Monday, September 12, 2016

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ

Η μόνη συνθήκη για να βιώνουμε, ειρήνη, πληρότητα, ελευθέρια, ευτυχία, είναι ένας ήρεμος νους, εστιασμένος και απορροφημένος στο κέντρο του, την αληθινή μας φύση (Συνειδητότητα, θεϊκό Είναι, Άτμαν).

Γιατί όμως ο νους μας δεν ησυχάζει ούτε λεπτό? Εξ αιτίας της επιθυμία.

Η επιθυμία κινεί συνεχώς το νου και τον κάνει να σκέπτεται τα αντικείμενα των αισθήσεων. Και επειδή τα αντικείμενα βρίσκονται 'έξω' από εμάς, η επιθυμία στρέφει και την προσοχή προς τα έξω για να αντιληφθεί και να εμπειραθεί το εγώ μας τα αντικείμενα, διότι χωρίς προσοχή εμπειρία δεν υπάρχει.

Και τι είναι η προσοχή? Η αντανάκλαση της Συνειδητότητας στο νου. Οπού υπάρχει προσοχή υπάρχει και επίγνωση αυτού του οποίου βρίσκεται μέσα στο πεδίο της προσοχής.

Αυτό που ονομάζουμε ζωή μας δεν είναι τίποτα άλλο από μια σειρά εμπειριών, εξωτερικών (μέσα από τις αισθήσεις) και εσωτερικών (σκέψεις, απολαύσεις, συναισθήματα, συγκινήσεις, παρορμήσεις, επιθυμίες, φαντασίες, ιδέες, κατανοήσεις, διαισθήσεις).

Οι εμπειρίες μας εξαρτώνται από το που εστιάζεται η προσοχή μας

Στην πλειοψηφία των ανθρώπων η προσοχή κινείται κυρίως προς τα έξω μηχανικά και ασυνείδητα από την παρόρμηση της επιθυμίας, την αρέσκεια και την απαρέσκεια, την έλξη και την απώθηση και τις συνήθειες. Έτσι οι εμπειρίες τους σχετίζονται με την αντίληψη των αντικειμένων και τις αντιδράσεις (ενεργειακές, νοητικές και συναισθηματικές) που σχετίζονται με αυτά.

Σε γενικές γραμμές δυο είναι οι βασικές εμπειρίες από την επαφή του νου με τα αντικείμενα: ευχαρίστηση - δυσαρέσκεια, απόλαυση - πόνος. Ανάλογα τις συνθήκες την κατάσταση του σώματος, των αισθήσεων και του νου η ιδιά εξωτερική κατάσταση μπορεί να είναι ευχάριστη, απολαυστική, ή δυσάρεστη και ακόμη να προκαλεί πόνο.

Για όσο ο νους και η προσοχή στρέφονται από την δύναμη της επιθυμίας προς τα αντικείμενα αυτές οι δυαδικές καταστάσεις ευχαριστησης-πονου θα επαναλαμβάνονται ακατάπαυστα μαζί με τις συνέπειες που είναι ο φόβος, ο θυμός, η απληστία, η ζήλια, το μίσος, η απογοήτευση, η πικρία και όλες οι υπόλοιπες αρνητικές συναισθηματικές καταστάσεις.

Σε αντίθεση με τις εξωτερικές εμπειρίες η βίωση της αληθινής μας φύσης είναι πέρα από την δυαδικότητα απόλαυσης - πόνου, είναι αμιγής βίωση, ειρήνης ευδαιμονίας και ελευθέριας χωρίς όρια. Είναι μια άχρονη εμπειρία που δεν εξαρτάται από καμία εξωτερική κατάσταση, συνθήκη ή αντικείμενο. Το μόνο που χρειάζεται είναι να στρέψουμε την προσοχή και το νου μας σε αυτή. Αλλά όπως προείπα εξ αίτιας της επιθυμίας υπάρχει δυσκολία στο να ησυχάσει ο νους, να αδιαφορήσει για τις αισθητηριακές εμπειρίες και να στραφεί στην καρδιά οπού βασιλεύει συνεχώς η ειρήνη και η ευδαιμονία της Θεϊκής μας φύσης.

Για να μπορέσει λοιπόν να σταματήσει αυτή η εξωστρέφεια και η μηχανικότητα του νου να στρέφεται προς τα έξω απαιτείται εξάσκηση η οποία έχει ως τελικό σκοπό την διάλυση της επιθυμίας. Αν ο μηχανισμός της επιθυμίας διαλυθεί ο νους παραμένει ήσυχος και εστιασμένος και ευκολά μπορούμε να τον στρέψουμε προς την πηγή του την Συνειδητότητα και να βιώνουμε ειρήνη, πληρότητα και μακαριότητα.

Για όσο ο μηχανισμός της επιθυμίας είναι δυνατός θα ωθεί με δύναμη το νου να κινηθεί προς τα έξω και να επιζητεί την απόλαυση ή την ευχαρίστηση στα αντικείμενα. Έτσι θα είναι πολύ δύσκολο να τον ησυχάσουμε και να τον στρέψουμε προς τα μέσα. Απαιτείται μια συνεχής προσπάθεια και συστηματική άσκηση να καθαρίσουμε το νου από την ενέργεια της επιθυμίας, ώστε να αδιαφορήσει για τις απολαύσεις των αντικειμένων, να τον πειθαρχήσουμε και να τον οδηγήσουμε προς το κέντρο του που είναι η ιδιά μας η Θεϊκή Ύπαρξη.

Όποιος θέλει να ξεφύγει από την εναλλαγή της ευχαρίστησης και του πόνου και να βιώσει ελευθερία, πληρότητα και ευδαιμονία δεν έχει άλλο δρόμο από το να εγκαταλείψει την ψευδαίσθηση των αισθητηριακών απολαύσεων και να στραφεί στην ουσιαστική του φύση.