Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Η φυλακή μας είναι η ταύτιση με το σώμα. Όλες μας οι ‘ανάγκες’, οι
επιθυμίες, οι απολαύσεις, η δυστυχία και οι περιορισμοί σχετίζονται κυρίως με
το σώμα και τον κατώτερο νου που λειτουργεί σε σχέση με το σώμα, τα ένστικτα,
τις αισθήσεις, τις παρορμήσεις και τα κατώτερα συναισθήματα.
Όσο όμως ‘εξυμνούμε’ το σώμα ως ναό απολαύσεων και ευτυχίας, αντί ως ναό του πνεύματος, είναι αδύνατον να αποφύγουμε την μιζέρια και την δυστυχία, σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο, καθώς επίσης την αδικία, την εκμετάλλευση, τους πολέμους και τελικά την καταστροφή του πλανήτη.
Όσο όμως ‘εξυμνούμε’ το σώμα ως ναό απολαύσεων και ευτυχίας, αντί ως ναό του πνεύματος, είναι αδύνατον να αποφύγουμε την μιζέρια και την δυστυχία, σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο, καθώς επίσης την αδικία, την εκμετάλλευση, τους πολέμους και τελικά την καταστροφή του πλανήτη.
Η ουσιαστική-ριζική αλλαγή μας (που θα επηρεάσει και την αλλαγή του κόσμου) μπορεί να συμβεί μόνο όταν γνωρίσουμε σε βάθος τον εαυτό μας και συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε κάτι περισσότερο από το σώμα και τον νου. Αυτό απαιτεί συνειδητή εργασία με τον εαυτό μας, έλεγχο του νου και των αισθήσεων και αναζήτηση του αγαθού και του αληθινού και όχι του ευχάριστου και του φαντασιακού.
Μόνη λύση για προσωπική και συλλογική ευημερία (σε υλικό, ψυχολογικό και πνευματικό επίπεδο) είναι η εσωτερική μεταμόρφωση και η αφύπνιση σε ένα ανώτερο επίπεδο συνειδητότητας. Και σε αυτήν την εργασία της μεταμόρφωσης ορόσημο είναι η γέννηση του εσωτερικού Χριστού (της Χριστικής Συνειδητότητας) μέσα μας.
Όταν καταφέρουμε μέσα από την άσκηση να ανοίξουμε αρκετό χώρο στον νου και την καρδιά (που συνεπάγεται και διάλυση ελαττωμάτων) τότε δημιουργούμε τις προϋποθέσεις να γεννηθεί (αφυπνιστεί) μέσα μας ο εσωτερικός Χριστός ή Χριστική Συνειδητότητα.
Η γέννηση (η αφύπνιση) του εσωτερικού Χριστού μέσα μας είναι το πιο
χαρμόσυνο γεγονός στην ζωή μας γιατί μας δίνει την δύναμη και την όραση να
διαλύσουμε τα εσωτερικά μας σκοτάδια που είναι φτιαγμένα από τις κατώτερες
επιθυμίες, παρορμήσεις και συναισθήματα που έχουν σαν κέντρο τους το κατώτερο
(ρατζασοτμασικό) εγώ.
Ο Χριστός γεννιέται μέσα μας και μεγαλώνει (η δύναμη με την οποία
εκδηλώνεται) σύμφωνα με το πως προχωράμε στην διάλυση του εγώ και στον
διαλογισμό, το πόσο δηλαδή ανοιγόμαστε και είμαστε σε επαφή με αυτό το
εσωτερικό Χριστικό φως, μέσω του διαλογισμού ή της νοεράς προσευχής.
Η γέννηση του Ιησού Χριστού στην φάτνη συμβολίζει την γέννηση (αφύπνιση) της Συνειδητότητας στον νου μας. Ο νους είναι η φάτνη και τα ζώα η ενστικτώδης κατώτερη φύση μας. Όταν το φώς του Χριστού (της Συνειδητότητας) αφυπνιστεί μέσα μας τότε ‘ανάβει’ το φώς που μας επιτρέπει να πάμε πιο βαθιά στα σκοτάδια του υποσυνείδητου όπου είναι κρυμμένα τα διάφορα εγώ, τα δημιουργημένα από τις ενστικτώδεις δυνάμεις του σύμπαντος και την λανθασμένη αλληλεπίδραση μας με τον κόσμο των αισθήσεων.
