ΑΥΤΟΕΝΘΥΜΙΣΗ ή ΑΥΤΕΠΙΓΝΩΣΗ
Το κέντρο της πνευματικής άσκησης και της αυτογνωσίας, είναι να θυμόμαστε τον Εαυτό μας. Να είμαστε δηλαδή, σε κατάσταση αυτεπίγνωσης ή αυτοενθύμισης όπως λέγεται. Αυτό σημαίνει, να είμαστε σε επίγνωση της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας (που είναι η αληθινή μας φύση, Πνεύμα, Άτμαν, Συνειδητότητα) και να μην ταυτιζόμαστε με τις νοητικές και συγκινησιακές εκδηλώσεις του εγώ μας.
Εξ αιτίας του κατώτερου εγώ, των ράτζας και τάμας ποιοτήτων του νου, των προσκολλήσεων, των ταυτίσεων και της συνήθειας, είμαστε συνήθως ταυτισμένοι με τα περιεχόμενα του νου, τις συγκινήσεις και τα εξωτερικά συμβάντα, πρόσωπα και πράγματα και ξεχνάμε τον Εαυτό μας. Αυτό έχει ως συνέπεια να λειτουργούμε μηχανικά και ασυνείδητα, σύμφωνα με τους προγραμματισμούς του κατώτερου νου και του εγώ, με όλες τις συνέπειες που αυτό συνεπάγεται.
Ως εκ τούτου, σημαντικό μέρος της άσκησης είναι να βρούμε τρόπους να θυμόμαστε να είμαστε σε επίγνωση της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας που είμαστε.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να θυμόμαστε να είμαστε σε αυτεπίγνωση. Όποιον τρόπο και να ακολουθήσουμε, θα πρέπει να τον εξασκούμε σταθερά μέχρι να μας γίνει συνήθεια. Η επανάληψη είναι ο μόνος τρόπος να εδραιώσουμε οποιαδήποτε θετική συνήθεια-ικανότητα θέλουμε να αναπτύξουμε.
Όταν εδραιωθεί στο υποσυνείδητο μας αυτό που εφαρμόζουμε για να θυμόμαστε να είμαστε σε αυτεπίγνωση, τότε αυτό θα λειτουργεί φυσικά και αυθόρμητα μέσα μας και έτσι θα μπορούμε να παραμένουμε σταθερά σε κατάσταση αυτεπίγνωσης.
Μέχρι να επιτευχθεί αυτό (να είμαστε σταθερά σε αυτεπίγνωση), θα πρέπει να εξασκούμε με συνέπεια τον τρόπο ή τους τρόπους που επιλέξαμε να μας βοηθήσουν για να παραμένουμε ή να επανερχόμαστε σε αυτεπίγνωση.
Ένας τρόπος, μια νοητική συνήθεια που μπορεί να μας βοηθήσει να είμαστε ή να εμβαθύνουμε στην αυτεπίγνωση, είναι να αναρωτιόμαστε κάθε λίγο αν είμαστε σε αυτεπίγνωση, (σε επίγνωση της εσωτερικής σιωπής)
Για παράδειγμα ρωτάμε:
Έχω επίγνωση της σιωπής μέσα μου τώρα;
Μπορώ να έχω επίγνωση της εσωτερικής σιωπής τώρα;
Έχω επίγνωση ότι Είμαι;
Κάνοντας την ερώτηση, αποτραβήξτε την προσοχή σας, από όπου και αν ήταν εστιασμένη, και νιώστε την ύπαρξη σας, ότι Είστε συνειδητοί και βιώστε την σιωπή μέσα σας. Αυτό είναι μια απαλή κατάσταση προσοχής-επίγνωσης και όχι μια νοητική διαδικασία ή μια έντονη προσπάθεια οποιοδήποτε τύπου. Κάντε την ερώτηση και απαλά νιώστε τον Εαυτό σας και την σιωπή μέσα σας, τον ακίνητο σιωπηλό χώρο που είναι συνεχώς παρών σε κάθε σας εμπειρία.
Με την ερώτηση, θυμόμαστε να αποτραβήξουμε την προσοχή μας από την εμπειρία (σκέψεις, συναισθήματα, εξωτερικές εντυπώσεις) και να την στρέψουμε στο υποκείμενο της εμπειρίας που είναι η εσωτερική σιωπηλή παρουσία.
Επαναλαμβάνουμε αυτές τις ερωτήσεις, όσο πιο συχνά μπορούμε στην διάρκεια της ημέρας, μέχρι να αυτοματοποιηθούν και να εγείρονται αυτόματα χωρίς προσπάθεια.
Θυμίζω ότι οι ερωτήσεις αυτές όχι μόνο μας βοηθούν να επανέλθουμε σε κατάσταση αυτεπίγνωσης και μη ταύτισης με τον νου και τα εξωτερικά αντικείμενα, αλλά να εμβαθύνουμε στην αυτεπίγνωση, να γίνουμε πιο συνειδητοί της εσωτερικής σιωπής, να 'μπούμε' βαθύτερα θα λέγαμε, σε αυτήν την άμορφη, άχρονη και αβυθομέτρητη σιωπή.
Το ερώτημα που μπαίνει είναι, πως θα θυμόσαστε να κάνετε αυτές τις ερωτήσεις; Αυτό είναι θέμα, κατ' αρχάς ενδιαφέροντος και δεύτερον εφευρετικότητας.
Υπάρχουν αρκετοί τρόποι που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να θυμόμαστε να κάνουμε τις ερωτήσεις, οι οποίες με την σειρά τους θα μας βοηθήσουν να έρθουμε σε αυτεπίγνωση ή να εμβαθύνουμε σε αυτήν.
Μπορείτε για παράδειγμα, να βάλετε ξυπνητήρια στο κινητό, να κολλήσετε φύλλα με τις ερωτήσεις σε διάφορους τοίχους, να αφιερώνετε κάθε δύο ώρες, 3 λεπτά να κάνετε τις ερωτήσεις και να εμβαθύνετε στην σιωπή μέσα σας, να αφιερώνετε 5-10 λεπτά πρωί και βράδυ σπίτι σας για να το εξασκήσετε.
Το πόσο χρόνο θα σας πάρει για να αναπτυχθεί και να εδραιωθεί αυτή η συνήθεια εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Το σίγουρο είναι, ότι αν επιμείνετε με σταθερότητα και ενδιαφέρον κάποια στιγμή αυτή η διαδικασία θα εγγραφεί καλά στο υποσυνείδητο και θα αναλάβει αυτό, να την εκτελεί αυτόματα. Βέβαια καθώς θα εγείρεται η ερώτηση, από εκεί και πέρα, συνεχίζουμε συνειδητα την διαδικασία για να εμβαθύνουμε στην επίγνωση της ύπαρξης μας και της εσωτερικής σιωπής.
Με κάθε θετική συνήθεια που αναπτύσσουμε, γινόμαστε όλο και πιο ικανοί να πετύχουμε τον στόχο μας, που δεν είναι τίποτε άλλο από το να ελευθερωθούμε από τις μηχανικές αντιδράσεις και τους προγραμματισμούς του εγώ μας και να βιώνουμε την ελευθερία, την ειρήνη, την πληρότητα και την ευδαιμονία που είμαστε ως Πνευματική ουσία.
