Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν επιθυμίες αλλά επιθυμείν ~ Atman Nityananda

Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν επιθυμίες αλλά επιθυμείν Το επιθυμείν είναι ένα ενεργειακό πεδίο-πρόγραμμα μέσα μας που δημιουργεί συνεχώς επιθυμίες. Γι' αυτό όταν ικανοποιούμε μια επιθυμία μια άλλη γεννιέται και αν ελευθερωθούμε από μια επιθυμία, μια άλλη μπορεί να πάρει την θέση της. Για όσο θα υπάρχει μέσα μας ‘ζωντανός’ ο μηχανισμός του επιθυμείν (και συνεπώς το ενεργειακό πεδίο της επιθυμίας), θα συνεχίζει να δημιουργεί νέες επιθυμίες και θα μας ωθεί να τις ικανοποιήσουμε. Ο μηχανισμός του επιθυμείν είναι από την φύση του παράλογος και αν δεν τιθασευτεί μέσω της συνείδησης και της διάνοιας με την λογική, την διάκριση και την θέληση, τότε γινόμαστε υπηρέτες της επιθυμίας αντί για αφέντης της. Αποτέλεσμα αυτού είναι η δυσαρμονία, η μιζέρια, οι ταυτίσεις, οι προσκολλήσεις, οι εθισμοί, οι αρρώστιες, οι διαχωρισμοί, οι αντιπαλότητες, ο πόνος η δυστυχία σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Το επιθυμείν και συνεπώς το εγώ (αφού το εγώ είναι κατ’ ουσία επιθυμείν) είναι από την φύση του ακόρεστο, αχόρταγο, αδηφάγο και ψάχνει ασταμάτητα να ευχαριστηθεί, να απολαύσει, να ικανοποιηθεί μέσα από κάθε τύπου αισθητηριακές εμπειρίες και απολαύσεις. Στο ‘όνομα’ της απόλαυσης, του χρήματος, της φήμης, της δόξας, της ματαιοδοξίας και της κενοδοξίας, το εγώ παραβιάζει τα όρια του σώματος, της ενέργειας, των αισθήσεων και του νου και ακόμη διαπράττει άνομες πράξεις. Όλη η μιζέρια και ο πόνος μας και όλο αυτό το χάος και την δυστυχία που βλέπουμε σήμερα σε όλο τον κόσμο (χάρη στην τεχνολογία), οφείλονται στην υπερηφάνεια, στην αλαζονεία, στην ματαιοδοξία, τον φόβο, τον θυμό, το μίσος, την ζήλια και τις λοιπές εγωϊκές τάσεις που έχουν ως μητέρα το κατώτερο εγώ που είναι κατ’ ουσία επιθυμείν. Αφού το εγώ είναι κατ’ ουσία επιθυμείν, η ελευθερία μας από το εγώ και όλες τις εκφράσεις του (τις εγωϊκές τάσεις) θα συμβεί όταν εξαλειφθεί πλήρως και το επιθυμείν, δηλαδή όταν διαλυθεί από τον ψυχισμό μας (τον νου και την ψυχική ενέργεια) η ενέργεια της επιθυμίας. ’Η εξάλειψη και η πλήρης εξολόθρευση των επιθυμιών οδηγεί στην υπέροχη κατάσταση της ύψιστης ευδαιμονίας και της τέλειας ελευθερίας.’’ ~ Σουάμι Σιβανάντα

Η Ελευθερία από τον Φαύλο Κύκλο της Απόλαυσης και του Πόνου ~ Atman Nityananda

Η Ελευθερία από τον Φαύλο Κύκλο της Απόλαυσης και του Πόνου

Από την βαρεμάρα, την έλλειψη, το κενό και το ανικανοποίητο στην πληρότητα και στην ευδαιμονία.

Νοιώθετε κενό, είναι το εγώ*,

Νοιώθετε βαρεμάρα, είναι το εγώ,

Νοιώθετε ανικανοποίητο, εγώ είναι το εγώ,

Νοιώθετε μοναξιά, είναι το εγώ,

Νοιώθετε ότι σας λείπει κάτι, είναι το εγώ,

Νοιώθετε ότι θέλετε κάτι απ’ έξω για να νοιώσετε καλύτερα, είναι το εγώ,

Νοιώθετε δυσαρέσκεια με τον εαυτό σας, είναι το εγώ.

Σχόλιο

είναι το εγώ*: Είναι το εγώ σημαίνει πως το ίδιο το εγώ και μάλιστα το κατώτερο ρατζασοταμασικό εγώ προσλαμβάνει την μορφή της βαρεμάρας, του ανικανοποίητου, της δυσαρέσκειας, κ.λπ.. Δηλαδή αυτές οι ψυχολογικές καταστάσεις αλλά και όλες οι εγωϊκές τάσεις δεν είναι κάτι διαφορετικό από το εγώ, αλλά η μορφή που προσλαμβάνει το εγώ ανάλογα με τις περιστάσεις.

Η μόνη λύση για να βγούμε από τον φαύλο κύκλο:

κενό, βαρεμάρα, ανικανοποίητο. Έλλειψη - ευχαρίστηση, απόλαυση, χαρά, 

κενό, βαρεμάρα, ανικανοποίητο. Έλλειψη -ευχαρίστηση, απόλαυση, χαρά, 

κενό, βαρεμάρα, ..…. και ούτω καθεξής, 

είναι η αυτογνωσία και η συστηματική άσκηση. 

Για να βγούμε από αυτόν το φαύλο κύκλο είναι αναγκαίο να δούμε (παρατηρήσουμε, εξετάσουμε, κατανοήσουμε) τι συμβαίνει μέσα μας, να δούμε την ταύτιση με τα αντικείμενα των αισθήσεων, τον νου, τις σκέψεις, τις πεποιθήσεις μας, τις απόψεις, τα νομίζω μας και το σώμα. Είναι αναγκαίο να παρατηρήσουμε, να ερευνήσουμε και να κατανοήσουμε πώς λειτουργεί ο νους, τα συναισθήματα, οι σκέψεις, οι προγραμματισμοί και οι συνήθειες, η ταύτισή, το εγώ και η ζωτική ενέργεια. Μέσω της παρατήρησης και της μελέτης του εαυτού μας, καθώς και της συστηματικής εφαρμογής διάφορων πρακτικών μεθόδων για το σώμα, την ενέργεια, τα συναισθήματα και τον νου μπορούμε να επαναφέρουμε την ισορροπία και την αρμονία σε όλα τα επίπεδα της ύπαρξης μας (σώμα, ενέργεια, συγκινήσεις, νους, διάνοια) και επάνω από όλα να αποκτήσουμε επαφή με την ειρήνη, την πληρότητα και την ευδαιμονία του Είναι μας (την αληθινή μας φύση, Συνειδητότητα). 

Μπορεί για το εγώ μας αυτή η διαδικασία αυτοέρευνας, αυτοανακάλυψης, ξεσκεπάσματος των ψευδαισθήσεων, εγκατάλειψης των λανθασμένων πεποιθήσεων και επιβλαβών συνηθειών (σωματικών, αισθητηριακών, συγκινησιακών, νοητικών, ενεργειακών) να είναι δυσάρεστη αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος να ελευθερωθούμε οριστικά από την μιζέρια και την δυστυχία.

Όταν αποταυτιστούμε από το εγώ, όταν δημιουργήσουμε εσωτερική αρμονία, όταν υπερτερεί η σάττβα ποιότητα στον νου μας, όταν θα μπορούμε είμαστε σε σταθερή συνειδητή επαφή με την αληθινή μας φύση (Συνειδητότητα), τότε η μιζέρια και η δυστυχία θα είναι παρελθόν. Θα κυριαρχούν μέσα μας η γαλήνη, η ομορφιά και η πληρότητα της Ψυχής μας. Μέχρι να εξαλειφθεί πλήρως το εγώ μπορεί να εμφανίζονται συννεφάκια του εγώ, αλλά καθώς θα επικρατεί η σάττβα ποιότητα στον νου μας και σε σταθερή ένωση με το Είναι μας θα περνούν εύκολα και χωρίς να μας αγγίζουν ιδιαίτερα. Στην πλήρη διάλυση του εγώ, πεθαίνουν για πάντα κάθε μιζέρια και δυστυχία και βιώνεται αυθόρμητα και αδιάλειπτα η ειρήνη και η ευδαιμονία του θεϊκού μας Είναι.

