Friday, May 25, 2018

Η ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ~ Atman Nityananda



Η ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΗΣ

Το εγώ βρίσκει πολλές δικαιολογίες για να μην κάνει άσκηση. Το εγώ παρουσιάζει σκέψεις ψεύτικες σαν αλήθεια, ενώνει σκέψεις και καταστάσεις λανθασμένα μεταξύ τους, παραλείπει κάτι ή προσθέτει κάτι και δημιουργεί την δική του ψευδαισθησιακή πραγματικότητα. 

Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Το εγώ αυτοεξαπατάται και μας εξαπατά, και μας οδηγεί στην αποτυχία και μια μίζερη καθημερινή πραγματικότητα γεμάτη παράπονα, γκρίνια, δικαιολογίες, κριτική, ανικανοποίητο, υπαρξιακό κενό κ.λπ.., τελικά μια κατάσταση μετριότητας και μιζέριας.

Thursday, May 24, 2018

Επιθυμίες- ανάγκες και τα κύρια συναισθήματα ~ Atman Nityananda


Επιθυμίες- ανάγκες και τα κύρια συναισθήματα

Πρώτα υπάρχει κάποια επιθυμία, (συνειδητή ή ασυνείδητη), ή κάποια ανάγκη η οποία λειτουργεί ως επιθυμία επίσης, (συνειδητή ή ασυνείδητη) και με ρίζα αιτία αυτήν την επιθυμία ή την ανάγκη (οποιαδήποτε επιθυμία ή ανάγκη) εκδηλώνονται τα παρακάτω κύρια συναισθήματα: φόβος, θυμός, στεναχώρια σε όλες τις παραλλαγές τους (άγχος, ανησυχία, αγωνία, εκνευρισμός, αγανάκτηση, οργή, απογοήτευση, θλίψη, κ.λπ.).

Σχόλιο
Οι επιθυμίες και οι ανάγκες σχετίζονται με τις απολαύσεις, φήμη, αναγνώριση, επιτυχίες, αποκτήματα, χρήματα, ασφάλεια, επιβίωση, αυτοεικόνα, υπόληψη, αυτοαξία.

Η σειρά με την οποία εκδηλώνονται τα συναισθήματα και τα οποία είναι τροποποιήσεις της επιθυμίας και όχι διαφορετικά από αυτήν, έχει ως εξής:

Φόβος

Πρώτα υπάρχει η επιθυμία και μαζί με αυτήν εκδηλώνεται ο φόβος. Φοβόμαστε, αγχωνόμαστε  ή ανησυχούμε μήπως κάτι θα εμποδίσει να γίνει αυτό που θέλουμε ή δεν πάνε τα πράγματα όπως θέλουμε.

Θυμός

Εκνευριζόμαστε, θυμώνουμε αγανακτούμε, οργιζόμαστε γιατί κάτι εμποδίζει να γίνουν τα πράγματα όπως θέλουμε.

Απειλές, εναντίωση, επίθεση, βία

Απειλούμε, εναντιωνόμαστε, επιτιθόμαστε, εκβιάζουμε σε οποιονδήποτε νομίζουμε ή φοβόμαστε ότι θα εμποδίσει να γίνει αυτό που θέλουμε.

Κατηγορούμε, απειλούμε, βρίζουμε, μεμφόμαστε, επιτιθόμαστε οτιδήποτε ή οποιονδήποτε γίνεται ήδη εμπόδιο σε αυτό που θέλουμε ή εμπόδισε τελικά να γίνει αυτό που θέλαμε.

Εναλλαγή επιθυμίας φόβου και θυμού

Ο φόβος και ο θυμός πολλές φορές ή συνήθως, εναλλάσσονται μέσα μας και μάλιστα εν ριπή οφθαλμού.  Σκεφτόμαστε αυτό που θέλουμε και αμέσως βγαίνει  η ανησυχία μήπως κάτι  δεν πάει καλά ή κάτι μας εμποδίσει και δεν πραγματοποιηθεί η επιθυμία, και σκεπτόμενοι το εμπόδιο (πρόσωπο/α, η κατάσταση) και την πιθανότητα να μην ικανοποιηθεί η επιθυμία βγαίνει ο θυμός και τανάπαλιν.

 Η ένταση αυτών των συναισθημάτων εξαρτάται κατά κύριο λόγο, από το ποσό πολύ δυνατά επιθυμούμε κάτι, πόσο είμαστε ταυτισμένοι και προσκολλημένοι σε αυτή την επιθυμία ή την ανάγκη,  ή πόσο δυνατός είναι ο προγραμματισμός σε σχέση με την αυτοαξία και την αυτοεικόνα.

Στεναχώρια

Στεναχωριόμαστε, θλιβόμαστε, απογοητευόμαστε όταν τελικά δεν πάει καλά αυτό που θέλαμε, ή δεν γίνει αυτό που θέλαμε.

Όλη μας ζωή κάθε μέρα είναι ένας κύκλος που επιλαμβάνονται μηχανικά και ψυχαναγκαστικά οι παραπάνω καταστάσεις.

Όποιος ελευθερωθεί από την επιθυμία, τον θυμό, τον φόβο και την στεναχώρια και εδραιωθεί στην αληθινή του φύση (Συνειδητότητα, εσωτερική σιωπηλή παρουσία, Άτμαν, Ψυχή) ζει ελεύθερος και ευτυχισμένος, όπου κι αν είναι, ανεξάρτητα από τις εξωτερικές συνθήκες.


ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΙΑ. ~ Άτμαν Νιτυανάντα


ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΙΑ

Εγωισμός και επιθυμία είναι ένα και το αυτό, είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος.

Εγωισμός είναι να θέλω να γίνεται (και αν είναι δυνατόν πάντοτε) το δικό μου (δηλαδή η επιθυμία μου), χωρίς να λογαριάζω τους άλλους, και να χαλιέμαι και να χαλάω τον ντουνιά (πολύ ή λίγο αναλόγως), αν δεν γίνεται το δικό μου.

Wednesday, May 23, 2018

Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΟΥ ~ Atman Nityananda


Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΟΥ

γι' αυτό άλλαξε τoν νου σου πρώτα και επάνω από όλα

Δεν μπορούμε να αλλάξουμε όλες τις εξωτερικές καταστάσεις, μπορούμε όμως να αλλάξουμε τον νου μας. Δεδομένου ότι η ευτυχία μας εξαρτάται από την κατάσταση του νου μας και όχι από αυτό που συμβαίνει έξω μας, έχει νόημα και αξία να εργαστούμε σοβαρά και συστηματικά να αλλάξουμε τον νου μας περισσότερο παρά τις εξωτερικές καταστάσεις.

Όταν ο νους είναι αγνός σαττβικός και σε επαφή με την πηγή του, την εσωτερική σιωπηλή παρουσία (Συνειδητότητα, Πνεύμα, Ψυχή, Άτμαν), βιώνουμε αυθόρμητα και αβίαστα την πληρότητα, την ειρήνη και την ευδαιμονία που είμαστε, ήμασταν και θα είμαστε.

Συνεπώς αυτό που έχει αξία να κάνουμε για την ευτυχία μας, και δεν φθείρεται από τον χρόνο, είναι να εξαγνίσουμε τον νου μας, εξαλείφοντας όλες τις ψυχολογικές τοξίνες (λαγνεία, λαιμαργία, φόβο, θυμό, απληστία, επιθυμία για φήμη, δόξα και απολαύσεις. υπερηφάνεια, ζήλια, κ.λπ.) και να τον προσηλώνουμε σταθερά στο πάντα ειρηνικό και ευδαιμονικό φως που λάμπει συνεχώς μέσα μας, το Θεϊκό μας Είναι, (που είναι αιώνια Ύπαρξη, αγνή Συνειδητότητα, άπειρη Ευδαιμονία, -Σάτ-Τσίτ-Ανάντα), που είναι ένα και το αυτό, με αυτό που αποκαλούμε Θεό.

Monday, May 21, 2018

Βιώνοντας την σιωπή, την αληθινή μας φύση ~ Άτμαν Νιτυανάντα


Βιώνοντας την σιωπή, την αληθινή μας φύση

Μυστηριώδης είναι αυτή η σιωπή*, θαυμάσια είναι αυτή η σιωπή, ανέγγιχτη από οτιδήποτε είναι αυτή η σιωπή, πάντα παρούσα, ειρηνική και ευδαιμονούσα.

Αυτή η σιωπή είναι αυτό που είσαι! 

Σχόλιο 

Δεν αναφέρομαι στην σιωπή του νου, αλλά στην σιωπή που είναι πέρα από τον νου, και που είναι παρούσα ακόμη και όταν ο νους δεν σιωπά, όταν υπάρχουν σκέψεις στον νου.

