Το Εγώ και οι σκέψεις
Το εγώ και οι σκέψεις είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Το εγώ ή εγωϊκός εαυτός, δεν είναι οι σκέψεις, και υπάρχει ανεξάρτητα από τις σκέψεις. Το εγώ χρησιμοποιεί τις σκέψεις, την φαντασία και τις άλλες ικανότητες του νου για να εκδηλώνεται συνεχώς μέσα μας. Το εγώ (ο ψευδαισθητικός εαυτός),
είναι ενέργεια και όχι σκέψεις και η ουσιαστική του φύση είναι η επιθυμία. Το
εγώ είναι ενέργεια που προσλαμβάνει διάφορες απόψεις, όπως η λαγνεία, η λαιμαργία,
η υπερηφάνεια, η απληστία, η ζήλια, η θυμός, κ.λπ.
Το εγώ είναι ο παράγοντας που προκαλεί τις ταυτίσεις.
Ταυτίζεται με το σώμα και μας κάνει να νοιώθουμε ότι είμαστε το
σώμα, ταυτίζεται με τις σκέψεις, τα αντικείμενα, τα πρόσωπα, ομάδες, συλλογικές
οντότητες, θρησκείες, κόμματα, αθλητικές ομάδες, κ.λπ..
Το εγώ στην άποψη της λαγνείας για παράδειγμα δημιουργεί
τις λάγνες φαντασιώσεις και τις λάγνες σκέψεις και ταυτίζεται με αυτές για να απολαμβάνει
την σεξουαλική ηδονή. Παρόμοια κάνει το εγώ σε όλες του τις απόψεις. Το εγώ
στην μορφή της λαιμαργίας προβάλει σκέψεις λαιμαργίας ταυτίζεται με αυτές για
να απολαύσει την ηδονή των φαγητών. Το ίδιο κάνει με την υπερηφάνεια, την
φιλοδοξία, την απληστία, την φιλαργυρία, την κενοδοξία, και πάει λέγοντας.
Οι περισσότεροι σύγχρονοι δάσκαλοι μιλάνε λίγο ή ελάχιστα
για την λαγνεία για την λαιμαργία και γενικά για το εγώ ως πόθος και επιθυμία για
την ηδονή των αισθήσεων λες και δεν υπάρχουν. Λες και δεν είναι η σεξουαλική ηδονή
και γενικά οι ηδονές των αισθήσεων που έχει προκαλέσει την αποχαύνωση του νου
και είναι αιτία για να αναπτυχθούν όλες οι εγωϊκές τάσεις στον ψυχισμό μας. Λες
και δεν είναι όλη η ανθρωπότητα υπνωτισμένη από τις αισθήσεις και τις απολαύσεις
αυτών.
Οι βασικές εκφράσεις της εγωϊκής ενέργειας (του εγώ) είναι η αίσθηση είμαι το
σώμα και η επιθυμία. Όλες οι άλλες απόψεις του εγώ (οι εγωϊκές τάσεις) είναι προεκτάσεις ή τροποποιήσεις της επιθυμίας
και της ταύτισης με το σώμα.
Οι λανθασμένες ιδέες που έχουμε για τον εαυτό μας οφείλονται
στο ότι η επιθυμία, η υπερηφάνεια, οι αρέσκειάς, οι απαρέσκεις, ο θυμός, ο φόβος
και γενικά όλες οι εγωϊκές τάσεις έχουν κοιμίσει την διάνοια και συνεπώς την
καθαρή αντίληψη, την διάκριση και την καθαρή λογική. Εξ αιτίας αυτού δεν έχουμε
καθαρή αντίληψη του τι συμβαίνει μέσα μας και στον κόσμο. Με την διάνοια (Μπούντι) υπνωτισμένη από το κατώτερο εγώ, είμαστε κάτω
από τον έλεγχο του εγώ, το οποίο χρησιμοποιεί τον αισθητηριακό ή εξωτερικό νου
(μάνας) και την φαντασία σύμφωνα με
τις επιθυμίες και τους προγραμματισμούς του.
Ελευθερία από το εγώ είναι ελευθερία από την επιθυμία,
και όλες τις τροποποιήσεις της, με πρώτες τον φόβο, τον θυμό, την αρέσκεια, την
απαρέσκεια, την δυσαρέσκεια, την στεναχώρια, την ανυπομονησία, την απληστία,
την λαγνεία, την λαιμαργία, την υπερηφάνεια, την κενοδοξία, την αλαζονεία και
την ζήλια (όλες οι άλλες εγωϊκές τάσεις είναι
προεκτάσεις αυτών).
