ΟΜ! Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ ΓΙΑ ΑΠΟΛΑΥΣΗ ~ Atman Nityananda

Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ ΓΙΑ ΑΠΟΛΑΥΣΗ

Ας δούμε τώρα πιο αναλυτικά πως λειτουργεί ο εγωικός μηχανισμός της επιθυμίας και της απόλαυσης. Η γνώση αυτή θα μας κάνει πιο ικανούς να αντιμετωπίσουμε το εγώ και τις επιθυμίες και να τα εξαλείψουμε από το ψυχισμό μας. Απαιτείται βέβαια συνεχής επαγρύπνηση και αυτοπαρατήρηση καθώς και σταθερή αποφασιστικότητα και θέληση να απαλλαγούμε από αυτές της χαμηλής δόνησης ενέργειες που εν αγνοία μας ή όχι θρέψαμε και αναπτύξαμε στον ψυχισμό μας. 

Το εγώ και οι επιθυμίες αναπτύσσονται με την ταύτιση, τη φαντασία, την προβολή και τη σύνδεση των εμπειριών μεταξύ τους. 

Αν είμασταν συνεχώς σε επαγρύπνηση και απορροφημένοι στην εσωτερική μας Αλήθεια, ο εγωικός μηχανισμός της επιθυμίας και της απόλαυσης δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει. Σε αυτή την κατάσταση αυτεπίγνωσης της εσωτερικής μας Αλήθειας θα βιώναμε συνεχώς την πληρότητα, την ειρήνη και την ευδαιμονία της αληθινής μας ύπαρξης που η φύση της είναι αιώνια Ύπαρξη, Συνειδητότητα, Ευδαιμονία.

Σήμερα όμως καθώς ο εγωικός μηχανισμός έχει δυναμώσει υπερβολικά στον ψυχισμό μας μια τέτοια συνεχής απορρόφηση στο κέντρο της συνειδητότητας μας είναι αδύνατη. 

Το εγώ από τη φύση του οδηγεί την επίγνωση μας προς τα έξω και προς τα κάτω ώστε να μπορέσει να γευτεί τα αντικείμενα των αισθήσεων. Το εγώ έχει ταμασική και ρατζασική φύση. Η ταμασική δόνηση κοιμίζει και θολώνει την διάνοια ενώ η ρατζασική την στρέφει προς τα αντικείμενα. Έτσι  αντί η διάνοια να είναι ήρεμη, διαυγής, αντιληπτική και να προσηλώνεται στο εσωτερικό μας φως, ακολουθεί τις επιταγές της επιθυμίας και στρέφεται προς τα αντικείμενα των αισθήσεων, με αποτέλεσμα αντί να βιώνουμε την ευδαιμονία της Ύπαρξης, να βιώνουμε την ψευδαίσθηση των απολαύσεων μαζί με πολύ πόνο και δυστυχία.

Μέσα από πνευματική άσκηση όμως είναι δυνατόν να απαλλαγούμε από το εγώ και τις επιθυμίες και να επανακτήσουμε την ελευθερία, την ειρήνη και την ευδαιμονία που είναι η πραγματική μας φύση. 