Oι θεμελιώδεις στόχοι της άσκησης σε σχέση με τον κατώτερο εαυτό μας και τον αληθινό Εαυτό μας ª Atman Nityananda

Συνοπτικά οι θεμελιώδεις στόχοι της άσκησης σε σχέση με τον κατώτερο εαυτό μας και τον αληθινό Εαυτό μας είναι:

1. ο εξαγνισμός του νου,
2. η αύξηση της σάττβα ποιότητας στον νου,
3. η εξάλειψη των ράτζας και τάμας ποιοτήτων από τον νου,
4. η εξάλειψη των εγωϊκών τάσεων, επιθυμιών, προγραμματισμών, κ.λπ.,
5. το σταμάτημα κάθε ταύτισης με τον φαινομενικό μας εαυτό (σώμα, σκέψεις, συναισθήματα, επιθυμίες, απόψεις, κ.λπ.) αλλά και τις αισθητηριακές εμπειρίες, αντικείμενα, πρόσωπα και καταστάσεις,
6. η διάκριση ανάμεσα στον αληθινό μας Εαυτό, το αιώνιο, αμετάβλητο, άμορφο, αγέννητο, αναίτιο Είναι μας (Συνειδητότητα, Άτμαν, Ψυχή, Πνεύμα) και στον φαινομενικό ή κατώτερο εαυτό μας (σώμα, πράνα, νους σε όλες του τις απόψεις, αιτιατό σώμα),
7. η ανάπτυξη της ικανότητας να είμαστε από στιγμή σε στιγμή σε συνειδητή επαφή με την εσωτερική σιωπηλή παρουσία (Συνειδητότητα) και
8. η εμβάθυνση και η εδραίωση μας στην αληθινή μας φύση Συνειδητότητα).

Αυτοί οι στόχοι επιτυγχάνονται μέσα από ένα καλά οργανωμένο πρόγραμμα άσκησης το οποίο ακολουθούμε καθημερινά με σταθερότητα, ζήλο και ειλικρίνεια, μέσα από διάφορες πρακτικές και πειθαρχίες και ένα οργανωμένο σαττβικό τρόπο ζωής.

Η ευγνωμοσύνη μας συντονίζει με την Ψυχή μας. - Άτμαν Νιτυανάντατα

 Η ευγνωμοσύνη μας συντονίζει με την Ψυχή μας

Καθε φορά που αναδύεται μέσα σας μια δυσαρέσκεια για την κατάσταση που βρίσκεστε και νομίζετε ότι θα ήσασταν καλά (ευτυχείς, πλήρεις, ικανοποιημένοι), αν είχατε αυτό που έχουν κάποιοι άλλοι, αν ήσασταν εκεί που βρίσκονται τώρα  κάποιοι άλλοι, αν είχατε τα  χαρακτηριστικά του σώματος ή τις γνώσεις και τις ικανότητες κάποιων άλλων θα σας βοηθήσει να βγείτε από αυτήν την κατάσταση (που είναι μόνο μια ψευδαίσθηση δημιουργημένη από τον κατώτερο νου) και να συντονιστείτε με την ειρήνη, την πληρότητα και την ευδαιμονία πάντα παρόντα μέσα σας αφού είναι χαρακτηριστικά της αληθινής σας φύσης (Συνειδητότητα, Ψυχή, Άτμαν), το να νοιώσετε ευγνωμοσύνη γι αυτά που έχετε και για το ότι υπάρχετε.

Θα σας βοηθήσει να νοιώσετε ευγνωμοσύνη το να επαναλάβετε μερικές φορές από καρδιάς τις παρακάτω φράσεις:

Είμαι ευγνώμων γι αυτά που έχω,
είμαι ευγνώμων γι αυτά που γνωρίζω,
είμαι ευγνώμων γι αυτό που είμαι,
είμαι ευγνώμων για όπου βρίσκομαι.

Μπείτε μέσα σας και πείτε τα λόγια από καρδιάς, νοιώσετε ευγνωμοσύνη. Αυτό θα δημιουργήσει φωτεινές δονήσεις που θα σας βγάλουν από την δόνηση του εγώ και θα σας
βοηθήσουν να συνδεθείτε με την αληθινή σας φύση, που είναι ειρήνη, πληρότητα και ευδαιμονία χωρίς όρους και όρια.

Επίσης θα σας βοηθήσει να βγείτε από το εγώ σας και την δυσαρέσκεια,το να στοχαστείτε στο αναμφισβήτητο γεγονός ότι το εγώ ουδέποτε θα νοιώσει ευχαριστημένο και ικανοποιημένο όσα κι αν αποκτήσει, όσα κι αν έχει, όσα κι αν γνωρίζει, όπου κι αν πάει, όποια εμφάνιση και να έχει το σώμα σας.

Το κατώτερο εγώ από την φύση του είναι ανικανοποίητο, αχόρταγο, δυσαρεστημένο, απογοητευμένο, νοιώθει έλλειψη και κενό. Συνεπώς όσο κι αν προσπαθείτε να ικανοποιήσετε το εγώ σας, θα βιώνετε τις παραπάνω καταστάσεις.

Θα ανακουφίζεστε προσωρινά μόνο από τα συναισθήματα αυτά,
όταν θα ικανοποιείται κάποια επιθυμία σας, αλλά πολύ γρήγορα  θα ξανακάνουν την επανεμφάνιση τους.

Ο μόνος τρόπος για να ζήσετε με πληρότητα, ευτυχία, ειρήνη είναι να αποταυτιστείτε από το κατώτερο εγώ και από όλες αυτές τις κατώτερες συγκινήσεις που είναι εκφράσεις του και να συνδεθείτε συνειδητά και να ταυτιστείτε με την αληθινή σας φύση που εκδηλώνεται μέσα σας ως ειρήνη, πληρότητα, ελευθερία και ευδαιμονια δίχως όρους και όρια.

Και ένας τρόπος για αποταυτιστείτε από το εγώ και την χαμηλή δόνηση του και να έρθετε σε επαφή με την ειρήνη της Ψυχή σας, είναι να νοιώθετε ευγνωμοσύνη και να στοχαστείτε επανηλημμένα στην ανικανοποίητη φύση του εγώ.

Οι επιμέρους στόχοι και ο τελικός σκοπός της πνευματικής ζωής και άσκησης ~ Άτμαν Νιτυανάντα

Οι Επιμέρους Στόχοι και ο Τελικός Σκοπός της Πνευματικής Ζωής* και Άσκησης

Σχόλιο

Πνευματικής Ζωής*:  οι στόχοι και ο τελικός σκοπός όλων των  προσεγγίσεων της πνευματικότητας, της αυτογνωσίας και της  γιόγκα)

Αυτό που επιδιώκουμε μέσα από τις πρακτικές και τις πειθαρχίες είναι: 

1.      Ο εξαγνισμός του σώματος, της ζωτικής ενέργειας, της σεξουαλικής ενέργειας και του νου,

2.      Η εξάλειψη των ράτζας και τάμας ποιοτήτων από τον νου και η αύξηση της σάττβα ποιότητας και η πλήρη μετατροπή του νου σε σαττβικό,

3.      Η εξάλειψη εγωιστικών τάσεων, αρνητικών συνηθειών, επιθυμιών και συναισθημάτων, 

4.      Η μεταμόρφωση του νου και της σεξουαλικής ενέργειας,  

5.      Η έρευνα των πεποιθήσεων, η εγκατάλειψη ψευδών και περιοριστικών πεποιθήσεων και η αντικατάσταση τους με πεποιθήσεις ευθυγραμμισμένες με την αλήθεια,

6.      Ανάπτυξη των αρετών και ικανοτήτων του νου, (φιλαλήθεια, μη-βία, θάρρος, θέληση, συμπόνια, αγάπη, καλοσύνη, πραότητα, συγκέντρωση, διάκριση, απάθεια, αταραξία, κ.λπ.)