Εάν κοιτάξετε προσεκτικά μέσα σας, θα δείτε ότι αυτή η σιωπή δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος. Είναι απεριόριστη. Ούτε αρχίζει από κάπου ούτε τελειώνει κάπου. Ούτε φεύγει ούτε έρχεται. Είναι ακίνητη, αμετάβλητη, άμορφη και άχρονη. Είναι πάντα παρούσα, ειρηνική, σιωπηλή και πλήρης στον εαυτό της. Δεν ενοχλείται, δεν επηρεάζεται, όταν ο νους και η καρδιά ταράσσονται. Το σώμα, η ζωτική ενέργεια, οι συναισθηματικές και οι νοητικές μεταβολές και εκδηλώσεις δεν την αγγίζουν ούτε την επηρεάζουν.

Δεν μπορείτε να την αγγίξετε, να την ελέγξετε ή να την χειριστείτε, είναι έξω από τον έλεγχο σας. Δεν μπορείτε ούτε να απομακρυνθείτε από αυτήν,  ούτε να έρθετε πιο κοντά της. Είναι πάντοτε μαζί σας, δεν σας αφήνει ποτέ μόνο/η σας. Είστε στενά συνδεδεμένοι με αυτό, Είσαστε ένα με αυτήν, Είσαστε αυτή! Αλλά προσοχή. Εσύ (το εγώ, το πρόσωπο, ο Γιώργος, η Ελένη, κ.λπ.), δεν είσαι Αυτή (η σιωπή, η εσωτερική σιωπηλή παρουσία), αλλά Αυτή η σιωπή, είναι Αυτό που Είσαι!

Μπορείτε να διαλογιστείτε στην σιωπή, επαναλαμβάνοντας αρχικά τις παρακάτω φράσεις (όλες ή τις δύο - τρεις από αυτές, αυτές που σας ταιριάζουν περισσότερο) ή να κάνετε τις προσωπικές σας επιβεβαιώσεις με βάση αυτές τις έννοιες. Αυτές οι φράσεις έχουν υψηλή δόνηση και βοηθούν τον νου να γίνει φωτεινός, διαυγής, να ησυχάσει, να συγκεντρωθεί και να έρθουμε σε επαφή με την αληθινή μας φύση,  την εσωτερική σιωπηλή παρουσία ή την σιωπή σε συντομία.

Οοομμμ, Οοομμμ, Οοομμμ, 

Είμαι καθαρή Συνειδητότητα,
Οοομμμ, Οοομμμ, Οοομμμ, 

Είμαι το σιωπηλό κενό, πάντα ειρηνικό και φωτεινό,
Οοομμμ, Οοομμμ, Οοομμμ,                                               

Είμαι η εσωτερική σιωπηλή παρουσία, πάντα ειρηνική, πλήρης, και ευτυχισμένη (ευδαιμονούσα), Οοομμμ, Οοομμμ, Οοομμμ, 

Είμαι η σιωπηλή παρουσία, γεμάτη φως, ειρήνη και άπειρη αγάπη,
Οοομμμ, Οοομμμ, Οοομμμ, 
Οοομμμ, ειρήνη, Οοομμμ, φως, Οοομμμ, αγάπη
Οοομμμ, Οοομμμ, Οοομμμ, 

Είμαι Μπράμαν, Οοομμμ Μπράμαν
Οοομμμ, Οοομμμ, Οοομμμ, 

Είμαι ο Ων
Οοομμμ, Οοομμμ, Οοομμμ, 

Επαναλαμβάνετε ήρεμα και αργά αυτές τις φράσεις νοιώθοντας τις και έχοντας επίγνωση της εσωτερικής σιωπής. Μην προσπαθείτε να έχετε επίγνωση της εσωτερικής σιωπής, απλά διαπιστώστε ήρεμα ότι είναι εκεί, παρούσα. Στην αρχή που ο νους είναι σε κίνηση, ανήσυχος το ίδιο και η καρδιά, η εσωτερική σιωπή μπορεί να μην είναι τόσο φανερή αλλά καθώς θα επαναλαμβάνετε απαλά τις φράσεις, ο νους και η καρδιά σταδιακά θα ησυχάζουν και ο νους θα γίνεται σταθερός και εστιασμένος. Καθώς θα ησυχάζει ο νους και η καρδιά η σιωπή που είναι πέρα από τον νου, αλλά διαποτίζει (διαπερνά) τον νου θα γίνεται όλο και πιο φανερή.

Αν διαπιστώσετε ότι σφίγγεστε, ότι ο νους σας σφίγγεται, ότι κάνει έντονη προσπάθεια για να μείνετε προσηλωμένοι στις φράσεις ή να εμβαθύνετε στην σιωπή μέσα σας, (το οποίο πετυχαίνει ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή σας βγάζει από την κατάσταση της συγκέντρωσης και της ήρεμης επίγνωσης της σιωπής και σας εμποδίζει να εμβαθύνετε στην σιωπή), τότε αναρωτηθείτε ήρεμα: Τι χρειάζεται να προσπαθήσω για να βιώνω η σιωπή μέσα μου; ή Χρειάζεται να προσπαθήσω για να νιώθω την σιωπή μέσα μου;

Αναρωτηθείτε ήρεμα, και θα δείτε ότι επανέρχεστε αυθόρμητα και χωρίς καμία προσπάθεια στην ήρεμη επίγνωση της σιωπής. Κάντε το ίδιο κάθε φορά που διαπιστώνετε ότι ο νους σφίγγεται για να εστιαστεί και να εμβαθύνει στην σιωπή.

Αν κάποιες σκέψεις είναι έντονες και  σας τραβούν έντονα την προσοχή για να ασχοληθείτε μαζί τους, και συνεπώς να φύγετε από την συγκέντρωση στις φράσεις και την επίγνωση της σιωπής, τότε αναρωτηθείτε ήρεμα: Που υπάρχει αυτό (το αντικείμενο των σκέψεων, αυτό στο οποίο αναφέρονται οι σκέψεις) άμα δεν το σκέφτομαι;

Αναρωτηθείτε και στοχαστείτε σε σιωπή που υπάρχουν όλα αυτά που σας ελκύουν την προσοχή άμα δεν τα σκέφτεστε. Θα συνειδητοποιήσετε ότι όλα αυτά που σας φαίνονται τόσο πραγματικά και ενδιαφέροντα είναι απλά μόνο δημιουργήματα του νου. Συνειδητοποιώντας το αυτό, οι σκέψεις παύουν να ασκούν γοητεία επάνω μας και έτσι εύκολα ξαναγυρίζουμε στις φράσεις και στην επίγνωση της σιωπής. Αν παρά ταύτα οι σκέψεις επιμένουν, επαναλάβετε την ερώτηση και εμβαθύνετε σε αυτό τον στοχασμό μέχρι να συνειδητοποιηθεί ότι αυτό που θεωρείτε πραγματικότητα είναι απλά σκέψεις και τίποτα παραπάνω και ότι αν δεν το σκέφτεστε δεν υπάρχει.

Όταν τελικά μετά από κάποια ώρα ο νους ησυχάσει αρκετά, αφήστε τις φράσεις και παραμείνετε σε επίγνωση της σιωπής χωρίς να κάνετε καμία ιδιαίτερη προσπάθεια. Εάν ο νους και η προσοχή φύγουν από την σιωπή, πείτε απαλά: Μπορώ να νοιώθω (αντιλαμβάνομαι, βιώνω) την σιωπή μέσα μου; Αυτό θα επαναφέρει τον νου και την προσοχή σας στην επίγνωση της σιωπής χωρίς να κάνετε καμία προσπάθεια. Κάθε φορά που ξεφεύγει ο νους και η προσοχή κάντε το ίδιο.

Αν και στην φάση αυτή, που έχετε εγκαταλείψει τις φράσεις και προσηλώνεστε  μόνο στην σιωπή, ο νους σφίγγεται για να συγκεντρωθεί και να εμβαθύνει στην σιωπή, ή υπάρχουν έντονες σκέψεις που σας τραβούν την προσοχή και σας κάνουν να ασχοληθείτε με αυτές, αντί να παραμένετε σταθερά σε επίγνωση της σιωπής, επαναλάβετε τις ερωτήσεις που πρότεινα παραπάνω.

Στο βαθμό που ο νους γαληνεύει και η αίσθηση του εγώ καταλαγιάζει, γίνονται όλο και πιο φανερά μέσα μας η αβυθομέτρητη ειρήνη, η πληρότητα και η μακαριότητα της σιωπής. Γινόμαστε όλο και πιο συνειδητοί της άχρονης ευτυχίας και ελευθερίας που πάντοτε είναι μαζί μας αλλά εξ αιτίας της εξωστρέφειας του νου και της προσοχής, της σχεδόν συνεχούς κίνησης του νου και της καρδιάς και της απροσεξίας δεν αντιλαμβανόμαστε.