Για να εξηγήσω τον μηχανισμό της επιθυμίας θα χρησιμοποιήσω ως παράδειγμα τη λαιμαργία,  γιατί είναι αυτό που όλοι έχουμε και από τα πιο δύσκολα να εξαλείψουμε, καθώς σχετίζεται με την επιβίωση μας. Αν θέλαμε για παράδειγμα να κόψουμε το τσιγάρο αλλά και να απαλλαγούμε από το αντίστοιχο εγώ και το ενεργειακό πεδίο που έχουμε δημιουργήσει σχετικά με αυτό θα ήταν πιο εύκολο (το πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι σχετικό και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες) γιατί δεν είναι απαραίτητο να ξαναπιούμε τσιγάρο για να ζήσουμε. Όμως καθώς είμαστε υποχρεωμένοι να τρώμε καθημερινά η λαιμαργία έχει την δυνατότητα να τρέφεται και να διατηρείται στον ψυχισμό μας μέσα από την εμπειρία του καθημερινού φαγητού.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι το εγώ τρέφεται με την φαντασία, την ταύτιση και την προβολή της απόλαυσης στα αντικείμενα (δεν υπάρχει απόλαυση στα αντικείμενα). Ο νους προβάλει την απόλαυση σε αυτά και δημιουργεί μια σύνδεση ανάμεσα στο αντικείμενο και το αισθητήριο ερέθισμα που παίρνει από αυτό με την απόλαυση και την ικανοποίηση που προβάλει σε αυτό. Σε αυτή την υπνωτική κατάσταση ταύτισης κάθε φορά που έχουμε την ίδια ή παρόμοια εμπειρία απόλαυσης αυτός ο σύνδεσμος μεταξύ αντικειμένου και απόλαυσης δυναμώνει καθώς και η καταγραφή τους στο υποσυνείδητο ως ενεργειακό πεδίο. Αυτά γίνονται μια ψυχολογική οντότητα μέσα μας και λειτουργούν ανεξάρτητα από τη συνειδητή μας θέληση και την λογική μας.

  ΠΩΣ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΕΙΤΑΙ Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ
                 ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΤΟΥ

Ο μηχανισμός της επιθυμίας λειτουργεί σε όλους εκτός από τους φωτισμένους που είναι ελεύθεροι από τις επιθυμίες και το εγώ και βιώνουν συνεχώς την ειρήνη, την πληρότητα και την ευδαιμονία του πνεύματος. Το υποσυνείδητο τους είναι καθαρό από μνήμες, εγώ, επιθυμίες κ.λπ. και τα αισθητηριακά ερεθίσματα που φθάνουν σε αυτούς μέσω των αισθήσεων δεν προκαλούν καμία αλλαγή στην συνειδητότητα τους.  

Ο μηχανισμός της επιθυμίας ενεργοποιείται μέσω κάποιου ερεθίσματος

           Το ερέθισμα αυτό μπορεί να είναι εξωτερικό ή εσωτερικό:

1. ΕΡΕΘΙΣΜΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ: Η επιθυμία μπορεί να ενεργοποιηθεί από κάποιο αισθητήριο ερέθισμα που φτάνει στο νου μέσω των αισθήσεων, (εικόνα, ήχος, οσμή, αφή, γεύση). Οποιοδήποτε εικόνα, ήχος, οσμή κ.λπ., οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να διεγείρει την επιθυμία και αυτή να μας ωθήσει να την ικανοποιήσουμε. 

2. ΕΡΕΘΙΣΜΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ: Η επιθυμία ενεργοποιείται επίσης μέσω της ανάμνησης κάποιου αντικειμένου απόλαυσης, κάποιας σκέψης, εικόνας, συναισθήματος κλπ.. Στην περίπτωση αυτή το ερέθισμα θα επαναφέρει από την μνήμη και μέσω της φαντασίας στο συνειδητό το αντικείμενο της επιθυμίας.

  Αμέσως  μετά το ερέθισμα και την ενεργοποίηση της επιθυμίας μπορούν να συμβούν τα παρακάτω:

1. Ταύτιση με την επιθυμία και εκπλήρωση της επιθυμίας.
2. Άμεση απόρριψη και παραίτηση και μη εκπλήρωση της 

3.  Συνδιαλλαγή για το αν θα την εκπληρώσουμε ή όχι, και μετά την συνδιαλλαγή παραίτηση ή εκπλήρωση τηε επιθυμίας.

 ΤΑΥΤΙΣΗ-ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ 

 

 Σε αυτή την πρώτη περίπτωση ανήκει η πλειοψηφία της ανθρωπότητας. Το εγώ και οι επιθυμίες χρησιμοποιούν το ενεργειακό πεδίο, την φαντασία το νου, τα αισθητήρια όργανα και τις λειτουργίες του σώματος για να εκδηλωθούν. 

