Οι απόψεις και οι λειτουργίες του νου ~ 'Ατμαν Νιτυανάντα

Οι απόψεις και οι λειτουργίες του νου

Ο νους σύμφωνα με την Γιόγκα και την Σάνκυα, έχει τέσσερις απόψεις γι αυτό κα ιτον ονομάζουν το τετραπλό εσωτερικό όργανο (Ανταχκαράνα στα σανσκριτικά).

 Οι τέσσερις απόψεις  του νου είναι:

 1. Ο εσωτερικός νους, το υποσυνείδητο (Τσίττα- Chitta στα σανσκριτικά), η μνήμη, το γενικό πεδίο της συνείδησης σε σχέση με τον ονου
2. Ο ενδιάμεσος νους, η Διάνοια (Buddhi, στα σανσκριτικά), η διανοητική ευφυία, η λογική, η κατανόηση, η διάκριση.
3. Ο εξωτερικός νους, (Μάνας-Manas στα σανσκριτικά) η επιφανειακή και η μηχανική σκέψη, ο συναισθηματικός, αισθητηριακός και πρακτικός-κινητικός νους).
4. Το Εγώ, (Ahamkara στα σανσκριτικά), ο παράγοντας που δημιουργεί την ψευδαισθησιακή μας ταυτότητα, που μας κάνει να ταυτιζόμαστε με το σώμα, τον νου και την προσωπικότητα και να νομίζουμε ότι είμαστε το σώμα.

Αν και ο νους έχει διάφορες απόψεις και η κάθε άποψη έχει συγκεκριμένες ιδιότητες και και λειτουργίες, ο νους λειτουργεί ως σύνολο.
Παρά ταύτα σε κάθε περίπτωση μπορεί να λειτουργούν περισσότερο μια ή δύο απόψεις του νου. Για παράδειγμα άλλοτε να κυριαρχούν οι λειτουργίες του εξωτερικού αισθητηριακού νου, άλλοτε συγκινησιακή άποψη, αλλοτε η λογική και άλλοτε το εγώ..

Οι λειτουργίες και οι ιδιότητες του νου

Ο νους έχει αντιλήψεις, ιδέες, κατανοήσεις, σκέψεις, φαντασίες, πεποιθήσεις, συγκινήσεις, συναισθήματα, διαθέσεις, θέληση, διάκριση, επιθμίες.

Η επιθυμία είναι είναι η ουσιαστική φύση του εγώ που είναι ο κεντρικός παράγοντς του νου.

Ο πόθος, η επιθυμία και το πάθος είναι τα χαρακτηριστικά του εγωϊκού νου.

 Ο νους ανάλογα με την κατάσταση του, μπορεί να αντιλαμβάνεται σωστά ή λάθος και επίσης να κρίνει(διακρίνει) και να καταλαβαίνει σωστά ή λάθος τα εξωτερικά πράγματα και την ψυχολογική κατάσταση.

Η διάνοια (το ανώτερο μέρος του νου) έχει την ικανότητα να σκέφτεται λογικά, να κατανοεί, να παρατηρεί με απόσπαση τον εξωτερικό κόσμο και τα περιεχόμενα του νου, να διακρίνει ανάμεσα στο ορθό και το μη ορθό, την αλήθεια και την ψευδαίσθηση, να στοχάζεται και να διαλογίζεται και να παίρνει αποφάσεις. Ανάλογα με το πόσο σαττβικός είναι ο νους ή όχι και πόσο εκπαιδευμένος είναι, αυτές οι ικανότητες μπορεί να είναι ανεπτυγμένες από ελάχιστα έως τον μέγιστο δυνατόν βαθμό.

Ο νους έχει την δύναμη της θέλησης, που είναι μαζί με την διάκριση οι σπουδαιότερες ικανότητες για να κυριαρχήσουμε στον κατώτερο ενστικτώδη και αισθητηριακό νου,  να αναπτύξουμε τον ανώτερο σαττβικό νου και να πετύχουμε την διάλυση του εγώ και την αυτοπραγμάτωση

Ο νους ανάλογα με την ποιότητα (Γκούνα, -σάττβα, ράτζας, τάμας) που κυριαρχεί σε αυτόν  μπορεί να είναι νωθρός, θαμπός, μπερδεμένος, διασπασμένος, ταραγμένος, παθιασμένος ή να είναι αγνός, διαυγής, φωτεινός, ευφυής.

Ο αληθινός μας Εαυτός είναι πάντα ελεύθερος.

Ο νους μόνο είναι υποκείμενος στα  δεσμά και την ελευθερία και όχι ο αληθινός μας Εαυτός (Συνειδητότητα, Πνεύμα, η εσωτερική σιωπηλή παρουσία) που είναι πάντα ελεύθερη, ειρηνική και ευδαιμονούσα.

Η δυστυχίας μας και τα δεσμά μας ή η ευτυχία και η ελευθερία μας εξαρτώνται αποκλειστικά από την κατάσταση του νου.

Οι εντυπώσεις, οι τρεις ποιότητες (Γκούνας) και ο νους

Ένας αγνός σαττβικός νους είναι το κλειδί για μια επιτυχημένη, αρμονική ζωή και για την πνευματική ανάπτυξη και αυτοπραγμάτωση.

Οι εντυπώσεις είναι η τροφή του νου. Ο νους τρέφεται και διαμορφώνεται από τις εντυπώσεις που προσλαμβάνει διαρκώς μέσω των πέντε αισθήσεων.

Οι ιδιότητες των εντυπώσεων που λαμβάνουμε αλλά και ο τρόπος που λαμβάνουμε καθορίζουν την ποιότητα του νου.

Η ποιότητα των εντυπώσεων χαρακτηρίζεται από τις τρεις γκούνας ή ποιότητες, την σάττβα, την ράτζας και την τάμας. Κάθε μία από αυτές τις τρεις ποιότητες έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και αναπτύσσει στον νου συγκεκριμένες ιδιότητες και χαρακτηριστικά.

Οι σαττβικής ποιότητας εντυπώσεις και δράσεις αυξάνουν την ποιότητα σάττβα στον νου και οι ρατζασοταμασικής ποιότητας εντυπώσεις και δράσεις αυξάνουν την  ράτζας και την τάμας ποιότητα στον νου. Συνεπώς ο νους μας γίνεται σαττβικός ή ρατζασοταμασικός, ανάλογα με τις εντυπώσεις που δέχεται και τις δράσεις που κάνουμε.

• Ο σαττβικός νους, είναι ένας νους φωτεινός, διαυγής, αγνός, γαλήνιος, ικανοποιημένος, ειρηνικός, ευτυχισμένος.
• Ο ρατζασικός νους είναι ένας νους διασπασμένος, παθιασμένος, ανικανοποίητος, υπερκινητικός, κυριαρχικός, γεμάτος επιθυμίες, ​​εγωιστικός, άπληστος, υπερήφανος.
• Ο ταμασικός νους είναι ληθαργικός, θαμπός, σκοτεινός, πεισματάρης, αδρανής, τεμπέλης, καταστροφικός.

Ο σαττβικός εκπαιδευμένος νους μπορεί να παραμένει αποσπασμένος και χωρίς προσκολλήσεις, ήρεμος, αρμονικός και ικανοποιημένος.
Αντίθετα ο οαπαίδευτος ρατζασοταμασικός νους ταυτίζεται, προσκολλάται και είναι γεμάτος πάθος, πόθους και επιθυμίες.
Ο ταμασικός νους αναζητά την ευχαρίστηση και την απόλαυση στις ενστικτώδες απολαύσεις και στις διαστροφές αυτών.
Ο ρατζασικός νους (σε αυτόν που κυριαρχεί η ράτζας ποιότητα ή γκούνα), είναι συνεχώς σε κίνηση, θέλει ποικιλία, ένταση, και ποσότητα απολαύσεων και προσκολλάται έντονα στις απολαύσεις.

Ότι εντυπώσεις επιτρέψουμε να μπουν στον νου μας, αυτές θα επεξεργάζεται ο νους μας και θα εκφράσει στο μέλλον.
Είναι στο χέρι μας να επιλέγουμε την ποιότητα των εντυπώσεων που θα  μπαίνουν στον νου μας, διότι έτσι καθορίζουμε συνειδητά το τι θα δημιουργήσουμε και τι θα ζήσουμε στο μέλλον.

Ο νους  είναι ο δημιουργός του χαρακτήρα και του πεπρωμένου μας. Ο νους  μέσω της αλυσίδας:  έλξη-επιθυμία-δράση-συνήθεια δημιουργεί τον χαρακτήρα μας και το πεπρωμένο μας.

Ο νους προσελκύει εξωτερικές καταστάσεις σύμφωνα με τα περιεχόμενα του, τα οποία είναι το αποτέλεσμα των εντυπώσεων που έχουν αποθηκευτεί στον νου μας από τις εμπειρίες του παρελθόντος και των αντιδράσεων μας σε αυτές.

Ο νους αντιλαμβάνεται και ερμηνεύει τα εξωτερικά πράγματα σύμφωνα με τα περιεχόμενα του και τους προγραμματισμούς του που είναι το αποτέλεσμα των προηγούμενων εμπειριών και των αντιδράσεων μας σε αυτές.

Ο νους  δημιουργεί μια εξωτερική πραγματικότητα σύμφωνα με τα περιεχόμενα του.

Ο νους μαθαίνει μέσα από την επανάληψη, και η ταχύτητα μάθησης εξαρτάται από τις προηγούμενες εμπειρίες, τις ικανότητες του νου (όπως η συγκέντρωση), από την ιδιοσυγκρασία του νου, δηλαδή ποια ή ποιες  βιοενέργειες κυριαρχούν στον νου (Βάτα-Πίττα-Κάφα), ποια ποιότητα ή γκούνα κυριαρχεί στον νου (σάττβα-ράτζας-τάμας), το ενδιαφέρον και την προσοχή και την κούραση.