Το να βιώνουμε σταθερά την πάντα παρούσα ελευθερία και ευδαιμονία της ψυχής μας,  εξαρτάται από το πόσο πολύ το θέλουμε, και το πόσο πολύ ασκούμαστε καθημερινά για να το πετύχουμε. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτός που το θέλει διακαώς, αυτός που δίνεται ολόψυχα σε αυτό, ότι κάποια ημέρα θα είναι ελεύθερος από το εγώ και τις δυστυχίες του, και θα είναι εδραιωμένος στην αιώνια ειρήνη και ευδαιμονία της πνευματικής του φύσης.

Η ΥΨΙΣΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ~ Atman Nityananda



Η ΥΨΙΣΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Όταν ο νους δεν στρέφεται (θεληματικά ή αθέλητα) ούτε προς τα μέσα, ούτε προς το έξω, όταν δεν ταυτίζεται με τίποτα έξω και με τίποτα μέσα, όταν δεν εστιάζεται σε τίποτα έξω και σε τίποτα μέσα, όταν δεν βρίσκεται σε κατάσταση ασυνειδησίας, ούτε στην συνηθισμένη κατάσταση συνείδησης, όταν παραμένει αυθόρμητα γαλήνιος και ακίνητος, αυτός ο νους είναι Μπράμαν, (Ύπαρξη-Συνειδηση-Ευδαιμονία)!

Friday, May 18, 2018

Ομ! Σατσάνγκα – Συναντήσεις για την Αλήθεια ~ Atman Nityananda

Σατσάνγκα με την Άμμα
Σατσάνγκα – Συναντήσεις για την Αλήθεια 

Σε αυτό το θέμα θα εξετάσουμε το Σάτσανγκ  (η συναναστροφή με φωτισμένους, αγίους και σοφούς), την άσκηση σε ιερά μέρη και τις συναναστροφές

Τι σημαίνει Σατσάνγκα (ή Σάτσανγκ)

Η λέξη Σατσάνγκα είναι συνδυασμός δύο λέξεων. Του Σάτ, που σημαίνει Αλήθεια (Απόλυτη Ύπαρξη, Μπράμαν, Θεός) και την λέξη Σάνγκα που σημαίνει ένωση ή συντροφιά. Συνεπώς Σατσάνγκα σημαίνει ένωση ή συντροφιά με την Αλήθεια.

Το ύψιστο Σατσάνγκα είναι το να είμαστε σε επαφή με τον Θεό μέσα μας, είναι η ένωση με την Αλήθεια μέσα μας και μάλιστα η εδραίωση μας στην αληθινή μας φύση. Αλλά επειδή η άγνοια και το εγώ μας εμποδίζουν να ζούμε σε ένωση με την αληθινή μας φύση, Σατσάνγκα θεωρείται επίσης και η συντροφιά ή η συναναστροφή με τους γνώστες της αλήθειας, με αυτούς που είναι εδραιωμένοι στην αληθινή τους φύση (Συνειδητότητα, Άτμαν, εσωτερική σιωπηλή παρουσία). Θεωρείται Σατσάνγκα το να είμαστε στην παρουσία φωτισμένων που ζουν σε συνειδητή ένωση με την Αλήθεια, (οι φωτισμένοι ονομάζονται επίσης Γκιάνι και Τζιβανμούκτα.  Γκιάνι σημαίνει γνώστης της αλήθειας και Τζιβανμούκτα σημαίνει απελευθερωμένος) διότι η συντροφιά τους μας βοηθάει να συνειδητοποιήσουμε την αλήθεια.

Το να ζούμε στην παρουσία φωτισμένων είναι η πιο αποτελεσματικός τρόπος να εξαγνιστούμε και αν αφυπνιστούμε. Οι φωτισμένοι πρωτίστως με την παρουσία τους, αλλά και με την καθοδήγηση τους, μας βοηθούν να ξεδιαλύνουμε τις αμφιβολίες μας, να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες και τα εμπόδια και τελικά να πετύχουμε την απελευθέρωση.

Ο όρος Σατσάνγκα χρησιμοποιείται επίσης για τις συγκεντρώσεις που γίνονται από προχωρημένους μαθητές και γιόγκι για να  μιλήσουν  για την Αλήθεια, να δώσουν οδηγίες και ασκήσεις για να πετύχουμε την ένωση με την αληθινή μας φύση. Χρησιμοποιείται επίσης και για οποιαδήποτε συνάντηση έχει σκοπό την διερεύνηση της αλήθειας και την αφύπνιση μας στην αλήθεια, ανεξάρτητα αν υπάρχει παρουσία φωτισμένου ή κάποιου προχωρημένου γιόγκι, ή ασκούμενου.


 Όταν δεν είναι δυνατή η επαφή με φωτισμένους ή προχωρημένους μαθητές, τα βιβλία είναι ο καλύτερος τρόπος να είμαστε σε επαφή με υψηλές δονήσεις και με ιδέες που σχετίζονται με την αλήθεια και την πνευματική ζωή γενικότερα. Η μελέτη βιβλίων γραμμένων από φωτισμένους ή προχωρημένους μαθητές που αναφέρονται στην αληθινή μας φύση και τον Θεό και μας δίνουν οδηγίες και πρακτικές για να αφυπνιστούμε στην αληθινή μας φύση, είναι ένα είδους Σατσάνγκα.

Διάβασε περισσότερα για την μελέτη και τα οφέλη της μελέτης των πνευματικών βιβλίων στο άρθρο  Η σημασία της μελέτης πνευματικών βιβλίων

Η παρουσία φωτισμένου δασκάλου

Ο Χεϊρακάν Μπάμπατζι
Δεδομένου ότι οι φωτισμένοι Δάσκαλοι είναι καθαρές εκφράσεις της Θείας Συνειδητότητας, όταν βρισκόμαστε στην παρουσία τους ή διαβάζουμε τα λόγια τους, συνδεόμαστε με τις θεϊκές δονήσεις που εκπέμπουν. Ανεξάρτητα από τα αν έχουμε ή δεν έχουμε επίγνωση αυτής της διαδικασίας, οι πνευματικές τους δονήσεις σιγά-σιγά διαποτίζουν το ενεργειακό μας πεδίο και τον νους μας και σταδιακά εξαγνίζουν και  μετασχηματίζουν τον νου μας και ανυψώνουν την συνείδηση μας σε ανώτερα επίπεδα αντίληψης.

Στην πνευματική παράδοση της Ινδίας το Σατσάνγκα θεωρείται ως το ισχυρότερο μέσο για την πνευματική μεταμόρφωση και την αυτοπραγμάτωση (φώτιση, απελευθέρωση). Μετά την πνευματική μας ωριμότητα, ο σημαντικότερος παράγοντας για την αφύπνιση μας είναι το να ζούμε και να ασκούμαστε στην  παρουσία ενός φωτισμένου δασκάλου. Οι φωτισμένοι δάσκαλοι ακτινοβολούν δυνατά θεϊκές και σαττβικές δονήσεις, οι οποίες  μας μεταμορφώνουν. Αν είμαστε ώριμοι μαθητές, στην παρουσία τους, με ένα λόγο τους, με μια ματιά, ή με ένα άγγιγμα, μπορεί να συμβεί η αφύπνιση μας και να συνειδητοποιήσουμε τη Θεϊκή μας φύση.

Τα λόγια ενός φωτισμένου δασκάλου έχουν την δύναμη να μας αφυπνίσουν στην αληθινή μας φύση. Αν και είναι πιο δυνατή η επίδραση των δονήσεων, όταν είμαστε στην παρουσία ενός δασκάλου και τον ακούμε ζωντανά, από το να διαβάζουμε τα λόγια του σε ένα βιβλίο, η δύναμη των λόγων τους ακόμη και μέσα από τα βιβλία είναι μεγάλη. Τα λόγια τους, ακόμη και γραμμένα έχουν μεγάλη δύναμη, και όταν τα διαβάζουμε έχουν την δύναμη να μας αφυπνίσουν στην αληθινή μας φύση. Έχω ακούσει  αρκετούς να λένε ότι αφυπνίστηκαν  διαβάζοντας το βιβλίο του Σρι Νιζαργκαντάττα (Sri Nisargadatta Maharaj) ‘’Είμαι Εκείνο’’ , (‘’I Am That’). Και στην δική μου περίπτωση, η αφύπνιση συνέβη καθώς διάβαζα το βιβλίο ‘’Είμαι Εκείνο’’ και στοχαζόμουν στα λόγια του Σρι Νιζαργκαντάττα. 

Τα πειράματα του Emoto Massaro 

Αριστερά βλέπουμε το αποτέλεσμα του μίσους και δεξιά της αγάπης
Τα πειράματα που έκανε ο Emoto Massaro σχετικά με την επίδραση που έχουν οι δονήσεις των σκέψεων, των προσευχών, των συναισθημάτων και της μουσικής στο νερό, στηρίζουν την άποψη ότι οι δονήσεις ενός φωτισμένου πρωτίστως ή και ενός προχωρημένου μαθητή μπορούν να ανεβάσουν τις δονήσεις, την νοητική και συνειδησιακή κατάσταση του μαθητή.

