ΤΑ ΚΑΤΩΤΕΡΑ
ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΕΓΩ
Οι ανάγκες του
εγώ
Τα κατώτερα συναισθήματα μας, τα λόγια μας, οι
συμπεριφορές μας, οι δράσεις, η μιζέρια, η δυστυχία μας και τα προβλήματα μας,
έχουν να κάνουν με:
1. τις επιθυμίες μας, (για απόλαυση, άνεση, ασφάλεια,
αναγνώριση, αποδοχή και επιβεβαίωση). Οι
άλλες επιθυμίες όπως για παράδειγμα για τα χρήματα είναι δευτερεύουσες, υπό την
έννοια ότι είναι μέσο για να ικανοποιηθούν οι πρωτογενείς επιθυμίες, όπως για
απόλαυση, ασφάλεια και επιβεβαίωση αξίας.
2. την ασφάλεια μας (συναισθηματική και του
σώματος),
3. την υπερηφάνεια μας (αυτοεικόνα,
αυτοσπουδαιότητα, υπόληψη, ανωτερότητα) και
4. την αυτοαξίας μας, την οποία στηρίζουμε
συνήθως σε εξωτερικά ή επιφανειακά πράγματα και για αυτό γινόμαστε ευάλωτοι στο
πως μας βλέπουν οι άλλοι και νοιώθουμε απόρριψη, δυσαρέσκεια, κατωτερότητα,
φόβο, θυμό, ενοχές.
5. Στην αναζήτηση
ταυτότητας στα χαρακτηριστικά του σώματος και του νου αλλά και σε πράγματα,
πρόσωπα και συλλογικές οντότητες, που οφείλονται όπως και τα παραπάνω στην
άγνοια της αληθινής μας φύσης (Συνειδητότητα, ζωντανή σιωπηλή παρουσία) και την ταύτιση μας με
το σώμα.
Οι προσκολλήσεις μας, οι ταυτίσεις μας, η απληστία μας, η
ματαιοδοξίας μας, κ.λπ., καθώς και η αποδοχή, η επιβεβαίωση και η αναγνώριση
που ζητάμε συνειδητά ή ασυνείδητα από τους άλλους, το να θέλουμε να έχουν οι
άλλοι καλή γνώμη για εμάς, και καθετί μηχανικό και ασυνείδητο που υπάρχει στον
ψυχισμό μας σχετίζεται με κάποια από τις πέντε ψυχολογικές καταστάσεις που
ανέφερα παραπάνω.
Τα κατώτερα συναισθήματα* είναι αυτά που μας κάνουν
δυστυχισμένους, και έχουν την ρίζα τους τις βασικές 'ανάγκες' του κατώτερου ή ρατζασοταμασικού εγώ μας για
απολαύσεις,
ανέσεις, ασφάλεια, σπουδαιότητα, ανωτερότητα, αναγνώριση, υπόληψη (υπερηφάνεια)
και αποδοχή, επιβεβαίωση, από τους άλλους (αυτοαξία βασισμένη σε εξωτερικά
κριτήρια). Η βαθύτερη ρίζα όλων των προβλημάτων είναι η ταύτιση μας με
το σώμα και η άγνοια της αληθινής μας φύσης (Συνειδητότητα, ζωντανή σιωπηλή παρουσία).
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα κατώτερα συναισθήματα και συγκινήσεις
που εκδηλώνονται συνεχώς σε διάφορες μορφές και ένταση είναι: ο φόβος (άγχος,
αγωνία, ανησυχία, αμφιβολία, τρόμος), ο θυμός (δυσαρέσκεια, αγανάκτηση,
εκνευρισμός, μνησικακία, εκδικητικότητα, μίσος), η αρέσκεια, η απαρέσκεια,
η δυσαρέσκεια, η στεναχώρια, η γοητεία, η απογοήτευση,
η έλξη, η απώθηση, η ανυπομονησία, το αίσθημα κατωτερότητας,
το αίσθημα ανωτερότητας και σπουδαιότητας.
Τα κύρια συναισθήματα
ΦΟΒΟΣ
Γιατί φοβάμαι; Γιατί δεν θέλω να χάσω αυτό που
έχω ή γιατί κάτι μπορεί να με εμποδίσει να αποκτήσω αυτό που θέλω! Φοβάμαι δηλαδή ότι θα χάσω κάτι ή ότι δεν θα αποκτήσω κάτι.
Φοβόμαστε επίσης οτιδήποτε μας χαλάει την αυτοεικόνα, μειώνει την αυτοαξία
μας, πληγώνει την υπερηφάνεια μας.
Τι φοβάμαι να χάσω;
Το σώμα μου,
Την καλή αυτοεικόνα μου,
Την δουλειά μου,
Τα χρήματα μου,
Την σεξουαλική απόλαυση,
Την γυναικά/άνδρα μου,
Την άνεση - βόλεψη μου,
Την φήμη μου,
Την υπόληψη μου,
Την υστεροφημία μου,
Την δόξα μου,
Το σπίτι μου,
Το κινητό μου,
Το αυτοκίνητο μου,
Τις διακοπές μου,
Πρόσθεσε από κάτω τη δική σου λίστα με όλα αυτά που είσαι προσκολλημένος
και φοβάσαι ότι θα χάσεις.
Τί φοβάμαι ή ανησυχώ ότι δεν θα αποκτήσω/δεν θα κατακτήσω/δεν θα πέτυχω;
Χρήματα,
Κάποια θέση στο δημόσιο,
Κάποια συγκεκριμένη εργασία,
Εξετάσεις στο πανεπιστήμιο ή οπού αλλού,
Αυτοκίνητο,
Σπίτι,
Γυναικά/ Άνδρα,
Κινητό,
Ρούχα,
Δόξα,
Να γινώ πρόεδρος, δήμαρχος, βουλευτής, υπουργός.....
