισθημάτων μας να υπάρχει ταραχή και πόνος, αλλά στο κέντρο μας υπάρχει πάντα ειρήνη, ομορφιά και πληρότητα.

Μπορούμε λοιπόν να χρησιμοποιήσουμε το συναίσθημα ή οποιαδήποτε άλλη ψυχολογική εκδήλωση που μας προκαλεί πόνο, για να έρθουμε σε επαφή με το κέντρο της ύπαρξη μας, την ουσία μας, που είναι πάντοτε ελεύθερη και ευδαιμονούσα.

Το να μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το συναίσθημα, την παρόρμηση, την επιθυμία. Κ.λπ.. για να πάμε στο κέντρο της ύπαρξης μας χρειάζεται να εξηγηθεί περισσότερο, να ερευνηθεί και να εξασκηθεί με συνέπεια και επιμέλεια. Είναι βασική ικανότητα που πρέπει να αναπτύξουμε για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε στην αυτογνωσία, να ελευθερωθούμε από το εγώ αλλά και να ζούμε συνειδητά από το κέντρο της ύπαρξης και όχι από την περιφέρεια ταυτισμένοι με το εγώ που συνεπάγεται πόνος και δυστυχία.

Ξαναθυμίζω το πρώτο βήμα:

Ρωτάμε τον εαυτό μας:

     · Μπορώ να το επιτρέψω να είναι εδώ;

     · Μπορώ να το καλωσορίσω και να το επιτρέψω να υπάρχει;

     · Μπορώ να το καλωσορίσω και να το νοιώσω πλήρως;

     · Μπορώ να το αποδεχτώ πλήρως;

ΒΗΜΑ 2: ΑΝΑΡΩΤΗΣΗ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΣΕΙΣ ΝΑ ΦΥΓΕΙ

Αφού το νοιώσεις πλήρως και έχεις πλήρη επίγνωση του συναισθήματος αναρωτήσου

Μπορώ να το αφήσω  να φύγει;  Απάντησε με ένα ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ

Ανεξάρτητα από το αν απάντησες ΝΑΙ ή  ΟΧΙ συνέχισε στην επόμενη ερώτηση

  

ΒΗΜΑ 3:  ΑΝΑΡΩΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΣΕΙΣ ΝΑ ΦΥΓΕΙ;

Αναρωτήσου  Θέλω να το αφήσω να φύγει;

Αν η απάντηση είναι ΟΧΙ ή ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ

Αναρωτήσου:  Προτιμώ να κρατήσω αυτό το συναίσθημα ή να είμαι ελεύθερος;

ΒΗΜΑ 4:   ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΤΩΡΑ

Αναρωτήσου  Πότε;

Αυτή η ερώτηση είναι μια πρόσκληση να αφήσουμε το συναίσθημα ΤΩΡΑ.

ΒΗΜΑ 5:   ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΒΗΜΑΤΩΝ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΓΕΙ

