Ομ! Θετικές ρουτίνες και συνήθειες ~ Atman Nityananda

ΘΕΤΙΚΕΣ ΡΟΥΤΙΝΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ 

Η σημαντικότερη ίσως στρατηγική να αλλάξουμε τον εαυτό μας είναι να δημιουργήσουμε μικρές θετικές ρουτίνες και συνήθειες. 

Χωρίς αυτές τις ρουτίνες και τις συνήθειες η προσπάθεια μας θα είναι ασταθής, με σκαμπανεβάσματα και μικρή αποτελεσματικότητα. Τις νύχτες δουλειάς, όπου υπάρχει αδράνεια, τεμπελιά, μη όρεξη για άσκηση, αμφιβολίες, και που είναι αναπόφευκτες για όλους στα πρώτα χρόνια της άσκησης,  είναι οι ρουτίνες και οι θετικές συνήθειες που θα σας κρατήσουν 'όρθιους' στην άσκηση και στον δρόμο. Χωρίς αυτές (τις ρουτίνες και τις συνήθειες) η άσκηση δεν προχωράει ικανοποιητικά και πολύ πιθανό σε κάποια νύχτα δουλειάς να εγκαταλείψετε την άσκηση, όπως έχω δει να συμβαίνει σε πολλούς συνοδοιπόρους μου.

Όταν εξασκούμε κάτι συστηματικά και καθημερινά για αρκετό διάστημα (το πόσο πολύ εξαρτάται από το τι θέλουμε να αναπτύξουμε) κάποια στιγμή αυτοματοποιείται και αναλαμβάνει το υποσυνείδητο την εκτέλεση του. Όταν το αναλάβει το υποσυνείδητο τότε αυτή η δεξιότητα θα γίνεται χωρίς αντίσταση, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια και αποτελεσματικά.

Οι ρουτίνες-συνήθειες μπορεί να είναι απλά μια νοητική στάση, μια γραμμή σκέψης, ένας στοχασμός, μια δράση ή μια σειρά δράσεων, η σύνδεση μιας νοητικής στάσης με κάποια φυσική δραστηριότητα ή με κάποιο συναίσθημα κ.λπ.. 

Αν επαναλαμβάνουμε σταθερά καθημερινά αυτό που θέλουμε να αυτοματοποιήσουμε στο υποσυνείδητο, είναι θέμα μερικών εβδομάδων ή μηνών να το πετύχουμε. Το διάστημα εξαρτάται από το τι θέλουμε να πετύχουμε.

Σημαντικές ρουτίνες και συνήθειες

Διαλογισμός

Haidakhan Babaji

Μια σημαντική ρουτίνα-συνήθεια, είναι να κάνουμε διαλογισμό καθημερινά πρωί και βράδυ. Κάνουμε διαλογισμό την ίδια ώρα στον ίδιο μέρος, στην ίδια θέση και ακολουθούμε την ίδια διαδικασία. Ακολουθούμε δηλαδή τα ίδια βήματα για να κάνουμε διαλογισμό. 

Θυμίζω την μέθοδο ελάχιστης άσκησης και της βήμα-βήμα αύξησης της άσκησης. Είναι προτιμότερο να ξεκινήσουμε με μια πολύ μικρη διάρκεια που να μας είναι εύκολο να την κάνουμε σταθερά και καθημερινά μέχρι να γίνει συνήθεια παρά πολύ χρόνο από την αρχή και εγκατάλειψη αργότερα. Περισσότερα για αυτό διάβασε εδώ: Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΛΑΧΙΣΤΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ

Ρουτίνα καθημερινού προγράμματος ασκήσεων

Κάθε πρωί και βράδυ εφαρμόζουμε μια συγκεκριμένη ρουτίνα ασκήσεων την ίδια ώρα, στο ίδιο μέρος με την ίδια σειρά. Για παράδειγμα το πρωί κάνουμε 8 λεπτά ασκήσεις γιόγκα, 5 λεπτά αναπνοές, 7 προσευχή επιβεβαιώσεις, 15 επανάληψη μάντρα-διαλογισμός, σύνολο 35 λεπτά πρακτική. 

Φαγητό

Μια άλλη σημαντική ρουτίνα είναι ο τρόπος που θα ξεκινάμε το φαγητό μας και ο τρόπος που τρώμε. Με προσευχή, συνειδητά κάθε κίνηση, μάντρα και με επίγνωση της εσωτερικής σιωπής.