Ο άνθρωπος σε αυτή την περίπτωση ταυτίζεται πλήρως με την επιθυμία και προσπαθεί να την εκπληρώσει όσο γίνεται πιο γρήγορα. Δεν έχει καμία επίγνωση τι πραγματικά συμβαίνει στο ψυχισμό του και οδηγείται από την ορμή της επιθυμίας προς το αντικείμενο της απόλαυσης. Το χειρότερο είναι ότι νομίζει πως η επιθυμία και η εκπλήρωση της είναι δική του επιλογή.

Σε περίπτωση που δεν υπάρχει εκείνη τη στιγμή η δυνατότητα να εκπληρωθεί η επιθυμία για διάφορους λόγους, τότε αναβάλλεται η εκπλήρωση της για αργότερα ή αν υπάρχει η δυνατότητα μεταφέρεται η επιθυμία σε άλλο αντικείμενο.

Ταυτόχρονα με την επιθυμία εγείρεται η ανησυχία και ο φόβος μήπως για κάποιο λόγο ματαιωθεί η εκπλήρωση της. Επίσης όταν κάτι ή κάποιος μπουν εμπόδια στην εκπλήρωση της, η ίδια η επιθυμία μεταμορφώνεται σε εκνευρισμό, δυσαρέσκεια ή θυμό και επιτίθεται σε αυτόν που μας εμποδίζει να την εκπληρώσουμε.

Ο φόβος και ο θυμός είναι τα πρώτα παιδιά που γεννιούνται με την επιθυμία, μαζί με την αρέσκεια, την απαρέσκεια, την προσκόλληση και την απληστία. Προσκόλληση είναι η κατάσταση να υποφέρουμε ακόμη και στην ιδέα ότι μπορεί να χάσουμε αυτό που μου δίνει απόλαυση. Απληστία είναι η κατάσταση στην οποία νοιώθω ψυχαναγκαστικά να έχω όλο και περισσότερο από αυτό που απολαμβάνω, (π.χ. όλο και περισσότερο φαγητό, ποτό, χρήματα, σεξ, γνώσεις, αποκτήματα, κ.λπ.).

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΡΡΙΨΗ

Σε αυτήν κατηγορία ανήκουν οι πολλοί προχωρημένοι ασκούμενοι και οι γιόγκι.  
Ο μηχανισμός της επιθυμίας έχει χάσει την δύναμη του από την συνεχή άσκηση, τον εξαγνισμό του νου και την συνεχή προσήλωση του νου στην καρδιά μας, στην αληθινή μας φύση.

Οι φωτισμένοι δεν έχουν επιθυμίες οπότε δεν τίθεται θέμα απόρριψης ή εκπλήρωσης.


ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΗΣ ΣΥΝΔΙΑΛΛΑΓΗΣ

Σε αυτήν κατηγορία ανήκουν οι άνθρωποι της ζωής αλλά και οι πνευματικοί ασκούμενοι.

Οι πρώτοι μπορεί να μπουν στην διαδικασία να συλλογιστούν για λίγο αν θα εκπληρώσουν την επιθυμία ή όχι, για λόγους υγείας, για ηθικούς ή κοινωνικούς λόγους και οι ασκητές πιθανόν για τους ίδιους λόγους αλλά κυρίως γιατί θέλουν να ελευθερωθούν από τον ψυχαναγκαστικό μηχανισμό του εγώ και της επιθυμίας και να βιώσουν την μακαριότητα, την ειρήνη και την ελευθερία του πνεύματος και να ενωθούν για πάντα με την παγκόσμια Συνειδητότητα (Θεό).

Στους κοσμικούς ανθρώπους παραδείγματα γνωστά σε όλους είναι η προσπάθεια των καπνιστών να απαλλαγούν από το κάπνισμα και τον εθισμό τους σε αυτό, οι αλκοολικοί που προσπαθούν α κόψουν το ποτό και αυτοί που θέλουν να αδυνατίσουν προσπαθώντας να ελαττώσουν το φαγητό. Κάποιοι το πετυχαίνουν κάποιοι όχι. Σε αυτούς επειδή δεν κάνουν ουσιαστική άσκηση για να μεταμορφώσουν το νου τους και να διαλύσουν την  επιθυμία συμβαίνει αρκετές φορές να ξαναρχίζουν μετά από καιρό το τσιγάρο που με το τόσο κόπο έκοψαν ή ξαναρχίζουν να τρώνε λαίμαργα και να ξαναβάζουν κιλά. Τα κίνητρα τους για να κόψουν την κακή τους συνήθεια είναι κυρίως η κακή υγεία ή ο φόβος μιας πιθανής σοβαρής ασθένειας ή η ανάγκη για αποδοχή από τους άλλους και όχι μια βαθιά ανάγκη για μεταμόρφωση σε ένα ανώτερο επίπεδο Συνειδητότητας.

