O αγαπημενος μου δάσκαλος Χεϊρακάν Μπάμπατζι σε διαλογισμό |
Μερικές συμβουλές για τον διαλογισμό
Ο διαλογισμός είναι η βαθιά απορρόφηση του νου στο Είναι μας· είναι να παραμένουμε αβίαστα στο κέντρο μας, την βαθιά εσωτερική σιωπή (Άτμαν, Συνειδητότητα).
Ο διαλογισμός είναι η βαθιά απορρόφηση του νου στο Είναι μας· είναι να παραμένουμε αβίαστα στο κέντρο μας, την βαθιά εσωτερική σιωπή (Άτμαν, Συνειδητότητα).
Διαλογισμός όμως
λέγεται και η πρακτική, δηλαδή η εφαρμογή κάποιας τεχνικής ή μεθόδου με σκοπό
να προσηλωθούμε στο κέντρο της ύπαρξης μας και να πετύχουμε την κατάσταση του
διαλογισμού,
που είναι όπως προανέφερα η απορρόφηση του νου στο Είναι μας (Άτμαν), το αιώνιο
φως της Συνειδητότητας, αυτό που αποκαλούν στην χριστιανική παράδοση άχτιστο
φως.
Αν θέλετε να
πετύχετε το διαλογισμό ξεχάστε ότι κάνετε διαλογισμό και εγκαταλείψτε την
νοητική στάση να πετύχετε κάτι. Εγκαταλείψτε την ανυπομονησία να το πετύχετε
γρήγορα, και τις προσδοκίες για το τι πρόκειται να συμβεί ή το τι θα πετύχετε.
Όταν κάθεστε για διαλογισμό εγκαταλείψτε κάθε ιδέα για τον διαλογισμό, κάθε
προσδοκία, στόχο, καθώς επίσης εγκαταλείψτε και την ιδέα να εγκαταλείψετε.
Το επισημαίνω ξανά, μην προσπαθείτε να πετύχετε κάτι· καθίστε ήσυχα, νοιώστε τον εαυτό σας, μείνετε σε επίγνωση του εαυτού σας, εξερευνήστε τον εαυτό σας με την αθωότητα και την περιέργεια που έχει ένα μικρό παιδί που βλέπει κάτι για πρώτη φορά. Μην επιδιώκετε να πετύχετε κάτι, μείνετε ήρεμα άγρυπνοι και νοιώστε με πλήρη προσοχή τον εαυτό σας.
Η Αμμα σε διαλογισμό |
Ο διαλογισμός δεν
χρειάζεται έντονη προσπάθεια, αλλά αυτό που λέγεται προσπάθεια χωρίς προσπάθεια
(αβίαστη προσπάθεια). Η έντονη προσπάθεια δηλαδή το να 'παλεύεις' να
συγκεντρωθείς ή να διαλογιστείς προέρχεται πάντοτε από το εγώ που θέλει να
ελέγχει τα πράγματα ή να κάνει τα πράγματα να συμβούν με τη βία. Η έντονη
προσπάθεια για συγκέντρωση προέρχεται από το εγώ και προκαλεί δραστηριοποίηση
του εγώ· προκαλεί ένταση, σφίξιμο (σφιξίματα στο πρόσωπο και το σώμα) και
εντείνει την ταύτιση με το εγώ και τις εκφράσεις του (σκέψεις, συναισθήματα,
φαντασία). Έτσι αντί για ηρεμία του νου, προκαλούμε ένταση, αντί για αποταύτιση
από το νου και το εγώ περισσότερη ταύτιση με αυτά, και αντί να μπούμε βαθιά
στην καρδιά μας στην βαθιά σιωπή παραμένουμε στην
επιφάνεια γαντζωμένοι από το εγώ. Αυτό σημαίνει ότι η προσοχή μας και η
επίγνωση μας είναι ταυτισμένα με το εγώ και το σώμα.
Από την έντονη
προσπάθεια, αντί να πετύχουμε την κατάσταση διαλογισμού (να χαλαρώσουμε και να
απορροφηθούμε στην ουσιαστική μας φύση, (την εσωτερική σιωπή, Συνειδηότητα)
σφιγγόμαστε και έτσι επιτυγχάνουμε το αντίθετο. Ταυτιζόμαστε δηλαδή με το εγώ
και τα περιεχόμενα του νου και συνεχίζουμε να λειτουργούμε μέσα από το εγώ.
Από την άλλη μεριά αν δεν κάνουμε καθόλου προσπάθεια μπορεί εύκολα να αφαιρεθούμε και να μας πάρουν οι σκέψεις και η φαντασία και να αρχίσουμε να ονειρευόμαστε ξύπνιοι, ή μπορεί ακόμη να μας πιάσει υπνηλία και να κοιμηθούμε, ειδικά όταν ο νους είναι κάτω από την επίδραση της τάμας γκούνα.