Ο Emoto Massaro απέδειξε με επανειλημμένα πειράματα ότι οι δονήσεις των σκέψεων, των προσευχών, των συναισθημάτων και της μουσικής επηρεάζουν την ύλη και ειδικά το νερό. Οι δονήσεις αλλάζουν την ποιότητα και την μορφολογία του νερού σύμφωνα με την ποιότητα τους.

Στα πειράματα που έκανε ο Emoto, το νερό που ποτίστηκε με θετικές δονήσεις σκέψεων, συναισθημάτων ή μουσικής κρυσταλλοποιήθηκε σε αρμονικά σχήματα, ενώ το νερό που ποτίστηκε από δονήσεις αρνητικών σκέψεων, αρνητικών συναισθημάτων και κακόηχης μουσικής κρυσταλλοποιήθηκε σε ακαθόριστα δυσαρμονικά σχήματα.

Βίντεο με τα πειράμτα του Emoto Massaro
https://www.youtube.com/watch?v=S7R-m5KJnYo
https://www.youtube.com/watch?v=T7jbn-pY1rI


Αφού οι δονήσεις των σκέψεων και των συναισθημάτων των απλών ανθρώπων μπορούν να μεταμορφώσουν το νερό, πόσο πιο εύκολα μπορούν οι δονήσεις των φωτισμένων να μεταμορφώσουν τον νου και το ενεργειακό πεδίο των ανθρώπων, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο νους και το ενεργειακό πεδίο είναι πολύ πιο ευμετάβλητα, από ότι η στέρεα*, πυκνή και αδρανής ύλη;

Σχόλιο
στέρεα*, πυκνή και αδρανής ύλη;: Σήμερα γνωρίζουμε ότι και η ύλη δεν είναι κάτι στέρεο, αλλά δόνηση της ενέργειας σε ένα χαμηλότερο επίπεδο. Αλλά αυτό που φαίνεται και που αποκαλούμε ως ύλη,  έχει μεγαλύτερη αδράνεια, από το ενεργειακό μας πεδίο και τον νου.

Αυτά τα πειράματα αποδεικνύουν επίσης, αυτό που εδώ και χρόνια υποστηρίζουν οι θρησκευτικοί ηγέτες, ότι το απλό νερό μπορεί να μετατρέπει σε ιερό νερό κάτω από την επίδραση των προσευχών και των ψαλμών. Το νερό που χρησιμοποιείται στα θρησκευτικά τελετουργικά κάτω από τη δύναμη των προσευχών αποκτά δόνηση και ιδιότητες που δεν είχε πριν την τελετή.

Το ότι ο νους μας αναπτύσσει την ίδια  φύση ή την ποιότητα, με την φύση του αντικειμένου ή του υποκείμενου με το οποίο συνδέεται, συντονίζεται, ή έρχεται σε επαφή, είναι από τους πιο σημαντικούς παράγοντες για την πνευματική μας μεταμόρφωση και συνειδησιακή εξύψωση, γι’ αυτό και πρέπει να το λάβουμε πολύ σοβαρά υπόψη.

Ο νους και το ενεργειακό μας πεδίο επηρεάζονται από τις δονήσεις των αντικειμένων και των προσώπων που ερχόμαστε σε επαφή. Επηρεαζόμαστε πολύ περισσότερο από εκείνους με τους οποίους έχουμε μια στενή σχέση*. Γι’ αυτό πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με τι ανθρώπους διατηρούμε φιλικές, συναισθηματικές και σεξουαλικές  σχέσεις και με τι ενέργειες ερχόμαστε σε επαφή. Διότι όπως οι θετικές ή οι θεϊκές δονήσεις μπορούν να μας μεταμορφώσουν θετικά, ομοίως η τακτική σχέση μας με αρνητικές ή ακόμη χειρότερα με δαιμονικές δονήσεις θα μας επηρεάσουν αρνητικά.

Αν θέλουμε να ακολουθήσουμε τον δρόμο προς το φως και να μεταμορφωθούμε σε φως, πρέπει να είμαστε σε επαφή με το φως και να σχετιζόμαστε όσο το δυνατόν με φωτεινούς ανθρώπους και να αποφεύγουμε τις συναναστροφές με αρνητικούς ανθρώπους, με ανθρώπους χαμηλής δόνησης και κοσμικούς ανθρώπους. Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με ποιους διατηρούμε σχέσεις αλλά και σε τι χώρους συχνάζουμε. Διότι και οι δονήσεις των χώρων επίσης μας ποτίζουν και αλλάζουν την δόνηση μας.


Αν πιστεύετε ότι δεν επηρεάζεστε από τις δονήσεις των άλλων, αλλά και των χώρων, σας απαντώ ξεκάθαρα και χωρίς αμφιβολία ότι αυτό δεν είναι δυνατό. Η αλήθεια είναι ότι  δεν έχετε καθαρή αντίληψη των δονήσεων και μέσα σας και έξω σας. Αυτό μπορεί να είναι επίσης και ένα παιχνίδι του εγώ, το οποίο από την φύση του χρησιμοποιεί τα πάντα για να μας κρατά σε χαμηλές δονήσεις, και να χρησιμοποιήσετε τον νου, το σώμα και τις ενέργειές σας για να ικανοποιεί τις απολαύσεις και τους πόνους που αρέσκεται να βιώνει. Το εγώ δεν θέλει να χάσει την εξουσία επάνω μας, και μέρος του παιχνιδιού του είναι να μας κρατά σε χαμηλές δονήσεις, σε  δονήσεις μιζέριας και δυστυχίας, επειδή αυτές οι δονήσεις τρέφουν το ενεργειακό πεδίο του εγώ και το διατηρούν ζωντανό. 

Οι συναναστροφές

‘’Πες μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι’’, λέει μια ελληνική παροιμία, η οποία μας αποκαλύπτει μια μεγάλη αλήθεια, ότι δηλαδή υπάρχει μεγάλη επιρροή του νου του ενός από τον άλλο.

Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα στην πνευματικότητα είναι με ποιους συναναστρεφόμαστε και ιδιαίτερα με ποιους διατηρούμε στενές σχέσεις.

Είναι κεφαλαιώδους σημασίας για την πνευματική μας πρόοδο και μεταμόρφωση, να επιδιώκουμε την επαφή και συναναστροφή με φωτισμένους, αγίους και προχωρημένους μαθητές και να κάνουμε άσκηση στα πνευματικά κέντρα μεγάλων δασκάλων και σε ιερούς τόπους (τόπους με υψηλές θετικές δονήσεις) και να αποφεύγουμε επιμελώς την συναναστροφή με ανθρώπους χαμηλής δόνησης (ιδιαίτερα τις φιλίες και τις στενές σχέσεις) και να συχνάζουμε  σε χώρους που είναι ποτισμένοι με χαμηλές και αρνητικές δονήσεις

Όπως οι φωτεινές δονήσεις των δάσκαλων, ιερών τόπων κ.λπ. επηρεάζουν το νου και την ψυχολογία μας, παρόμοια μας επηρεάζουν και οι  αρνητικές δονήσεις, από ανθρώπους και χώρους αλλά με αρνητικό τρόπο. Η επαφή με χαμηλής δόνησης ανθρώπους ή αρνητικούς ανθρώπους επηρεάζει την ψυχολογία μας και την πνευματική εργασία ανεξάρτητα αν το καταλαβαίνουμε αυτό ή όχι. Μας επηρεάζουν επίσης οι σχέσεις μας με θετικούς, σαττβικούς ανθρώπους με θετικό βέβαια τρόπο. Αν θέλετε να αποκτήσετε σαττβικό νου κάντε παρέα με σαττβικούς ανθρώπους, αν θέλετε να είστε τακτικοί στην άσκηση σας κάντε παρέα με κάποιον που ήδη είναι δυνατός και σταθερός στην άσκηση, αν θέλετε να αναπτύξετε οποιαδήποτε αρετή κάντε παρέα με κάποιον που ήδη έχει αυτήν την αρετή, και ούτω καθ’ εξής. Το ίδιο ισχύει και για την κοσμική ζωή. Αν θέλετε για παράδειγμα να γίνεται πετυχημένοι έμποροι κάντε παρέα με πετυχημένους εμπόρους, αν θέλετε να γίνετε επιτυχημένοι προπονητές κάντε παρέα με πετυχημένους προπονητές,  κ.λπ..