7.      Η ανάπτυξη διάκρισης, απάθειας, αταραξίας,

8.      Η δημιουργία θετικών συνηθειών, νοητικών συνηθειών και θετικών εσωτερικών στάσεων,

9.      Σταμάτημα των ταυτίσεων κάθε είδους, (με το σώμα, τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις επιθυμίες, τις παρορμήσεις, τις εξωτερικές καταστάσεις, πρόσωπα, αντικείμενα, κ.λπ.)

10.  Να ζούμε συνειδητά όλη την ημέρα. Να είμαστε από στιγμή σε στιγμή σε εγρήγορση, αυτεπίγνωση, αυτοπαρατήρηση, να ανακαλύπτουμε τις εγωϊκές τάσεις και προγραμματισμούς, να σταματάτε ταυτίσεις και να εξαλείφουμε τις εγωιστικές τάσεις μέσα από την προσευχή, το όνομα του Θεού και άλλες μεθόδους,

11.  Η παράδοση στον Θεό, να προσφέρουμε τα πάντα στον Θεό, να βλέπουμε σε όλους και όλα τον Θεό.

12.  Να καλλιεργήσουμε την αγάπη και την αφοσίωση στον Θεό,

13.  Να ερευνάμε τον εαυτό μας για να διακρίνουμε την αληθινή μας φύση (Συνείδηση, Είναι, εσωτερική σιωπηλή παρουσία) από τα σώματα, τον νου και το εγώ και να ζούμε σε συνειδητή επαφή και αρμονία με την αληθινή μας φύση.