 Αν είμαστε επάγρυπνοι και ο μηχανισμός της επιθυμίας γίνει αντιληπτός από το συνειδητό νου και την διάκριση έγκαιρα, τότε μπορεί να ματαιώσουμε την εκπλήρωση της επιθυμίας άμεσα. Αυτό είναι και το καλύτερο.

 Όταν όμως δεν είμαστε αρκετά επάγρυπνοι για να ελέγχουμε το νου, την καρδιά και τις αισθήσεις μας επαρκώς, μπορεί να αντιληφθούμε την εκδήλωση της επιθυμίας αφού έχει κυριαρχήσει στο ενεργειακό, νοητικό και συναισθηματικό μας κέντρο. Στην περίπτωση αυτή για τους κοσμικούς ανθρώπους που δεν έχουν μάθει τεχνικές για να αντιμετωπίσουν τις διάφορες ψυχολογικές καταστάσεις είναι δύσκολο να αποφύγουν την εκπλήρωση της.

Οι πνευματικοί ασκητές που έχουν αρκετή εμπειρία και έχουν ασκηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορούν έστω και με καθυστέρηση να ματαιώσουν την εκδήλωση της επιθυμίας. 

Οι προχωρημένοι ασκούμενοι έχουν αναπτύξει αρετές, τεχνικές και διάφορες ικανότητες, οι οποίες τους επιτρέπουν να αντιληφθούν έγκαιρα τι συμβαίνει στον ψυχισμό τους, ελέγχουν συστηματικά το νου και τις αισθήσεις και με αυτόν τον τρόπο δεν δίνουν χώρο στον μηχανισμό της επιθυμίας να κυριαρχήσει στον ψυχισμό τους. Αλλά ακόμη και αν κάποια στιγμή από απροσεξία κάποια επιθυμία κάνει έντονη την εκδήλωση της μπορούν να την καταλαγιάσουν έστω και δύσκολα.

Στις αρχές της πνευματικής μας πορείας είναι φυσικό να αποτυγχάνουμε πολλές φορές και να πέφτουμε εύκολα θύματα στα τεχνάσματα αλλά και την ορμή της επιθυμίας. Αυτό πρέπει να το δεχτούμε ωε μέρος της πορείας μας για να μην χάνουμε άσκοπα ενέργεια σε ενοχές, θλίψη και άλλα παρόμοια παιχνίδια του εγώ. Αλλά ταυτόχρονα κάθε φορά που πέφτουμε θα πρέπει να κάνουμε όλο και κάτι περισσότερο ώστε να είμαστε πιο έτοιμοι την επόμενη φορά που θα ξαναεμφανιστεί η επιθυμία. Είναι γεγονός ότι αν δουλεύουμε συστηματικά με αποφασιστικότητα και ειλικρίνεια θα γινόμαστε όλο και πιο ικανοί να αντιλαμβανόμαστε την εκδήλωση της επιθυμίας όλο και νωρίτερα, και έτσι θα είναι εύκολο να σταματάμε την εκδήλωση της αλλά θα έχουμε και την δύναμη και την διάκριση να την σταματήσουμε ακόμη και αν εκδηλωθεί με δύναμη. Επιπλέον θα μπορούμε κάθε φορά να διαλύουμε κατά κάτι από το ενεργειακό της πεδίο και έτσι να αδυνατίζει σιγά-σιγά και να μην μπορεί πλέον να εκδηλωθεί και στο τέλος να την εξαλείψουμε  ολοκληρωτικά.