Καθημερινή μελέτη

Μια σημαντική συνήθεια είναι να διαβάζουμε καθημερινά πνευματικά βιβλία, βιβλία αυτογνωσίας, αυτοβελτίωσης, ψυχολογίας και ιερει γραφές. Η καθημερινή μελέτη έχει πολλά οφέλη,
διαβάστε σχετικά στο άρθρο: Η σημασία της μελέτης πνευματικών βιβλίων

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

Είναι σημαντικό να διατηρούμε επίσης ένα ημερολόγιο στο οποίο θα καταγράφουμε τι κάνουμε ή δεν κάνουμε καθημερινά σε σχέση με το πρόγραμμα και του στόχους που έχουμε αποφασίσει και δεσμευτεί να ακολουθήσουμε με συνέπεια.

Επισης γράφουμε τις εγωϊκές τάσεις, προγραμματισμούς και αρνητικές συνήθειες που δουλεύουμε.

Το ημερολόγιο μας βοηθάει να ελέγχουμε αν εφαρμόζουμε το πρόγραμμα μας σταθερά, να εντοπίσουμε εμπόδια και να βρούμε λύσεις για αυτά.

Ερωτήσεις, γραμμές σκέψης

Μια συνήθεια που θα αναπτύξουμε μπορεί να είναι απλά μια ερώτηση ή μια γραμμή σκέψης. 

Για παράδειγμα για να παραμένουμε στο παρόν εστιασμένοι σε αυτό που κάνουμε, κάθε φορά που έρχεται κάποια σκέψη σχετικά με το μέλλον, το παρελθόν ή με κάτι άλλο από αυτό που κάνουμε, μπορούμε να ρωτήσουμε: Τι σχέση έχουν αυτές οι σκέψεις με αυτό που κάνω τώρα; Με βοηθάνε στον σκοπό μου αυτές οι σκέψεις; Θέλω πραγματικά να κάνω αυτές τις σκέψεις; Αναρωτιόμαστε, ερχόμαστε σε επαφή με την εσωτερική σιωπή, στοχαζόμαστε για λίγο σε αυτό που ρωτάμε, συνειδητοποιούμε πως ο νους μας, μας ξεγελάει και πως απλά χάνουμε ενέργεια και χρόνο άσκοπα και γυρίζουμε στο σκοπό μας.

Εννοείται ότι κάθε στιγμή θα πρέπει να έχουμε κάποιο σκοπό. Αν δεν έχουμε κάποιο σκοπό ο νους μπορεί εύκολα να μας δουλεύει και να μας πείθει να ακολουθήσουμε αυτό που παρορμητικά αυτός θέλει. 

Θυμόμαστε να επαναλαμβάνουμε εσκεμμένα και θεληματικά αυτές τις ερωτήσεις κάθε φορά που εμφανίζονται σκέψεις διαφορετικές από αυτές που σχετίζονται με αυτό που κάνουμε τώρα, μέχρι αυτές να αυτοματοποιηθούν και να εγείρονται μέσα μας αυτόματα κάθε φορά που ο νους μας ξεφεύγει από αυτό που είμαστε εστιασμένοι. 

Διαλλείματα χαλάρωσης και αυτεπίγνωσης στην διάρκεια της ημέρας

Άλλη μια ρουτίνα-συνήθεια είναι να σταματάμε κάθε δύο ώρες για παράδειγμα  οποιαδήποτε δραστηριότητα για 3 έως 5 λεπτά για να χαλαρώσουμε και να έρθουμε βαθύτερα στον εαυτό μας, σε επίγνωση του Είμαι και της εσωτερικής σιωπής. Μπορούμε να το κάνουμε ως εξής. Καθόμαστε σε μια άνετη στάση και στρέφουμε την προσοχή μας στο σώμα μας. Νιώθουμε το σώμα μας από τα πόδια έως το κεφάλι σιγά σιγά, για να δούμε ποια είναι η κατάσταση του και να χαλαρώσουμε εντάσεις. Στην συνέχεια νιώθουμε την περιοχή του θώρακα για να αποκτήσουμε επίγνωση της συγκινησιακής-συναισθηματικής μας κατάστασης και τέλος παρατηρούμε την κατάσταση του νου μας. Μπορούμε τη συνέχεια να κάνουμε μερικές συνειδητές αναπνοές, και αν υπάρχουν εντάσεις μπορούμε με την εκπνοή να νιώθουμε ότι αυτές οι εντάσεις χαλαρώνουν και με την εισπνοή ότι παίρνουμε φως και αγάπη. Στην συνέχεια κάνουμε μερικές θετικές επιβεβαιώσεις (αυτές που δουλεύουμε αυτήν την περίοδο ή κάποια που είναι σημαντική για εκείνη τη στιγμή) και στο τέλος εστιαζόμαστε σε σιωπή στην επίγνωση του Είμαι και της εσωτερικής σιωπής. Αν είναι μέρος της άσκησης μας η επανάληψη κάποιου μάντρα αφιερώνουμε 2 λεπτά στην επανάληψη του μάντρα. 