14.  Η εδραίωση στην εσωτερική σιωπηλή παρουσία μέσα από τον διαλογισμό και την αυτοέρευνα (Βιτσάρα). Να κάνουμε καθημερινό διαλογισμό και αυτο-έρευνα για να εδραιωθούμε στο Είναι μας μέχρι να διαλυθεί πλήρως το εγώ σε βαθύ σαμάντι και ο νους να γίνει φωτεινός όπως η Συνειδητότητα. Αυτό είναι φώτιση (αυτοπραγμάτωση, απελευθέρωση) που είναι ο απώτερος στόχος του της ανθρώπινης ύπαρξης και του πνευματικού δρόμου.

~~~   ~~~   ~~~

 Αυτό που επιδιώκουμε μέσα από τις πρακτικές και τις πειθαρχίες είναι: 

· Ο εξαγνισμός του σώματος, της ζωτικής ενέργειας, της σεξουαλικής ενέργειας και του νου,

· Η εξάλειψη των ράτζας και τάμας ποιοτήτων από τον νου και η αύξηση της σάττβα ποιότητας και η πλήρη μετατροπή του νου σε σαττβικό,

· Η εξάλειψη εγωιστικών τάσεων, αρνητικών συνηθειών, επιθυμιών και συναισθημάτων, 

· Η μεταμόρφωση του νου και της σεξουαλικής ενέργειας,  

· Η έρευνα των πεποιθήσεων, η εγκατάλειψη ψευδών και περιοριστικών πεποιθήσεων και η αντικατάσταση τους με πεποιθήσεις ευθυγραμμισμένες με την αλήθεια,

· Ανάπτυξη των αρετών και ικανοτήτων του νου, (φιλαλήθεια, μη-βία, θάρρος, θέληση, συμπόνια, αγάπη, καλοσύνη, πραότητα, συγκέντρωση, διάκριση, απάθεια, αταραξία, κ.λπ.)

· Η ανάπτυξη διάκρισης, απάθειας, αταραξίας,

· Η δημιουργία θετικών συνηθειών, νοητικών συνηθειών και θετικών εσωτερικών στάσεων,

· Σταμάτημα των ταυτίσεων κάθε είδους, (με το σώμα, τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις επιθυμίες, τις παρορμήσεις, τις εξωτερικές κατστάσεις, πρόσωπα, αντικείμενα, κ.λπ.)

· Να ζούμε συνειδητά όλη την ημέρα. Να είμαστε από στιγμή σε στιγμή σε εγρήγορση, αυτεπίγνωση, αυτοπαρατήρηση, να ανακαλύπτουμε τις εγωϊκές τάσεις και προγραμματισμούς, να σταματάτε ταυτίσεις και να εξαλείφουμε τις εγωιστικές τάσεις μέσα πό την προσευχή, το όνομα του Θεού και άλλες μεθόδους,

· Η παράδοση στον Θεό, να προσφέρουμε τα πάντα στον Θεό, να βλέπουμε σε όλους και όλα τον Θεό.

· Να καλλιεργήσουμε την αγάπη και την αφοσίωση στον Θεό,

· Να ερευνάμε τον εαυτό μας για να διακρίνουμε την αληθινή μας φύση (Συνείδηση, Είναι, εσωτερική σιωπηλή παρουσία) από τα σώματα, τον νου και το εγώ και να ζούμε σε συνειδητή επαφή και αρμονία με την αληθινή μας φύση.

· Η εδραίωση στην εσωτερική σιωπηλή παρουσία μέσααπό τομ διαλογισμό και την αυτοέρευνα-(βιτσάρα). Να κάνουμε καθημερινό διαλογισμό και αυτο-έρευνα για να εδραιωθούμε στο Είναι μας μέχρι να διαλυθεί πλήρως το εγώ σε βαθύ σαμάντι και ο νους να γίνει φωτεινός όπως η Συνειδητότητα. Αυτό είναι φώτιση (αυτοπραγμάτωση, απελευθέρωση) που είναι ο απώτερος στόχος του της ανθρώπινης ύπαρξης και του πνευματικού δρόμου.

Τα οφέλη της μελέτης πνευματικών βιβλίων σε περίληψη ~ Atman Nityananda

Τα οφέλη της μελέτης πνευματικών βιβλίων σε περίληψη

1. Μας δίνει έμπνευση, ενθουσιασμό και δύναμη να συνεχίσουμε στον πνευματικό δρόμο.

2. Θυμόμαστε τον σκοπό μας

3. Κατανοούμε την πνευματική ζωή και άσκηση

4. Μας δίνει σημαντικές πληροφορίες και γνώσεις για τον πνευματικό δρόμο και την άσκηση, τις πρακτικές, τον νου, το εγώ και την ψυχολογία μας γενικότερα, για τον αληθινό μας Εαυτό και διάφορα αλλά θέματα που σχετίζονται με την πνευματική μας πορεία.

5. Μπορούμε να επιβεβαιώσουμε τις γνώσεις και την εμπειρία μας.

6. Τρέφουμε τον νου μας με θετικές, φωτεινές-σαττβικές σκέψεις. Οι σκέψεις είναι η τροφή του νου και η ποιότητά τους επηρεάζει την ποιότητα που λειτουργεί ο νους μας.

7. Τρέφουμε την διάνοια μας με πεποιθήσεις ευθυγραμμισμένες με την αλήθεια.

8. Η μελέτη αντικαθιστά σε κάποιο βαθμό το Σάτσανγκ

9. Μέσα από την μελέτη συνδεόμαστε με τις δονήσεις του συγγραφέα και αυτό μας βοηθάει να αυξήσουμε την δόνηση μας.

10. Μας βοηθά να συγκεντρωθούμε και να ξεχάσουμε τον κόσμο και τις κοσμικές σκέψεις. Είναι ένα είδος πρατυαχάρα, αποτραβήγματος δηλαδή των αισθήσεων από τα αντικείμενα των αισθήσεων.

11. Αν συγκεντρωθούμε βαθιά στην ανάγνωση, ειδικά σε ιερά κείμενα όπως η Μπαγκαβάτ Γκίτα και οι Ουπανισάδες, τότε η μελέτη γίνεται ένας τύπος διαλογισμού,

12. Μας βοηθά να είμαστε σε επίγνωση της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας (αυτεπίγνωση) και να αναπτύσσουμε την αυτεπίγνωση.

13. Ανάπτυξη διάκρισης και απάθειας

Αρνητικές καταστάσεις που σχετίζονται με την μελέτη

Η απόκτηση πολλών γνώσεων μπορεί να γίνει αιτία να αναπτύξουμε ακόμη περισσότερο το εγώ της υπερηφάνειας και επίσης να δημιουργηθεί προσκόλληση στην απόκτηση γνώσεων και να γίνουμε άπληστοι για γνώση.

Επιπλέον το εγώ μας μπορεί να χρησιμοποιεί την μελέτη σαν δικαιολογία για να μην κάνουμε τις άλλες πρακτικές όπως, διαλογισμός, αυτοέρευνα, επανάληψη μάντρα, ενδοσκόπηση, μάντρα, διάλυση του εγώ κ.λπ. που είναι και οι κύριες πρακτικές για να πετύχουμε μια ριζική αλλαγή και την αφύπνιση.

Αν όμως είμαστε ειλικρινείς στην προσπάθεια μας, αν μας ενδιαφέρει η αλήθεια, αν είμαστε επάγρυπνοι, θα ανακαλύψουμε τα διάφορα παιχνίδια του εγώ σχετικά με την  γνώση και την πολυμάθεια και θα τα εξαλείψουμε με την δύναμη της προσευχής και άλλες μεθόδους.

Αυτό που απαιτείται στην εσωτερική εργασία, είναι να είμαστε ειλικρινείς και να θυμόμαστε ότι οτιδήποτε κάνουμε το κάνουμε για να εξαλείψουμε το εγώ και όχι για να το παχύνουμε. Να θυμόμαστε ότι ο τελικός μας σκοπός είναι να συνειδητοποιήσουμε την Αλήθεια (την αληθινή μας φύση, που είναι ένα και το αυτό με τον Θεό),  η οποία είναι πέρα από γνώσεις και θεωρίες. Οι γνώσεις και οι θεωρίες ανήκουν στην σφαίρα του νου, αλλά η Αλήθεια είναι πέρα από το νου. Παρά ταύτα, μέχρι να φθάσουμε στην απελευθέρωση χρειαζόμαστε γνώση, αλλά πρέπει να κάνουμε σωστή χρήση της γνώσης, όπως και του νου που είναι το εργαλείο που μας βοηθάει να φθάσουμε στην αλήθεια. Θα έλθει κάποτε η στιγμή που θα εγκαταλείψουμε την μελέτη και θα αφοσιωθούμε πλήρως στον διαλογισμό ή την αυτοέρευνα (Βιτσάρα). Αυτό θα έρθει φυσιολογικά μέσα από την πρόοδο μας και την 'ανάγκη' μας να είμαστε σε συνεχή διαλογιστική κατάσταση και να βιώνουμε όλο και βαθύτερα και αδιάλειπτα την ειρήνη, την πληρότητα και την ευδαιμονία της αληθινής μας φύσης.

