ΤΟ ΣΥΓΚΙΝΗΣΙΑΚΟ ΕΓΩ ΕΙΝΑΙ Η
ΦΥΛΑΚΗ & Η ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΜΑΣ
Το κατώτερο συγκινησιακό εγώ (που συνδέεται με τις ενστικτώδεις
απολαύσεις), είναι η αιτία κάθε μιζέριας και δυστυχίας.
Η θέληση μας και ο λογικός νους είναι θύματα του
κατώτερου συγκινησιακού εγώ.
Το συγκινησιακό εγώ και κυρίως η ταύτιση μας με αυτό,
αδυνατίζει την θέληση μας και κάνει τον λογικό νου να μην μπορεί να
αντιλαμβάνεται με καθαρότητα, να σκέφτεται λογικά, να κατανοεί και να
διακρίνει.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να ακολουθούμε, τυφλά και
ασυνείδητα τις επιταγές και τις ωθήσεις του εγώ και έτσι να υποφέρουμε
ποικιλοτρόπως.
Το χειρότερο όλων είναι ότι θεωρούμε αυτό το εγώ ως
εαυτό μας, και τις ασυνείδητες αντιδράσεις του ως επιλογές μας. Και αυτό μας
κρατάει φυλακισμένους και υπνωτισμενους και μας εμποδίζει να βιώσουμε την
αληθινή μας φύση, που είναι ελευθερία, ειρήνη, πληρότητα και ευδαιμονία δίχως
όρια.
Το κατώτερο συγκινησιακό εγώ, είναι ατίθασο,
πεισματάρικο, εμμονικό, αντιδραστικό, και αρνείται να συμμορφωθεί στην λογική
και την θέληση μας. Αντιστέκεται με κάθε τρόπο στην αλλαγή, διότι θέλει
να συνεχίζει μηχανικά, τις ίδιες συγκινησιακές καταστάσεις (επιθυμίες,
παρορμήσεις, συναισθήματα).
Η εργασία με το κατώτερο συγκινησιακό εγώ, είναι το
πιο δύσκολο μέρος της εσωτερικής εργασίας.
Απαιτείται τεράστια υπομονή, δυνατή θέληση και
αποφασιστικότητα, αυτοπεποίθηση, πίστη, αφοσίωση ολόψυχη στην αλήθεια και
συνεχής, επιμελής άσκηση, για να μπορέσουμε να αποταυτιστούμε από το
συγκινησιακό εγώ και να ελευθερώσουμε το υποσυνείδητο από τις κατώτερες
συγκινήσεις (επιθυμίες, παρορμήσεις, αρνητικά συναισθήματα).
Αλλά το αποτέλεσμα θα επιβραβεύσει τις προσπάθειες,
τους κόπους, τις πειθαρχίες και τις ηθελημένες στερήσεις, με μια ελευθερία,
πληρότητα και ευδαιμονία που ο νους μας τώρα, είναι αδύνατον και να φανταστεί.
