Νους - Πόνος ή ευδαιμονία;
Η ταύτιση του νου με το κατώτερο είναι σκλαβιά και πόνος και η ταύτιση με την αλήθεια ελευθερία και ευδαιμονία.
Αν ο νους δεν βιώσει κάτι ανώτερο, θα συνεχίζει να προσκολλάται και να αναζητά ικανοποίηση και ευτυχία στις αισθητηριακές απολαύσεις, που είναι μήτρα πόνου και πνευματικής ένδειας.
Αν δεν συνειδητοποιήσει ότι είναι κατ' ουσίαν Πνεύμα (Συνειδητότητα) και ένα με τον Θεό ((Συνειδητότητα), θα συνεχίζει να ταυτίζεται με το σώμα και να νοιώθει ανασφάλεια, φόβο, ξεχωριστότητα.
Ο δρόμος προς την ελευθερία και την ευδαιμονία περνάει από την κυριαρχία μας στον νου, τον εξαγνισμό του, και την συνεχή ενατένιση της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας (του Είναι) μέσω του διαλογισμού.
Με ένα αγνό σαττβικό νου απορροφημένο στην καρδιά (κέντρο της ύπαρξης μας) βιώνεται παντού και πάντα η ελευθερία και η ευδαιμονία του Είναι.