Τελειώνοντας θέλω να επισημάνω ότι η ίδια σου η ζωή είναι το βιβλίο που έχεις να μελετήσεις σε βάθος και να βγάλεις την ουσία μέσα από αυτή, δηλαδή να συνειδητοποιήσεις τον ίδιο σου αθάνατο Εαυτό, που είναι αιώνια Ύπαρξη-αγνή Συνειδητότητα- άπειρη Ευδαιμονία (Σάτ-Τσίτ-Ανάντα - Satchitananda, λέγεται στα σανσκριτικά).

Γνωρίστε την αλήθεια κι αυτή θα σας ελευθερώσει ~ Atman Nityananda

«Γνωρίστε την αλήθεια κι αυτή θα σας ελευθερώσει». ~ Ιησούς Χριστός

Αλήθεια, μια λέξη τόσο παρεξηγημένη. Ο καθένας έχει την δική του αλήθεια (έχει την δική του ιδέα ή αντίληψη για την αλήθεια ή Θεό), μόνο που αυτό που θεωρεί ως η δική του αλήθεια δεν είναι τίποτα άλλο παρά η δική του ιδέα, η δική ερμηνεία ή ψευδαίσθηση για την αλήθεια. Δεν υπάρχει η δική μου ή δική σου αλήθεια. Η αλήθεια είναι μια και μοναδική δίχως δεύτερη. Ζούμε σ’ ένα κόσμο και ταξιδεύουμε μαζί επειδή είμαστε όλοι γεννημένοι από την ίδια αλήθεια, πλέουμε στην ίδια αλήθεια και είμαστε αυτή η μοναδική αλήθεια. Και μέσα σε αυτήν την αλήθεια ο καθένας ζει τη δική του ψευδαίσθηση, την οποία λόγω της άγνοιας θεωρεί ως αλήθεια.

Το πιο δύσκολο πράγμα είναι να αποδεχτεί κάποιος την άγνοια του. Όλοι (η συντριπτική πλειοψηφία) νομίζουν ότι ξέρουν, αν και ζουν στην άγνοια. Αυτός που πραγματικά γνωρίζει είναι ικανοποιημένος μέσα στον εαυτό του με τον ίδιο του τον Εαυτό (Συνειδητότητα), ζει με ειρήνη πληρότητα και αγάπη. Δεν βλέπει τίποτα ξεχωριστό απ’ αυτόν και γι’ αυτό όλος ο κόσμος είναι το σπίτι του.

Λίγοι είναι αυτοί που είναι διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν τις ψευδαισθήσεις τους και τις θεωρητικές γνώσεις που έχουν απλά θρέψει την ματαιότητα του νου. Η άγνοια, ο φόβος, η επιθυμία και η υπερηφάνεια κρατούν τον άνθρωπο μακριά από την αλήθεια αν και η αλήθεια είναι το πιο προσιτό από όλα. Γεννηθήκαμε απ’ την αλήθεια, ζούμε μέσα και χάριν της αλήθειας και είμαστε ένα με την αλήθεια, είμαστε η αλήθεια.

Ο Ιησούς από την Ναζαρέτ είπε: «Γνωρίστε την αλήθεια και αυτή θα σας ελευθερώσει». Μας προέτρεψε να γνωρίσουμε την αλήθεια ως το μοναδικό φάρμακο να γιατρευτούμε από τον πόνο και την δυστυχία που προέρχονται από την άγνοια της αλήθειας και την επακόλουθη ταύτιση μας με τον κατώτερο νου και το σώμα και την συνεπακολουθούμενη (της ταύτισης) ανάπτυξη των αναρίθμητων εγωιστικών τάσεων, παθών, προγραμματισμών, ψευδαισθήσεων και συνηθειών.

Μία είναι η αλήθεια και έχει την δύναμη να μας απελευθερώσει απ’ την δική μας υποτιθέμενη αλήθεια που δεν είναι τίποτα άλλο παρά άγνοια και ψευδαισθήσεις του νου, με κέντρο το 'εγώ' και το 'δικό μου' και τα οποία συνεπάγονται πόνο και δυστυχία. Η άμεση εμπειρία της μίας συμπαντικής αλήθειας θα μας ελευθερώσει από την ψευδαίσθηση ότι είμαστε κάτι ξεχωριστό από την αλήθεια, τους συνανθρώπους μας και τον κόσμο. Και τι είναι αυτό που δημιουργεί αυτή την ψευδαίσθηση της ξεχωριστότητας; Η ταύτιση με το σώμα, το ’εγώ΄ και το ΄δικό μου΄ και η επιθυμία που είναι οι βασικές απόψεις του κατώτερου νου.

Πολλοί είναι αυτοί που ψάχνουν την αλήθεια, την αγάπη ή την ευτυχία, αλλά είναι τόσο ταυτισμένοι και εγκλωβισμένοι στις θεωρίες τους και τις ιδέες τους για την αλήθεια που δεν έχουν καθόλου χώρο να ακούσουν και να δεχτούν το απλό αλλά απελευθερωτικό μήνυμα της αλήθειας.

Για αυτό ο Ιησούς είπε: «Μη βάζετε καινούργιο κρασί σε παλιά ασκιά γιατί θα χαλάσει». Δεν είναι ότι ο Ιησούς Χριστός ήρθε να δώσει ένα καινούργιο μήνυμα σχετικά με την αλήθεια, αφού η αλήθεια είναι αιώνια η ίδια, αλλά ήθελε να προτρέψει τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν τις θεωρίες, τις πεποιθήσεις και τις ιδέες τους και να ακούσουν το μήνυμα του, χωρίς αντίσταση, φίλτρα και παραμορφώσεις, ώστε τα λόγια του που πήγαζαν από την ίδια την αλήθεια, (ένεκα του ότι ο Ιησούς ήταν ένα καθαρό κανάλι και ένα με την αλήθεια) να φωτίσουν και να αφυπνίσουν την διάνοια τους και να λάμψει μέσα τους η αλήθεια.

Η χρήση των 5 ερωτήσεων για να παίρνουμε αποφάσεις ~ Atman Nityananda

Η χρήση των 5 ερωτήσεων για να παίρνουμε αποφάσεις

Τι - Γιατί - Πως - Πότε - Που

·       Τι ακριβώς θέλω να κάνω

·       Γιατί, για ποιο λόγο θέλω να το κάνω

·       Πως θα το κάνω, ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να το κάνω

·       Πότε θα το κάνω

·       Που θα το κάνω

Επειδή η ζωή είναι μια δυναμική διαδικασία, είμαστε υποχρεωμένοι να παίρνουμε συνεχώς αποφάσεις για το πως θα δράσουμε και σε σχέση με τα της ζωής και σε σχέση με την άσκηση μας. Για οποιαδήποτε απόφαση θέλουμε να πάρουμε η χρήση των 5 ερωτήσεων μας βοηθάει να ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα, να κάνουμε τις αφηρημένες ιδέες, συγκεκριμένες προτάσεις για δράση και να κάνουμε τις επιλογές μας υπό καλύτερες προϋποθέσεις.

·       Στοχασμός-κατανόηση-κρίση-εκλογή-απόφαση-δράση

Αν θέλουμε να προχωρήσουμε στον πνευματικό δρόμο θα πρέπει να επιλέγουμε αυτό που μας βοηθάει να αναπτυχθούμε εσωτερικά και να αφυπνιστούμε και να αποφεύγουμε αυτό που μας είναι εμπόδιο. Για να μπορέσουμε να το εφαρμόσουμε αυτό αποτελεσματικά χρειάζεται να αναπτύξουμε την διάκριση για να αντιλαμβανόμαστε τι πραγματικά μας βοηθάει στην μεταμόρφωση μας και τι όχι, καθώς επίσης την δύναμη της θέλησης για να κάνουμε πράξη αυτό που μας λέει η διάκριση και η συνείδηση μας και όχι η επιθυμία, η αρέσκεια, η απαρέσκεια και τα καπρίτσια του εγώ γενικότερα.

Για να ζούμε σοφά είναι απαραίτητο να αναπτύξουμε και να χρησιμοποιούμε τις ανώτερες ικανότητες  του νου που είναι η αποσπασμένη παρατήρηση, διάκριση, η λογική η ελεύθερη από το συναίσθημα, η ορθή κατανόηση και η θέληση. Για να αποφασίζουμε ορθά και να κάνουμε τις καλύτερες δυνατόν επιλογές, είναι αναγκαίο να μην ταυτιζόμαστε με τις παρορμήσεις, τα συναισθήματα και τις επιθυμίες του κατώτερου εγώ, με αυτά που ευχαριστούν ή δυσαρεστούν το εγώ μας, με τις μηχανικές αυτόματες σκέψεις, τις συνήθειες και τους προγραμματισμούς του νου αφού αυτά θολώνουν την αντίληψη, την διάκριση και την λογική μας.