Αν προσπαθήσουμε να αντισταθούμε στην ορμή της επιθυμίας, η επιθυμία χρησιμοποιεί δύο τρόπους για να κάμψει την αντίσταση της θέλησης μας.

Πρώτος. Χρησιμοποιεί την φαντασία και μας κάνει να βλέπουμε το αντικείμενο της επιθυμίας δελεαστικό. Στην πραγματικότητα προβάλει στην εικόνα της φαντασίας την απόλαυση που θέλει να βιώσει κατά τον ίδιο τρόπο που το κάνει στο όνειρο όταν κοιμόμαστε. Για παράδειγμα βλέπουμε στον ύπνο μας τον εαυτό μας να απολαμβάνει την ηδονή της  σεξουαλικής ενέργειας με κάποιο πρόσωπο. Όλο αυτό είναι φτιαγμένο απο την φαντασία και την προβολή της ηδονής μας σε αυτήν. Το ίδιο συμβαίνει και με τις ταινίες και τις εικόνες, προβάλουμε σε αυτές την λαγνεία μας, την απόλαυση και το πάθος μας. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τα πραγματικά πρόσωπα και αντικείμενα.

Μαζί με την φαντασία η επιθυμία χρησιμοποιεί και τη σκέψη για να παρουσιάζει έντεχνα διάφορα επιχειρήματα για να μας πείσει να ενδώσουμε στην εκπλήρωση της. Είναι πολύ πανούργα και κάνει να φαίνονται τα επιχειρήματα λογικά και πειστικά.

Δεύτερος:. Η ίδια η επιθυμία (που είναι κάποιας μορφής ενέργεια) μεταμορφώνεται σε μια πολύ δυσάρεστη και δυσβάσταχτη αίσθηση η οποία μας κάνει να υποφέρουμε. Είναι μια αφόρητη κατάσταση, ένα μικρό βασανιστήριο που μας πιέζει να ενδώσουμε στην επιθυμία. Και για να γλυτώσουμε από αυτό το βασανιστήριο προτιμάμε να ενδώσουμε (που είναι το ευκολότερο) και να την ικανοποιήσουμε παρά να υποφέρουμε.

Συνήθως σε  αυτή την φάση η επιθυμία εναλλάσσει με μεγάλη ταχύτητα  τα δύο προσωπεία της. Μια παίρνει την μορφή της απόλαυσης για να μας δελεάσει να απολαύσουμε το αντικείμενο και μια την μορφή της πίεσης και του βασανιστηρίου. Αυτό γίνεται συνέχεια μέχρι να μας κουράσει και να εγκαταλείψουμε την μάχη, να παραδοθούμε και να την εκπληρώσουμε.

Γίνεται μια ψυχολογική μάχη ανάμεσα στο συνειδητό νου, την λογική και την διάκριση και το μηχανισμό της επιθυμίας (το ρατζασοταμασικό εγώ, το id που έλεγε ο Δρ. Φρόυντ) για το ποιος θα επικρατήσει. Σε άλλες περιπτώσεις κερδίζει η διάνοια και η συνειδητή θέληση οπότε έχουμε απόρριψη της εκπλήρωσης της επιθυμίας και σε άλλες κερδίζει η επιθυμία.

Αυτό εξαρτάται από το πόσο προχωρημένος είναι κανείς πνευματικά, πόσο έχει δηλαδή εξαγνιστεί στο νου και την καρδιά, πόσο επαφή έχει με το κέντρο του, την αληθινή του φύση (ζωντανή σιωπηλή παρουσία) , το κίνητρο, το πόσο αποφασισμένος είναι να υπερβεί τις επιθυμίες και τα πάθη του, την δύναμη της θέλησης του, την πίστη του στο Θεό αλλά και τις συνθήκες εκείνης της στιγμής.