Με το να φροντίζει κάποιος επιμελώς να σχετίζεται με φωτεινές σαττβικές δονήσεις, με θετικούς σαττβικούς ανθρώπους, με φωτεινούς ανθρώπους, με φωτισμένους δάσκαλους και με οτιδήποτε έχει σαττβική φύση (τροφή, μουσική, εντυπώσεις, ταινίες, χώροι, χρώματα, κ.λπ.) δημιουργεί τις καλύτερες προϋποθέσεις για να εδραιωθεί στην πνευματική ζωή, την άσκηση του και να μεταμορφωθεί σε ένα όν φωτερό, ειρήνης και αγάπης.

Με το να συναναστρέφεται κάποιος αφελώς με χαμηλής δόνησης ή αρνητικούς ανθρώπους, ή να συχνάζει σε χώρους χαμηλής δόνησης απλά δημιουργεί άσκοπα πόνο στον εαυτό του και εμποδίζει την πνευματική του εξέλιξη.

Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν έντονα αρνητικές και βαριές ενέργειες και δονήσεις, όπως επίσης και χώροι (μαγαζιά, σπίτια, υπόγεια μετρό κ.λπ.), στα οποία η ενέργεια είναι σκοτεινή και γεμάτη αρνητικές οντότητες,. Είναι πολύ σημαντικό να αποφεύγετε όσο γίνεται περισσότερο (όσο περνάει από το χέρι σας ) και τους ανθρώπους και τους χώρους χαμηλής δόνησης.

Αντίθετα επιδιώξτε να σχετιστείτε με σαττβικούς, θετικούς ανθρώπους, με προχωρημένους μαθητές ή και φωτισμένους δάσκαλους επάνω από όλα, αν είναι δυνατόν. Επισκεφτείτε πνευματικά κέντρα μεγάλων δάσκαλων, όπου η ενέργεια είναι υψηλής δόνησης. Η ενέργεια αυτή θα διαποτίζει συνεχώς το ενεργειακό σας πεδίο και τον νου σας και αυτό θα σας βοηθήσει να ανεβάσετε την δόνηση σας και το επίπεδο συνείδησης σας. Η συχνή διαμονή στη φύση όπου οι δονήσεις είναι σαττβικές. είναι ένας σημαντικός τρόπος να φορτιζόμαστε θετικά και να καθαριζόμαστε από τις αρνητικές δονήσεις που μαζεύουμε στην πόλη.

Καθαρισμός του ενεργειακού πεδίου

Επειδή στις πόλεις είναι αδύνατον να αποφύγουμε την επαφή με χαμηλές και αρνητικές δονήσεις, είτε από ανθρώπους, είτε από χώρους, θεωρώ σημαντικό και αναγκαίο να μάθετε τρόπους και να προστατεύεστε αλλά και να καθαρίζετε καθημερινά το ενεργειακό σας πεδίο (ενεργειακά σώματα, ενεργειακά κανάλια, τσάκρας) και τον νου από τις αρνητικές ενέργειες και δονήσεις. Ο καθαρισμός πρέπει να γίνεται καθημερινά, να γίνει  μια καθημερινή ρουτίνα όπως πλένουμε τα δόντια μας.

Επιθέσεις από οντότητες και βασκανία

Επιπλέον, συμβαίνει να δεχόμαστε κάποιες φορές επιθέσεις από αρνητικές ενεργειακές οντότητες αλλά και από τις εγωϊκές οντότητες άλλων ανθρώπων. Πολλές φορές η κακή μας διάθεση και αρνητικότητα μπορεί να οφείλεται σε αυτές τις οντότητες, οι οποίες βέβαια συντονίζονται με το δικό μας αρνητικό πεδίο και το προκαλούν να εκδηλωθεί. Και σε αυτήν την περίπτωση θα πρέπει με κάποιον τρόπο να μάθετε τρόπους να καθαρίζετε το πεδίο σας, και αν δεν μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας, τότε θα πρέπει  ζητείστε βοήθεια από κάποιον που μπορεί να καθαρίζει αρνητικές αστρικές οντότητες.
Επισημαίνω όμως ότι δεν υπάρχει λόγος ούτε να φοβόμαστε ούτε να μεγαλοποιούμε την κατάσταση. Είναι και αυτό μέρος της ζωής, από το οποίο μπορούμε να μάθουμε και να δυναμώσουμε. Είναι αναγκαίο να κάνουμε κάτι για να καθαρίζουμε το πεδίο μας, αλλά οτιδήποτε παραπάνω ανήκει στο εγώ το οποίο του αρέσει να μεγαλοποιεί τα πράγματα και να πλάθει ιστορίες.


Η επίσκεψη και η διαμονή για άσκηση σε ιερούς τόπους και πνευματικά κέντρα φωτισμένων

Μεγάλη είναι η μεταμορφωτική δύναμη που ασκούν επάνω μας, οι δονήσεις που υπάρχουν στους ιερούς τόπους και στα πνευματικά κέντρα φωτισμένων δασκάλων. Η επίσκεψη και η διαμονή μας σε τέτοια μέρη με σκοπό να κάνουμε άσκηση είναι από τις σημαντικότερες απόψεις της πνευματικής άσκησης.

Είναι σημαντικό να πηγαίνετε για κάποιο διάστημα και όσο πιο τακτικά γίνεται σε αυτά τα μέρη (τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο για αρκετές μέρες), για να κάνετε διαλογισμό και άλλες ασκήσεις. Η δύναμη των δονήσεων θα σας βοηθήσει να εξαγνίσετε τον νου σας, να επιτύχετε ένα ανώτερο επίπεδο συνείδησης και να προχωρήσετε πολύ πιο γρήγορα στην διάλυση των εγωϊκών τάσεων, στον διαλογισμό και να αποκτήσετε πιο καθαρή επαφή με το εσωτερικό σας και την αληθινή σας φύση.

Θα αναφέρω παρακάτω μερικούς από τους τόπους που έκανα άσκηση και με βοήθησαν στην πνευματική μου πορεία. Από αυτά, το μέρος που με βοήθησε περισσότερο από όλα, ήταν το πνευματικό κέντρο (Άσραμ) του Χεϊρακάν Μπάμπατζι, στους πρόποδες των Ιμαλαίων, στα βορειοανατολικά της Ινδίας στα σύνορα με το Νεπάλ, όπου έμεινα συνολικά επάνω από ένα χρόνο.

  
Το Άσραμ του Χεϊρακάν Μπάμπατζι
 
Άλλα δύο πνευματικά κέντρα ( Άσραμ) που με βοήθησαν στην άσκηση μου και την πνευματική μου πορεία ήταν το Άσραμ του Σουάμι Σιβανάντα στο Ρισικές της Ινδίας, περίπου 200 χιλιόμετρα βόρεια του Νέου Δελχί πρωτεύουσα της Ινδίας,
Το Άσραμ  του Σουάμι Σιβανάντα 
και το Άσραμ του Σρι Ράμανα Μαχάρσι στο Τιρουβαναμαλάϊ στα νότια της Ινδίας το οποίο είναι χτισμένο στους πρόποδες του ιερού λόφου Αρουνάτσαλα. Είμαι ευγνώμων που η ζωή μου έδωσε την ευκαιρία και την δυνατότητα να κάνω άσκηση για αρκετό διάστημα σε αυτά τα ιερά μέρη. 

Το Άσραμ του Σρι Ράμανα Μαχάρσι 
ΔΔύο μέρη με υψηλές θετικές δονήσεις στην Ελλάδα είναι οι Δελφοί και ο ιερός βράχος της ακρόπολης των Αθηνών. Στην Αθήνα τα σαββατοκύριακα, περνούσα πολλές ώρες στον Παρθενώνα, είτε κάνοντας διαλογισμό, είτε καθήμενος ήρεμα σε αυτεπίγνωση, για να με ποτίσουν οι θετικές δονήσεις που είναι διάχυτες στον χώρο. Υπάρχουν σημεία στην ακρόπολη και στον Παρθενώνα όπου η δόνηση είναι πάρα πολύ υψηλή, αλλά δεν είναι το ίδιο υψηλή παντού. Χρειάζεται να έχει κάποιος καλή αίσθηση της ενέργειας για να μπορέσει να εντοπίσει μια θέση με δυνατή ενέργεια.

Ο Παρθενώνας

Oι Δελφοί

Thursday, May 17, 2018

ΕΥΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΦΥΣΙΚΗ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ~ Άτμαν Νιτυανάντα


ΕΥΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΦΥΣΙΚΗ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Όπως η υγεία είναι η φυσική κατάσταση του σώματος και όχι η ασθένεια, έτσι και η ευτυχία είναι η φυσική κατάσταση του νου.

Όπως από αμέλεια, άγνοια, υπερβολές, βλαβερές συνήθειες, έλλειψη άσκησης, μολυσμένο περιβάλλον κ.λπ., το σώμα αρρωσταίνει, παρόμοια από άγνοια, αμέλεια, υπερβολές, λάθος χρήση, του νου και των αισθήσεων ο νους δυστυχεί.