Διάσημος,
Ολυμπιονίκης,
Να παίξω σε μεγάλη ομάδα, μπάσκετ, ποδοσφαίρου....,
Παιδιά, και εγγόνια,
Ότι το παιδί μου θα μείνει ανύπαντρο,
Να έχω δίκιο,
Να είμαι ανώτερος,
Να είμαι το κέντρο της παρέας,
Να τραβήξω την προσοχή... κ.λπ.
Πρόσθεσε από κάτω τη δική σου λίστα με όλες τις επιθυμίες σου.
ΘΥΜΟΣ
Πότε θυμώνουμε;
Όταν κάτι μας εμποδίζει να εκπληρωθεί η επιθυμία μας ή όταν κάτι γίνεται η αίτια
να χάσουμε αυτό που έχουμε (και που βέβαια επιθυμούμε να συνεχίσουμε να έχουμε).
Θυμώνουμε επίσης με όποιον ή ότι μας
χαλάει την αυτοεικόνα, μειώνει την αυτοαξία μας, πληγώνει την υπερηφάνεια μας.
Οι προηγούμενες λίστες ισχύουν και στο θυμό.
Όποιος μας εμποδίζει να πέτυχουμε αυτό
που θέλουμε θυμώνουμε, τον μισούμε, γίνεται εχθρός μας και όποιος μας βοηθάει
φίλος μας. Το πόσο δυνατά θα εκδηλωθούν τα
συναισθήματα του φόβου και του θυμού εξαρτάται από την δύναμη της και το πόσο προσκολλημένοι
είμαστε σε αυτό.
ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ
Αν τελικά χάσουμε ή δεν αποκτήσουμε αυτό που θέλουμε (επιθυμούμε) και μας πληγώσουν
τον εγωισμό ή μειώσουν την αυτοεικόνα μας εμφανίζεται τελικά και η στεναχώρια (επίσης η απογοήτευση). Το πόσο δυνατά
θα εκδηλωθεί και πόσο θα διαρκέσει εξαρτάται από διάφορους παράγοντες. Ο πρώτος
είναι και πάλι το πόσο δυνατή είναι η επιθυμία και το πόσο προσκολλημένοι
είμαστε σε αυτό.
ΑΝΥΠΟΜΟΝΗΣΙΑ
Ανυπομονούμε να αποκτήσουμε ή να πέτυχουμε αυτό που επιθυμούμε, ή να απαλλαγούμε
από αυτό που δεν επιθυμούμε.
ΖΗΛΕΙΑ
Ζηλεύουμε αυτούς που έχουν αυτό που εμείς επιθυμούμε και θα θέλαμε να έχουμε:
π.χ. Το αυτοκίνητο, το σπίτι, τα χρήματα, τη δόξα, τη γυναίκα/άνδρα, παιδιά, την
εργασία, τη θέση, το κινητό, το κομπιούτερ, και πάει λέγοντας, ατέλειωτες οι επιθυμίες.
ΑΡΕΣΚΕΙΑ,
ΑΠΑΡΕΣΚΕΙΑ
Μας αρέσει ότι μας δίνει απόλαυση, ασφάλεια, άνεση, τονίζιε την
αυτοεικπονα μας μας επιβεβαιώνει και δεν μας αρέσει ότι αντιτίθεται
σε αυτά.
Διάβασε εδώ περισσότερα για την αρέσκεια και την απρέσκεια Τα ζεύγη των αντιθέτων (αρέσκεια-απαρέσκεια).
Πίσω από κάθε αρνητικό συναίσθημα θα βρεις κάποια επιθυμία, ανάγκη ή προσκόλληση. Αν θέλεις να ελευθερωθείς από το συναίσθημα πρέπει να απελευθερωθείς και από την επιθυμία, την ανάγκη (που κατά βάση είναι επιθυμία) ή την προσκόλληση που βρίσκεται πίσω από το συναίσθημα.
Αν διαλύσουμε τον μηχανισμό της επιθυμίας και την ενέργεια της επιθυμίας θα
διαλυθούν όλα τα αρνητικά συναισθήματα και το εγώ ή εγωισμός αφού όλα προέρχονται
από την επιθυμία.
Αν πάμε λοιπόν λίγο πιο
βαθιά θα βλέπαμε ότι η ρίζα όλων των 'αναγκών', της μιζέριας και της δυστυχίας
μας είναι η επιθυμία. Ακόμη και η υπερηφάνεια είναι επιθυμία, είναι η επιθυμία
να νοιώθω σπουδαίος ή ανώτερος. Και η ασφάλεια είναι επιθυμία να νοιώθω
ασφαλής. Και στην ουσία επιθυμούμε κάτι επειδή δεν το έχουμε. Αν ήμασταν
ταυτισμένοι με την πνευματική μας φύση δεν θα υπήρχε θέμα ασφάλειας ή
ανασφάλειας ούτε επιθυμίας για απόλαυση γιατί θα βιώναμε πληρότητα, ευδαιμονία,
αθανασία, ελευθερία. Επίσης δεν θα υπήρχε θέμα υπερηφάνειας αφού θα είχαμε
επίγνωση ότι είμαστε όλα. Δεν θα υπήρχε ούτε θέμα αυτοαξίας αφού δεν θα υπήρχε
ένα ξεχωριστό εγώ που να έχει ανάγκη να νοιώθει άξιο.