ΤΟ ΕΓΩ ΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΕΓΩ
Στην ταύτιση και στην προβολή στηρίζεται όλη η ψευδαίσθηση και η πλάνη της ατομικής ύπαρξης.
Ταυτιζόμαστε με το σώμα και τις δημιουργίες του νου, και τις προβάλουμε (ασυνείδητα) στους άλλους ανθρώπους και τον κόσμο.
Για όσο δεν βλέπει κανείς τον Θεό σε όλα (όλους) είναι μακριά απ' την αλήθεια.
Για όσο εστιάζεται κανείς στο εγώ των άλλων, τόσο παραμενει εγκλωβισμένος στον δικό του εγώ και δυσκολεύει τον δρόμο του προς την αλήθεια. Στην πραγματικότητα είναι το εγώ το ίδιο που εστιάζεται στο εγώ των άλλων, γιατί το εγώ δεν μπορεί δει τίποτα άλλο παρά μόνο τον εαυτό του προβαλλόμενο στους άλλους.
Και το/α εγώ πού βλέπει στους άλλους δεν είναι τίποτα άλλο παρά το δικό του εγώ.
Ένας από τους τρόπους που μπορεί να μας βοηθήσει να συνειδητοποιήσουμε την αλήθεια (δηλαδή ότι είμαστε Συνειδητότητα, και όλα είναι Συνειδητότητα) και να απελευθερωθούμε από τα δεσμά της ύλης είναι να αδιαφορούμε για τα ονόματα, τις μορφές και τις συμπεριφορές και να εστιαζόμαστε μόνο στην ουσία τους, την πνευματική τους φύση.
Αντί λοιπόν να σχολιάζουμε τις μορφές και τις συμπεριφορές, να θυμόμαστε ότι αυτό που βλέπουμε είναι μια έκφραση του Θεού και ότι μέσα του κατοικεί ο ίδιος ο Θεός.
