Η
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, Η ΕΥΤΥΧΙΑ & Η ΕΙΡΗΝΗ
ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ
ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΔΥΣΑΡΕΣΤΟ
Όλη
η σκλαβιά και η δυστυχία μας οφείλεται
στην αναζήτηση της ευτυχίας στα απολαυστικά και στα ευχάριστα και στο ότι
απεχθανόμαστε τα μη ευχάριστα και τα δυσάρεστα.
Μπορεί
να πει κάποιος τι τα κακό υπάρχει σε αυτό?
Πρώτον είμαστε
σε ένα συνεχή αγώνα να αποφεύγουμε (τα κατά τους προγραμματισμούς μας)
δυσάρεστα και στο να αναζητάμε αγωνιωδώς τα ευχάριστα. Γοητευόμαστε και χαιρόμαστε όταν το καταφέρνουμε και απογοητευόμαστε και στεναχωριόμαστε
όταν δεν το καταφέρνουμε. Αυτό ήδη είναι μια μορφή δυστυχίας. Αν παρατηρήσουμε προσεκτικά
τον εαυτό μας θα βλέπαμε επίσης ότι συνεχώς μα συνεχώς, εκδηλώνονται μέσα οι συγκινησιακές τάσεις
της αρέσκειας και της απαρέσκεια, δυσαρέσκειας ή απέχθειας. Ακόμη και η πιο μικρή έκφραση απαρέσκειας ή
απέχθειας είναι μια μορφή δυστυχίας.
Δεύτερον
δημιουργείται προσκόλληση προς τα απολαυστικά και τα ευχάριστα το οποίο επίσης
δημιουργεί πόνο και δυστυχία, επειδή δεν μπορούμε να έχουμε πάντα αυτό που
θέλουμε ή μπορούμε να το χάσουμε οποιαδήποτε στιγμή.
Μαζί
με την προσκόλληση έρχεται και ο φόβος, η αγωνία, η ανησυχία, κ.λπ.. να μην
αποκτήσουμε αυτό που μας ευχαριστεί ή να χάσουμε αυτό που ήδη έχουμε. Το οποίο
επίσης είναι μια μορφή δυστυχίας
Παρέα
με την προσκόλληση επίσης έρχεται και ο θυμός ο οποίος εκφράζεται εναντίον
οποιουδήποτε ή οτιδήποτε μας εμποδίζει να αποκτήσουμε και να απολαύσουμε το
αντικείμενο που μας ευχαριστεί ή γίνεται
αιτία να χάσουμε το αντικείμενο της απόλαυσης.
Τρίτον
αναπτύσσεται η πλεονεξία και δεν χορταίνουμε ποτέ αυτό που μας δίνει απόλαυση ή
ευχαρίστηση. Οπότε παραβιάζουμε τις δυνατότητες του σώματος, της ζωτικής
ενέργειας, των αισθήσεων και του νου καθώς τα υπερχρησιμοποιούμε ή τα
χρησιμοποιούμε λανθασμένα. Έτσι προκαλούμε στον εαυτό μας πόνο και ασθένειες
(σε όλα τα επίπεδα: σώμα-ενέργεια-νους) οι οποίες βέβαια μας προκαλούν και
ψυχολογικό πόνο.
Τέταρτον
για να αποκτήσουμε τα αντικείμενα που μας ευχαριστούν παραβιάζουμε τους νόμους
της ζωής, εκμεταλλευόμαστε και κακομεταχειριζόμαστε τους άλλους, το περιβάλλον και τα ζώα. Έτσι προκαλούμε
πόνο στους άλλους αλλά και σε εμάς γιατί συσσωρεύουμε αρνητικό κάρμα που θα
έρθει στο μέλλον ως κάποια μορφή πόνου ή συμφοράς.
Πέμπτο,
αναπτύσσονται μέσα μας όλων των ειδών τα ελαττώματα όπως η ζήλεια, η
υπερηφάνεια, η αλαζονεία, η κενοδοξία, η λαιμαργία, η φιλαργυρία, το μίσος, η
μνησικακία, ο ανταγωνισμός, η εκδικητικότητα, η ανυπομονησία, και οι συνέπειες
τους όπως η στεναχώρια και η μελαγχολία, οι ενοχές, το άγχος, η αίσθηση
ανικανοποίητου, η βαρεμάρα, κ.λπ. τα οποία είναι πηγές δυστυχίας.
Έκτο και
σημαντικότερων όλων, η αναζήτηση των αισθητηριακών απολαύσεων μας κρατάνε
ταυτισμένους με το σώμα και το νου και έτσι δεν μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε
και να βιώσουμε συνειδητά την ειρήνη, την ελευθερία και την ευδαιμονία της
αληθινής μας φύσης που είναι αιώνια, ακατάστρεπτη, αμετάβλητη Συνειδητότητα,
ένα με την παγκόσμια Συνειδητότητα