Καθώς προχωρά κανείς όμως στο πνευματικό του αγώνα θα κυριαρχεί στον μηχανισμό της επιθυμίας όλο και πιο συχνά όλο και πιο εύκολα. Αυτό συμβαίνει γιατί με την άσκηση θα έχει καταφέρει να διαλύσει και να αδυνατίσει την δύναμη της επιθυμίας, θα έχει ισχυροποιήσει την θέληση του, θα έχει περισσότερο έλεγχο στις αισθήσεις και το νου. Θα επικρατεί στον νου του η σάττβα ποιότητα έναντι της ράτζας και της τάμας και έτσι οι επιθυμίες δεν έχουν το ενεργειακό υπόβαθρο που χρειάζονται για να εκδηλωθούν εύκολα.

Επίσης ο νους του θα έχει περισσότερο διαύγεια, σταθερότητα, συγκέντρωση, αυτοπαρατήρηση, περισσότερο αδιαφορία για τα εγκόσμια αλλά και ταυτόχρονα θα έχει αρχίσει να απολαμβάνει την εσωτερική ειρήνη, πληρότητα και ευτυχία έστω και σε κάποιο μικρό βαθμό. 

Συνεπώς μετά την ΣΥΝΔΙΑΛΛΑΓΗ έχουμε δύο περιπτώσεις:

1.      Παραίτηση. Να μην εκπληρώσουμε την επιθυμία, να καταφέρνουμε να καταλαγιάσουμε την επιθυμία και να επιστρέψουμε στην ειρήνη.

2.      Να δώσουμε την συγκατάθεση μας (να ενδώσουμε) και να την εκπληρώσουμε.

 Ας δούμε στον παρακάτω πίνακα σχηματικά τα τεχνάσματα και τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί το εγώ στο στάδιο της ΣΥΝΔΙΑΛΛΑΓΗΣ για να μας κάνει να ενδώσουμε στην απαίτηση του αλλά και τι μας βοηθάει να αντιμετωπίσουμε την επιθυμία και να ματαιώσουμε την εκπλήρωση της. Εδώ αναφέρομαι στο εγώ της λαιμαργίας αλλά η διαδικασία είναι παρόμοια με όλες τις επιθυμίες : 

ΣΥΓΚΑΤΑΘΕΣΗ	ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ
Επιχειρήματα  του εγώ για να ενδώσουμε στην επιθυμία	Για να παραιτηθούμε από την παρόρμηση της επιθυμίας πρέπει:
1.      Έχω το δικαίωμα 2.      Αν δεν χαρώ τι ζωή τότε τι ζω. 3.      Άλλα είναι που πειράζουν. 4.      Λίγο είναι δεν πειράζει. 5.      Θα είναι το τελευταίο. 6.      Νοιώθω αδύναμος πρέπει να φάω 7.      Χρειάζομαι βιταμίνες κ.λπ. 8.      Αν δεν φάω θα αρρωστήσω, ή θα πεθάνω. 9.      Αν δεν φάω δεν μπορώ να εργαστώ, να κοιμηθώ κ.λπ. 10.  Έχω ένταση και με το φαγητό θα ηρεμήσω. 11.  Σήμερα είχα επιτυχία αξίζει να αμειφτώ. 12.  Είμαι χαρούμενος πρέπει να το γιορτάσω. 13.  Το αξίζω μετά από τόση ταλαιπωρία 14.  Αφού μου το προσφέρουν πρέπει να το πάρω. 15.  Κρίμα να το πετάξω. 16.  Το έχω πληρώσει θα το φάω,	1.      Να έχουμε υψηλό κίνητρο. Κάποιο ανώτερο σκοπό. 2.      Να θέλουμε πραγματικά να ελευθερωθούμε από την επιθυμία. 3.      Να είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε τα πάντα για να το πετύχουμε. 4.      Να έχουμε γνώση για τη φύση της επιθυμίας και του νου. 5.      Να γνωρίζουμε τεχνικές και μεθόδους. 6.      Να αναπτύξουμε την αυτεπίγνωση, την διάκριση και την αποσπασμένη αυτοπαρατήρηση 7.      Να αντέχουμε στην πίεση που μας ασκεί η επιθυμία. 8.      Να έχουμε δυνατή θέληση 9.       Να νοιώθουμε ικανοποίηση και χαρά από άλλα πράγματα.