Ο νους έχει την περιέργεια να μαθαίνει, να εξερευνά και να βιώνει καινούργια πράγματα. Ανάλογα με την ποιότητα (γκούνα, σάττβα, ράτζας, τάμας) που κυριαρχεί στον νου, η περιέργεια μπορεί να στραφεί σε ανώτερα πράγματα ή σε κατώτερα πράγματα.

Ο νους είναι δημιουργικός. Έχει την ικανότητα να δημιουργεί σε όλες τις εκφράσεις της ζωής, αλλά έχει μεγαλύτερη ικανότητα να δημιουργεί στα πράγματα που έχει κλίση και ταλέντο. Ανάλογα την γκούνα που κυριαρχεί στον νου, οι δημιουργίες του θα είναι σαττβικής, ρατζασικής ή ταμασικής φύσης.

Η δημιουργικότητα του νου λειτουργεί σε σχέση με τις εντυπώσεις που έχουμε πάρει και συνεχίζουμε να παίρνουμε μέσω των αισθήσεων. Ο νους επεξεργάζεται τις εντυπώσεις που λαμβάνει, τις τακτοποιεί, τις τροποποιεί και στη συνέχεια τις εκφράζει με τον δικό του τρόπο.

Ο νους  είναι πομπός και δέκτης. Ο νους αλληλοεπιδρά με τους νόες των άλλων  ανθρώπων και με τον κοσμικό νου, και επίσης επηρεάζει και επηρεάζεται από τον νου των άλλων ανθρώπων.

Ο νους συντονίζεται με τους νόες που δονούνται στην ίδια ή παρόμοια συχνότητα και ποιότητα. 

Ο ισχυρότερος νους επηρεάζει περισσότερο τον ασθενέστερο νου.

Ο νους μπορεί να εστιασμένος ή να είναι διασπασμένος. Όταν ο νους ενδιαφέρεται για το αντικείμενο πάνω στο οποίο συγκεντρώνεται  ή βρίσκει απόλαυση ή  ευχαρίστηση σε αυτό,  τότε παραμένει εύκολα συγκεντρωμένος σε αυτό.

Ο νους μπορεί να είναι προσεκτικός ή απρόσεκτος. Η προσοχή ελέγχεται και χρησιμοποιείται παρορμητικά από  την επιθυμία, τα συναισθήματα, τις εγωϊκές τάσεις  και τους υποσυνείδητους προγραμματισμούς του νου.

Ο νους μπορεί να σκέφτεται μόνο ένα πράγμα κάθε φορά. Ο μη εκπαιδευμένος νους, ο ρατζασικός νους κινείται γρήγορα από την μια σκέψη στην άλλη. Ο νους τις περισσότερες φορές είναι ασταθής και κινείται σαν ένας πίθηκος από το ένα πράγμα στο άλλο.

Στο μεγαλύτερο ποσοστό ο νους λειτουργεί μηχανικά, με συνήθειες και προγραμματισμούς και αντιδρά αυτόματα στα εξωτερικά ερεθίσματα. Αυτό που ονομάζουμε μοτίβα ή πρότυπα σκέψεων και συναισθημάτων είναι συναισθηματικές και νοητικές συνήθειες. Η συμπεριφορές μας είναι αποτέλεσμα των νοητικών και συναισθηματικών συνηθειών.

Ο νους μιμητικός. Μιμείται αυτούς με τους οποίους για κάποιο λόγο ταυτίζεται

Ο νους έχει την ικανότητα να αντιλαμβάνεται μέσα από τις αισθήσεις, να σκέφτεται, να στοχάζεται, να συλλογίζεται, να κατανοεί, να νοιώθει, να διακρίνει και να αποφασίζει.

Ο νους έχει την ικανότητα  να παρατηρεί τα περιεχόμενα του, (σκέψεις, ιδέες, απόψεις, συναισθήματα, επιθυμίες, παρορμήσεις).

Ο νους, φαντάζεται, ταυτίζεται, προβάλλεται. Ο νους προβάλλει τα δικά του περιεχόμενα, φαντασίες, συναισθήματα, απόψεις πάνω σε πράγματα, καταστάσεις και πρόσωπα.

Ο νους  συντονίζει τις  κινήσεις του σώματος με τις  αισθήσεις.

Ο νους  προσλαμβάνει την μορφή του αντικειμένου στο οποίο εστιάζεται μέσα από τις αισθήσεις ή σκέπτεται.

Ο νους προσλαμβάνει τις ιδιότητες του αντικειμένου ή προσώπου με το οποίο είναι σε επαφή.

Ο νους συνδυάζει και ενώνει τις εντυπώσεις που προσλαμβάνει από τις αισθήσεις, μεψτις σκέψεις και τα συναισθήματα καιδημοιυργεί μια ενιαία εμπειρία η  οποία αποθηκεύεται στο υποσυνείδητο και δημιουργεί ένα νοητικό-συναισθηματικό πρότυπο το οποίο έρχεται στην επιφάνεια κάτω από ίδια ή παρόμοια ερεθίσματα.

Ο νους διατηρεί όλες τις εμπειρίες  (γνώσεις, εντυπώσεις, αισθήματα, ήχους κ.λπ.) στην μνήμη, από την οποία μπορούν να έρθουν στην επιφάνεια, είτε θεληματικά, είτε αυτόματα ανάλογα με τα εξωτερικά ερεθίσματα.

Ο νους απομνημονεύει στο υποσυνείδητο τις αντιδράσεις τους προς τις αισθητήριες εντυπώσεις και τις εξωτερικές καταστάσεις και τις επαναλαμβάνει αυτόματα στο μέλλον.

Ο νους τροποποιεί τα περιεχόμενα του και δημιουργεί νέες εμπειρίες σύμφωνα με αυτές τις τροποποιήσεις.

 Ο νους λειτουργεί στην δυαδικότητηα και κινείται σαν το εκκρεμές στα αντίθετα. Κινείται ανάμεσα στην επιθυμία και τον φόβο, στην αρέσκεια και την απαρέσκεια, την έλξη και την αποστροφή, την αγάπη (ιδιοτελή) και το μίσος, την συμπάθεια και την αντιπάθεια, την χαρά και την λύπη, τον ενθουσιασμό και την απογοήτευση, την ευδιαθεσία και την κακοδιαθεσία, κ.λπ.

Ο νους θέλει και προσπαθεί να αποφύγει όλα όσα του φαίνονται δυσάρεστα ή του προκαλούν πόνο και ελκύεται από οτιδήποτε του δίνει ευχαρίστηση ή απόλαυση.

Ο νους αρέσκεται στο να επαναλαμβάνει απολαυστικές εμπειρίες.

Ο νους εύκολα ταυτίζεται, προσκολλάται, δημιουργεί συνήθειες και εθισμούς.

Ο νους εξ αιτίας των συνηθειών, των επιθυμιών, των παρορμήσεων, των προσκολλήσεων και των εθισμών στις απολαύσεις, χρησιμοποιεί υπερβολικά ή λανθασμένα, το σώμα, τις αισθήσεις, την ζωτική και σεξουαλική ενέργεια και τον νου και προκαλεί ανισορροπία, ασθένειες και δυστυχία.

Ο νους δεν θέλει να χάνει τις ανέσεις, τις ευχαριστήσεις και τις απολαύσεις του, αλλά παραδόξως σε αρκετές περιπτώσεις και τους πόνους του.

Ο νους φοβάται να χάσει την ασφάλεια του γνωστο, ακόη και αν είναι επώδυνη επειδή φοβάται το άγνωσστο και το ρίσκο που αυτό εμπεριέχει.

Ο κατώτερος και ειδικά ο ταμασικός νους αντιστέκεται και φοβάται τις αλλαγές. Ο νους δεν εγκαταλείπει εύκολα τις συνήθειες του, τις ιδέες του, τις απόψεις του, τις πεποιθήσεις του, ιδιαίτερα όταν νοιώθει ότι απειλείται η αυτοεικόνα του, η αξία του και η ασφάλεια του.

Ομ! Τι είναι η αφύπνιση - Atman NItyananda

Τι είναι η αφύπνιση

Η αφύπνιση δεν είναι κάποια εμπειρία έκστασης, ούτε σχετίζεται με ενοράσεις, ανώτερες διαστάσεις, ανώτερα πεδία και άλλα παρόμοια. Είναι η διαισθητική συνειδητοποίηση ότι είμαστε το φως της Συνειδητότητας, που είναι το πάντα παρόν σιωπηλό υπόβαθρο κάθε εμπειρίας.

Παρότι χρειάζεται προετοιμασία του νου μέσω συστηματικής άσκησης και πειθαρχιών, η αφύπνιση δεν επιτυγχάνεται με κάποια τεχνική, αλλά συμβαίνει αυθόρμητα κάποια στιγμή με την χάρη του Θεού.

Σε κάποιες ελάχιστες περιπτώσεις η αφύπνιση συνέβη χωρίς να προηγηθεί άσκηση, όπως στην περίπτωση του Ράμανα Μαχάρσι αλλά από ότι γνωρίζουμε είχε φτάσει σε ένα υψηλό επίπεδο συνείδησης και αγνότητας μέσα από άσκηση στην προηγούμενη του ενσάρκωση.

Οι λόγοι που δεν συνειδητοποιούμε ότι είμαστε η Συνειδητότητα είναι η μη αγνότητα του νου, η εξωστρέφειας του νου, η ταύτιση μας με το εγώ, το σώμα, τις σκέψεις και τα συναισθήματα, η απροσεξία και η έλλειψη διάκρισης.

