Επειδή οι σκέψεις δημιουργούνται
από τις επιθυμίες, τα συναισθήματα και τις παρορμήσεις ((συγκινησιακή φύση),
και επειδή το κατώτερο εγώ είναι στη φύση του συγκινησιακό, είναι απαραίτητο να
εμβαθύνουμε στην αυτοπαρατήρηση της συγκινησιακής μας φύσης.
Πρέπει να γίνουμε ικανοί να
αντιλαμβανόμαστε από στιγμή σε στιγμή αυτό που αναδύεται στο συγκινησιακό μας
επίπεδο όσο το δυνατόν γρηγορότερα και να μην ταυτιζόμαστε με αυτό, ώστε να
μπορούμε να το παρατηρούμε με προσοχή και διάκριση, προκειμένου να αποκτήσουμε
μια σαφή κατανόηση της φύσης του και του λόγου της εμφάνισής του. Να δούμε πώς
προκαλεί σκέψεις και πώς ταυτίζεται με τις σκέψεις, και επομένως μας κάνει να
ταυτιζόμαστε με τις σκέψεις.
Είναι απαραίτητο να αποκτήσουμε
την ικανότητα να αντιλαμβανόμαστε και να παρατηρούμε τον συναισθηματικό μας
κόσμο από απόσταση. Χωρίς αυτό δεν μπορούμε να προχωρήσουμε στην αυτογνωσία και
στην εξάλειψη του εγώ.
Για να το πετύχουμε αυτό,
χρειάζεται να παραμένουμε επάγρυπνοι και σε επαφή με την εσωτερική σιωπή και να
είμαστε σε επιφυλακή της καρδιάς και του νου.
Μόνο όταν έχουμε
αναπτύξει αρκετά την ικανότητα να παραμένουμε σε εγρήγορση και επίγνωση της
εσωτερικής σιωπής θα μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε έγκαιρα τις συγκινησιακές
αντιδράσεις και να μην ταυτιζόμαστε με αυτές. Έτσι δεν γινόμαστε δέσμιοι αυτών,
αλλά επιπλέον μπορούμε να τις παρατηρήσουμε, να τις ερευνήσουμε, να τις
κατανοήσουμε και να τις εξαλείψουμε με την προσευχή και το μάντρα.
Μέχρι να γίνουμε πολύ ικανοί σε
αυτό, θα πρέπει να μάθουμε να αποταυτιζόμαστε από τις συγκινήσεις, ώστε να μην
χανόμαστε τελείως σε αυτές, ώστε να είμαστε σε θέση να τις μελετήσουμε να τις
κατανοήσουμε και να τις εξαλείψουμε με την προσευχή και το μάντρα.
Όταν είμαστε πλήρως ταυτισμένοι
με την οποιαδήποτε συγκινησιακή εκδήλωση, δεν είναι δυνατόν να κάνουμε
οποιαδήποτε διαδικασία έρευνας,
παρατήρησης και εξάλειψης.
Μπορούμε όμως να μάθουμε τρόπους για να χαλαρώνουμε λίγο το συναίσθημα και να αποκτάμε κάποια απόταση από αυτό. Και έτσι μπορούμε να κάνουμε κάποια εργασία με τα συναισθήματα μας και ελευθερωνόμαστε από αυτά. Σε αυτό θα μας βοηθήσει να εξετάζουμε τα συναισθήματα μας στο σπίτι σε συνθήκες ήρεμες και σε μια καλύτερη εσωτερική κατάσταση.
Αρχικά μπορούμε να εργαστούμε με την μελέτη,
την έρευνα, την κατανόηση και την εξάλειψη των συγκινήσεων στην πιο
χοντροκομμένη του μορφή. Για να εργαστούμε με τις πιο λεπτοφυείς συγκινησιακές
καταστάσεις, θα πρέπει να μην αντιλαμβανόμαστε έγκαιρα τις συγκινησιακές
καταστάσεις, στην αρχή τους και αυτό απαιτεί εμβάθυνση στην επίγνωση της
εσωτερικής σιωπής (αυτεπίγνωση), σταθερότητα στο να παραμένουμε σε αυτεπίγνωση,
και αναπτυγμένη ικανότητα αυτοπαρατήρησης και διάκρισης..
Η εμβάθυνση και
σταθερότητα στην αυτεπίγνωση, επιτυγχάνεται με καθημερινό (πρωί και βράδυ)
διαλογισμό ή αυτοέρευνα (Βιτσάρα), αλλά και συνεχή εξάσκηση σε όλη την διάρκεια
της ημέρας στο να είμαστε σε εγρήγορση, αυτεπίγνωση και αυτοπαρατήρηση.
