Τα οφέλη της μελέτης πνευματικών βιβλίων σε περίληψη ~ Atman Nityananda

Τα οφέλη της μελέτης πνευματικών βιβλίων σε περίληψη

1. Μας δίνει έμπνευση, ενθουσιασμό και δύναμη να συνεχίσουμε στον πνευματικό δρόμο.

2. Θυμόμαστε τον σκοπό μας

3. Κατανοούμε την πνευματική ζωή και άσκηση

4. Μας δίνει σημαντικές πληροφορίες και γνώσεις για τον πνευματικό δρόμο και την άσκηση, τις πρακτικές, τον νου, το εγώ και την ψυχολογία μας γενικότερα, για τον αληθινό μας Εαυτό και διάφορα αλλά θέματα που σχετίζονται με την πνευματική μας πορεία.

5. Μπορούμε να επιβεβαιώσουμε τις γνώσεις και την εμπειρία μας.

6. Τρέφουμε τον νου μας με θετικές, φωτεινές-σαττβικές σκέψεις. Οι σκέψεις είναι η τροφή του νου και η ποιότητά τους επηρεάζει την ποιότητα που λειτουργεί ο νους μας.

7. Τρέφουμε την διάνοια μας με πεποιθήσεις ευθυγραμμισμένες με την αλήθεια.

8. Η μελέτη αντικαθιστά σε κάποιο βαθμό το Σάτσανγκ

9. Μέσα από την μελέτη συνδεόμαστε με τις δονήσεις του συγγραφέα και αυτό μας βοηθάει να αυξήσουμε την δόνηση μας.

10. Μας βοηθά να συγκεντρωθούμε και να ξεχάσουμε τον κόσμο και τις κοσμικές σκέψεις. Είναι ένα είδος πρατυαχάρα, αποτραβήγματος δηλαδή των αισθήσεων από τα αντικείμενα των αισθήσεων.

11. Αν συγκεντρωθούμε βαθιά στην ανάγνωση, ειδικά σε ιερά κείμενα όπως η Μπαγκαβάτ Γκίτα και οι Ουπανισάδες, τότε η μελέτη γίνεται ένας τύπος διαλογισμού,

12. Μας βοηθά να είμαστε σε επίγνωση της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας (αυτεπίγνωση) και να αναπτύσσουμε την αυτεπίγνωση.

13. Ανάπτυξη διάκρισης και απάθειας

Αρνητικές καταστάσεις που σχετίζονται με την μελέτη

Η απόκτηση πολλών γνώσεων μπορεί να γίνει αιτία να αναπτύξουμε ακόμη περισσότερο το εγώ της υπερηφάνειας και επίσης να δημιουργηθεί προσκόλληση στην απόκτηση γνώσεων και να γίνουμε άπληστοι για γνώση.

Επιπλέον το εγώ μας μπορεί να χρησιμοποιεί την μελέτη σαν δικαιολογία για να μην κάνουμε τις άλλες πρακτικές όπως, διαλογισμός, αυτοέρευνα, επανάληψη μάντρα, ενδοσκόπηση, μάντρα, διάλυση του εγώ κ.λπ. που είναι και οι κύριες πρακτικές για να πετύχουμε μια ριζική αλλαγή και την αφύπνιση.

Αν όμως είμαστε ειλικρινείς στην προσπάθεια μας, αν μας ενδιαφέρει η αλήθεια, αν είμαστε επάγρυπνοι, θα ανακαλύψουμε τα διάφορα παιχνίδια του εγώ σχετικά με την  γνώση και την πολυμάθεια και θα τα εξαλείψουμε με την δύναμη της προσευχής και άλλες μεθόδους.

Αυτό που απαιτείται στην εσωτερική εργασία, είναι να είμαστε ειλικρινείς και να θυμόμαστε ότι οτιδήποτε κάνουμε το κάνουμε για να εξαλείψουμε το εγώ και όχι για να το παχύνουμε. Να θυμόμαστε ότι ο τελικός μας σκοπός είναι να συνειδητοποιήσουμε την Αλήθεια (την αληθινή μας φύση, που είναι ένα και το αυτό με τον Θεό),  η οποία είναι πέρα από γνώσεις και θεωρίες. Οι γνώσεις και οι θεωρίες ανήκουν στην σφαίρα του νου, αλλά η Αλήθεια είναι πέρα από το νου. Παρά ταύτα, μέχρι να φθάσουμε στην απελευθέρωση χρειαζόμαστε γνώση, αλλά πρέπει να κάνουμε σωστή χρήση της γνώσης, όπως και του νου που είναι το εργαλείο που μας βοηθάει να φθάσουμε στην αλήθεια. Θα έλθει κάποτε η στιγμή που θα εγκαταλείψουμε την μελέτη και θα αφοσιωθούμε πλήρως στον διαλογισμό ή την αυτοέρευνα (Βιτσάρα). Αυτό θα έρθει φυσιολογικά μέσα από την πρόοδο μας και την 'ανάγκη' μας να είμαστε σε συνεχή διαλογιστική κατάσταση και να βιώνουμε όλο και βαθύτερα και αδιάλειπτα την ειρήνη, την πληρότητα και την ευδαιμονία της αληθινής μας φύσης.