Για να επανέλθει ο νους στην φυσική του κατάσταση, χρειάζεται να καθαριστεί από τις ψυχολογικές τοξίνες (υπερηφάνεια, λαγνεία, απληστία, ζήλια, θυμός, μνησικακία, κ.λπ.) και να συνδεθεί μέσω του διαλογισμού (ή της αυτοέρευνας, Βιτσάρα) με την πηγή του, την εσωτερική σιωπηλή παρουσία  (Συνειδητότητα, Πνεύμα) που είναι η αιώνια  πηγή και κατοικία της ευδαιμονίας.

Wednesday, May 16, 2018

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΘΕΛΗΣΗΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ ~ Άτμαν Νιτυανάντα



Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΘΕΛΗΣΗΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ

Ο δρόμος προς την αλήθεια και την ελευθερία είναι δυνατός γι' αυτόν που έχει δυνατή θέληση και διάκριση, γι' αυτόν που είναι αποφασισμένος να κάνει τα πάντα για την αλήθεια, για την ελευθερία του.

Γι' αυτόν που αναζητά διακαώς την αλήθεια, καλό είναι οτιδήποτε τον βοηθάει σε αυτό και κακό οτιδήποτε τον εμποδίζει.

 Ανεξάρτητα από το τι θεωρεί η κοινωνία καλό και τι όχι, τι πειράζει και τι δεν πειράζει, ο ειλικρινής μαθητής θα πρέπει να εξετάζει και να μελετά το καθετί σε σχέση με την αλήθεια και το τι επίδραση μπορεί να έχει επάνω του, αυτό που σκέπτεται να κάνει ή να μην κάνει.

Χρειάζεται να εφαρμόζει συνεχώς την διάκριση, για να διακρίνει τι τον βοηθάει και τι όχι, και με την δύναμη της θέληση του να κάνει τελικά αυτό που του λέει η διάκριση του και όχι το εγώ του.

Χρειάζεται να εφαρμόζει συνεχώς την διάκριση του για να αντιλαμβάνεται αν οι σκέψεις του, τα θέλω του και η συμπεριφορά του προέρχονται από τον κατώτερο νου και το εγώ ή από τον ανώτερο νου και την ψυχή του ώστε να μην εξαπατάται από το κατώτερο ρατζασοταμασικό εγώ του και χάνει τον προσανατολισμό του.

Χρειάζεται να εφαρμόζει κάθε στιγμή την διάκριση του για να αντιλαμβάνεται τις εσωτερικές κινήσεις του εγώ του, όσο γίνεται πιο έγκαιρα και να τις εξαλείφει με αποφασιστικότητα, με την ίδια την διάκριση, με την δύναμη της θέλησης, με την προσευχή, το όνομα του Θεού, με φωτεινές σκέψεις και τον βαθύ αυτοστοχασμό του Είναι.

Πέρα από την θέληση την σταθερή αποφασιστικότητα και την διάκριση, ο μαθητής χρειάζεται να είναι οπλισμένος με θάρρος, πίστη στον εαυτό του, στον δάσκαλο του και στον Θεό, υπομονή και επιμονή και να αντέχει στις αντιξοότητες και τις δυσκολίες.

Πρώτα όμως και επάνω από όλα, χρειάζεται να διψά σφόδρα για την αλήθεια και την ελευθερία.

Διαβάστε στο παρακάτω άρθρο περισσότερα για την θέληση και την διάκριση και πώς μπορούμε να τα  αναπτύξουμε.

Tuesday, May 15, 2018

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΟΥ (JIVANMUKTA) ~ Σουάμι Σιβανάντα


Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΟΥ (JIVANMUKTA

Κεφάλαιο 10 από το βιβλίο "Μόκσα Γκίτα - Moksha Gita"  του Σουάμι Σιβανάντα

1, 2. Ο Γκουρού είπε: Ο Τζιβανμούνκτα* που έχει φθάσει στην άφθαρτη κατάσταση Τουρίγια-Turiya δεν μπορεί ποτέ να επηρεαστεί από τα ζεύγη αντιθέτων. Αυτός πάντα παραμένει στη δική του Sat-Chit-Ananda φύση. Περιπλανιέται ευτυχισμένος.

Σχόλιο
Ο Τζιβανμούνκτα*: Τζιβανμούνκτα, ονομάζεται ο απελευθερωμένος στα σανσκριτικά και είναι ο όρος που χρησιμοποιείται στην Βεδάντα για να αναφερθούν στον αυτοπραγματατοποιημένο ή φωτισμένο. Ένας άλλος όρος που χρησιμοποιείται για τον αυτοπραγματατοποιημένο είναι η λέξη Γκιάνι, που σημαίνει ο Γνώστης της Αλήθειας.

3. Ο Τζιβανμούνκτα συνειδητοποιεί ότι είναι πέρα ​​από τα τρία σώματα* και τα πέντε επικαλύμματα * (Κόσας), είναι μάρτυρας των τριών καταστάσεων, είναι αγνή Συνειδητότητα.

Σχόλιο
τα τρία σώματα* και τα πέντε επικαλύμματα *:

τα πέντε επικαλύμματα ή κόσας ξεκινώντας από το πιο χονδροειδές προς το πιο λεπτοφυές είναι: 

1. Αναμάγια κόσα - Annamaya Kosha (το κόσα της τροφής)
2. Πραναμάγια κόσα - Pranamaya kosha ( το κόσα της ενέργειας)
3. Μανόμαγια κόσα - Manomaya kosha ( το κόσα του μάνας, ο εξωτερικός νους)
4. Βιγκναμάγια κόσα - Vijnanamaya kosha ( το κόσα της Διάνοιας)
5. Ανανταμάγια κόσα - Anandamaya kosha ( το κόσα της Ευδαιμονίας).

τα τρία σώματα είναι:
Το Φυσικό σώμα: - Το Annamaya Kosha αποτελεί το φυσικό σώμα
Το Αστρικό ή Λεπτοφυές σώμα: Τα κόσας Pranamaya kosha - Manomaya kosha - Vijnanamaya kosha αποτελούν το αστρικό ή λεπτοφυές σώμα
Το Αιτιατό σώμα: Το Anandamaya kosha αποτελεί το αιτιατό σώμα

4. Για έναν απελευθερωμένο σοφό που έχει συνειδητοποιήσει ότι όλα τα όντα είναι ο Εαυτός (Συνειδητότητα, Άτμαν), δεν υπάρχει ούτε πλάνη ούτε θλίψη, καθώς δεν υπάρχει δεύτερος γι' αυτόν (δηλαδή υπάρχει μόνο ο Εαυτός, όλα είναι ο Εαυτός).

5. Ο σοφός που έχει εξαλείψει (καταστρέψει) όλες του τις επιθυμίες και τον εγωισμό του, ο οποίος είναι πάντα ήρεμος και γαλήνιος, που έχει ίδια στάση προς όλα, ο οποίος δεν διακρίνει ξεχωριστές μορφές (τα βλέπει όλα ένα) και ο οποίος έχει απελευθερωθεί από την πλάνη (την άγνοια), αστράφτει με λαμπρότητα.

6. Ο Τζιβανμούνκτα αναπαύεται με ένα αδιατάραχτο νου στο Πανευδαίμων Μπράμαν (Ύψιστο Εαυτό, Πνεύμα, Απόλυτη Συνειδητότητα, Θεός). Ο Τζιβανμούνκτα είναι ελεύθερος από όλες τις τροποποιήσεις του νου. Η καρδιά του είναι αγνή όπως το χιόνι των Ιμαλαίων ή όπως ο κρύσταλλος. Είναι ελεύθερος από τις διακρίσεις του 'Εγώ', 'Αυτός', 'Εσύ'.

7. Ο απελευθερωμένος σοφός, ο πρίγκιπας των ασκητών που κατέκτησε τον εχθρό, την άγνοια, ο οποίος γνωρίζει το μυστικό της αληθινής ευδαιμονίας, χρησιμοποιεί τις παλάμες των χεριών του ως κύπελλο και κοιμάται ευδαιμονικά κάτω από ένα δένδρο. 

8, 9. Ο σοφός δεν νοιάζεται για την κριτική που μπορεί να του κάνουν δημόσια. Ο νους του παραμένει ατάραχος (ψύχραιμος) ακόμα και όταν του επιτίθενται. Ευλογεί εκείνους που τον καταδιώκουν. Βλέπει παντού μόνο τον Εαυτό του (Συνειδητότητα).

10. Αυτός του οποίου ο νους ούτε βυθίζεται ούτε πετάει στα ύψη όταν βρίσκεται μπροστά σε δυστυχίες και απολαύσεις είναι πράγματι ένας απελευθερωμένος σοφός. Αυτός έχει κάνει τον νου του εντελώς ήσυχο, έχοντας ταυτίσει τον εαυτό του πλήρως με το Μπράμαν.