Αυτεπίγνωση - επίγνωση της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας

Ερωτήσεις 

Άλλη νοητική συνήθεια είναι να αναρωτιόμαστε κάθε λίγο αν είμαστε σε αυτεπίγνωση, δηλαδή σε επίγνωση της εσωτερικής σιωπής που είναι και το κέντρο της πνευματικής άσκησης. 

Για παράδειγμα ρωτάμε: 

1. Έχω επίγνωση της σιωπής μέσα μου τώρα; 
2. Μπορώ να έχω επίγνωση της εσωτερικής σιωπής τώρα; 
3. Έχω επίγνωση ότι Είμαι; 

Επαναλαμβάνουμε αυτές τις ερωτήσεις όσο πιο συχνά μπορούμε, μέχρι να αυτοματοποιηθούν και να εγείρονται αυτόματα. 

Αυτεπίγνωση,  αναπνοή, μάντρα, επιβεβαιώσεις

Μια άλλη συνήθεια για να θυμόμαστε να είμαστε σε επίγνωση της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας είναι να συνδυάσουμε την αναπνοή, ή ένα μάντρα ή μια επιβεβαίωση με την επίγνωση του Είμαι και της εσωτερικής σιωπής. 

Σε σχέση με την αναπνοή, αναπνέουμε συνειδητά, νιώθουμε πλήρως την εισπνοή και την εκπνοή και ταυτόχρονα θυμόμαστε να είμαστε σε επίγνωση του Είμαι και της εσωτερικής σιωπής. 

Σε σχέση με τα μάντρα και τις επιβεβαιώσεις συνδυάζουμε το Είμαι και την εσωτερική σιωπή με το μάντρα ‘Ομ’, το Ομ ναμά Σιβάϊ’, ‘Χριστέ Αμήν’, ή ρήσεις όπως το ‘Είμαι ο Ων’, το «Είμαι Μπράμαν», το ‘Είμαι το φως και αγάπη’ κ.λπ. 

Μπορούμε επίσης να συνδυάζουμε και τα τρία μαζί, το μάντρα, την αναπνοή και το Είμαι με την εσωτερική σιωπή ως εξής: 

Στην εισπνοή λέμε μακρόσυρτα το Οοομμμ, και στην εκπνοή το ίδιο. Στην εισπνοή λέμε Χριστέεεε και στην εκπνοή Αμήνννν. Στην εισπνοή λέμε Είιιιιι, στην εκπνοή -μαιαιαιαι, στην εισπνοή Οοοοοο και στην εκπνοή Ωωωννν. Θυμίζω ότι καθώς λέμε τα μάντρα ταυτόχρονα έχουμε επίγνωση του Είμαι και της εσωτερικής σιωπής. 

Περιπατητικός διαλογισμός

Μια άλλη σημαντική συνήθεια είναι να συνδυάσουμε το μάντρα με τον βηματισμό. Ο περιπατητικός διαλογισμός είναι από τις πιο σημαντικές πρακτικές. Όταν αυτοματοποιηθεί η σύνδεση του βηματισμού με το μάντρα, τότε όταν ξεκινάμε να περπατάμε θα θυμόμαστε το μάντρα και το μάντρα θα μας θυμίζει να είμαστε στο Είμαι και στην εσωτερική σιωπή. Αυτό θα χρειαστεί αρκετούς μήνες για να αυτοματοποιηθεί αλλά είναι από τις βασικές συνήθειες να θυμόμαστε το μάντρα και να είμαστε σε επίγνωση του Είμαι και της εσωτερικής σιωπής (Αυτεπίγνωση) 

Αρνητικά συναισθήματα,  σκέψεις, παρορμήσεις

Σε σχέση με τα αρνητικά συναισθήματα, τις αρνητικές σκέψεις, τις παρορμήσεις και τα ελαττώματα μπορούμε να δημιουργήσουμε συνήθειες με γραμμές σκέψεις, επιβεβαιώσεις και ερωτήσεις που μας βοηθούν να αποταυτιστούμε από αυτά, να τα κατανοήσουμε και να τα εξαλείψουμε. 