Καθώς μέσα από την άσκηση και τον διαλογισμό θα αυξάνεται η ικανότητα σας να είσαστε όλο και πιο σταθερά σε επίγνωση της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας και δεν θα ταυτίζεστε με τις σκέψεις και τα συναισθήματα, θα συνειδητοποιήσετε κάποια στιγμή ότι δεν είσαστε το σώμα, οι σκέψεις και τα συναισθήματα ή οτιδήποτε άλλο νομίζατε για τον εαυτό σας, αλλά η πάντα παρούσα εσωτερική σιωπηλή παρουσία της επίγνωσης (το φως της Συνειδητότητας) που είναι το σταθερό σιωπηλό υπόβαθρο των σκέψεων, των συναισθημάτων και των αισθητηριακών αντιλήψεων.

Η συνειδητοποίηση ότι η εσωτερική σιωπηλή παρουσία της Συνειδητότητας είναι αυτό που πραγματικά είμαστε, είναι η πραγματική αφύπνιση.

Τέλος, θα ήθελα να τονίσω ότι η αφύπνιση δεν είναι η τελική κατάσταση του πενυματικού δρόμου γνωστή ως απελευθέρωση, φώτιση, θέωση ή αυτοπραγμάτωση. Με την αφύπνιση μπαίνουμε στην ουσία της πνευματικής ζωής και της πορείας μας προς την απελευθέρωση και την πλήρη συνειδητή ένωση μας με το παγκόσμιο Πνεύμα της ζωής (Θεός, Μπράμαν, απόλυτη Συνειδητότητα).

Διατροφή και Σεξουαλικότητα ¬ Atman Nityananda

Διατροφή και Σεξουαλικότητα

Η διατροφή και η σεξουαλικότητα είναι από τους βασικότερους παράγοντες που επηρεάζουν την σωματική, την ψυχική μας υγεία, αλλά και την πνευματική μας ανάπτυξη και τελείωση. Γι’ αυτό τον λόγο χρειαζόμαστε ορθή γνώση και εκπαίδευση για να τρώμε υγιεινά και να έχουμε αρμονική και υγιή σεξουαλική ζωή. Η σωστή διατροφή και η αρμονική σεξουαλική ζωή δημιουργούν το υπόβαθρο για να αναπτύξουμε όλο το δυναμικό μας σε συναισθηματικό, νοητικό επίπεδο, αλλά και να αφυπνιστούμε σε ανώτερα επίπεδα Συνειδητότητας και να πετύχουμε την πνευματική μας τελείωση. 

Η σεξουαλική ενστικτώδης επιθυμία και η ενστικτώδης επιθυμία για φαγητό εξ αιτίας της άγνοιας και της ασυνειδησίας μετατρέπονται σταδιακά σε ψυχολογικές επιθυμίες και καθώς μεγαλώνουν μέσα μας εκδηλώνονται ως πάθος, προσκόλληση και εθισμός. Οι δύο θεμελιώδεις επιθυμίες για αισθητηριακή ηδονή, η λαγνεία (πάθος για σεξουαλική ηδονή) και η λαιμαργία (το πάθος για απόλαυση μέσω του φαγητού) μας δίνουν απόλαυση αλλά και πολύ πόνο και δυστυχία γιατί γίνονται πάθος, προσκόλληση και εθισμός και κάνουν το ενεργειακό μας πεδίο βαρύ και πυκνό. Όσο πιο πολύ δυναμώνουν αυτές οι επιθυμίες (προσκολλήσεις, εθισμοί) τόσο πιο βαρύ και πυκνό κάνουν το ψυχικό ενεργειακό μας πεδίο και τόσο πιο πολύ κυριαρχούν στον νου και σκοτεινιάζουν την διάνοια και αυτό εμποδίζει το να βιώσουμε την ειρήνη και την ευδαιμονία της πνευματικής μας φύσης. 

Στην πραγματικότητα η λαγνεία και η λαιμαργία δεν είναι απλά επιθυμίες αλλά προκολλήσεις και εθισμοί. Τι σημαίνει αυτό; Ότι υποφέρουμε όταν δεν ικανοποιούντια και ότι μεγάλο μέρος του χρονου το μυαλό μας είναι απασχολημένο με σκέψεις και φαντασίες που σχετίζονται με αυτές τις απολαύσεις, ανεξάρτητα από το πόσο συνειδητοί είμαστε από αυτό ή όχι.

Και οι δύο αυτές επιθυμίες-προσκολλήσεις μας δίνουν λίγη ψευδασθησιακη απόλαυση και γίνονται αιτία για προβλήματα υγείας, μιζέρια, πόνο και δυστυχία. Πόνο και δυστυχία όχι μόνο για εμάς αλλά και για τους άλλους, για τα ζώα και τον πλανήτη, για ατομικά και συλλογικό πόνο και παρακμή. 

Εξ αιτίας της λαιμαργίας σε πολλές περιπτώσεις παρότι ξέρουμε ότι κάποιες τροφές πειράζουν την υγεία μας, τις τρώμε είτε επειδή δεν μπορούμε να αντισταθούμε στην ορμή του πόθου για απόλαυση, είτε οικειοθελώς απλά και μόνο για λίγη ψευδαισθητική απόλαυση. Επίσης τρώμε πολύ περισσότερο από ότι μπορούμε να χωνέψουμε, τρώμε πριν χωνέψουμε το προηγούμενο γεύμα ή τσιμπολογούμε κάθε τόσο απλά για να βιώσουμε λίγο απόλαυση την οποία πολλές φορές χρησιμοποιούμε για να ξεπεράσουμε ένα δυσάρεστο συναίσθημα, την βαρεμάρα, ΄την αίσθηση έλλειψης, ανικανοποίητου κ.λπ.. (το ίδιο κάνουμε και με την σεξουαλική απόλαυση). 

Σε περίπτωση που προσπαθήσουμε να αντισταθούμε στην παρόρμηση της λαιμαργίας και της λαγνείας επίσης γίνονται μια ανυπόφορη δυσαρέσκεια, ανησυχία, ένταση, μια πιεστική ψυχαναγκαστική κατάσταση (μεγαλύτερη ή μικρότερη ανάλογα την κατάσταση) την οποία δεν αντέχουμε και για να απαλλαγούμε από αυτή την ανυπόφορη κατάσταση ενδίδουμε τελικά στην παρόρμηση. 

Αν τρώμε μόνο όταν πεινάμε, αν τρώμε το κατάλληλο φαγητό (ανάλογα με τις συνθήκες, την εποχή, τις ανάγκες μας και την ιδιοσυγκρασία μας), στην κατάλληλη ποσότητα και με τον κατάλληλο τρόπο (με ηρεμία, συγκέντρωση, ευγνωμοσύνη, και χωρίς ταύτιση και φαντασιώσεις) τότε αυτή η δράση είναι αρμονική (σαττβική) και βοηθάει στην υγεία μας και επίσης η ευχαρίστηση που βιώνουμε είναι φυσική (είναι δηλαδή αυτή που αντιστοιχεί στη διαδικασία του φαγητού χωρίς την παρέμβαση της λαιμαργίας). 

Παρόμοια με την διατροφή και η επιθυμία για σεξουαλική απόλαυση μπορεί να εκφραστεί με ένα αρμονικό και σαττβικό τρόπο ή με ένα ενστικτώδη τρόπο, μέσα από το πάθος ή το υπερβολικό πάθος και την διαστροφή. Η σεξουαλική επιθυμία καταλήγει λόγω της ασυνειδησίας και της άγνοιας να γίνει λαγνεία και πάθος (ένα βαρύ σκοτεινό ενεργειακό πεδίο) και να λειτουργεί ανεξέλεγκτα στον νου μας και να μας προκαλεί συγκινησιακή ανισορροπία, προβληματικές σχέσεις, πόνο και δυστυχία. Το εγώ και το πάθος της λαγνείας χρησιμοποιεί τον νου για να σκεφτεί και να φανταστεί εικόνες λάγνες, την λογική για να βρει τρόπους και μεθόδους ώστε να αποκτήσει το αντικείμενο της επιθυμίας (άνδρα ή γυναικά αντίστοιχα), ή να βρει μια ποικιλία τρόπων για να ικανοποιηθεί, όπως για παράδειγμα τα φετίχ, οι ομαδικές συνευρέσεις, η ανταλλαγή συντρόφων και η πορνογραφία μεταξύ άλλων. Χρησιμοποιεί δηλαδή η λαγνεία τα μάτια για να δει λάγνες εικόνες, τα αυτιά για να ακούσει λάγνους ήχους και την φαντασία για να διεγείρει την σεξουαλική ενέργεια και να βιώσει την σεξουαλική ηδονή και σε πολλές περιπτώσεις με ένα διεστραμμένο τρόπο (βίαιη σεξουαλικότητα, παιδοφιλία, ζωοφιλία, κ.λπ.). 

Σύμφωνα με τις τρεις ποιότητες-ενέργειες της δημιουργίας (σάττβα-ράτζας-τάμας), υπάρχουν οι σαττβικές τροφές, οι ρατζασικές και οι ταμασικές, καθώς και ο σαττβικός, ο ρατζασικός και ο ταμασικός τρόπος να τρώμε. Παρόμοια και στη σεξουαλικότητα υπάρχει ο σαττβικός τρόπος να κάνουμε έρωτα (με αγάπη, τρυφερότητα, προσοχή, και ο ταντρικός), ο ρατζασικός (παθιασμένος) και ο ταμασικός (ενστικτώδης) και ο ρατζασοταμασικός (διεστραμμένος). Επίσης η ποιότητα της σεξουαλικής ενέργειας μπορεί να είναι σάττβα, ράτζας ή τάμας ανάλογα με την αγνότητα του νου και της καρδιάς και την πνευματική ανάπτυξη του ανθρώπου. 