Οτιδήποτε είναι συνήθεια, ευχάριστο ή δυσάρεστο για το εγώ μας, δεν σημαίνει ότι είναι και ωφέλιμο για την ψυχή μας, συνήθως συμβαίνει το αντίθετο. Συνεπώς πριν μπούμε σε δράση, ακόμη και για τα πιο μικρά πράγματα, ας σκεφτούμε για λίγο, ας προσπαθήσουμε να διακρίνουμε και να κατανοήσουμε αν είναι ωφέλιμο ή όχι για το σκοπό μας (την εσωτερική μας μεταμόρφωση, την αυτοπραγμάτωση), τι επίπτωση μπορεί να έχει στην άσκηση μας και στην πρόοδο μας. Να θυμάστε ότι στα μικρά κρύβετε ο ‘διάβολος’ και από τα μικρά ξεκινούν τα μεγάλα προβλήματα. Αν αντιλαμβάνεστε ότι κάτι θα βλάψει με κάποιο τρόπο την άσκηση σας και την ψυχολογίας σας όσο μικρό ή λίγο και να είναι, αποφύγετε να το κάνετε, μην το κάνετε. Αν δεν έχετε την δύναμη να αποφύγετε τα μικρά πως θα αποφύγετε τα μεγάλα; Παρά ταύτα αν ενδώσετε στην ‘θέληση’ του εγώ, προσπαθήστε να μην ταυτιστείτε με αυτό που κάνετε, διατηρήστε επαφή με την σιωπηλή παρουσία μέσα σας, παρατηρήστε την εμπειρία σας και την ψυχολογία σας και αξιολογήσετε τις συνέπειες ώστε να επανεκτιμήσετε την δράση σας σε μια ανάλογη επόμενη φορά.

Η χρήση των 5 ερωτημάτων ή κάποιων από αυτά αναλόγως την περίσταση, μας βοηθούν να καταλάβουμε την θέση μας καλύτερα και να αποφασίσουμε πιο συνειδητά τι πρέπει να κάνουμε ή να αποφύγουμε να κάνουμε.

Θέτουμε τις ερωτήσεις και σε κατάσταση ήρεμης προσοχής και αυτοστοχασμού, προσπαθούμε να καταλάβουμε τι πραγματικά θέλουμε και αν αυτό ταιριάζει με το σκοπό μας ή όχι. Σε αυτήν την κατάσταση μπορούμε να αντιληφθούμε επίσης, τις συγκινησιακές και νοητικές αντιδράσεις που μπορεί να εκδηλωθούν εκείνη τη στιγμή μέσα μας και να διαστρεβλώσουν την αντίληψη μας. Θα μας βοηθήσει στο να πάρουμε την σωστή απόφαση το να στοχαστούμε για λίγο στα αποτελέσματα ή στις συνέπειες που μπορεί να έχει η δράση μας στην υγεία, μας, στην ενέργεια μας, στον χρόνο μας, στην ψυχολογία μας, στις σχέσεις μας, στην άσκηση μας..

Οι ερωτήσεις που μπορούν να μας βοηθήσουν να αποφασίσουμε συνειδητά είναι:

·       ‘Τι θέλω να κάνω;’ ‘Είναι επιλογή μου ή είναι μια παρόρμηση;’

·       ‘Γιατί θέλω να το κάνω; Ποιο είναι το κίνητρο;’

·       ‘Τί αποτέλεσμα ή επίπτωση μπορεί να έχει αυτό σε διάφορα επίπεδα, θετική ή αρνητική; (π.χ. υγεία, νους, συναίσθημα, άσκηση, κ.λπ.).’

·       ‘Πώς θα το κάνω, με ποιο τρόπο;’

·       ‘Είναι κατάλληλος ο τόπος και ο χρόνος να το κάνω;’

Αν αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι κάτι ουδέτερο ή ωφέλιμο, τότε ρωτάμε αν είναι κατάλληλος ο χρόνος και ο τόπος γι’ αυτό. Οπότε ρωτάμε και στοχαζόμαστε για λίγο: ’ Αυτή η στιγμή ή οποιαδήποτε άλλη στιγμή θέλω να το κάνω, είναι κατάλληλος ο χρόνος και ο τόπος να το κάνω ;’ 

‘Να θυμάστε πάντα ότι καλό είναι αυτό που είναι στη θέση του στον συγκεκριμένο χρόνο και τόπο.’

Στην αρχή (όπως όλα τα καινούργια πράγματα που θέλουμε να εφαρμόσουμε) χρειάζεται μια ιδιαίτερη προσπάθεια για να εφαρμόσουμε τις ερωτήσεις κάθε φορά που θέλουμε να πάρουμε μια απόφαση έστω και μικρή. Χρειάζεται θέληση και σταθερή αποφασιστικότητα για να σταματήσουμε να δρούμε από συνήθεια, να βγούμε από την αδράνεια και να εφαρμόσουμε ένα συνειδητό τρόπο να παίρνουμε αποφάσεις. Με την συνεχή εξάσκηση αυτό θα γίνεται όλα και πιο εύκολα και γρήγορα, πιο αυθόρμητα και αποτελεσματικά. Η έξις δευτέρα φύσις είπε ο Αριστοτέλης. Είναι προς όφελος μας να δημιουργήσουμε ωφέλιμες συνήθειες για εμάς αλλά και τους άλλους, αντί να ακολουθούμε τις βλαβερές και χωρίς ουσιαστικό νόημα στη ζωή μας συνήθειες.

Σταμάτημα - στοχασμός - κατανόηση – διάκριση - εκλογή - απόφαση - δράση

Πριν πάρουμε οποιαδήποτε απόφαση (είναι γεγονός ότι στην διάρκεια της ημέρας παίρνουμε πολλές μικρές αποφάσεις), πριν δράσουμε αυτόματα και παρορμητικά, είναι σημαντικό να σταματήσουμε για λίγο οτιδήποτε κάνουμε, να κάνουμε μερικές συνειδητές αναπνοές, να έρθουμε σε επαφή με τον βαθύτερο εαυτό μας και να κάνουμε τις ερωτήσεις (όποια ή όποιες ερωτήσεις ταιριάζουν για την δεδομένη περίσταση) και να στοχαστούμε για λίγο, με σκοπό να καταλάβουμε την κατάσταση όσο γίνεται καλύτερα και να διακρίνουμε αν αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι ωφέλιμο για εμάς και τους άλλους ή όχι.

Διερευνούμε αν υπάρχουν πιθανές εναλλακτικές επιλογές και εκλέγουμε μια από αυτές. Αν υπάρχει μία επιλογή αποφασίζουμε αν θα την κάνουμε ή  όχι, αν είναι κατάλληλος ο χρόνος και ο τόπος να βάλουμε σε δράση αυτό που αποφασίσαμε.

Με αυτήν την διαδικασία γινόμαστε συνειδητοί και υπεύθυνοι των θέλω, των αποφάσεων και των πράξεων μας και αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα ένα ανώτερο επίπεδο ζωής που σημαίνει περισσότερο υγεία, αρμονία, ισορροπία, δημιουργικότητα, ικανοποίηση, ειρήνη, πληρότητα, αγάπη και ευτυχία.

Αποφάσεις από καρδιάς

Είναι απαραίτητο επίσης να μάθουμε να ακούμε και την καρδιά μας και να παίρνουμε αποφάσεις από καρδιάς (διαισθητικά), επειδή υπάρχουν θέματα που υπερβαίνουν τον νου και περιπτώσεις που οι γνώσεις και οι πληροφορίες που έχουμε δεν είναι αρκετές για να μπορέσουμε να πάρουμε την κατάλληλη απόφαση. Αν έχουμε επαφή με την καρδιά μας, μπορούμε να αποφασίσουμε αν θα κάνουμε κάτι ή όχι χωρίς καμία διανοητική διαδικασία. Ως καρδιά δεν εννοώ το συναίσθημα αλλά τον εσωτερικό νου ο οποίος είναι σε επαφή με την Ψυχή μας και έχει διαισθητική αντίληψη των πραγμάτων. Η καρδιά μας ειδοποιεί αν κάτι είναι καλό για εμάς ή όχι με μια λεπτή αίσθηση. Στην σκέψη αυτού που θέλουμε να κάνουμε ή να αποφασίσουμε θα νοιώθουμε ένα άνοιγμα στην περιοχή της καρδιάς αν είναι κάτι καλό για εμάς ή ένα κλείσιμο αν δεν είναι. Ο κίνδυνος στην περίπτωση αυτή είναι ότι μπορεί να μπερδέψουμε το μήνυμα της καρδιάς με κάποιο συναίσθημα, (όπως φόβος ή ένας επιφανειακός ενθουσιασμός). Τα συναισθήματα μας εμποδίζουν να έχουμε καθαρή αντίληψη αυτού που νοιώθουμε στην καρδιάς μας. Γι’ αυτό χρειάζεται να αναπτύξουμε την διάκριση, ώστε να είμαστε σε θέση να ξεκαθαρίσουμε αν αυτό που νοιώθουμε είναι της ψυχής μας ή κάποιο συναίσθημα.

Ο έρωτας του νου για τον Θεό ¬ «Περί της ενώσεως με το Θεό και του θεωρητικού βίου» Φιλοκαλία Τομ.5

Ο έρωτας του νου για τον Θεό