Η γέννηση του Ιησού Χριστού στην φάτνη συμβολίζει την γέννηση (αφύπνιση) της Συνειδητότητας στον νου μας. Ο νους είναι η φάτνη και τα ζώα η ενστικτώδης κατώτερη φύση μας. Όταν το φώς του Χριστού (της Συνειδητότητας) αφυπνιστεί μέσα μας τότε ‘ανάβει’ το φώς που μας επιτρέπει να πάμε πιο βαθιά στα σκοτάδια του υποσυνείδητου όπου είναι κρυμμένα τα διάφορα εγώ, τα δημιουργημένα από τις ενστικτώδεις δυνάμεις του σύμπαντος και την λανθασμένη αλληλεπίδραση μας με τον κόσμο των αισθήσεων.
Χωρίς την αφύπνιση δεν μπορούμε να προχωρήσουμε στον εσωτερικό δρόμο πέρα
από ένα σημείο. Γι’ αυτό και η γέννηση του εσωτερικού Χριστού μέσα μας είναι το
πιο χαρμόσυνο γεγονός στην ζωή μας.
Όσο είμαστε ταυτισμένοι με τον νου και το εγώ είναι αδύνατον να αντιληφθούμε και να καταλάβουμε σε βάθος το πώς λειτουργούν τα διάφορα εγώ που κρύβονται στα διάφορα υποσυνείδητα επίπεδα του νου και τα οποία εκδηλώνονται μηχανικά μέσα μας. Η αφύπνιση της Συνειδητότητας σταματάει αυτήν την εγγενή ταύτιση μας με το σώμα, τον νου και το εγώ και μας επιτρέπει, όντας αποταυτισμένοι από το εγώ και τον νου, να βλέπουμε πιο καθαρά το ‘παιχνίδι’ των διάφορων εγώ στον ψυχισμό μας, που μέχρι τώρα τα εκλαμβάναμε λανθασμένα ως εαυτό μας. Έτσι έχουμε την δυνατότητα να τα αναγνωρίσουμε ως ξένα στοιχεία, ως παράσιτα, στον ψυχισμό μας και να τα εξαλείψουμε.
Όσο είμαστε ταυτισμένοι με τον νου και το εγώ είναι αδύνατον να αντιληφθούμε και να καταλάβουμε σε βάθος το πώς λειτουργούν τα διάφορα εγώ που κρύβονται στα διάφορα υποσυνείδητα επίπεδα του νου και τα οποία εκδηλώνονται μηχανικά μέσα μας. Η αφύπνιση της Συνειδητότητας σταματάει αυτήν την εγγενή ταύτιση μας με το σώμα, τον νου και το εγώ και μας επιτρέπει, όντας αποταυτισμένοι από το εγώ και τον νου, να βλέπουμε πιο καθαρά το ‘παιχνίδι’ των διάφορων εγώ στον ψυχισμό μας, που μέχρι τώρα τα εκλαμβάναμε λανθασμένα ως εαυτό μας. Έτσι έχουμε την δυνατότητα να τα αναγνωρίσουμε ως ξένα στοιχεία, ως παράσιτα, στον ψυχισμό μας και να τα εξαλείψουμε.
Στην πλήρη διάλυση του εγώ σε όλες του τις απόψεις ο νους μας καταλαμβάνεται από το Χριστικό Φως και Χριστικοποιείται. Γινόμαστε ένας Χριστός, (ένας Χριστικοποιημένος), ένας φωτισμένος.
Το εσωτερικό μήνυμα των Χριστουγέννων είναι ένα κάλεσμα, μια υπενθύμιση για να προετοιμαστούμε ώστε κάποια στιγμή να ζήσουμε τα δικά μας Χριστούγεννα και να γιορτάσουμε την γέννηση του Χριστού μέσα στην καρδιά μας.
Είθε η χάρις του Θεού να σας ευλογήσει να ζήσετε την γέννηση του Χριστού σε
αυτήν την ζωή.
Διαβάστε επίσης το άρθρο : Η δεύτερη γέννηση από νερό και πνεύμα
Διαβάστε επίσης το άρθρο : Η δεύτερη γέννηση από νερό και πνεύμα