Κεντρικός στόχος της πνευματικής ζωής είναι να αναπτύξουμε στον νου μας το σάττβα και να εξαλείψουμε το ράτζας και το τάμας γιατί μόνο ένας σαττβικός νους μπορεί να αντανακλά καθαρά την ειρήνη, την πληρότητα και την ευδαιμονία του Είναι μας. Σημαντικό μέρος της διαδικασίας αυτής σχετίζεται με την διατροφή και με την σεξουαλικότητα. Είναι κεντρικός στόχος να εργαζόμαστε συστηματικά για την διάλυση της λαιμαργίας και της λαγνείας και ταυτόχρονα η διατροφή μας και η σεξουαλικότητα να γίνουν σαττβικής φύσης. Θα πρέπει να επιδιώκουμε να τρώμε σαττβικές τροφές, να τρώμε με ένα σαττβικό τρόπο και να κάνουμε έρωτα με σαττβικό τρόπο. Στην πνευματική ζωή κεντρικός σκοπός είναι να εξαγνίσουμε και να μετατρέψουμε την σεξουαλική ενέργεια σε πνευματική ενέργεια γιατί αυτό μας δίνει την απαραίτητη ενέργεια για να αναπτύξουμε τις ανώτερες καταστάσεις συνείδησης. Για να το πετύχουμε αυτό απαιτείται να διατηρούμε την ενέργεια, να μην χάνουμε την δηλαδή μέσω των οργασμών και να ελευθερωθούμε πλήρως από την επιθυμία για σεξουαλική απόλαυση που σημαίνει ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να εγκαταλείψουμε την σεξουαλική απόλαυση και όλη η σεξουαλική ενέργεια να τρέφει τα ανώτερα κέντρα (τσάκρας), τον εγκέφαλο και τον νου. 

Μόνο με ένα αγνό νου ελεύθερο από επιθυμίες και πάθη και εμποτισμένο με την εξαχνωμένη σεξουαλική ενέργεια μπορούμε να πετύχουμε τα ανώτερα Σαμάντι μέσα από τα οποία επιτυγχάνεται η πλήρης διάλυση του εγώ και η απελευθέρωση (φώτιση, αυτοπραγμάτωση). 

Η ΓΙΟΓΚΑ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ / ΣΑΝΚΙΑ ΓΙΟΓΚΑ - Μπακαβάντ Γκίτα

 

