ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ
Αυτό που δεν μας αρέσει στους άλλους είναι
κάποιο δικό μας κομμάτι το οποίο προβάλουμε επάνω τους με ασυνείδητο τρόπο
(δηλαδή δεν έχουμε επίγνωση ότι συμβαίνει αυτό).
Αν για παράδειγμα βλέπουμε υποκρισία στους
άλλους και ενοχλούμαστε, είναι επειδή
υπάρχει μέσα μας, και δεν μπορούμε να αντιληφθούμε ότι την έχουμε.
Αν δεν μας αρέσει το παρουσιαστικό τους
έχουμε θέμα με το δικό μας παρουσιαστικό. Ταυτίζουμε δηλαδή την αξία μας με το
παρουσιαστικό μας.
Αν νιώθουμε ότι μας απορρίπτουν οι άλλοι
είναι επειδή εμείς απορρίπτουμε τον εαυτό μας και τους άλλους.
Το να ρίχνουμε την ευθύνη στους άλλους για
αυτά που νιώθουμε και βιώνουμε είναι η συνήθης τακτική του εγώ (για να κρυφτεί
και να αυτοπροστατευθεί) και βέβαια ένδειξη ασυνειδησίας, έλλειψης
αυτοπαρατήρησης και διάκρισης.
Αν θέλουμε να ελευθερωθούμε από το εγώ και
τους προγραμματισμούς του είναι σημαντικό να θυμόμαστε σε κάθε περίσταση, ότι
άλλοι δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας καθρέπτης που μπορούμε να δούμε τον εαυτό
μας. Δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε στους άλλους κάτι που δεν
φέρουμε μέσα μας.
Οπότε αντί να κρίνουμε τους άλλους για τα
ελαττώματα που βλέπουμε σε αυτούς, ας ψάξουμε να βρούμε μέσα μας αυτό που
κρίνουμε και απορρίπτουμε σε αυτούς, ώστε αν ελευθερωθούμε από αυτό. Αντί να
μεμφόμαστε τους άλλους για αυτά που νιώθουμε και βιώνουμε (υποτίθεται εξ αιτίας
τους) ας είμαστε ευγνώμονες που μας δίνουν την ευκαιρία να
αναγνωρίσουμε τους περιορισμούς μας και να ελευθερωθούμε από αυτούς.