11. Ο Τζιβανμούνκτα έχει συνείδηση (αντίληψη, επίγνωση) ​​του σώματος στη μορφή μιας σκεπτομορφής*, (αντιλαμβάνεται δηλαδή το σώμα του ως μια σκεπτομορφή, ως μια σκέψη), Ο Βιντεχαμούντα* (Videhamukta) δεν έχει συνείδηση ​​του σώματος.

Σχόλιο
σκεπτομορφής*: η πρωτότυπη σκέψη του κειμένου για την λέξη σκεπτομορφή είναι σαμσκάρα που είναι όρος σανσκριτικός.

~~~ ~~~ ~~~
Ακολουθεί το κείμενο στα αγγλικά σε σχόλια του Σουάμι Κρισνανάντα, ένα από τους πιο κοντινούς μαθητές του Σιβανάντα και ο οποίος πέτυχε την κατάσταση του Τζιβανμούνκτα.

1, 2. The Guru said: A Jivanmukta who has reached the Imperishable Turiya state can never be affected by the pairs of opposites. He always rests in his own Sat-Chit-Ananda Swaroopa. He roams about happily.

A Jivanmukta is a sage who is liberated from bondage even while living with a body. The perception of the material universe as such vanishes and he beholds the One Brahman appearing as the universe. The egoism of the Jivanmukta is like a burnt cloth which has got the appearance of a cloth but is actually reduced to the state of ashes. The individual consciousness of the Jivanmukta is powerful enough to maintain the existence of his physical body, but it is not capable of bringing to him another birth as an embodied being. His Sanchita-Karmas get fried by the fire of Brahma-Jnana or Knowledge of the Absolute Reality. He has no Agami Karmas to bring future births because he has no feelings of Kartritva and Bhoktritva. His actions are cosmic movements and not the instincts of the sense of egoism. The Prarabdha Karma which has given rise to Brahma-Jnana lasts as long as the momentum of past desires which constitute the present Prarabdha lasts. An illustration will make this fact very clear.

A hunter sees an animal moving in the forest and thinking that it is a tiger he shoots an arrow at it. After the arrow has left the bow-string he realises that the animal is not a tiger but a cow. But this subsequent knowledge will not save the cow from being affected by the arrow. The arrow will hit the object which lies within the sphere of its momentum.

The Jnani realises that the whole universe is Brahman only. But the desires which he had given rise to during the time when he thought that the objective world is real will not cease from demanding materialisation into effects as long as the momentum of their craving lasts. Hence these desires keep up the physical body of the Jivanmukta for some time even after his Self-realization. When the Prarabdha-Karma is exhausted the body drops off by itself and the sage becomes unified with the Infinite Brahman.

But, even while living with a body, the Jivanmukta identifies his consciousness with Brahman and is not affected by the pairs of opposites and the forces of nature. The whole universe is his body for he is in tune with all the forces of Nature due to his transcending all phenomenal relativities and resting in Brahman-Consciousness at all times.

3. A Jivanmukta realises that he is beyond the three bodies and five Koshas, he is the witness of the three states, he is pure Consciousness.

The Jivanmukta is the witness of the three lower states of consciousness, namely, the waking, dreaming and deep sleep states. He realises the Turiya state which is peaceful, blissful and non-dual. He lives in the seventh Bhumika of Jnana where the mind becomes Brahman itself. The expanded consciousness soars above the five sheaths and hails beyond the region of thought and intellect. The Jivanmukta's thoughts and actions do not promise a future world-experience for him. He experiences the world and individuality only apparently and not in reality.

He does not get delighted by pleasures, nor do distresses pain him. He has nothing dear, nothing inimical. Even violent distractions cannot make him move away from the Reality. He does not trouble anybody, nor is he troubled by anybody even in the least. He talks sweetly and nobly. He comes out of the net of distinctions and desires like a lion from its cage. Fear is unknown to him, and he is never helpless or dejected. He does not care for life, honour or death. He behaves as the occasion of the environment requires, but is absolutely detached within. He is an Apta-Kama. He has got nothing to obtain or avoid. He is satisfied with his own Self. He is a Mahakarta, a Mahabhokta and a Mahatyagi.

The Jivanmukta feels the great Unity of himself and the whole universe in the Supreme Brahman. He has an abiding realization of the secret Oneness of Existence which is the basis of universal love. It is the love that does not expect any reward, return or recompense. Such people are the veritable Emperors of the universe.

The Jivanmukta is neither an idle man not an active man. He is a transcendental actor. His behaviour is ununderstandable even as Brahman is inscrutable, for he is Brahman itself. Whatever he does is righteous, moral and ideal, for his actions are the expressions of the Absolute itself. He leads the Divine Life and moves in the free flow of the Law of Eternal Existence. He has no war between the body and the spirit. His external actions are just like those of the ignorant worldly man. But the greatest difference lies between their minds, the desires and Vasanas. The one does not know what is desire and the other is immersed in desires. The mind of a liberated man is pure Sattwa itself, it is no mind at all. He is established in the state of the Self unimpeded by phenomenal laws. He rejoices in the Infinite Being and lives in the world like a happy bird, being fully illumined with Transcendental Wisdom.

4. For a liberated sage who has realized that all being are the Self, there is neither delusion nor grief, as there is no second for him.

To him who sees Oneness only everywhere, where is delusion and where is grief? The experience of secondlessness is achieved through a finding of one's self in each and every being including even the wicked and the ungrateful. Such an expansion of the Self leads to the glory of the manifestation of the real Essence of the Being of all beings, where one finds himself in truth, where the lost Self is recovered with unbounded joy. Grief is only the temporary psychosis of the individual which has been deprived of a desired object or which is unable to fulfil a desire. The Jivanmukta who sees the One common Being spread everywhere grieves never. Beholding Existence as undivided he walks on the earth unknown and unidentified. No one can find out whether such a person is a learned one or is ignorant, whether he is virtuous or vicious. He lives in the great silence of the Self, and whether active or at rest does not link his ego with his act. He does not see duality even when he is awake to the world. He is a representative of the Supreme Brahman, appearing before the human eyes.

The freed soul assumes the form of what is existent in the absolute point of view. Hence the sage becomes a Gunatita. He is alike in pleasure and pain, Self-abiding, regarding a clod of earth, a stone or gold alike. He is the same to the agreeable and to the disagreeable, firm and alike in censure and praise. Honour and disgrace do not make to him differences. Friend and foe are no more valid conceptions.

The Upanishad says, "Him who knows this (Brahman) these two do not overcome – neither the thought 'Therefore I did wrong,' nor the thought 'Therefore I did right.' Surely he overcomes both. He is not affected by either what he has done or what he has not done. He sees the Atman in the Atman. He sees everything as the Self. Evil does not overcome him; on the other hand he overcomes all evil. Evil does not burn him; on the other hand he burns all evil. One who knows Brahman becomes Brahman. He is fearless. He, who, on all beings, looks as his very Self, and on the Self as all beings – he does not shrink away from anything. If one would know It here, then there is the True End of all aspirations. He who knows That set in the secret place of the heart, he, here on earth, rends asunder the knot of ignorance.

"Of him whose desire is satisfied, who is a perfected soul, all desires even here on earth vanish away! He who knows Brahman attains the Highest. One who knows that Brahman exists is really existent. If one who knows this (Self) should offer the leavings even to an outcast (pariah), it would be offered in his Universal Atman. The Seer does not see death, nor sickness, nor any distress. The seer sees only the All, and obtains the All entirely. He has delight in the Self, he sports in the Self, he has company with the Self, he has bliss in the Self. He is autonomous. He has unlimited freedom in all the worlds.

"Of whatever object he becomes desirous, whatever desire he desires, merely out of his will it arises. One who realises 'I am Brahman' becomes the All. Even the gods have not got the power to prevent his becoming thus, for he becomes their very Self. He who is without desire, who is freed from desire, whose desire is satisfied, whose desire is the Self – his Pranas do not depart. They are gathered together right here. He being Brahman Itself, becomes Brahman.

"When one realises (the Eternal), all has been done. Only by knowing Him does one pass beyond death. There is no other way for going over there."

5. The sage who has destroyed all his desires and egoism, who is always calm and serene, equanimous, who does not see any distinction of form and who has freed himself from delusion or ignorance shines brilliantly.

The state of the Jivanmukta is the consciousness of the consummation of spiritual attainments. The expanding nature of consciousness finds its Destination reached and having expanded itself beyond space and limitation, rests in a state of undisturbed changelessness, where Fullness, Peace and Bliss become the centre of Experience.

When the universal generalisation of the being of consciousness is effected, the particularised form of consciousness as egoism is withdrawn into the background of the vast Sea of Consciousness. Together with this withdrawal of the ego, its further ramifications in the form of the sense forces are also drawn back to the source and the common distraction of the subtle body is made to return to the tranquillity and equanimity of harmonious awareness. Hence distinction of form is not perceived when ignorance is completely removed.