Η ΓΙΟΓΚΑ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ /  ΣΑΝΚΙΑ ΓΙΟΓΚΑ

Απόσπασμα από το δεύτερο κεφάλαιο της Μπακαβάντ Γκίτα

στροφές από 51 εως το τέλος, 72

~~~~

51. Οι σοφοί έχοντας ισορροπημένο νου, έχοντας απαρνηθεί τους καρπούς της δράσης*, και ελεύθεροι απ’ τα δεσμά της γέννησης, φτάνουν σε μια κατάσταση που είναι επάνω από όλους τους πόνους (πετυχαίνουν την ύψιστη κατάσταση της ευδαιμονίας).

ΣΧΟΛΙΟ: έχοντας απαρνηθεί τους καρπούς της δράσης*: Η προσκόλληση στους καρπούς των δράσεων είναι η αιτία της επαναγέννησης. Ο άνθρωπος πρέπει να ενσαρκωθεί σε ένα καινούργιο σώμα για να απολαύσει τους καρπούς των δράσεων του. Αν οι πράξεις γίνονται για χάρη του Θεού, χωρίς επιθυμία για τον καρπό, κάποιος ελευθερώνεται από τα δεσμά της γέννησης και του θανάτου και πετυχαίνει την αθάνατη ευδαιμονία.

52. Όταν η διάνοια (Μπούντι) σου διαπεράσει (ξεφύγει πέρα από) τον ιστό της πλάνης*, τότε θα αποκτήσεις τη αδιαφορία για ότι έχει ακουστεί και για ότι πρόκειται να ακουστεί (για τις απολαύσεις αυτού του κόσμου αλλά και των άλλων).

ΣΧΟΛΙΟ: Ο ιστός της πλάνης είναι η ταυτοποίηση του Εαυτού με το σώμα και το νου. Έχουμε δηλαδή την ψευδαίσθηση ότι είμαστε το σώμα και όχι ο αθάνατος Εαυτός ή Άτμαν που η φύση Του είναι απόλυτη Ύπαρξη- απόλυτη Συνειδητότητα- απόλυτη Ευδαιμονία (Σάτσιταναντα).

53. Όταν η διάνοια (Μπούντι) σου, αν και είναι σε σύγχυση από τις αντικρουόμενες αναφορές των γραφών, σταθεί σταθερή και αμετακίνητη στον Εαυτό-Ατμαν (Σαμάντι) θα φτάσεις στην Γιόγκα (παντοτινή ένωση με το Θεό -Αυτοπραγμάτωση).

Ο Αρτζούνα είπε:

54. Ποια είναι ω Κεσαβά (Ομορφομάλλη), τα χαρακτηριστικά εκείνου που είναι σταθερός στη σοφία* και εδραιωμένος στο Σαμάντι (υπερσυνειδησιακή κατάσταση); Κάποιος που είναι σταθερός στη σοφία πως μιλάει, πως κάθεται και πως βαδίζει;

ΣΧΟΛΙΟ: σταθερός στη σοφία*: είναι σε αδιάλειπτη επίγνωση του Μπράμαν και έχει επίγνωση της ταύτισης του με Αυτό, δηλαδή έχει πλήρη επίγνωση ότι είναι το Μπράμαν)

Ο Ευλογημένος Κύριος είπε:

55. Όταν ο άνθρωπος παραιτηθεί εντελώς, ω Αρτζούνα, από όλες τις επιθυμίες* του νου* (που δημιουργεί νους του), και είναι ικανοποιημένος μέσα στον Εαυτό του, με τον Εαυτό (Άτμαν), τότε λέγεται ότι είναι σταθερός στη σοφία.

ΣΧΟΛΙΟ: επιθυμίες*: Όλες οι απολαύσεις του κόσμου είναι χωρίς αξία για ένα φωτισμένο σοφό ο οποίος είναι ικανοποιημένος πάντοτε με τον αθάνατο Εαυτό (Άτμαν).

του νου*: η λέξη νους εδώ αναφέρεται στο μάνας. Σε αυτή την στροφή όπως και σε όλες τις άλλες που αναφέρεται η λέξη νους αναφέρεται στο μάνας που είναι μια από τις τέσσερις απόψεις ή επίπεδα του Ανταχκαράνα (εσωτερικό όργανο). Αυτό που ονομάζουμε νους, συνήθως είναι γενικό και απροσδιόριστο και δεν ανταποκρίνεται στο τι πραγματικά είναι ο νους. Για αυτό και υπάρχει μια σύγχυση γύρω από τη φύση του νου.

Αν και υπάρχουν διάφορες σχολές σκέψης για το τι ακριβώς είναι ο νους η πιο γνωστή είναι αυτή της Σάνκια και της Γιόγκα που αναφέρονται στο νου ως το τετραπλό εσωτερικό όργανο (Ανταχκαράνα) το οποίο έχει τέσσερις απόψεις: Αχάμκαρα (Εγώ ή εγωϊσμός), Μάνας (εξωτερικός, αισθητηριακός και συγκινησιακός νους), Μπούντι (Διάνοια, που έχει την ικανότητα να αποφασίζει, να διακρίνει, να αναλύει, να συνθέτει, να συμπεραίνει, να παρατηρεί με απόσπαση τα περιεχόμενα του μάνας κ.λπ.), και Τσίττα (μνήμη, υποσυνείδητο). Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον όρο Νους αντί για Ανταχκαράνα εννοώντας όμως το σύνολο και όχι μια άποψη του Ανταχκαράνα αλλά αυτό ενέχει τον κίνδυνο της λανθασμένης κατανόησης.

56. Αυτός που ο νους του δεν ταράζεται (δεν ενοχλείται, δεν αναστατώνεται) από τις αντιξοότητες (δυστυχίες), που δεν επιθυμεί τις απολαύσεις*, που είναι ελεύθερος από προσκόλληση* είναι ελεύθερος από  φόβο και θυμό, αυτός λέγεται σοφός με σταθερή σοφία.

ΣΧΟΛΙΟ: ελεύθερος από προσκόλληση*: Είναι αδιάφορος για τα αντικείμενα των αισθήσεων. Δεν τα αναζητεί όταν δεν τα έχει και δεν νοιάζεται αν χάσει αυτά που έχει.

δεν επιθυμεί τις απολαύσεις*: δεν επιζητεί τις εφήμερες χαρές και απολαύσεις που προέρχονται από τα αντικείμενα των αισθήσεων και τα επιτεύγματα.

57. Αυτός που δεν προσκολλάται σε τίποτε, που ούτε χαίρεται ούτε μισεί (απεχθάνεται), όταν του τύχει κάτι ευχάριστο ή κάτι δυσάρεστο η σοφία του είναι σταθερή.

58. Αυτός που όταν αποτραβάει τις αισθήσεις του από τα αντικείμενα των αισθήσεων, όπως η χελώνα αποτραβάει τα μέλη της απ’ όλες τις μεριές, τότε η σοφία του γίνεται σταθερή.

59. Τα αντικείμενα των αισθήσεων απομακρύνονται από τον εγκρατή, αλλά παραμένει όμως μια πολύ ανεπαίσθητη επιθυμία γι αυτά. Αλλά και αυτή η επιθυμία εξαφανίζεται από αυτόν όταν δει τον Ύψιστο.

60. Οι διεγερμένες αισθήσεις, ω γιε της Κούντι, βίαια παρασύρουν ακόμη και το νου ενός σοφού (που έχει γνώση του Ατμαν και διάκριση), αν και αγωνίζεται να τις ελέγξει*.

ΣΧΟΛΙΟ: και αγωνίζεται να τις ελέγξει*: είναι σε εγρήγορση και προσπαθεί να ελέγξει τις αισθήσεις του και να καταλαγιάσει το νου του.

Ακόμη και ένας προχωρημένος γιόγκι, που έχει γνώση του Άτμαν και διάκριση, αν αφήσει τις αισθήσεις του ανεξέλεγκτες έστω και για λίγο μπορεί να είναι αιτία να αναστατωθεί ο νους του και να είναι δύσκολο να τον καθυποτάξει και να τον επαναφέρει σε κατάσταση ηρεμίας και να τον συγκεντρώσει στον Ατμαν.

Ακόμη και ένας σοφός αν αφεθεί και επιτρέψει τις αισθήσεις του να προσηλωθούν για παράδειγμα στη θέα μιας γυναίκας τότε ο νους μπορεί να αναστατωθεί και να ζητάει την ικανοποίηση της σεξουαλικής επιθυμίας. Ο νους σε αυτή την κατάσταση γίνεται ανήσυχος, σκέπτεται ασταμάτητα τα αντικείμενο της επιθυμίας του και ταυτόχρονα υπάρχει έντονη συγκινησιακή φόρτιση και ταραχή στο επιθυμητικό.  Το ίδιο μπορεί να συμβεί αν αφεθεί στην ανάμνηση κάποιας γυναίκας. Από τη στιγμή που εγερθεί μέσα του η μηχανισμός της επιθυμίας εξ αιτίας της θέασης μιας γυναίκας ή της αναάμνησης και της φαντασίας είναι δύσκολο ακόμη και για έναν σοφό (προχωρημένο ασκούμενο που έχει γνώση του Ατμαν και διάκριση) να καταλαγιάσει το νου εξ αιτίας της συγκινησιακής φόρτισης που οφείλεται στον πόθο και πάθος για σεξουαλική απόλαυση.

61. Γι αυτό διατηρώντας υπό έλεγχο όλες τις αισθήσεις, ας παραμένει με το νου του συγκεντρωμένο σε Μένα*. Εκείνος που οι αισθήσεις του είναι κάτω από έλεγχο η σοφία είναι σταθερή.

ΣΧΟΛΙΟ: ας παραμένει με το νου του συγκεντρωμένο σε Μένα: ας παραμένει σε σταθερή στάση διαλογιζόμενος σε Μένα. Ας αφοσιωθεί ολόκαρδα σε Μένα, έχοντας νου και καρδιά συγκεντρωμένα σε Μένα.

Ο μόνος τρόπος να είμαστε σε επίγνωση του Ατμαν και να βιώνουμε την ειρήνη και την ευδαιμονία είναι να έχουμε τον νου μας εστιασμένο πλήρως στον Ατμαν. Μπορούμε να εστιάσουμε εύκολα το νου όταν είναι ήρεμος και αδιάφορος για τα αντικείμενα των αισθήσεων. Οι επιθυμίες γεννιούνται στο νου εξ αιτίας της επαφής του με αυτά μέσω των αισθήσεων και με την προϋπόθεση βέβαι ότι ακόμη δεν έχει πεθάνει εντελώς στο νου ο πόθος για απόλαυση. Ο πόθος στη θέα των αντικειμένων γίνεται η δύνακμη της παρόρμησης (επιθυμία) που κινεί το νου και το σώμα για να αποκτήσουν και να έρθουν σε επαφή με το αντικείμενο του πόθου.

Για όσο οι αισθήσεις αφήνονται ελεύθερες να κινούνται προς τα αντικείμενα των αισθήσεων είναι δύσκολο να σταματήσουμε την παρόρμηση της επιθυμίας να εκφραστεί και η οποία είναι η αιτία που αναστατώνει το κατώτερο συγκινησιακό κέντρο και κινεί τον νου, κάνοντας  να σκέπτεται ασταμάτητα τα αντικείμενα των αισθήσεων. Για αυτό για να ελέγξουμε το νου είναι απαραίτητη προϋπόθεση ο έλεγχος των αισθήσεων. Έλεγχος σημαίνει ότι δεν επιτρέπουμε τις αισθήσεις να κινούνται ανεξέλεγκτα και να αντιλαμβάνονται ότι θέλουν.  Επιτρέπουμε στις αισθήσεις να έρχονται σε επαφή μόνο με αυτό που βοηθάει τον εξαγνισμό και τον έλεγχο του νου. Όταν όμως βρισκόμαστε σε χώρους όπου υπάρχουν διάφορα ερεθίσματα που μπορεί να διεγείρουν και να αναστατώσουν το νου (π.χ. Λαγνείας, λαιμαργίας) τότε θα πρέπει να είμαστε σε βαθιά την αυτεπίγνωση, σε εντατική  πρατυαχάρα (αποτράβηξη του νου απο τις αισθήσεις) και την απόσπαση από τα αντικείμενα έτσι ώστε να μην επιτρέψουμε να συμβεί η ταύτιση και  η διέγερση του μηχανισμού της επιθυμίας.

62. Όταν ο άνθρωπος σκέπτεται τα αντικείμενα τότε (ο νους του) γοητεύεται από αυτά και προσκολλάται σε αυτά. Από την προσκόλληση γεννιέται η επιθυμία και από την επιθυμία (την ανεκπλήρωτη)  γεννιέται ο θυμός.

63.  Από το θυμό γεννιέται η σύγχυση, από τη σύγχυση το χάσιμο της μνήμης*, από το χάσιμο της μνήμης ο παραλογισμός (το χάσιμο της διάκρισης και της λογικής) και από το χάσιμο της διάκρισης ο άνθρωπος χάνεται.

ΣΧΟΛΙΟ: χάσιμο της μνήμης*: Ταυτιζόμαστε με τα αντικείμενα και τα περιεχόμενα του νου (τις νοητικές προβολές, σκέψεις, φαντασίες και τα συναισθήματα) και ξεχνάμε τον Εαυτό μας. Χάνουμε έτσι την συνειδητή επαφή με το κέντρο της ύπαρξης μας και ξεχνάμε επίσης  όλα αυτά που σχετίζονται με την αρετή, την σύνεση, την αρμονία, το καθήκον και συμπεριφερόμαστε κάτω από την επίδραση του πάθους.

Ο θυμός επιπλέον θολώνει το νου και την διάνοια (Μπούντι, Buddhi) και το να χάσει την ικανότητα της διάκρισης που μας επιτρέπει να διακρίνουμε το καλό από το κακό και να αντιληφθούμε την κατάσταση με καθαρότητα. Έτσι δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι πραγματικά συμβαίνει, ποια είναι πραγματικά η κατάσταση, πως έχουν τα πράγματα, εξ αιτίας της σύγχυσης που βρίσκεται ο νους και η διάνοια (Buddhi). Χάνουμε επίσης την ικανότητα να σκεφτούμε λογικά και να δράσουμε σύμφωνα με αυτό που απαιτεί η περίσταση. Αντί αυτού αντιδρούμε παρορμητικά και παράλογα κάτω από την επίδραση του πάθους κάνοντας και λέγοντας πράγματα τα οποία είναι καταστροφικά και για εμάς και για τους άλλους και που συνήθως όταν καταλαγιάσει ο θυμός μετανιώνουμε για αυτά.

Αυτός που βρίσκεται σε θυμό επιτίθεται σε αυτούς που είναι εμπόδιο στο δρόμο του ή τον ενοχλούν με κάποιο τρόπο, τους βλέπει σαν εχθρούς και θέλει να τους κάνει κακό. Θέλει να τους σταματήσει ώστε να μην τον εμποδίζουν να πραγματοποιήσει αυτό που θέλει και επίσης θέλει να τους κάνει να πονέσουν όπως πονάει κι αυτός ή και ακόμη περισσότερο.

64. Αλλά ο άνθρωπος που έχει αυτοκυριαρχία (έχει κυριαρχήσει στο νου και τις αισθήσεις), που κινείται ανάμεσα στα αντικείμενα των αισθήσεων με τις αισθήσεις πειθαρχημένες και ελεύθερος από έλξη και αποστροφή (προς τα αντικείμενα των αισθήσεων) αποκτά την ειρήνη.

65. Σε αυτή τη ειρήνη, όλοι οι πόνοι τελειώνουν, γιατί η διάνοια (Buddhi) ενός ανθρώπου με γαλήνιο νου σύντομα γίνεται σταθερή (και εδραιώνεται στον Εαυτό (Συνειδητότητα, -Ατμαν, η σιωπηλή παρουσία).

66. Ο μή-αυτοκυριαρχημένος (αυτός που δεν έχει κυριαρχήσει στο νου-μάνας, και τις αισθήσεις) δεν μπορεί να έχει σταθερή διάνοια (Μπούντι), και στον μή-αυτοκυριαρχημένο που δεν έχει  σταθερή διάνοια δεν είναι δυνατή η προσήλωση στον Ατμαν (διαλογισμός), και σε αυτόν που δεν μπορεί να προσηλωθεί δεν μπορεί να έχει ειρήνη στο νου, και στον άνθρωπο που δεν έχει ειρήνη πως μπορεί να υπάρξει ευτυχία;

67. Όπως ο άνεμος παρασύρει το πλοίο στη θάλασσα, έτσι και οι αισθήσεις παρασύρουν τη διάνοια αυτού που ο νους του προσκολλάται  και ακολουθεί τις περιπλανώμενες αισθήσεις.

68. Γι αυτό ω πάνοπλε Αρτζούνα, η διάνοια (Μπούντι), εκείνου του οποίου οι αισθήσεις έχουν αποτραβηχτεί τελείως από τα αντικείμενα, είναι σταθερή.

69. Αυτό που είναι νύκτα για όλα τα όντα, σε αυτό (στον Ατμαν-Εαυτός) ο αυτοκυριαρχημένος είναι ξύπνιος (είναι αφυπνισμένος), και σε αυτό που όλα τα όντα είναι ξύπνια (ο κόσμος), είναι νύκτα για το σοφό (Μούνι) που βλέπει.

ΣΧΟΛΙΟ: Ο σοφός ζει στον Εαυτό -Ατμαν. Η διάνοια του είναι προσηλωμένη στον Ατμαν και έχει συνεχή επίγνωση αυτού. Αυτό είναι μέρα για αυτόν. Όταν δεν είναι τελείως απορροφημένος στον Ατμαν, αντιλαμβάνεται τα εγκόσμια φαινόμενα σαν μια αντανάκλαση μέσα στην επίγνωση, (όπως η αντανάκλαση του νερού στην έρημο), αυτό είναι σαν νύκτα για αυτόν.

Ο συνηθισμένος άνθρωπος δεν έχει επίγνωση της αληθινής του φύση -Ατμαν. Έτσι η ζωή στον Εαυτό είναι σαν νύκτα γι αυτόν. Αυτός εμπειράται και προσκολλάται στα αντικείμενα των αισθήσεων, αυτό είναι μέρα για αυτόν.

70. Αποκτά τη γαλήνη αυτός που δεν τον κυριεύουν οι επιθυμίες αν και μπαίνουν μέσα του*, όπως και ο ωκεανός παραμένει γαλήνιος (ατάραχος) αν και τα νερά των ποταμών χύνονται συνεχώς μέσα του από όλες τις μεριές, αλλά όχι ο άνθρωπος που τον κυριεύουν οι επιθυμίες.

ΣΧΟΛΙΟ: οι επιθυμίες μπαίνουν μέσα του*: Αυτό που εισέρχεται στο νου από έξω δεν είναι βέβαια οι επιθυμίες, αλλά οι αισθητηριακές αντιλήψεις, οι εικόνες, οι ήχοι, οι οσμές κ.λπ. οι οποίες και είναι η αιτία να εγερθούν οι επιθυμίες στο νου. Για να εγερθούν όμως οι επιθυμίες εκτός από τα αισθητήρια ερεθίσματα, είναι προϋπόθεση επίσης ένας νους μη-αγνός, ένας νους που ακόμη είναι ζωντανά ο πόθος και το πάθος. Μόνο σε ένα μη-αγνό ρατζασοταμασικό  νου, στην παρουσία των αντικειμένων των αισθήσεων γεννιέται η επιθυμία να τα αποκτήσει για να τα γευτεί και να τα απολαύσει.

Σε αυτόν όμως που έχει κυριαρχήσει και εξαγνίσει το νου του, που έχει ένα σαττβικό νου, που είναι προσηλωμένος στον Ατμαν με σταθερότητα αν και μπορεί να αντιλαμβάνεται τα αντικείμενα των αισθήσεων δεν εγείρεται καθόλου η επιθυμία για αυτά.

71. Αυτός ο άνθρωπος που έχοντας εγκαταλείψει  όλες τις επιθυμίες, κινείται χωρίς δίψα (πόθο) για απολαύσεις, ελεύθερος από την αίσθηση το «εγώ» και «το δικό μου», αυτός πετυχαίνει την ειρήνη.

72. Αυτή είναι η κατάσταση του Μπράμαν (Μπραμική κατάσταση, -η Αιώνια κατάσταση), ω γιε της Πρίτχα. Πετυχαίνοντας την κάποιος δεν πλανάται πια (έχει υπερνικήσει την πλάνη). Όντας εδραιωμένος σε αυτή, έστω και την τελευταία στιγμή της ζωής του, πετυχαίνει την ενότητα με τον Μπράχμαν*.

ΣΧΟΛΙΟ: ενότητα με τον Μπράμαν*: Αυτός γίνεται ένα με το Μπράμαν, όπως τα νερά του ποταμού όταν εισρεύσουν στη θάλασσα χάνουν την ξεχωριστότητα τους και γίνονται ένα με αυτή. Από τη στιγμή που τα νερά του ποταμού χυθούν μέσα στη θάλασσα ενώνονται πλήρως με τα νερά της θάλασσας και είναι αδύνατον πλέον να τα διαχωρήσεις.