 Είναι αδύνατο, όταν ο νους ανεβεί στο υπέρ νουν Ένα, να μη γίνει εραστής Του. Γιατί συναντά κάλλος άρρητο και ακατανόητο που πηγάζει από Αυτό, όπως από παντοκρατορική ρίζα. Οπότε ο νους, από τις θείες ελλάμψεις, μοιάζει με δίχτυ που κινδυνεύει να σχιστεί από το βάρος των πολλών ψαριών που έπιασε, κι εκπλήσσεται θεωρώντας το υπέρ νουν κάλλος και μεθά σαν από κρασί και σαν τρελός εξίσταται και κυριαρχείται από θαυμασμό που ξεπερνά κάθε σκέψη, μην μπορώντας να βλέπει κατάματα το υπέρκαλλο θέαμα του εξαίσιου κάλλους. Γι' αυτό και δένεται με τα δεσμά της αγάπης και φλέγεται από τη δίψα.

Όταν τώρα εισέλθει στο Ένα, τότε βλέπει το άναρχο και άπειρο και ασχημάτιστο και απλό, γιατί τέτοιο είναι το Ένα· για τούτο λοιπόν γίνεται και αυτός κατά την ενέργεια άναρχος, άπειρος, ασχημάτιστος και απλός. και αφού «πάθει» αυτή την αλλοίωση, εξομοιώνεται με το Θείο, όσο είναι δυνατόν. Και από εκεί επεκτείνεται προς το κορυφαίο όλων των επιθυμητών, τη θεία και υπέρλογη και άρρητη ένωση, που είναι ο έσχατος κατά Θεόν σκοπός.

Πρέπει λοιπόν με κάθε τρόπο να βιάζεται ο νους να ανυψώνεται και να αποβλέπει με τη βοήθεια του Πνεύματος προς τη θεωρία και την ενατένιση του υπερκοσμίου Ενός.

Όπως η ορμή του νερού είναι μεγαλύτερη αν χύνεται όλο μαζί κι όχι διαιρεμένο και χωρισμένο σε πολλά ρεύματα, Ετσι και η ενατένιση του νου και η κίνησή του και η επιθυμία του θα είναι δυνατότερη, αν προχωρεί όχι χωρισμένη σε πολλούς και ποικίλους τρόπους, αλλά ενοειδώς και χωρίς διαίρεση. Αυτό γίνεται με τρόπο φυσικό στην ανύψωση και ενατένιση και θεωρία προς το υπερκόσμιο και τέλειο Ένα. Γιατί πράγματι το υπερκόσμιο και απλούστατο Ένα έχει την ιδιότητα να συνάγει.

Η βίωση της Αλήθειας

Όταν ο νους ανεβεί στη χώρα της θείας Κρυφιότητας, σωπαίνει φυσικώς, ενοποιημένος με την απλότητα και συνεπώς φωτιζόμενος ενοειδώς από το υπέρ νουν Ένα με τη μετοχή του Πνεύματος.

Και όταν αξιωθεί ο νους να το θεωρεί, είναι εύλογα αδύνατο να μην πάρει σαν άλλη εικόνα την ίδια μορφή με Αυτό και να μη γίνει μονοειδής, απλός, άχρωμος, άμορφος, άποιος, αψηλάφητος, αόριστος, άπειρος, ασχημάτιστος, και γενικά είναι αδύνατο να μη γίνει υπερκόσμιο ένα, ακτινοβολώντας από τις ακτίνες του θείου και υπερκόσμιου έρωτα, έχοντας άποκαλυμμένη τη μυστική γνώση, στεφανωμένος με την απουσία λέξεων και εννοιών που ξεπερνά το λόγο και τη νόηση, και απολαμβάνοντας πνευματική αγαλλίαση και ουράνια ευφροσύνη.

Όταν ο νους, παραβλέποντας όλα τα όντα και βλέποντας το Ένα μόνο, θεωρήσει τα πάντα με ανείπωτη δύναμη νοερότητας που υπερβαίνει τη νόηση, τότε είναι καιρός να σωπαίνει και μυστικά και υπερκόσμια, ή μάλλον, να πω έτσι, χωρίς όραση και χωρίς λαλιά ν' απολαμβάνει την απλή απόλαυση της αλήθειας με θειότερο τρόπο μυήσεως. 

Αποσπάσματα από το «Περί της ενώσεως με το Θεό και του θεωρητικού βίου» Φιλοκαλία Τομ. 5

Η Εξάλειψη των Εγωϊκών Τάσεων με την Προσευχή και τον Θετικό Οραματισμό ~ Άτμαν Νιτυανάντα

Η Εξάλειψη των Εγωϊκών Τάσεων με την Προσευχή και τον Θετικό Οραματισμό

Μια από τις πιο απλές και ταυτόχρονα αποτελεσματικές μεθόδους για την εξάλειψη των εγωϊκών τάσεων είναι η προσευχή. Η προσευχή μπορεί να συνδυαστεί με τον θετικό οραματισμό, τις θετικές επιβεβαιώσεις και την επανάληψη του ονόματος του Θεού.

Η εγωϊκή τάση/εις που αναγνωρίσαμε και παρατηρήσαμε, στην διάρκεια της ημέρας μπορούμε να την εξετάσουμε σπίτι μας, να την ερευνήσουμε, να την αναλύσουμε, να την κατανοήσουμε και να την εξαλείψουμε μέσω της προσευχής. Την προσευχή μπορούμε να την συνδυάσουμε με τον θετικό οραματισμό, τις θετικές επιβεβαιώσεις, το όνομα του Θεού ή και άλλες μεθόδους όπως το EFT.

Η προσευχή είναι από τους αποτελεσματικότερους τρόπους (ο αποτελεσματικότερος μαζί με τα μάντρα σύμφωνα με την εμπειρία μου) να αφαιρέσουμε δύναμη από τις εγωϊκές τάσεις και τελικά να τις εξαλείψουμε από τον ψυχισμό μας. Επισημαίνω όμως ότι η εξάλειψη των εγωϊκών τάσεων είναι μια σύνθετη εργασία και είναι το αποτέλεσμα όλων των πρακτικών και των πειθαρχιών που εφαρμόζουμε στο πρόγραμμα άσκησης που ακολουθούμε καθημερινά και όχι μόνο της προσευχής  ή μιας συγκεκριμένης πρακτικής.

Χρησιμοποιούμε την προσευχή για να εξαλείψουμε τις εγωϊκές τάσεις και στην πρακτική της ενδοσκόπησης και αυτοέρευνας που κάνουμε στο σπίτι μας και από στιγμή σε στιγμή σε όλη την διάρκεια της ημέρας.

Στην διάρκεια της ημέρας κάθε φορά που αντιλαμβανόμαστε ότι εκδηλώνεται μέσα μας κάποια εγωϊκή τάση, της αφαιρούμε δύναμη με την δύναμη της προσευχής. Για να εξαλείφουμε τις εγωϊκές τάσεις στην διάρκεια της ημέρας, προϋποθέτει να είμαστε σε συνεχή από στιγμή σε στιγμή επαγρύπνηση, αυτοπαρατήρηση και αυτεπίγνωση.

Στην πρακτική της ενδοσκόπησης και αυτοέρευνας που κάνουμε στο σπίτι μας, αφού πρώτα ερευνήσουμε και κατανοήσουμε την εγωϊκή τάση από την οποία θέλουμε να απελευθερωθούμε, κάνουμε την προσευχή που προτείνω λίγο παρακάτω, για να ζητήσουμε από την Θεϊκή Μητέρα να εξαλείψει την εγωϊκή τάση. (Κάντε κλίκ εδώ για να διαβάστε για την πρακτική της ενδοσκόπησης και αυτοέρευνας).

Στην προσευχή που προτείνω παρακάτω θα χρησιμοποιήσω ως παράδειγμα τον θυμό, αλλά η ίδια προσευχή εφαρμόζεται για όλα τα συναισθήματα, τις επιθυμίες, τις παρορμήσεις και γενικά οποιαδήποτε εγωϊκή τάση εκδηλώνεται μέσα μας όσο μικρή και να είναι η εκδήλωση της.

Με την προσευχή ζητάμε από την Θεϊκή Μητέρα (επίσης από τον απρόσωπο Θεό, τον Χριστό ή οποιαδήποτε εκδήλωση του Θεού νοιώθουμε στην καρδιά μας) να εξαλείψει την εγωϊκή τάση που μέσω της αυτοπαρατήρησης αντιληφθήκαμε μέσα μας. Μπορούμε αν θέλουμε μαζί με την προσευχή να οραματιστούμε φωτιά ή φως δυνατό να ‘αγκαλιάζουν’ και να διαλύουν την εγωϊκή ενέργεια. Προσωπικά βρίσκω πιο σημαντικό στην προσευχή, το να λέμε τα λόγια από καρδιάς, να νοιώθουμε τα λόγια και να είμαστε σε επαφή με την εσωτερική σιωπηλή παρουσία στο κέντρο της ύπαρξης μας.

Τρόποι να κάνουμε την προσευχή

Πρώτος τρόπος