  

 ΑΜΕΣΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ

 Στην περίπτωση των προχωρημένων γιόγκι συνήθως υπάρχει αταραξία και απόρριψη της επιθυμίας ήδη από την αρχή. Ο μηχανισμός γίνεται αντιληπτός πολύ εύκολα και στην πραγματικότητα σταματά εν τη γενέσει του. Ο προχωρημένος γιόγκι έχει διαλύσει το μεγαλύτερο μέρος των επιθυμιών και έχει αδυνατίσει σε μεγάλο βαθμό εναπομείναντες επιθυμίες.

Ο μηχανισμός της επιθυμίας έχει χάσει τη δύναμη του και δεν μπορεί να κυριαρχήσει στις νοητικές, συναισθηματικές και ένστικτες λειτουργίες, ούτε να κάμψει τη θέληση του. Δύσκολα χάνει την αυτοκυριαρχία και τον αυτοέλεγχο του, αλλά και αν ακόμη για λίγο συμβεί αυτό, πολύ εύκολα επιστρέφει σε κατάσταση εσωτερικής ειρήνης και αταραξίας. Σίγουρα δεν έχει φτάσει στην απελευθέρωση αλλά είναι πολύ κοντά σε αυτή. 

Μπορούμε όμως όλοι μας να απορρίπτουμε την επιθυμία απ' την αρχή τουλάχιστον σε κάποιες περιπτώσεις και σταδιακά να αυξάνουμε αυτή την ικανότητα και σε συχνότητα και σε ποιότητα. Δηλαδή να είμαστε όλο και πιο επάγρυπνοι ώστε να αντιλαμβανόμαστε έγκαιρα την επιθυμία πριν γίνει μεγάλο κύμα, ώστε να είναι εύκολο να την σταματήσουμε. Αυτό απαιτεί να αναπτύξουμε την αυτεπίγνωση και τον διαλογισμό ώστε να έχουμε μια άγκυρα να πιαστούμε και να μην ταυτιζόμαστε εύκολα  με την φαντασία, τις σκέψεις και το συναίσθημα. Επιπλέον θα πρέπει να διαλύουμε τις διάφορες επιθυμίες με διαφορές τεχνικές ώστε να χάνουν δύναμη και να μην μπορούν να μας  ταυτίσουν. αυτό είναι μια μακριά διαδικασία που απαιτεί υπομονή, επιμονή, αποφασιστικότητα και φιλόπονη συστηματική και ειλικρινή εργασία.

Μόνο στους φωτισμένους δεν εγείρονται πια επιθυμίες αφού έχει διαλυθεί σε αυτούς όλος η μηχανισμός και το ενεργειακό πεδίο της επιθυμίας. Επίσης όταν φθάνουν σε αυτούς ερεθίσματα αισθητηριακά μέσω των αισθήσεων παραμένουν φυσικά και αβίαστα σε ειρήνη και αταραξία, ενωμένοι με την εσωτερική τους Αλήθεια, το αθάνατο πνεύμα της ζωής, που είναι η ίδιο σε όλους και είναι αυτό που αποκαλούμε Θεό.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι δημιουργούμε το πεπρωμένο μας μέσα από τις σκέψεις, τις επιθυμίες και τις πράξεις μας. Όλα αυτά που ζούμε σήμερα καλά και άσχημα, είναι το αποτέλεσμα αυτών που έχουμε κάνει, σκεφτεί και επιθυμήσει στο παρελθόν.

Η ΕΞΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΥΣΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΜΑΣ

Η σειρά που συμβαίνει η σκλαβιά στην ύλη

· ΕΜΠΕΙΡΙΑ
· ΤΑΣΗ
· ΣΥΝΗΘΕΙΑ
· ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ
· ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ 

Οι καλές συνήθειες (π.χ. καθημερινή προσευχή καθορισμένες ώρες της ημέρας) δεν μας δεσμεύουν αλλά μας βοηθούν να υπερνικήσουμε τις κακές και να  απελευθερωθούμε.

Συνεχίζεται στο επόμενο άρθρο:  Οι μηχανισμοί της επιθυμίας