Συναισθήματα

Για παράδειγμα μια γραμμή σκέψης για το θυμό (ή οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα) είναι να θυμίζουμε στον εαυτό μας την στιγμή που εκδηλώνεται ο θυμός (ακόμη και σε πολύ μικρή ένταση, στην μορφή του εκνευρισμού, δυσαρέσκειας, ενόχλησης κ.λπ.) ότι δεν ευθύνεται ο άλλος ή η κατάσταση για τον θυμό μας, να θυμίζουμε ότι ο θυμός είναι δικός μας προγραμματισμός και συνήθεια μέχρι αυτό να γίνεται αυτόματα. Διότι ο θυμός είναι από τα κύρια ελαττώματα που ρίχνει την ευθύνη γι’ αυτό που νιώθουμε στους άλλους, και αυτό δικαιολογεί τον θυμό και τον δυναμώνει. Ενώ η πραγματικότητα είναι ότι ο θυμός δεν έχει να κάνει με τίποτα με τους άλλους και οτιδήποτε έξω από εμάς. Είναι δικός μας προγραμματισμός και συνήθεια. Σταματώντας την συνήθεια να ρίχνουμε την ευθύνη στους άλλους δεν δίνουμε στον θυμό χώρο για να λειτουργήσει μηχανικά όπως πάντα. Του κόβουμε την βασική του τροφή και έτσι σταδιακά χάνει την δύναμη που ασκεί επάνω μας. Βέβαια η διάλυση του θυμού αλλά και των άλλων αρνητικών συναισθημάτων και ελαττωμάτων απαιτούν μια πιο σφαιρική προσέγγιση και εφαρμογή μιας ποικιλίας πρακτικών. Όμως το να πάρουμε την ευθύνη για το θυμό από τους άλλους είναι από τα πιο σημαντικά βήματα για την εξάλειψη του. 

Μια άλλη γραμμή σκέψης που μπορούμε να κάνουμε συνήθεια είναι να αναρωτηθούμε όταν βγαίνει ο θυμός (ή οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα, επιθυμία κ.λπ.), «μπορώ να αποδεχτώ ότι εκδηλώνεται τώρα μέσα μου ο θυμός;»  «μπορώ να επιτρέψω να εκδηλωθεί μέσα μου ο θυμός;» και να στρέψω όλη μου την προσοχή επάνω του και να τον νιώσω πλήρως. Με την ερώτηση γινόμαστε συνειδητοί του θυμού αλλά και του Είμαι και της εσωτερικής σιωπής. Όντας σε αυτεπίγνωση της εσωτερικής σιωπής μπορούμε να κάνουμε διάφορα βήματα για να καταλαγιάσουμε και να εξαλείψουμε κατά κάτι την ενέργεια του θυμού. Το βράδυ στο σπίτι μας εφαρμόζουμε κάποια μέθοδο για να κάνουμε βαθύτερη εργασία με τον θυμό, να τον γνωρίσουμε και να τον κατανοήσουμε καλύτερα και να εξαλείψουμε περισσότερο την ενέργεια του θυμού. 

Μπορούμε αντί για ερώτηση να θυμίσουμε στον εαυτό μας ότι δεν είμαστε ο θυμός αλλά το Είμαι, η σιωπηλή παρουσία που είμαστε και αντιλαμβανόμαστε τον θυμό. Μπορούμε να πούμε: 

«Είμαι το υπόβαθρό που εμφανίζεται ο θυμός, Είμαι η ήρεμη σιωπηλή παρουσία μέσα στην οποία εμφανίζεται ο θυμός», και καθώς λέμε αυτά να αποκτήσουμε επίγνωση του Είμαι και της εσωτερικής σιωπής. Έχοντας επίγνωση της εσωτερικής σιωπής μπορούμε να βιώσουμε με πλήρη προσοχή τον θυμό χωρίς να ταυτιστούμε και να χαθούμε σε αυτόν. Αυτό θα μας επιτρέψει να γνωρίσουμε καλύτερα τον θυμό, να συνειδητοποιήσουμε πως λειτουργεί μέσα μας, να τον κατανοήσουμε, επίσης να αντιληφθούμε πιθανόν ποια είναι η αιτία πίσω από τον θυμό, να κατανοήσουμε καλύτερα και την κατάσταση της στιγμής και να αναλάβουμε μια συνειδητή δράση για να καταλαγιάσουμε τον θυμό και να δράσουμε πιο κατάλληλα και αποτελεσματικά σε σχέση με την εξωτερική κατάσταση. 