Από την άλλη μεριά αν δεν κάνουμε καθόλου προσπάθεια μπορεί εύκολα να αφαιρεθούμε και να μας πάρουν οι σκέψεις και η φαντασία και να αρχίσουμε να ονειρευόμαστε ξύπνιοι, ή μπορεί ακόμη να μας πιάσει υπνηλία και να κοιμηθούμε, ειδικά όταν ο νους είναι κάτω από την επίδραση της τάμας γκούνα.
Ο Σουάμι Σιβανάντα σε διαλογισμό |
Οπότε αρχική
μέριμνα μας είναι να φέρουμε το νου σε κατάσταση σάττβα με διάφορους τρόπους
και ασκήσεις. Είτε είναι ανήσυχος, είτε ληθαργικός θα πρέπει με κάποιο τρόπο να
τον ηρεμήσουμε, να μην νυστάζει και να είναι διαυγής. Μερικοί τρόποι είναι η
πραναγιάμα, ένα κρύο ντους, ασκήσεις χάθα γιόγκα, χορός με τραγούδισμα μάντρα,
τραγούδισμα και νοερή επανάληψη μάντρα.
Ο βαθύς
διαλογισμός είναι αβίαστος, είναι μια κατάσταση χωρίς προσπάθεια, αλλά μέχρι να
φτάσουμε σε αυτή η κατάσταση του βαθύ διαλογισμού, όπου υπάρχει έλλειψη κάθε
προσπάθειας, χρειάζεται μια αβίαστη προσπάθεια. Αυτό σημαίνει μια πολύ απαλή
προσπάθεια, μια ελάχιστη προσπάθεια να παραμένουμε συνειδητοί και προσεκτικοί
μέσα μας, σε μια κατάσταση διαύγειας, παρατηρητικότητας και επίγνωσης του
εαυτού μας.
Ανεξάρτητα
από το ποιά τεχνική θα χρησιμοποιήσετε (νοητική επανάληψη ενός μάντρα, άκουσμα
ενός μάντρα, εστίαση στην αναπνοή, παρατήρηση χωρίς ταύτιση ότι και αν
αντιλαμβάνεστε, στοχασμός σε μια αλήθεια, π.χ. «Είμαι
Συνειδητότητα», "Είμαι φως και αγάπη"), κάντε την χωρίς
έντονη προσπάθεια ή αγώνα να την πετύχετε, κάντε την χωρίς να έχετε προσδοκίες
ή φαντασίες για το αποτέλεσμα, κάντε την χωρίς την επιθυμία να κάνετε
επιτυχημένο διαλογισμό, χωρίς την επιθυμία να πετύχετε ντε και καλά τον
διαλογισμό με οποιοδήποτε τρόπο.
Καθώς θα
εφαρμόζετε την τεχνική, όταν κάποια στιγμή διαπιστώσετε ότι ο νους είναι
αρκετά ήρεμος, διαυγής και εστιασμένος και ότι η εσωτερική σιωπή είναι πια
αρκετά φανερή, εγκαταλείψτε την τεχνική και αφεθείτε στο να μένετε σε επίγνωση
αυτής της γεμάτης ειρήνη σιωπή. Μην προσπαθείτε να συγκεντρωθείτε σε αυτή την
βαθιά σιωπή και ειρήνη. Απλά μείνετε μαζί της και νοιώστε την γεμάτη ζωντάνια
σιωπηλή παρουσία. Οποιαδήποτε προσπάθεια θα σας φέρνει στην επιφάνεια και θα
ταυτίζεστε με το εγώ και το νου.
Διαλογισμός στην ανατολή του ήλιου |
Βέβαια
το να μπορούμε να μπαίνουμε σε βαθύ διαλογισμό και μένουμε για πολύ ώρα σε
απαιτείται ένας αγνός σαττβικός νους που είναι το αποτέλεσμα πολύχρονης
συστηματικής προσπάθειας. Αλλά αν πραγματικά θέλουμε ολόψυχα να βιώσουμε την
πνευματική μας φύση, αν θέλουμε την ελευθερία και την αλήθεια πάνω από όλα,
είναι βέβαιο ότι θα εργαστούμε και θα ασκηθούμε συστηματικά με υπομονή,
επιμονή, σταθερότητα, αποφασιστικότητα για να εξαγνίσουμε το νου μας και να τον
ελευθερώσουμε από τις επιθυμίες, τις αρέσκειες και τις απαρέσκειες τα αρνητικά
συναισθήματα και τις προσκολλήσεις του. Ένας νους ελεύθερος από επιθυμίες,
φόβο, θυμό και προσκολλήσεις εύκολα μπορεί να συγκεντρωθεί και να προσηλωθεί
στην ουσία του, την Συνειδητότητα.