Αν δεν έχει φύγει τι συναίσθημα επανέλαβε όλα τα βήματα από την αρχή όσες φορές χρειαστεί. 

~~~

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ Η ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Η προσευχή και η επανάληψη του ονόματος του Θεού δεν περιλαμβάνονται στη μέθοδο Sedona αλλά η εμπειρία μου έχει δείξει ότι η προσευχή και η επανάληψη του ονόματος του Θεού (Μάντρα) είναι από τους αποτελεσματικότερους τρόπους να εξαγνίσουμε και να μεταμορφώσουμε το νου και να διαλύσουμε τις εγωϊκές τάσεις. Η επανάληψη του μάντρα επίσης είναι μια μέθοδος πνευματικής άσκησης πλήρης στον εαυτό της. (Διάβασε Η ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ)

Οπότε μπορούμε να τελειώσουμε την διαδικασία των τεσσάρων βημάτων με μια προσευχή στην οποία ζητάμε από το Θεό (σε όποια μορφή νοιώθουμε αγάπη ή στον άμορφο Θεό) να διαλύσει αυτή την ενέργεια του συναισθήματος (προσκόλλησης κ.λπ.). 

Μπορούμε να κάνουμε την επίκληση με δύο τρόπους

1. Μαζεύουμε την προσοχή μέσα μας και  έχοντας επίγνωση της εσωτερικής σιωπής, του κέντρου της ύπαρξης μας, λέμε από την καρδιά μας: Η αγάπη του Θεού διαλύει αυτό το συναίσθημα (π.χ. του θυμού). Καθώς λέμε τα λόγια μια ή και παραπάνω φορές νοιώθουμε την αγάπη να μας πλημυρίζει. Τονίζω ότι είναι σημαντικό και να είμαστε σε βαθιά επίγνωση της ύπαρξης μας, και να νοιώθουμε ότι λέμε και όχι απλά να λέμε λόγια ξερά.

2. Μαζεύουμε την προσοχή μέσα μας και  έχοντας επίγνωση της εσωτερικής σιωπής, του κέντρου της ύπαρξης μας, λέμε από την καρδιά μας: Θεέ μου εξάλειψε ή ελευθέρωσε το νου μου από αυτό το συναίσθημα (π.χ. της ντροπής ή της απόρριψης). Τονίζω και πάλι ότι είναι σημαντικό και να είμαστε σε βαθιά επίγνωση της ύπαρξης μας, και να νοιώθουμε ότι λέμε και όχι απλά να λέμε λόγια ξερά.

Μπορείτε να παραλλάξετε τα λόγια της επίκλησης και να προσευχηθείτε όπως εσείς το νοιώθετε. Αυτά είναι η δική μου κατανόηση μέσα από την εμπειρία και την άσκηση.

Από την προσωπική μου πορεία στην πνευματική άσκηση θεωρώ ότι για κάποιον που τον ενδιαφέρει όχι μόνο η βελτίωση της ψυχολογίας του αλλά η πλήρης διάλυση του εγώ και η συνειδητοποίηση της αληθινής του φύσης η μέθοδος Sedona μπορεί να είναι απλά μόνο μια από τις τεχνικές για την διάλυση του εγώ. Η διάλυση του εγώ απαιτεί μια πιο πολύπλευρη προσέγγιση. 

Παρά ταύτα η πνευματική άσκηση είναι μια πολύ προσωπική υπόθεση και ο καθένας ανάλογα με την ωριμότητα του, τις ικανότητες του, την εμπειρία του, την κλίση του, την ιδιοσυγκρασία του και θα ακολουθήσει αυτό που του ταιριάζει καλύτερα. 

Το ζητούμενο είναι πάντα ότι θα πρέπει να ασκηθούμε σοβαρά για να μπορούμε να έχουμε εμπειρία και άποψη σχετικά με τις πρακτικές και το τι είναι καλό να ακολουθήσουμε. Αν είμαστε ειλικρινείς, αν πραγματικά διψάμε για γνώση και αλλαγή και προσπαθούμε έμπρακτα για αυτό πάντα θα έχουμε την βοήθεια και την καθοδήγηση που χρειαζόμαστε. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για αυτό. Αλλά αν όχι, τότε θα παραμένουμε δέσμιοι του κατώτερου νου και δεν θα βρίσκουμε τίποτα ως αξιόλογο και ικανό να μας βοηθήσει να προχωρήσουμε προς την ελευθερία, την αγάπη, την ειρήνη, την αληθινή ευτυχία και την αλήθεια. Θα πηγαίνουμε από σχολή σε σχολή και από δάσκαλο σε δάσκαλο, θα ξεκινάμε μια μέθοδο και θα την εγκαταλείπουμε και τελικά θα βρίσκουμε χίλιες δύο δικαιολογίες για να δικαιολογήσουμε την μη πρόοδο μας και να ‘δοξάσουμε’ το εγώ μας.

Διάβασε επίσης για τις πέντε βασικές ερωτήσεις: Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ - Τα 5 βασικά ερωτήματα