~~~

Έτσι έχει στις Ουπανισάδες της ένδοξης Μπαγκαβάντ Γκιτά, της επιστήμης του Αιώνιου, του ιερού κείμενου της Γιόγκα, ο διάλογος ανάμεσα στον Σρι Κρίσνα και τον Αρτζούνα, ο δεύτερος διάλογος με τίτλο:

«Σάνκια Γιόγκα, η Γιόγκα της γνώσης  »

ΓΚΑΓΙΑΤΡΙ ΜΑΝΤΡΑ ~ Άτμαν Νιτυανάντα

 Γκαγιάτρι Μάντρα 

Το Γκαγιάτρι μεταμορφώνει τον άνθρωπο σε θεϊκό ον και τον προικίζει με το λαμπρό φως της πνευματικής φώτισης. 

Η εξαγνιστική του δύναμη είναι τεράστια. Εξαλείφει την άγνοια και κάνει τον άνθρωπο δυνατό και ευφυή. Η επανάληψη του, οδηγεί στην συνειδητοποίηση της Παγκόσμιας συνείδησης (Advaitic Brahman) σαν μια ενότητα.

Το Γκαγιάτρι είναι κατάλληλο για όλο τον κόσμο, καθώς είναι μια ειλικρινής προσευχή για φως απευθυνόμενο στο Παντοδύναμο Ύψιστο Πνεύμα. Όλοι μπορούν να επαναλαμβάνουν αυτό το μάντρα καθημερινά. Η φύση του Γκαγιάτρι μάντρα είναι τέτοια που μπορείς να το επαναλαμβάνεις καθώς διαλογίζεσαι σε οποιαδήποτε μορφή του Θεού σου αρέσει. Το Γκαγιάτρι είναι από τα πιο εξέχωντα μάντρα διότι η θεότητα στην οποία αναφέρεται δεν είναι άλλη από το ίδιο το ΠαραΜπράμαν. 

Πολλοί επαναλαμβάνοντας το μάντρα διαλογίζονται στην Θεά Γκαγιάτρι με τα πέντε πρόσωπα. Κάθε λέξη, κάθε γράμμα του Γκαγιάτρι φέρει επάνω του την ύψιστη βεδική έννοια της απόλυτης ύψιστης αλήθειας.

Ο Χεϊρακάν Μπάμπατζι είχε δώσει οδηγία στους μαθητές του να μάθουν το Γκαγιάτρι μάντρα, το οποίο συμπεριλαμβάνεται στην λατρευτική τελετή άρτι που κάνουν οι μαθητές προς τον Μπάμπατζι πρωί και βράδυ στον Ναό του Χεϊρακάν.  

Om- bhur bhuvah svah-
Tat savitur varenyam-
Bhargo devasya dheemahi-
Dhiyo yo nah prachodayaat-
Ομ- μπούρ μπούβά σβάχά-
Τάτ σαβιτούρ βαρένιάμ-
Μπαργκό ντέβασιά ντίμαχί-
Ντιγιό γιόνάχ μπρατσόνταγιάτ-

Καθώς το προφέρουμε υπάρχει ένα μικρό σταμάτημα στα σημεία που έχουν τοποθετηθεί παύλες

ΝΟΗΜΑ: «Ας διαλογιστούμε στον Δημιουργό (Θεό) και την Δόξα Του, Ο Οποίος δημιούργησε το σύμπαν, που του αρμόζει να λατρεύεται, που εξαλείφει την άγνοια και όλες τις αμαρτίες. Είθε να φωτίσει τις διάνοιες μας.»
Σημείωση: Υπάρχουν αρκετές διαφορετικές εκδοχές απόδοσης του νοήματος του μάντρα με μικρές διαφορές όχι ουσιαστικές, επειδή οι λέξεις που περιέχει το μάντρα μπορούν να αποδοθούν με περισσότερα του ενός νοήματα.

Βρες ένα ήσυχο μέρος ή κάθισε στο δωμάτιο διαλογισμού αν έχεις, ή έξω στην φύση λίγο πριν την ανατολή του ήλιου. Κάθισε στην ασάνα σου και επανέλαβε νοητικά το μάντρα όσο περισσότερες φορές μπορείς και νοιώσε σταθερά ότι λαμβάνεις φως, εξαγνισμό, και σοφία. 

Αυτοί που δεν έχουν τον χρόνο μπορούν να επαναλάβουν το μάντρα τρεις φορές το λιγότερο, κατά την ανατολή του Ήλιου το μεσημέρι και στην δύση του Ήλιου. Τέλος θα μπορούσε κάποιος να το επαναλαμβάνει καθώς είναι ξαπλωμένος, περπατά, κάθεται, κ.λ.π.

