Η ασθένεια και ο πόνος μας καλούν στην
αρμονία και την επαφή με την Ψυχή μας
Αν δεν ζούμε σε αρμονία με την φύση μας,
την Ψυχή μας και την ζωή, το αποτέλεσμα είναι ασθένεια, πόνος και δυστυχία, των
οποίων η ένταση είναι ανάλογη της δυσαρμονίας, της ασυνειδησίας και των
λανθασμένων δράσεων και επιλογών μας.
Η ασθένεια, ο πόνος και η δυστυχία είναι
καμπάνες που μας θυμίζουν ότι υπάρχει δυσαρμονία στην ζωή μας, και μας καλούν
να βρούμε την φυσική και ψυχολογική ισορροπία, την επαφή με την ψυχή μας και
την αρμονία με την ζωή.
Αντί λοιπόν, όταν βρισκόμαστε σε κατάσταση
ασθένειας, πόνου και δυστυχίας, να κλαίμε την μοίρα μας, να χτυπιόμαστε, να παραπονούμαστε, να
γκρινιάζουμε και να κατηγορούμε την ζωή, τον Θεό ή οποιοδήποτε το εγώ μας
θεωρεί υπεύθυνο, είναι ευοίωνο να πάρουμε την ευθύνη της κατάστασης και να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε (σύμφωνα με τις συνθήκες), για να βρούμε την χαμένη αρμονία και την
επαφή με την Ψυχή μας που είναι και ο σημαντικότερος παράγοντας υγείας, αρμονίας και
ευτυχίας στην ζωής μας.
Γιατί όταν χάνουμε την επαφή με τη ψυχή
μας, ο νους χάνει τον προσανατολισμό του, τυφλώνεται και παρασύρεται από τις κατώτερες επιθυμίες και συγκινήσεις, χάνει την διάκριση και την λογική του, και έτσι
διαπράττουμε κάθε είδους ανοησία, που έχει ως αποτέλεσμα όπως
προείπα, την ασθένεια, τον πόνο και την δυστυχία.
