Θησέας και Αριάδνη / Η εσωτερική σημασία του μύθου ~ Ατμαν Νιτυνάντα

Ο Θησέας και η Αριάδνη

Η εσωτερική σημασία του μύθου του Θησέα και της Αριάδνης   

Με δύο λόγια ο μύθος έχει ως εξής: Ο Θησέας έπρεπε να σκοτώσει το Μινώταυρο ο οποίος ήταν μέσα στο λαβύρινθο, ένα κτιριακό συγκρότημα που κατασκεύασε ο Δαίδαλος. Όταν κάποιος έμπαινε στο λαβύρινθο, ήταν αδύνατο να φύγει και τον καταβρόχθιζε τελικά ο Μινώταυρος. Για να μην χαθεί ο Θησέας στον λαβύρινθο και δεν μπορέσει να βρει τον δρόμο προς την έξοδο, η Αριάδνη του έδωσε ένα καρούλι με νήμα το οποίο άφησε να ξετυλιχτεί καθώς μπήκε στον λαβύρινθο και άρχισε να ψάχνει τον Μινώταυρο. Ο Θησέας κατάφερε να σκοτώσει τον Μινώταυρο και ξαναβγήκε από το λαβύρινθο χρησιμοποιώντας αυτό το νήμα.

Ο λαβύρινθος και ο Μινώταυρος αντιπροσωπεύουν κατώτερο εαυτό μας, την κατώτερη φύση, το σύνολο των παθών, των επιθυμιών, του φόβου και των απωθημένων στο υποσυνείδητο πτυχών του εγώ μας.

Ο ήρωας Θησέας που πρέπει να σκοτώσει το εγώ (Μινώταυρος) είμαστε εμείς, και η Αριάδνη αντιπροσωπεύει το φως της Συνειδητότητας. Το νήμα αντιπροσωπεύει τη σύνδεσή μας με το φως της  Συνειδητότητας. Είμαστε σε συνειδητή επαφή με την ψυχή μας (Συνειδητότητας), όταν έχουμε επίγνωση της ζωντανής σιωπηλής παρουσίας μέσα μας. Το να θυμόμαστε να είμαστε σε επίγνωση της ζωντανής σιωπηλής παρουσίας μέσα μας (που είναι η αληθινή μας φύση) λέγεται αυτεπίγνωση ή αυτοενθύμινση.

Δεν μπορούμε να αποφύγουμε την ταύτιση με τις εγωϊκές τάσεις αν δεν είμαστε σε συνειδητή επαφή με τον εσωτερική σιωπηλή παρουσία, τον σιωπηλό χώρο μέσα μας. Αυτή η  ζωντανή σιωπηλή παρουσία είναι η η πρωταρχική πηγή μας και ο τελικός προορισμός μας, η Ιθάκη μας. Στην πραγματικότητα ποτέ δεν ήμασταν χωρισμένοι από την πηγή μας αλλά δεν έχουμε σαφή επίγνωση αυτού του γεγονότος.

Ο Θησέας σκοτώνει τον Μινώταυρο

Δεν θα μπορέσουμε να εξαλείψουμε το εγώ (Μινώταυρος), αν δεν το ανακαλύψουμε μέσω της αυτοπαρατήρησης, αν δεν δούμε το εγώ σαν κάτι διαφορετικό από τον εαυτό μας. Αλλά δεν μπορούμε να το παρατηρήσουμε και να το δούμε σαν κάτι παρείσακτο στον ψυχισμό μας, σαν κάτι που δεν είναι μέρος της φύσης μας, αν είμαστε συνεχώς ταυτισμένοι με το εγώ και της αμέτρητες εκφράσεις του οι οποίες εκδηλώνονται στο νου, στην καρδιά (συγκίνηση), το σώμα και το ενεργειακό πεδίο (πράνα).

Για να μην ταυτιζόμαστε με το εγώ και τις εγωϊκές εκφράσεις και για να μην χανόμαστε στις αυταπάτες και ψευδαισθήσεις του ρατζασοταμασικού εγώ μας είναι κάτι περισσότερο από απαραίτητο η συνεχής αυτεπίγνωση (να θυμόμαστε δηλαδή την εσωτερική σιωπηλή παρουσία). Είναι αναγκαίο να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να μην πέφτουμε στην λήθη (να μην ξεχνάμε την εσωτερική σιωπηλή παρουσία) και στην ταύτιση με το εγώ και τις μορφές, από αμέλεια και απροσεξία. Γίνετε εφευρετικοί, βρείτε τους δικούς σας τρόπους για να είστε συνεχώς εγρήγορση και σε αυτεπίγνωση (επίγνωση της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας). Αυτό είναι μια απαραίτητη προϋπόθεση στην πορεία της απελευθέρωσης. Αυτό είναι το νήμα της Αριάδνης που μας επιτρέπει να ερευνήσουμε και τελικά να 'σκοτώσουμε' το εγώ (τον Μινώταυρο), χωρίς να χαθούμε στον λαβύρινθο του νου.

 Μαζί με την αυτεπίγνωση, η διάκριση, η απόσπαση, η απάθεια (αταραξία), η αδιαφορία για τις αισθητηριακές απολαύσεις, το θάρρος, η αποφασιστικότητα, η πίστη, η αυτοπεποίθηση, η ειλικρίνεια, η αντοχή στις αντιξοότητες και δυσκολίες, η υπομονή και η επιμονή είναι οι απαραίτητες αρετές για να σκοτώσουμε τον Μινώταυρο, το πολυπρόσωπο και πολυσχιδές εγώ. 

Πάρτε θάρρος ξανά και ξανά, αντλείστε πνευματική δύναμη από το Είναι σας και εργαστείτε με το φως. Το φως πάντα θριαμβεύει και διαλύει το σκοτάδι της άγνοιας.