Τελειώνοντας θέλω να επισημάνω ότι η ίδια σου η ζωή είναι το βιβλίο που έχεις να μελετήσεις σε βάθος και να βγάλεις την ουσία μέσα από αυτή, δηλαδή να συνειδητοποιήσεις τον ίδιο σου αθάνατο Εαυτό, που είναι αιώνια Ύπαρξη-αγνή Συνειδητότητα- άπειρη Ευδαιμονία (Σάτ-Τσίτ-Ανάντα - Satchitananda, λέγεται στα σανσκριτικά).

Γνωρίστε την αλήθεια κι αυτή θα σας ελευθερώσει ~ Atman Nityananda

«Γνωρίστε την αλήθεια κι αυτή θα σας ελευθερώσει». ~ Ιησούς Χριστός

Αλήθεια, μια λέξη τόσο παρεξηγημένη. Ο καθένας έχει την δική του αλήθεια (έχει την δική του ιδέα ή αντίληψη για την αλήθεια ή Θεό), μόνο που αυτό που θεωρεί ως η δική του αλήθεια δεν είναι τίποτα άλλο παρά η δική του ιδέα, η δική ερμηνεία ή ψευδαίσθηση για την αλήθεια. Δεν υπάρχει η δική μου ή δική σου αλήθεια. Η αλήθεια είναι μια και μοναδική δίχως δεύτερη. Ζούμε σ’ ένα κόσμο και ταξιδεύουμε μαζί επειδή είμαστε όλοι γεννημένοι από την ίδια αλήθεια, πλέουμε στην ίδια αλήθεια και είμαστε αυτή η μοναδική αλήθεια. Και μέσα σε αυτήν την αλήθεια ο καθένας ζει τη δική του ψευδαίσθηση, την οποία λόγω της άγνοιας θεωρεί ως αλήθεια.

Το πιο δύσκολο πράγμα είναι να αποδεχτεί κάποιος την άγνοια του. Όλοι (η συντριπτική πλειοψηφία) νομίζουν ότι ξέρουν, αν και ζουν στην άγνοια. Αυτός που πραγματικά γνωρίζει είναι ικανοποιημένος μέσα στον εαυτό του με τον ίδιο του τον Εαυτό (Συνειδητότητα), ζει με ειρήνη πληρότητα και αγάπη. Δεν βλέπει τίποτα ξεχωριστό απ’ αυτόν και γι’ αυτό όλος ο κόσμος είναι το σπίτι του.

Λίγοι είναι αυτοί που είναι διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν τις ψευδαισθήσεις τους και τις θεωρητικές γνώσεις που έχουν απλά θρέψει την ματαιότητα του νου. Η άγνοια, ο φόβος, η επιθυμία και η υπερηφάνεια κρατούν τον άνθρωπο μακριά από την αλήθεια αν και η αλήθεια είναι το πιο προσιτό από όλα. Γεννηθήκαμε απ’ την αλήθεια, ζούμε μέσα και χάριν της αλήθειας και είμαστε ένα με την αλήθεια, είμαστε η αλήθεια.

Ο Ιησούς από την Ναζαρέτ είπε: «Γνωρίστε την αλήθεια και αυτή θα σας ελευθερώσει». Μας προέτρεψε να γνωρίσουμε την αλήθεια ως το μοναδικό φάρμακο να γιατρευτούμε από τον πόνο και την δυστυχία που προέρχονται από την άγνοια της αλήθειας και την επακόλουθη ταύτιση μας με τον κατώτερο νου και το σώμα και την συνεπακολουθούμενη (της ταύτισης) ανάπτυξη των αναρίθμητων εγωιστικών τάσεων, παθών, προγραμματισμών, ψευδαισθήσεων και συνηθειών.