A Jivanmukta who is in the seventh Jnana-Bhumika cannot do any action in the plane of earthly consciousness. Those of the Jivanmuktas who wish to do Loka-sangraha have to come down to the fourth or the fifth state of Consciousness in order to be useful to humanity. A little of Rajas is necessary for doing all kinds of action. The pure Sattva state of the highest kind of Jivanmuktas is completely devoid of Rajas and hence is unsuitable for working in the world. The very existence of such a blessed being will give solace to the whole world. His life itself is the most supreme teaching and help. Wherever he is, he spreads around him such a force of conscious equilibrium of being that those who are near him are easily transformed. The Satsankalpa of the Jnani is beyond all powers of Ashta-Siddhis and Nava-Riddhis and he works through his mere Self which is in all. He is the ocean of Knowledge and Power and there is nothing that is impossible for him.

6. The Jivanmukta rests with an unshaken mind in the All-blissful Brahman. He is free from all the modifications of the mind. His heart is pure like the Himalayan snow or the crystal. He is free from the distinctions – I, He, Thou.

The Jivanmukta rests in the All-Blissful Brahman and yet lives like man in order to be of help to him. The Jnani alone is the really good man, the really kind person, and the really selfless worker. Those who struggle to be good are only superficially good. They can only pretend to be good, humble, kind, merciful and compassionate. How can those, who do not know the nature of the Self, who do not know the exact character of things, who cannot understand the feelings of others, be really good and compassionate? The great love of the Jnani for all creatures of the universe cannot be equalled by any other's love or compassion. The love of the Jnani is real love. It is only the Jnani that can serve and help the world in the best possible way, for he knows that all is the one Self, the Great Being of Brahman. Without knowing this, how can one be truly good and virtuous? A man who does service without the knowledge of the Self, cannot be really selfless. How can he drive away selfishness unless he knows the Absoluteness of Existence? How can he get rid of egoism who does not feel that he is one with Being itself? The ideas of doership and enjoyership cannot be overcome without Self-Knowledge.

The love of the Jnani is called universal love. The love of the worldly man is physical love. He does not love all equally; there is partiality in love. Man loves and serves only those whom he likes. He cannot love and serve those who hate him, who beat him and who abuse him always. This is because he has no knowledge of the Self. The Jnani loves all equally, for his is transcendental love. He loves others because he loves his own Self. He alone exists everywhere.

7. The liberated sage, the prince of ascetics who has conquered the enemy, ignorance, who has known the secret of true bliss, uses the palms of his hands as his bowl and sleeps blissfully under the foot of a tree.

The Jivanmukta does not feel the necessity for abiding by what brings pleasure to the physical body. The palm of the hand is his bowl, the earth is his bed, the sky is his clothing. He does not exert to acquire any object that is limited in space and time. His absolute consciousness by its very nature of all-inclusiveness attracts that part of universal existence where lies the object necessitated by his personal existence. At once, like a flash of lightning, the things needed by him flow to him, like rivers into the ocean, for he is their very Self. The man of Wisdom does without acting, enjoys without desiring. He need not command anybody, for he is already the Self of the one whom he may wish to command. He does not instruct or order anybody, for he is the essential being of everything that he may have to deal with. Even the gods cannot obstruct him from doing anything, for he is the inner reality of even the gods. He is the glorious Swarat or Self-King, and is beyond all comparison. He has reached the climax of perfection and the whole universe is a part of his body.

8, 9. The sage does not care for public criticism. He keeps a cool mind even when he is assaulted. He blesses those who persecute him. He beholds only his own Self everywhere.

The Jivanmukta unifies with himself the cosmic principles of evolution, namely, sound, touch, colour, taste, smell, form and name. Whatever that happens is the sport of his own Self. Criticism and insult, flogging and assault are the movement of the shadow of his Self. He blesses those who ill-treat him and injure him. The Consciousness is ever unaffected by virulence and change of any kind. The objects of the inner Consciousness are realised as being the forms of itself manifested due to past desires. The perfected condition where thought reaches the freedom of immunity from being misled by the external forms of the universe is liberation, even if the forms persist in coming within the sphere of the vision of the Jnani. He controls them; they do not control him. The forces of the universe are his friends, not his enemies. They act according to his wish, for his individual consciousness is in harmony with the universal consciousness. He does not feel or say "It should have been like this; it should not have been like that", for he realises the absolute validity and perfection of all movements of nature in accordance with the eternal law.

10. He whose mind does neither sink nor float amidst pains and pleasures is indeed a liberated sage. He has rendered his mind completely quiescent by identifying himself with Brahman.

Delusion has vanished for the Jivanmukta. The sense of want is annihilated once for all by the ineffable experience of Self-realization. His only delight is in the Self, for he is truly conscious of living, moving and having his being in the Divine Existence. The transcendental intuition which has brought to him the realization of his oneness with Brahman gives him also the realization of the same Brahman in all beings. His life, therefore, becomes one of service in the light of knowledge of the One Self in everything. He performs the Jnana-Yajna, the sacrifice of the self in the Knowledge of Brahman. Brahman is offered in Brahman by Brahman through the act of Brahman. It is a joyous suffusion of oneself in Brahman and the exact nature of this experience is one of immediate directness of being and cannot be understood, thought, felt or talked about.

11. The Jivanmukta has a consciousness of body in the form of a Samskara; the Videhamukta has no consciousness of the body.

The Jivanmukta melts himself in Brahman even as ice melts into the ocean of water. "Knowing It in every single being, the wise, on departing from this world, become Immortal. When all the desires that are lodged in the heart are cast off, then the mortal becomes Immortal! Herein he attains Brahman! Attaining Him, the seers who are satisfied with Knowledge, who are perfected souls, free from passion, tranquil – attaining Him who is the universally omnipresent, those wise devout souls into the All itself do enter. They who have realised the meaning of the Vedanta-Knowledge, the sages, with natures purified through Sanyasa and Yoga, they in the State of Brahman in the end of time are all liberated beyond death. Gone are the fifteen parts according to their station, even all the sense-organs are gone to their corresponding divinities! One's actions and the self consisting of Intelligence, all become unified in the Supreme Imperishable! As the flowing rivers in the ocean disappear leaving name and form, so also the wise man being liberated from name and form, reaches the Divine Being, who is Higher than the high! He who knows that Supreme Brahman, verily, becomes Brahman. He crosses over sorrow. He crosses over sin. Liberated from the knots of the heart, he becomes Immortal" (Upanishads).

Sage Vasishtha says to Rama that a Videha-Mukta need not necessarily dissolve himself in the Absolute Brahman. If he so wishes he may merge in the Being of Satchidananda; but if he wishes to remain as an individual merely as a sport, he may shine as the Sun of a universe or rule like a Vishnu or become a Brahma or a Siva. He may become a universal individual like Krishna or Vasishtha who are identical with Brahman but still assume bodies for the solace of the world. If he at any time does not wish to be an individual, he may exist as the Absolute wherever he pleases to be so. The liberated state is not bound by or limited to Indivisibility and Changelessness alone, for the Absolute is unlimited and is free to assume any form. But that formative will is not like the unconscious will of the Jiva which involuntarily binds it to individuality. The conscious formative play of the Absolute is completely free and voluntary act. The Videhamukta is Brahman himself and hence lives and acts as the Absolute.

The Jnani attains Sadyo-Mukti or immediate salvation. The Jivanmukta who has realised that there is nothing anywhere except Brahman merely, does not have the departing of the soul, as in the case of other individuals. Where can his Self depart to? There is no space where the Self is not and hence it does not depart to any place. It merges in Itself here only.

Mukti is not a thing to be attained. It is not far away to be obtained. It is the very being itself and hence the mere knowledge or realization of it is itself Mukti. Everything is Brahman only in the three periods of time. There is neither bondage nor suffering. The Consciousness of this Truth is called Liberation in empirical language.

The Brahmasutras discuss the question of the possibility of a return of the liberated one to earth in a new existence. Sages like Apantaratamas etc., though possessed of the highest Brahmajnana, returned to bodily existence. They do so in order to fulfil a mission for the good of the world. When their mission is completed, they again exist as the Absolute. Lord Krishna says that though he has no form, birth or death, he assumes forms in every age for the uplift of the world. Such incarnations are not the effect of Prarabdha Karmas but the conscious manifestations of the Supreme Absolute in the plane of relativeness. The Upanishads also indicate the free will of the liberated soul, when they say that it acquires full freedom in all the worlds. Logically, the highest state of Moksha is the merging of individual consciousness in Absolute Consciousness. Eternal Existence, Infinite Knowledge and Immortal Bliss is Moksha or Final Emancipation.

Διαβάστε ή κατεβάστε το βιβλίο Μόκσα Γκίτα - Moksha Gita" στα αγγλικά σε μορφή pdf

Διαβάστε επίσηε το άρθρο