Συναισθήματα και χρήση της αναπνοής

Στο φυσικό επίπεδο μπορούμε να κάνουμε συνήθεια όταν βγαίνει ο θυμός να κάνουμε μερικές συνειδητές αναπνοές. Βοηθούν να πάρουμε την προσοχή από τον θυμό και να μην ταυτιστούμε τελείως με τον θυμό και να έρθουμε σε επίγνωση του Είμαι. Αν μάλιστα όπως ανέφερα λίγο πριν, κάνουμε άσκηση και συνήθεια τον συνδυασμό της αναπνοής με την επίγνωση του Είμαι και της εσωτερικής σιωπής, τότε κάνοντας συνειδητές αναπνοές θα έρθουμε αυτόματα και σε επίγνωση Είμαι και της εσωτερικής σιωπής. Επίσης αν χαλαρώσουμε την αναπνοή αυτό βοηθάει να χαλαρώσει και η ένταση του θυμού. Όντας σε αυτεπίγνωση της εσωτερικής σιωπής μπορούμε να κάνουμε διάφορα βήματα για να καταλαγιάσουμε και να εξαλείψουμε κατά κάτι την ενέργεια του θυμού.

Ενδοσκόποηση, αυτοανάλυση, εξάλειψη

Το βράδυ αφιερώνουμε κάποιο χρόνο να ασχοληθούμε με τα συναισθήματα που θέλουμε να ελευθερωθούμε. Εμβαθύνουμε σε αυτά σε ήρεμες συνθήκες και εφαρμόζουμε κάποια μέθοδο για να τις αφαιρέσουμε ακόμη περισσότερο δύναμη.  Αυτό θα μας βοηθήσει στην επόμενη φορά που θα εκδηλωθεί να είμαστε πιο έτοιμοι και πιο δυνατοί να αντιμετωπίσουμε το συναίσθημα και να το μελετήσουμε καλύτερα με άμεση παρατήρηση και διάκριση την ώρα που θα εκδηλωθεί. Μένοντας συνειδητοί της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας και μη ταυτιζόμενοι με το συναίσθημα (οποιοδήποτε συναίσθημα), διαλύοντας όλο και περισσότερο την ενέργεια του, κατανοώντας όλο και περισσότερο το κακό που μας κάνει και ότι ένα κομμάτι παρείσακτο μέσα μας, θέλουμε όλο και περισσότερο να ελευθερωθούμε από αυτό, γινόμαστε όλο και πιο ελεύθεροι από την επιρροή που ασκεί επάνω μας και τελικά κάποια στιγμή ελευθερωνόμαστε από το συναίσθημα σε σχέση με κάποια κατάσταση ή πρόσωπο. Διάβασε περισσότερα γι'  αυτό εδώ: ΑΥΤΟ-ΑΝΑΛΥΣΗ, ΑΥΤΟ-ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΩΝ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΩΝ

Παρορμήσεις και συνήθειες

Σε σχέση με συνήθειες και παρορμήσεις, όπως το να πιάσουμε κάθε λίγο και λιγάκι το κινητό στο χέρι και να δούμε email, το Facebook ή οποιοδήποτε άλλο μέσο ηλεκτρονικής επικοινωνίας, ή να χαζεύουμε βλέποντας διάφορα άνευ σημασίας πράγματα στο ίντερνετ, να χαζεύουμε σε σόου, ομιλίες, πρωϊνάδικα και λοιπά στην τηλεόραση, να φάμε κάτι ενώ δεν πεινάμε, να διαβάζουμε εφημερίδες και περιοδικά άσκοπα, να καπνίσουμε, να πιούμε καφέ κ.λπ.. 

Μόλις εκδηλωθεί η παρόρμηση κάνουμε αμέσως κάποια από τις παρακάτω ερωτήσεις και γινόμαστε συνειδητοί της παρόρμησης και του Είμαι και της εσωτερικής σιωπής και στοχαζόμαστε για λίγο σε αυτό που ρωτάμε.