Μαζεύουμε την προσοχή μέσα μας και  έχοντας επίγνωση της εσωτερικής σιωπής, του κέντρου της ύπαρξης μας, λέμε από καρδιάς: Θεϊκή μου Μητέρα (ή Χριστέ, ή Θεέ μου, κ.λπ.)  εξάλειψε την ενέργεια του θυμού (ή οτιδήποτε άλλο εξετάσαμε), ή ελευθέρωσε τον νου μου από το συναίσθημα του θυμού και πλημμύρισέ με με φως, ειρήνη κι αγάπη. ‘Είμαι φως, ειρήνη, αγάπη’, ‘Είμαι φως, ειρήνη, αγάπη’, ‘Όλα είναι φως ειρήνη, αγάπη’, ‘Μόνο φως, ειρήνη, αγάπη υπάρχει’. ‘Οοομμμ φως, ειρήνη, αγάπη’, ‘Οοομμμ φως, ειρήνη, αγάπη’, ‘Οοομμμ, ‘Οοομμμ, ‘Οοομμμ’. Καθώς λέμε αυτά τα λόγια εμβαθύνουμε στην σιωπηλή παρουσία μέσα μας. Τονίζω πως είναι σημαντικό να νοιώθουμε αυτά που λέμε και όχι απλά να λέμε λόγια ξερά και να είμαστε σε βαθιά επίγνωση της εσωτερικής σιωπής μας.

Δεύτερος  τρόπος

Μαζεύουμε την προσοχή μέσα μας και  έχοντας επίγνωση της εσωτερικής σιωπής, του κέντρου της ύπαρξης μας, λέμε από καρδιάς: ’Το φως και η αγάπη του Θεού με πλημμυρίζουν και εξαλείφουν την ενέργεια του  θυμού (ή οτιδήποτε άλλο εξετάσαμε) και  ότι συνδέεται με αυτόν τον θυμό’. ‘Το φως και η αγάπη του Θεού με πλημμυρίζουν και με μετατρέπουν σε φως και αγάπη.'  'Είμαι φως και αγάπη’, ‘Είμαι φως και αγάπη', ‘Όλα είναι φως κι αγάπη’, ’Μόνο φως κι αγάπη υπάρχει’, 'Ομ φως και αγάπη, Ομ φως και αγάπη, Ομ φως και αγάπη’, ‘Οοομμμ, ‘Οοομμμ, ‘Οοομμμ’. Καθώς λέμε αυτά τα λόγια εμβαθύνουμε στην σιωπηλή παρουσία μέσα μας. Τονίζω πως είναι σημαντικό να νοιώθουμε αυτά που λέμε και όχι απλά να λέμε λόγια ξερά και να είμαστε σε βαθιά επίγνωση της εσωτερικής σιωπής μας.

Μπορείτε να παραλλάξετε τα λόγια και να προσευχηθείτε όπως εσείς το νοιώθετε καλύτερα.

Αν έχουμε επίγνωση και της αιτίας του θυμού  προσευχόμαστε και για αυτήν ξεχωριστά από τον θυμό. Για παράδειγμα αν αιτία του θυμού είναι η ζήλια, προσευχόμαστε  να διαλυθεί η ζήλια, αν είναι η υπερηφάνεια προσευχόμαστε να διαλυθεί η υπερηφάνεια, αν είναι η λαγνεία, προσευχόμαστε να διαλυθεί η λαγνεία και ούτω καθεξής.

Αν εκδηλώθηκε μέσα μας η  λαγνεία λέμε: ’Το φως και η αγάπη του Θεού με πλημμυρίζουν και με ελευθερώνουν από την ενέργεια της λαγνείας, (ή διαλύουν την ενέργεια της λαγνείας) και  ότι συνδέεται με την λαγνεία. ‘‘Το φως και η αγάπη του Θεού με πλημμυρίζουν και με μετατρέπουν σε φως και αγάπη.'  'Είμαι φως και αγάπη’, ‘Είμαι φως και αγάπη', ‘Όλα είναι φως κι αγάπη’, ’Μόνο φως κι αγάπη υπάρχει’, 'Ομ φως και αγάπη, Ομ φως και αγάπη, Ομ φως και αγάπη’, ‘Οοομμμ, ‘Οοομμμ, ‘Οοομμμ’. Καθώς λέμε αυτά τα λόγια εμβαθύνουμε στην σιωπηλή παρουσία μέσα μας. Τονίζω πως είναι σημαντικό να νοιώθουμε αυτά που λέμε και όχι απλά να λέμε λόγια ξερά και να είμαστε σε βαθιά επίγνωση της εσωτερικής σιωπής μας.

Αν ο θυμός, σχετίζεται με κάποιο κακό που μας προκάλεσε κάποιος, τότε μπορούμε να στοχαστούμε για λίγο με σκοπό να συνειδητοποιήσουμε και να κατανοήσουμε ότι ο θυμός δεν μας λύνει το πρόβλημα, ότι μας δημιουργεί μεγαλύτερο  πρόβλημα, ότι δεν  μας αφήνει να σκεφτούμε καθαρά τι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε, ότι μας βλάπτει την υγεία μας, ότι μας προκαλεί πόνο και δεν μας επιτρέπει να βιώσουμε την ειρήνη, την πληρότητα και την ευδαιμονία που είμαστε. Μετά από αυτό κάνουμε την παραπάνω προσευχή και ζητάμε την εξάλειψη του.

Ο θετικός οραματισμός και επιβεβαιώσεις

Ο θετικός οραματισμός μπορεί να χρησιμοποιηθεί με διάφορους τρόπους. Ένας από αυτούς σχετίζεται με την προσευχή της εξάλειψης του εγώ. Σε αυτήν περίπτωση, καθώς κάνουμε την προσευχή για την εξάλειψη του εγώ, χρησιμοποιούμε την φαντασία μας για να δούμε  φωτιά ή φως να διαλύουν την εγωϊκή τάση.

Επίσης μπορούμε να δούμε τον εαυτό μας να συμπεριφέρεται με ένα θετικό τρόπο. Για παράδειγμα, αν ερευνήσαμε μια υπόθεση θυμού, αφού κάνουμε όλη την εργασία με το θυμό και ολοκληρώσαμε με την προσευχή, βλέπουμε τον εαυτό μας να δρα με αγάπη και ειρήνη προς αυτό το πρόσωπο που θυμώσαμε και συμπεριφερθήκαμε άσχημα, ανεξάρτητα από το πως συμπεριφέρεται εκείνος. Τονίζω πως είναι σημαντικό όχι μόνο μόνο να βλέπουμε τον εαυτό μας συμπεριφέρεται με ηρεμία και αγάπη αλλά να νοιώθουμε την γαλήνη και την αγάπη να μας πλημυρίζουν.

Επιβεβαιώσεις.  Στη συνέχεια επαναλαμβάνουμε νοερά αρκετές φορές και νοιώθουμε ταυτόχρονα (θυμίζω είναι σημαντικό να νοιώθουμε αυτό που λέμε) την αρετή που θέλουμε να εδραιώσουμε. Στην περίπτωση του θυμού κάνουμε επιβεβαιώσεις για την ειρήνη και την γαλήνη. Μπορούμε να επαναλάβουμε νοερά:

·       ‘Είμαι ήρεμος, γαλήνιος, ειρηνικός ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει γύρω μου’,

·       ‘Είμαι φως και αγάπη’,

·       ‘Είμαι ειρήνη και αγάπη’ κ.λπ..

Επίσης κάνουμε τις επιβεβαιώσεις σχετικά με το συγκεκριμένο πρόσωπο που εκδηλώθηκε το εγώ μας. Για παράδειγμα λέμε:

·       ‘Αγαπώ τον Γιάννη ή την Μαρία, ανεξάρτητα από το πως μου συμπεριφέρεται ή ανεξάρτητα από το αν με έχει βλάψει θεληματικά ή αθέλητα’.

Μπορούμε να το κάνουμε και σε πρώτο πρόσωπο σαν να τον έχουμε μπροστά μας:

·       ‘Σ' αγαπώ και σου εύχομαι ολόκαρδα φως και αγάπη ανεξάρτητα από τη συμπεριφορά σου, τα λόγια σου και τις πράξεις σου προς εμένα’.

Τελικός οραματισμός. Στη συνέχεια μπορούμε να δούμε τον εαυτό μας μαζί με τον άλλον/άλλους μέσα σε φως, χαρούμενους και με καλή διάθεση ο ένας προς τον άλλο και τέλος βλέπουμε το πρόσωπο/α μέσα σε φως και του ευχόμαστε ευημερία, ειρήνη, υγεία και ευτυχία.

Όλα αυτά τα κάνουμε με συγκέντρωση και μέσα στο φως της ήρεμης τρυφερής επίγνωσης, σε επαφή με την εσωτερική σιωπή.

Η εξάλειψη των εγωϊκών τάσεων είναι σταδιακή και θα χρειαστεί αρκετές συνεδρίες για να  εξαλειφθεί κάθε μια από τις απόψεις της κάθε μιας από αυτές. Υπάρχουν περιπτώσεις που είναι πιο εύκολες και άλλες πολύ πιο δύσκολες. Χρειάζεται ειλικρίνεια, υπομονή, επιμονή, σταθερότητα, αντοχή και βέβαια θέληση, αποφασιστικότητα και πίστη στον εαυτό μας και τον Θεό.

Θυμίζω πως η εργασία της εξάλειψης των εγωϊκών τάσεων είναι στενά συνδεδεμένη με την ανάπτυξη της αυτεπίγνωσης, της απόσπασης και της διάκρισης. Αν δεν αποκτήσουμε σταθερή επαφή με την εσωτερική σιωπή, δεν αποκτήσουμε απόσταση από τις ψυχολογικές καταστάσεις και δεν σταματήσουμε να ταυτιζόμαστε με τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις επιθυμίες και τις παρορμήσεις δεν μπορούμε να ελευθερωθούμε από τις εγωϊκές τάσεις και τους προγραμματισμούς του νου.