Εξήγηση
Om : σύμβολο του ΠαραΜπράχμαν
Bhur: φυσικός κόσμος
Bhuvah: αστρικός κόσμος
Svah: θεϊκός κόσμος
Tat: Μπράχμαν, Παραμπράχμαν
Savitur: ο δημιουργός
Varenyam: του αρμόζει να λατρεύεται
Bhargo: ο εξαλείφων την άγνοια και τις αμαρτίες, δόξα, λαμπρότητα.
Devasya: λαμπρός, απαστράφτων
Dheemahi: διαλογιζόμαστε
Dhiyo: η διάνοια, το Μπούντι
Yo: ο οποίος
Nah: μας
Prachodayaat: φωτίζω, οδηγώ

ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΞΑΛΕΙΨΗΣ ΤΩΝ ΕΓΩΙΚΩΝ ΤΑΣΕΩΝ

 ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΞΑΛΕΙΨΗΣ ΤΩΝ ΕΓΩΙΚΩΝ ΤΑΣΕΩΝ

Χρησιμοποιείται κυρίως μετά την διερεύνηση της εγωϊκής τάσης που θέλουμε να εξαλείψουμε αλλά και οποιαδήποτε άλλη στιγμή κρίνουμε πω είναι απαραίτητο. 

Από στιγμή σε στιγμή χρησιμοποιήσουμε την μικρή προσευχή αλλά μπορούμε να κάνουμε και αυτήν την μεγαλύτερη προσευχή όταν το χρειαζόμαστε.

Όντας με πλήρη προσοχή διατηρώντας όσο πιο βαθιά επαφή με την εσωτερική σιωπή του Είναι σας και έχοντας επίγνωση του ελαττώματος που θέλετε να εξαλείψετε, κάνετε την παρακάτω παράκληση από καρδιάς για να εξαλείψετε την εγωϊκή τάση,.

 Θεϊκή Μητέρα του Σύμπαντος (ή Ιησού Χριστέ, ή Θεέ μου, κ.λπ.), Υπέρτατο φως αγάπης, δύναμης και θεραπείας, σε ικετεύω με όλη μου την καρδιά να με πλημμυρίσεις με το θεϊκό σου φως, τη δύναμη, την αγάπη και τη θεραπευτική σου ενέργεια και ελευθέρωσε το νου και την καρδιά μου από το θυμό και όλα τα στοιχεία που σχετίζονται με το θυμό (ή οτιδήποτε άλλο θέλετε να εξαλείψετε, π.χ., λαγνεία, ζήλια κ.λπ.).

1. Θεϊκό φως, αγάπης, δύναμης και θεραπείας πλημμυρίζει όλη μου την ύπαρξη και εξαλείφει την ενέργεια του θυμού από τον νου και την καρδιά μου, Οοομμμ, Οοομμμ, Οοομμμ,

2. Θεϊκό φως, αγάπης, δύναμης και θεραπείας πλημμυρίζει όλη μου την ύπαρξη και εξαλείφει όλες τις ενέργειες θυμού καθώς και τις μνήμες και τα μπλοκαρίσματα του θυμού από το ενεργειακό μου πεδίο, Οοομμμ, Οοομμμ, Οοομμμ,

3. Θεϊκό φως, δύναμης, αγάπης, δύναμης και θεραπείας πλημμυρίζει όλη μου την ύπαρξη και εξαλείφει τις εικόνες, τις αναμνήσεις και τις εντυπώσεις του θυμού από το υποσυνείδητο (από τα 49 επίπεδα), Οοομμμ, Οοομμμ, Οοομμμ,

4. Θεϊκό φως, αγάπης, δύναμης και θεραπείας πλημμυρίζει όλη μου την ύπαρξη και εξαλείφει όλες τις μνήμες στις νευρικές συνδέσεις του εγκεφάλου που σχετίζονται με τον θυμό, Οοομμμ, Οοομμμ, Οοομμμ,

5. Θεϊκό φως, αγάπης, δύναμης και θεραπείας πλημμυρίζει όλη μου την ύπαρξη και εξαλείφει όλα τα στοιχεία του θυμού από όλα τα σώματα (φυσικό, ενεργειακό, συναισθηματικό, νοητικό, διανοητικό, αιτιατό) και αποκαθιστά την αγνότητα, την αρμονία, την ειρήνη, την αγάπη και το φως στον νου και την καρδιά μου και σε όλα μου τα σώματα, Οοομμμ, Οοομμμ, Οοομμμ,

Μετά την τελευταία επανάληψη της προσευχής, κλείνουμε με τα ακόλουθα μάντρα:

Ομ Τατ Σατ (3x), Ομ Σάντι ( Ομ ειρήνη) (3x),

ή εναλλακτικά:

Όλα αυτά να πραγματοποιούνται και να αποκρυσταλλώνονται, για το καλό μου και το καλό όλων των όντων

Ομ Τατ Σατ (3x), Ομ Σάντι (Ομ ειρήνη) (3x),

Σημείωση: Αντί για Ομ Τατ Σατ μπορείτε να πείτε τρεις φορές το Αμήν. 

Μπορείτε να παραλλάξετε τα λόγια και να προσευχηθείτε όπως εσείς το νοιώθετε καλύτερα.

Αν έχουμε επίγνωση και της αιτίας του θυμού προσευχόμαστε επίσης για να διαλυθεί και η αιτία του θυμού ξεχωριστά από τον θυμό. Για παράδειγμα αν αιτία του θυμού είναι η ζήλια, προσευχόμαστε να διαλυθεί η ζήλια, αν είναι η υπερηφάνεια προσευχόμαστε να διαλυθεί η υπερηφάνεια, αν είναι η λαγνεία, προσευχόμαστε να διαλυθεί η λαγνεία και ούτω καθεξής. Είναι απαραίτητο να διερευνήσετε και την ζήλια (ή οτιδήποτε άλλο είναι η αιτία του θυμού), αλλά αν δεν έχετε χρόνο να το εξετάσετε εκείνη την στιγμή, απλά ζητάτε την εξάλειψη του με την προσευχή και κάνετε την έρευνα κάποια άλλη στιγμή.

 Θετικός οραματισμός

Σε περίπτωση που ασχοληθήκαμε με την διάλυση του θυμού, μπορούμε να κάνουμε τον οραματισμό ως εξής: Βλέπουμε τον εαυτό μας να παραμένει ήρεμος και να δρα με αγάπη και ειρήνη, ανεξάρτητα από το πως συμπεριφέρεται ο άλλος. Όχι μόνο το βλέπουμε, αλλά νοιώθουμε την γαλήνη και την αγάπη να μας πλημυρίζουν (είναι πολύ σημαντικό να το νοιώθουμε).

Επιβεβαιώσεις

Μαζί με τον οραματισμό κάνουμε επιβεβαιώσεις σχετικά με το συγκεκριμένο πρόσωπο που εκδηλώθηκε ο θυμός μας. Φανταζόμαστε το πρόσωπο και λέμε νοερά:

·       ‘Αγαπώ τον Γιάννη, την Μαρία, κ.λπ. ανεξάρτητα από το πως μου συμπεριφέρεται ή ανεξάρτητα αν με έχει βλάψει θεληματικά ή αθέλητα’ και νοιώθουμε την αγάπη μας να τον ‘αγκαλιάζει’, δηλαδή όχι μόνο λέμε τα λόγια αλλά του στέλνουμε την αγάπη μας.

 Μπορούμε να το κάνουμε και σε πρώτο πρόσωπο σαν να τον έχουμε μπροστά μας:

·       ‘Σ' αγαπώ και σου εύχομαι ολόκαρδα φως και αγάπη ανεξάρτητα από τη συμπεριφορά σου, τα λόγια σου και τις πράξεις σου προς εμένα’ και νοιώθουμε την αγάπη μας να τον ‘αγκαλιάζει’, δηλαδή όχι μόνο λέμε τα λόγια αλλά του στέλνουμε την αγάπη μας.

Επίσης επαναλαμβάνουμε αρκετές φορές επιβεβαιώσεις με την αλλαγή που θέλουμε να εδραιώσουμε. Σε σχέση με τον θυμό για παράδειγμα επαναλαμβάνουμε και νοιώθουμε:

·       ‘Είμαι ήρεμος, γαλήνιος, ειρηνικός ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει’.

·       ‘Είμαι ήρεμος γαλήνιος και ειρηνικός’

·       ‘Είμαι  φως, ειρήνη, αγάπη’.

Τελικός οραματισμός

Στο τέλος μπορούμε να δούμε τον εαυτό μας μαζί με τον άλλον/άλλους μέσα σε φως, χαρούμενους και με καλή διάθεση ο ένας προς τον άλλο, και τέλος βλέπουμε το πρόσωπο μέσα σε φως και του ευχόμαστε ευημερία, ειρήνη, υγεία και ευτυχία.

Όλα αυτά τα κάνουμε με συγκέντρωση και μέσα στο φως της ήρεμης τρυφερής επίγνωσης.

Μερικές ακόμη οδηγίες

Η εξάλειψη των εγωϊκών τάσεων είναι μια διαδικασία που θέλει χρόνο, υπομονή, επιμονή, δυνατή θέληση, σταθερή αποφασιστικότητα και βέβαια καθημερινή συστηματική άσκηση.  Στις αρχές του δρόμου που ακόμη μαθαίνουμε τις πρακτικές και δεν έχουν αναπτυχθεί αρκετά οι ικανότητες και οι αρετές, η διαδικασία εξάλειψης των εγωϊκών τάσεων συνήθως προχωρά πιο αργά.

Η εξάλειψη των εγωϊκών τάσεων δεν ολοκληρώνεται σε μια συνεδρία. Με κάθε συνεδρία αλλά και με όλη την προσπάθεια που κάνουμε από στιγμή σε στιγμή στην διάρκεια της ημέρας, οι εγωϊκές τάσεις χάνουν σταδιακά δύναμη και μικραίνουν. Επίσης σταδιακή είναι και η εξάλειψη των διάφορων απόψεων της κάθε εγωϊκής τάσης σε σχέση με συγκεκριμένα πρόσωπα, καταστάσεις κ.λπ. (η κάθε εγωϊκή τάση έχει παρακλάδια). Η κάθε εγωϊκή τάση σε κάποιες εκδηλώσεις της αδυνατίζει σχετικά εύκολα και σε άλλες που είναι πιο ισχυρές η δύναμη της μειώνεται με πιο αργά βήματα.

