Tuesday, June 5, 2018

ΦΙΛΑΛΗΘΕΙΑ, ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ, ΣΥΝΕΠΕΙΑ ~ Atman Nityananda


ΦΙΛΑΛΗΘΕΙΑ, ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ, ΣΥΝΕΠΕΙΑ

Το δεν έχω χρόνο για πρακτική είναι ένας από τους συνηθέστερους τρόπους αυτοδικαιολόγησης και αυτοεξαπάτησης. Είναι υποκρισία και ψέμα να λέμε, δεν έχω χρόνο για πρακτική.

Κάντε μια πρόσθεση, του χρόνου που χαλάτε στο τηλέφωνο, στο κινητό, στο διαδίκτυο, στην τηλεόραση, στις εφημερίδες, στα περιοδικά, σε άσκοπες κουβέντες και συζητήσεις, κ.λπ., και θα διαπιστώσετε ότι έχετε πάρα πολύ χρόνο, αλλά λίγη η ελάχιστη όρεξη για πρακτική. Για όσα πράγματα μας ενδιαφέρουν βρίσκουμε χρόνο και για όσα δεν μας ενδιαφέρουν δεν βρίσκουμε, αυτός είναι ο κανόνας.  Συνεπώς μόνο αν μας ενδιαφέρει ειλικρινώς, μπορούμε να βρούμε χρόνο για να ασχοληθούμε με τον εαυτό μας, να δούμε τι γίνεται μέσα μας, να βάλουμε μια τάξη στον εσωτερικό μας κόσμο και να ερευνήσουμε τι πραγματικά είμαστε πέρα από το σώμα και την μάσκα της προσωπικότητας και του εγώ. 

Η αναβλητικότητα είναι επίσης ένας άλλος τρόπος να αυτοεξαπατόμαστε και να μην κάνουμε πρακτική. Λέμε θα κάνω πρακτική λίγο αργότερα αφού τελειώσω στα γρήγορα κάτι που έχω να κάνω τώρα, αλλά όταν έρθει το λίγο αργότερα, έχουμε κάτι άλλο να κάνουμε, ή είμαστε πια κουρασμένοι, οπότε το αφήνουμε για λίγο αργότερα ή για αύριο. Το άστο για αργότερα, φέρνει ένα άλλο άστο για αργότερα και το αύριο ένα νέο αύριο, και έτσι ποτέ δεν έρχεται η ευλογημένη ώρα να μπούμε μέσα μας, για να βάλουμε κάποια τάξη  στον νου μας και να έρθουμε σε επαφή με την ψυχή μας. 

Αν δεν βρίσκουμε χρόνο για πρακτική, αν δεν βρίσκουμε χρόνο να ασχοληθούμε με τον εαυτό μας (με τον εσωτερικό εαυτό μας), ας είμαστε ειλικρινείς, είναι γιατί μας ενδιαφέρουν άλλα πράγματα πιο πολύ, είναι γιατί τεμπελιάζουμε, είναι γιατί δεν καιγόμαστε για την αλήθεια και τον Θεό, είναι γιατί δεν θέλουμε να χάσουμε το χουζούρι μας, την βόλεψη μας και την 'καλοπέραση', (τρόπους του λέγειν καλοπέραση, γιατί μες την φυλακή του εγώ πραγματική καλοπέραση δεν υπάρχει).

Η φιλαλήθεια, η ειλικρίνεια και η συνέπεια είναι από τις πρώτες αρετές που θα πρέπει να αναπτύξουμε, για να κάνουμε συστηματική άσκηση, που είναι ο μόνος τρόπος να ελευθερωθούμε από τους προγραμματισμούς, τις δυστροπίες και τις ψευδαισθήσεις του εγώ, την μιζέρια, την δυστυχία και το ίδιο το εγώ, να δημιουργήσουμε εσωτερική αρμονία και να δούμε και να βιώσουμε το εσωτερικό φως, την εσωτερική μας αλήθεια, που είναι ειρήνη, αγάπη, ευδαιμονία.