Ερωτήσεις που μπορούμε να κάνουμε είναι:

1. Γιατί θέλω να το κάνω;
2. Είναι κάτι που το θέλω πραγματικά, ή απλά σκοτώνω τη ώρα μου;
3. Τι ακριβώς με σπρώχνει να κάνω το ίδιο κα το ίδιο ενώ δεν μου προφέρει τίποτα σημαντικό;
4. Με βοηθάει αυτό στον σκοπό μου;
5. Με βοηθάει να είμαι ευτυχισμένος;
6. Μπορώ να μην ενδώσω σε αυτήν την παρόρμηση-συνήθεια;
7. Μπορώ να εγκαταλείψω αυτήν την συνήθεια;
8. Μπορώ να την βάλω σε μια τάξη και να την κάνω συγκεκριμένες ώρες και για περιορισμένο χρόνο; (αυτό σε περίπτωση που πρόκειται για κάτι που θέλω να το κάνω αλλά το κάνω ανεξέλεγκτα και μου τρώει χρόνο και ενέργεια.
9. Θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο πιο δημιουργικό στη θέση της;

Οι ερωτήσεις μας βοηθούνε να μη ταυτιστούμε με αυτήν και να έρθουμε σε επίγνωση της εσωτερικής σιωπής. Μας βοηθούνε να γίνουμε πιο συνειδητοί της παρόρμησης, του τρόπου που λειτουργεί, πως μας εγκλωβίζει και μας παρασύρει στην δράση. Και όντας σε επίγνωση της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας έχουμε την δύναμη να μην ενδώσουμε στην παρόρμηση και να κάνουμε κάτι για να την καταλαγιάσουμε και να την εξαλείψουμε σε κάποιο βαθμό.  Η μέθοδος σεντόνια και η  προσευχή είναι δύο αποτελεσματικοί τρόποι που μπορούμε να εφαρμόζουμε για να εξαλείψουμε οποιαδήποτε παρόρμηση.

Στην περίπτωση που δεν καταφέρετε να καταλαγιάσετε την παρόρμηση δεν έχει χαθεί ακόμη η 'μάχη'. Μπορείτε να παραμείνετε σε επίγνωση της εσωτερικής σιωπής για να μην ταυτιστείτε με το νου και το αντικείμενο της παρόρμησης και να είσαστε συνειδητοί σε όλη την διάρκεια, με σκοπό να γνωρίσετε καλύτερα πως λειτουργεί ο νους και το συναίσθημα σε σχέση με αυτήν την συνήθεια. Αν δεν ταυτιστείτε με τον νου και την δράση και παραμείνετε συνδεδεμένοι με την εσωτερική σιωπή είσαστε στον σκοπό σας. Μετά στο σπίτι θα πρέπει να κάνετε μια βαθύτερη εργασία για να κατανοήσετε την συγκεκριμένη συνήθεια και να εξαλείψετε σε κάποιο βαθμό την ενέργεια της συγκεκριμένης παρόρμησης.

Όταν η παρόρμηση σχετίζεται με κάτι που θέλω να κάνω αλλά λάθος στιγμή, στην περίπτωση αυτή, την στιγμή που βγαίνει η παρόρμηση, θυμίζω στον εαυτό μου ότι θα το κάνω αργότερα  κάποια κατάλληλη στιγμή ή την ώρα που έχω προγραμματίσει από πριν. 

Το ίδιο κάνουμε και για σκέψεις που έρχονται στον νου μας και δεν έχουν να κάνουν με την εργασία ή την δραστηριότατα με την οποία είμαστε απασχολημένοι εκείνη την στιγμή. Καθώς αντιλαμβάνομαι τις ξένες προς τον σκοπό μου σκέψεις θυμίζω αμέσως στον εαυτό μου ότι μπορώ να σκεφτώ για αυτό το θέμα, αν είναι πράγματι κάτι που με ενδιαφέρει, αργότερα, σε χρόνο που θα αφιερώσω αποκλειστικά σε αυτό το θέμα. Έτσι μαθαίνουμε να συγκεντρωνόμαστε σε αυτό που κάνουμε κάθε στιγμή και αυτό μας βοηθάει να χάνουμε λιγότερη ενέργεια (να κουραζόμαστε λιγότερο) να γινόμαστε πιο αποτελεσματικοί, να απολαμβάνουμε πολύ περισσότερο αυτό που κάνουμε και να είμαστε σε επίγνωση του κέντρου μας ( και της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας μέσα μας) και να βιώνουμε ικανοποίηση, ειρήνη, αγάπη, πληρότητα.