Κάθε εγωϊκή τάση έχει τις ιδιαιτερότητες της, και διάφορες απόψεις.  Άλλη δυσκολία για παράδειγμα έχει η λαγνεία και άλλη έχουν οι ενοχές ή η τεμπελιά. Η δυσκολία είναι διαφορετική σε κάθε περίπτωση και διαφορετική για τον καθένα. Αν και όλοι έχουμε όλες τις εγωϊκές τάσεις, κάποιοι μπορεί να έχουν περισσότερο δυσκολία με τον θυμό, άλλοι με τον φόβο ή τις ενοχές, άλλοι με την υπερηφάνεια, άλλοι με την λαγνεία και ούτω καθεξής. Βεβαίως μπορεί να έχουμε δυσκολίες σε περισσότερες από μία εγωϊκές τάσεις. Με την άσκηση και την εμπειρία θα μαθαίνουμε σιγά-σιγά να χειριζόμαστε τις μεθόδους και να χρησιμοποιούμε αποτελεσματικά τις ικανότητες μας, σύμφωνα με τις απαιτήσεις της κάθε αδυναμίας και εγωϊκής τάσης.

Όσο περισσότερο μειώνουμε την δύναμη (την ενέργεια) των εγωϊκών τάσεων, τόσο περισσότερο εξαγνίζεται ο νους μας και εναρμονιζόμαστε με τον αληθινό μας εαυτό και μαζί με την εμπειρία και την κατανόηση που αποκτάμε με την εργασία, θα γινόμαστε όλο και πιο ικανοί στην εξάλειψη των εγωϊκών τάσεων.

Επισημαίνω επίσης ότι καμία  πρακτική ή μέθοδος δεν λειτουργεί και δεν δίνει αποτελέσματα από μόνη της. Εμείς δίνουμε ζωή στην κάθε πρακτική και μέθοδο. Κανείς δεν μπορεί να γίνει μεγάλος πιανίστας επειδή αγόρασε ένα καλό πιάνο ή επειδή πήγε σε ένα καλό δάσκαλο. Από εμάς εξαρτάται αν θα πετύχουμε ή όχι. Η δίκη μας δίψα για την αλήθεια και την ελευθερία και  επίσης η ειλικρινής φιλόπονη και αφοσιωμένη προσπάθεια μας, είναι που δίνουν ζωή στις τεχνικές και στις μεθόδους και τις κάνουν αποτελεσματικά εργαλεία για να πετύχουμε τους στόχους μας.

Αν είμαστε αποφασισμένοι, ειλικρινείς και αφοσιωμένοι στην άσκηση μας, θα προχωράμε και στην εξάλειψη των εγωϊκών τάσεων και θα βιώνουμε περισσότερη ελευθερία, ειρήνη, ικανοποίηση, ευτυχία και αρμονία. Με τον καθημερινό διαλογισμό και την συνεχή από στιγμή σε στιγμή επαγρύπνηση θα αυξάνεται και η ικανότητα της αυτεπίγνωσης και της αποσπασμένης αυτοπαρατήρησης και έτσι θα αυξάνεται η ικανότητα να αντιλαμβανόμαστε καθαρότερα τι συμβαίνει μέσα μας, να αποταυτιζόμαστε από τις εγωϊκές τάσεις και να τις εξαλείφουμε.

Με την καθημερινή εξάσκηση, η προσευχή, ο οραματισμός και οι επιβεβαιώσεις θα γίνονται όλα και πιο φυσικά και αποτελεσματικά. Οι νοητικές και συναισθηματικές αρετές και ιδιότητες θα αποκτούν δύναμη και οι αρνητικές ιδιότητες και τάσεις θα αδυνατίζουν μέχρι που κάποια στιγμή θα εξαλειφθούν.

Το σημαντικότερο αποτέλεσμα της εργασίας που κάνουμε για την εξάλειψη των εγωϊκών τάσεων αλλά και όλων των άλλων ασκήσεων και πειθαρχιών που κάνουμε, είναι ότι αυξάνεται σταδιακά η ικανότητα να παραμένουμε στο κέντρο της ύπαρξης μας και να βιώνουμε την ελευθερία, την γαλήνη, την ειρήνη και την μακαριότητα δίχως όρια. Με τον καιρό (με την προϋπόθεση ότι ασκούμαστε ειλικρινά και συστηματικά), η ικανότητα να παραμένουμε προσηλωμένοι στην εσωτερική σιωπή, θα γίνεται, όλο περισσότερο αβίαστα, φυσικά και με την λιγότερη δυνατή προσπάθεια. Επίσης οι εξωτερικές συνθήκες, τα συμβάντα και οι συμπεριφορές των άλλων δεν θα έχουν τόση δύναμη επάνω μας και δεν θα χάνουμε εύκολα την ειρήνη και την θετική μας κατάσταση.

Όταν όλες οι νοητικές, συναισθηματικές και νοητικές ‘τοξίνες’ (εγωϊκές τάσεις, επιθυμίες, συνήθειες και προγραμματισμοί), διαλυθούν, θα παραμένουμε χωρίς προσπάθεια, εδραιωμένοι στο κέντρο μας, και θα βιώνουμε αδιάλειπτα την ειρήνη και την μακαριότητα του αληθινού μας Εαυτού, ανεξάρτητα από τις εξωτερικές συνθήκες και το πως μας φέρονται οι άλλοι. Αυτό είναι φώτιση και απελευθέρωση από τα δεσμά των μορφών, αυτό είναι παντοτινή ειρήνη και ευδαιμονία.

Η μικρή προσευχή που χρησιμοπούμε από στιγμή σε στιγμή για την διάλυση των εγωικών τάσεων 

Μπορούμε να κάνουμε την προσευχή με δύο τρόπους

Πρώτος τρόπος

 Μαζεύουμε την προσοχή μέσα μας και  έχοντας επίγνωση της εσωτερικής σιωπής, του κέντρου της ύπαρξης μας και της εγωικής τάσης λέμε από καρδιάς: Θεϊκή μου Μητέρα (ή Χριστέ, ή Θεέ μου, κ.λπ.)  εξάλειψε με την δύναμη σου την ενέργεια του θυμού (ή οποιαδήποτε άλλη εγωϊκή τάση θέλουμε να εξαλείψουμε), ελευθέρωσε τον νου μου από το συναίσθημα του θυμού και πλημμύρισέ με φως, ειρήνη κι αγάπη. Προτείνω να συνεχίστε με τις παρακάτω επιβεβαιώσεις για να δημιουργήσετε φωτεινές σαττβικές δονήσεις και να εμβαθύνετε στην επίγνωση της εσωτερικής σιωπής. Οι φωτεινές δονήσεις τρέφουν τον νου και τον μετατρέπουν σε σάττβα και μας εστιάζουν στο φως και την αλήθεια μέσα μας. ‘Είμαι φως, ειρήνη, αγάπη’, ‘Είμαι φως, ειρήνη, αγάπη’, ‘Όλα είναι φως ειρήνη, αγάπη’, ‘Μόνο φως, ειρήνη, αγάπη υπάρχει’. ‘Οοομμμ φως, ειρήνη, αγάπη’, ‘Οοομμμ φως, ειρήνη, αγάπη’, ‘Οοομμμ, ‘Οοομμμ, ‘Οοομμμ’. Καθώς λέμε αυτά τα λόγια εμβαθύνουμε στην σιωπηλή παρουσία μέσα μας. Τονίζω πως είναι σημαντικό να νοιώθουμε αυτά που λέμε και όχι απλά να λέμε λόγια ξερά και να είμαστε σε βαθιά επίγνωση της εσωτερικής σιωπής μας.

Δεύτερος  τρόπος

Μαζεύουμε την προσοχή μέσα μας και  έχοντας επίγνωση της εσωτερικής σιωπής, του κέντρου της ύπαρξης μας και της εγωικής τάσης, , λέμε από καρδιάς: ’Το φως και η αγάπη του Θεού με πλημμυρίζουν και εξαλείφουν την ενέργεια του  θυμού (ή οτιδήποτε άλλο εξετάσαμε) και με ελευθερώνουν από τον θυμό’. ‘Το φως και η αγάπη του Θεού με πλημμυρίζουν και με μετατρέπουν σε φως και αγάπη.'  

Προτείνω να συνεχίστε με τις παρακάτω επιβεβαιώσεις για να δημιουργήσετε φωτεινές σαττβικές δονήσεις και να εμβαθύνετε στην επίγνωση της εσωτερικής σιωπής. Οι φωτεινές δονήσεις τρέφουν τον νου και τον μετατρέπουν σε σάττβα και μας εστιάζουν στο φως και την αλήθεια μέσα μας. 'Είμαι φως και αγάπη’, ‘Είμαι φως και αγάπη', ‘Όλα είναι φως κι αγάπη’, ’Μόνο φως κι αγάπη υπάρχει’, 'Ομ φως και αγάπη, Ομ φως και αγάπη, Ομ φως και αγάπη’, ‘Οοομμμ, ‘Οοομμμ, ‘Οοομμμ’. 

Καθώς λέμε αυτά τα λόγια εμβαθύνουμε στην σιωπηλή παρουσία μέσα μας. Τονίζω πως είναι σημαντικό να νοιώθουμε αυτά που λέμε και όχι απλά να λέμε λόγια ξερά και να είμαστε σε βαθιά επίγνωση της εσωτερικής σιωπής μας.