ΤΙ ΣΕ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΝΑ ΒΙΩΣΕΙΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ, ΤΗΝ
ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ & ΤΗΝ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ;
Αυτό που μας
εμποδίζει να βιώσουμε την ειρήνη του Θεού μέσα μας εδώ και τώρα είναι το εγώ,
το οποίο είναι μια ενέργεια κρυσταλλωμένη στο αστρικό σώμα, και το οποίο
λανθασμένα θεωρούμε ως εαυτό μας. Το εγώ μας κάνει να ταυτιζόμαστε με το σώμα,
τον νου, την προσωπικότητα και το όνομα (είμαι
ο Μάκης, ο Γιάννης, ο Χρήστος, η Μαρία, η Ελένη…), σκεπάζει με ένα πέπλο
την θεϊκή μας φύση (που είναι ένα με τον
Θεό), και δημιουργεί την αίσθηση ξεχωριστότητας από τον Θεό. Εξ αιτίας του
εγώ νομίζουμε και νοιώθουμε ότι είμαστε το σώμα και είμαστε ξεχωριστοί από τους
άλλους, τον Θεό και την ζωή γενικότερα.
Ακόμη και όταν το εγώ
δεν προσλαμβάνει κάποια δυνατή έκφραση (
θυμός, ζήλια, μίσος, ενοχές, έντονη επιθυμία κ.λπ.) σκοτεινιάζει με κάποιο
τρόπο τον νου και έτσι δεν βιώνουμε την ειρήνη, την πληρότητα και την
ευδαιμονία της θεϊκής μας φύσης.
Όσο πιο πυκνή και
ρατζασοταμασική (διάβασε για τα γκούνας εδώ) είναι
η ενέργεια του εγώ τόσο πιο δυνατή είναι η ταύτιση με το σώμα, το νου και την
προσωπικότητα και τόσο πιο μακριά είμαστε από την βίωση της πληρότητας, της
μακαριότητας και της ειρήνης. Όσο πιο πολύ αδυνατίζει η ρατζασοταμασική ενέργεια του εγώ και
γίνεται περισσότερο σαττβική τόσο περισσότερο βιώνουμε τον εαυτό μας σαν μια
πνευματική οντότητα ενσαρκωμένη προσωρινά σε ένα σώμα και τόσο περισσότερο
ζούμε με ειρήνη, πληρότητα και αρμονία.
Το κατώτερο
ρατζασοταμασικό εγώ έχει μια βαριά δόνηση και κρατάει το νου και την προσοχή ταυτισμένα
με τις σωματικές, συναισθηματικές και νοητικές αντιδράσεις. Έτσι δεν μπορεί ο
νους να είναι σε συνειδητή επαφή με την πηγή του την Συνειδητότητα και να
βιώνει την ειρήνη και την πληρότητα.
Επιπλέον το εγώ,
σχεδόν συνέχεια, δημιουργεί μέσα μας μια αίσθηση ανικανοποίητου, δυσαρέσκειας,
πλήξης, ανησυχίας, ότι κάτι μας λείπει, τα οποία δημιουργούν μια δυσάρεστη
συναισθηματική κατάσταση και μια μορφή μιζέριας και δυστυχίας. Το εγώ το κάνει
αυτό με σκοπό να μας ωθήσει και πάλι σε κάποια απόλαυση. Πρώτα δημιουργεί τις
δυσάρεστες καταστάσεις που προανέφερα με σκοπό να μας κάνει να νοιώθουμε άσχημα
και στην συνέχεια μας πετάει στο μυαλό σκέψεις ότι αν είχαμε αυτό ή το άλλο θα
νοιώθαμε καλά. Μας δημιουργεί λοιπόν πρώτα μια δυσάρεστη συναισθηματική
κατάσταση και μετά μας σπρώχνει να βρούμε κάποια απόλαυση. Και τι πιο εύκολο να
ενδώσουμε στην παρόρμηση του εγώ όταν δεν είμαστε ευτυχισμένοι.
Για όσο το εγώ
απολαμβάνει το αντικείμενο της επιθυμίας ησυχάζει για λίγο και έτσι ο νους
γίνεται περιστασιακά ήρεμος και αντανακλά μερικώς την ειρήνη, την ευδαιμονία
(στο επίπεδο του νου την βιώνουμε ως χαρά ή ευτυχία) και την πληρότητα της
Συνειδητότητας που είναι η αληθινή μας φύση. Αλλά λόγω της άγνοιας νομίζουμε
ότι εξ αιτίας του αντικειμένου βιώνουμε αυτές τις όμορφες καταστάσεις. Αυτή
ίσως είναι η μεγαλύτερη αυταπάτη που έχουμε και που μας κάνει να πιστεύουμε ότι
η ευτυχία σχετίζεται με τις απολαύσεις και τα αντικείμενα των αισθήσεων.
Λόγω της άγνοιας η
συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων ως δούλος άγεται και φέρεται από αυτό το παιχνίδι
του εγώ το οποίο από τη φύση του είναι αχόρταγο και ανικανοποίητο. Αν ήταν
δυνατόν, δηλαδή αν το σώμα, ο νους και οι αισθήσεις ήταν ακούραστα και δεν
αρρώσταιναν και η ζωτική ενέργεια ήταν ανεξάντλητη το εγώ θα ήθελε ασταμάτητα
να απολαμβάνει κάτι. Πες σεξ, πες ποτό, πες φαγητό, πες τσιγάρο, πες ότι θες.
Ακόμη και έτσι, που το σώμα δεν αντέχει, όλοι μας έχουμε φτάσει σε υπερβολές
ίσως και ακρότητες και πόσοι δεν εθίζονται στο σεξ στο ποτό, στο τσιγάρο, στα
ναρκωτικά, στα τυχερά παιχνίδια κ.λπ.. Πόσοι δεν καταστρέφουν το σώμα τους και
πόσοι δεν αποκτούν διαστροφές επειδή δεν έχουν κανένα έλεγχο στο εγώ που η φύση
του κατά βάση είναι πόθος, επιθυμία και προσκόλληση.
Το μόνο που σε
εμποδίζει λοιπόν να βιώσεις την ελευθερία που ψάχνεις, την πληρότητα και την
ευδαιμονία είναι το εγώ σου και οι ατέλειωτες επιθυμίες του, τα πάθη και οι
κακές συνήθειες που απέκτησε ο νους λόγω της επιθυμίας. Όλα τα συναισθήματα που
σε βασανίζουν είναι παράγωγα (άμεσα ή έμμεσα) της επιθυμίας.
Η ιδέα ότι οι
εξωτερικές συνθήκες είναι το εμπόδιο στην ευτυχία σου είναι μια άλλη
ψευδαίσθηση που δημιουργεί το εγώ με σκοπό να μην ασχοληθείς μαζί του και το
διαλύσεις. Όσο πιστεύεις ότι η αιτία της δυστυχίας σου βρίσκεται έξω από σένα,
ότι βρίσκεται στον κόσμο, στους ανθρώπους, στις συνθήκες κ.λπ., θα παραμένεις
παγιδευμένος και εξαπατημένος από το εγώ το οποίο λανθασμένα θεωρείς ως
εαυτό σου!