Ενδοσκόποηση, αυτοανάλυση, εξάλειψη

Το βράδυ αφιερώνουμε κάποιο χρόνο να ασχοληθούμε με κάποια από τις παρορμήσεις που θέλουμε να ελευθερωθούμε και να εμβαθύνουμε σε αυτήν και εφαρμόζουμε κάποια μέθοδο για να τις αφαιρέσουμε ακόμη περισσότερο δύναμη.  Αυτό θα μας βοηθήσει στην επόμενη φορά που θα εκδηλωθεί να είμαστε πιο έτοιμοι και πιο δυνατοί να την αντιμετωπίσουμε και να την μελετήσουμε καλύτερα με άμεση παρατήρηση και διάκριση την ώρα που θα εκδηλωθεί. Μένοντας συνειδητοί της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας και μη ταυτιζόμενοι με την παρόρμηση (κάθε παρόρμηση), διαλύοντας όλο και περισσότερο από την ενέργεια της, κατανοώντας όλο και περισσότερο το κακό που μας κάνει και ότι ένα κομμάτι παρείσακτο μέσα μας, θέλουμε όλο και περισσότερο να ελευθερωθούμε από αυτήν, γινόμαστε όλο και πιο ελεύθεροι από την επιρροή που ασκεί επάνω μας και τελικά απελευθερωνόμαστε από αυτήν.

Για να απελευθερωθούμε τελείως από μια παρόρμηση απαιτεί βέβαια θέληση, σταθερότητα, καθημερινή συστηματική άσκηση και πειθαρχία και υπομονή. Υπομονή σημαίνει ότι παρόλο τις προσωρινές αποτυχίες, τα πισωγυρίσματα που μπορεί να έχουμε, αν συνεχίζουμε να εφαρμόζουμε σταθερά και καθημερινά τις πειθαρχίες και τις μεθόδους που έχουμε επιλέξει, τελικά θα τα καταφέρουμε να απαλλαγούμε από την παρόρμηση, είναι απλά θέμα χρόνου.

Διαβάστε περισσότερα για την Ενδοσκόπηση την αυτοανάλυση και την διάλυση στο άρθρο: ΑΥΤΟ-ΑΝΑΛΥΣΗ, ΑΥΤΟ-ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΩΝ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΩΝ 

 ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Η επιτυχία είναι θέμα θέλησης, το πόσο πολύ θέλουμε να πετύχουμε κάτι, πίστης στον εαυτό μας, πίστης ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε και σταθερής συστηματικής άσκησης.

Χρειαζόμαστε επίσης ένα καλά οργανωμένο πλάνο και στρατηγική που θα ακολουθήσουμε για να πετύχουμε τους στόχους μας, γνώση πρακτικών μεθόδων, όρεξη για  άσκηση και πολύ υπομονή. 

Αν εργαζόμαστε σταθερά και συστηματικά η επιτυχία είναι το μόνο σίγουρο. Αποτυγχάνουν μόνο αυτοί που δεν κάνουν τίποτα, που εγκαταλείπουν ή αυτοί που κάνουν με μισή καρδιά αυτό που κάνουν. Κάντε με ενδιαφέρον, αγάπη και προσοχή ότι κάνετε και θα έρθει η ώρα που θα δρέψετε τους καρπούς της δράσης σας, που δεν θα είναι τίποτε άλλο από ευημερία, ελευθερία, ειρήνη, πληρότητα, αγάπη και ευτυχία.

Όταν θέλουμε πολύ κάτι, και εστιάζουμε την προσοχή μας και την ενέργεια μας σε αυτό, το σύμπαν με κάποιο τρόπο μας δίνει ότι χρειαζόμαστε για να το πετύχουμε. Ακόμη και αναποδιές, αν αυτές είναι απαραίτητες για να αναπτύξουμε κάποια ικανότητα ή αρετή μέσα μας ή να δούμε και να απαλλαγούμε από κάτι το οποίο είναι εμπόδιο στην εξέλιξη μας.

Να θυμάστε ότι επιμένων νικά!