1. Μας δίνει έμπνευση, ενθουσιασμό και δύναμη να συνεχίσουμε στον πνευματικό δρόμο.
2. Θυμόμαστε τον σκοπό μας
3. Κατανοούμε την πνευματική ζωή και άσκηση
4. Μας δίνει σημαντικές πληροφορίες και γνώσεις για τον πνευματικό δρόμο και την άσκηση, τις πρακτικές, τον νου, το εγώ και την ψυχολογία μας γενικότερα, για τον αληθινό μας Εαυτό και διάφορα αλλά θέματα που σχετίζονται με την πνευματική μας πορεία.
5. Μπορούμε να επιβεβαιώσουμε τις γνώσεις και την εμπειρία μας.
6. Τρέφουμε τον νου μας με θετικές, φωτεινές-σαττβικές σκέψεις. Οι σκέψεις είναι η τροφή του νου και η ποιότητά τους επηρεάζει την ποιότητα που λειτουργεί ο νους μας.
7. Τρέφουμε την διάνοια μας με πεποιθήσεις ευθυγραμμισμένες με την αλήθεια.
8. Η μελέτη αντικαθιστά σε κάποιο βαθμό το Σάτσανγκ
9. Μέσα από την μελέτη συνδεόμαστε με τις δονήσεις του συγγραφέα και αυτό μας βοηθάει να αυξήσουμε την δόνηση μας.
10. Μας βοηθά να συγκεντρωθούμε και να ξεχάσουμε τον κόσμο και τις κοσμικές σκέψεις. Είναι ένα είδος πρατυαχάρα, αποτραβήγματος δηλαδή των αισθήσεων από τα αντικείμενα των αισθήσεων.
11. Αν συγκεντρωθούμε βαθιά στην ανάγνωση, ειδικά σε ιερά κείμενα όπως η Μπαγκαβάτ Γκίτα και οι Ουπανισάδες, τότε η μελέτη γίνεται ένας τύπος διαλογισμού,
12. Μας βοηθά να είμαστε σε επίγνωση της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας (αυτεπίγνωση) και να αναπτύσσουμε την αυτεπίγνωση.
13. Ανάπτυξη διάκρισης και απάθειας
Αρνητικές καταστάσεις που σχετίζονται με την
μελέτη
Η απόκτηση πολλών
γνώσεων μπορεί να γίνει αιτία να αναπτύξουμε ακόμη περισσότερο το εγώ της υπερηφάνειας και επίσης να
δημιουργηθεί προσκόλληση στην
απόκτηση γνώσεων και να γίνουμε άπληστοι
για γνώση.
Επιπλέον το εγώ
μας μπορεί να χρησιμοποιεί την μελέτη σαν δικαιολογία για να μην κάνουμε τις
άλλες πρακτικές όπως, διαλογισμός, αυτοέρευνα, επανάληψη μάντρα, ενδοσκόπηση,
μάντρα, διάλυση του εγώ κ.λπ. που είναι και οι κύριες πρακτικές για να
πετύχουμε μια ριζική αλλαγή και την αφύπνιση.
Αν όμως είμαστε
ειλικρινείς στην προσπάθεια μας, αν μας ενδιαφέρει η αλήθεια, αν είμαστε
επάγρυπνοι, θα ανακαλύψουμε τα διάφορα παιχνίδια του εγώ σχετικά με την γνώση και την πολυμάθεια και θα τα
εξαλείψουμε με την δύναμη της προσευχής και άλλες μεθόδους.
Αυτό που
απαιτείται στην εσωτερική εργασία, είναι να είμαστε ειλικρινείς και να
θυμόμαστε ότι οτιδήποτε κάνουμε το κάνουμε για να εξαλείψουμε το εγώ και όχι
για να το παχύνουμε. Να θυμόμαστε ότι ο τελικός μας σκοπός είναι να
συνειδητοποιήσουμε την Αλήθεια (την
αληθινή μας φύση, που είναι ένα και το αυτό με τον Θεό), η οποία είναι πέρα από γνώσεις και θεωρίες.
Οι γνώσεις και οι θεωρίες ανήκουν στην σφαίρα του νου, αλλά η Αλήθεια είναι
πέρα από το νου. Παρά ταύτα, μέχρι να φθάσουμε στην απελευθέρωση χρειαζόμαστε
γνώση, αλλά πρέπει να κάνουμε σωστή χρήση της γνώσης, όπως και του νου που
είναι το εργαλείο που μας βοηθάει να φθάσουμε στην αλήθεια. Θα έλθει κάποτε η
στιγμή που θα εγκαταλείψουμε την μελέτη και θα αφοσιωθούμε πλήρως στον
διαλογισμό ή την αυτοέρευνα (Βιτσάρα).
Αυτό θα έρθει φυσιολογικά μέσα από την πρόοδο μας και την 'ανάγκη' μας να
είμαστε σε συνεχή διαλογιστική κατάσταση και να βιώνουμε όλο και βαθύτερα και
αδιάλειπτα την ειρήνη, την πληρότητα και την ευδαιμονία της αληθινής μας φύσης.
Τελειώνοντας θέλω
να επισημάνω ότι η ίδια σου η ζωή είναι το βιβλίο που έχεις να μελετήσεις σε
βάθος και να βγάλεις την ουσία μέσα από αυτή, δηλαδή να συνειδητοποιήσεις τον
ίδιο σου αθάνατο Εαυτό, που είναι αιώνια Ύπαρξη-αγνή Συνειδητότητα- άπειρη
Ευδαιμονία (Σάτ-Τσίτ-Ανάντα -
Satchitananda, λέγεται στα σανσκριτικά).