Μία είναι η αλήθεια και έχει την δύναμη να μας απελευθερώσει απ’ την δική μας υποτιθέμενη αλήθεια που δεν είναι τίποτα άλλο παρά άγνοια και ψευδαισθήσεις του νου, με κέντρο το 'εγώ' και το 'δικό μου' και τα οποία συνεπάγονται πόνο και δυστυχία. Η άμεση εμπειρία της μίας συμπαντικής αλήθειας θα μας ελευθερώσει από την ψευδαίσθηση ότι είμαστε κάτι ξεχωριστό από την αλήθεια, τους συνανθρώπους μας και τον κόσμο. Και τι είναι αυτό που δημιουργεί αυτή την ψευδαίσθηση της ξεχωριστότητας; Η ταύτιση με το σώμα, το ’εγώ΄ και το ΄δικό μου΄ και η επιθυμία που είναι οι βασικές απόψεις του κατώτερου νου.

Πολλοί είναι αυτοί που ψάχνουν την αλήθεια, την αγάπη ή την ευτυχία, αλλά είναι τόσο ταυτισμένοι και εγκλωβισμένοι στις θεωρίες τους και τις ιδέες τους για την αλήθεια που δεν έχουν καθόλου χώρο να ακούσουν και να δεχτούν το απλό αλλά απελευθερωτικό μήνυμα της αλήθειας.

Για αυτό ο Ιησούς είπε: «Μη βάζετε καινούργιο κρασί σε παλιά ασκιά γιατί θα χαλάσει». Δεν είναι ότι ο Ιησούς Χριστός ήρθε να δώσει ένα καινούργιο μήνυμα σχετικά με την αλήθεια, αφού η αλήθεια είναι αιώνια η ίδια, αλλά ήθελε να προτρέψει τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν τις θεωρίες, τις πεποιθήσεις και τις ιδέες τους και να ακούσουν το μήνυμα του, χωρίς αντίσταση, φίλτρα και παραμορφώσεις, ώστε τα λόγια του που πήγαζαν από την ίδια την αλήθεια, (ένεκα του ότι ο Ιησούς ήταν ένα καθαρό κανάλι και ένα με την αλήθεια) να φωτίσουν και να αφυπνίσουν την διάνοια τους και να λάμψει μέσα τους η αλήθεια.

Η χρήση των 5 ερωτήσεων για να παίρνουμε αποφάσεις ~ Atman Nityananda

Η χρήση των 5 ερωτήσεων για να παίρνουμε αποφάσεις

Τι - Γιατί - Πως - Πότε - Που

·       Τι ακριβώς θέλω να κάνω

·       Γιατί, για ποιο λόγο θέλω να το κάνω

·       Πως θα το κάνω, ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να το κάνω

·       Πότε θα το κάνω

·       Που θα το κάνω

Επειδή η ζωή είναι μια δυναμική διαδικασία, είμαστε υποχρεωμένοι να παίρνουμε συνεχώς αποφάσεις για το πως θα δράσουμε και σε σχέση με τα της ζωής και σε σχέση με την άσκηση μας. Για οποιαδήποτε απόφαση θέλουμε να πάρουμε η χρήση των 5 ερωτήσεων μας βοηθάει να ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα, να κάνουμε τις αφηρημένες ιδέες, συγκεκριμένες προτάσεις για δράση και να κάνουμε τις επιλογές μας υπό καλύτερες προϋποθέσεις.

·       Στοχασμός-κατανόηση-κρίση-εκλογή-απόφαση-δράση

Αν θέλουμε να προχωρήσουμε στον πνευματικό δρόμο θα πρέπει να επιλέγουμε αυτό που μας βοηθάει να αναπτυχθούμε εσωτερικά και να αφυπνιστούμε και να αποφεύγουμε αυτό που μας είναι εμπόδιο. Για να μπορέσουμε να το εφαρμόσουμε αυτό αποτελεσματικά χρειάζεται να αναπτύξουμε την διάκριση για να αντιλαμβανόμαστε τι πραγματικά μας βοηθάει στην μεταμόρφωση μας και τι όχι, καθώς επίσης την δύναμη της θέλησης για να κάνουμε πράξη αυτό που μας λέει η διάκριση και η συνείδηση μας και όχι η επιθυμία, η αρέσκεια, η απαρέσκεια και τα καπρίτσια του εγώ γενικότερα.

Για να ζούμε σοφά είναι απαραίτητο να αναπτύξουμε και να χρησιμοποιούμε τις ανώτερες ικανότητες  του νου που είναι η αποσπασμένη παρατήρηση, διάκριση, η λογική η ελεύθερη από το συναίσθημα, η ορθή κατανόηση και η θέληση. Για να αποφασίζουμε ορθά και να κάνουμε τις καλύτερες δυνατόν επιλογές, είναι αναγκαίο να μην ταυτιζόμαστε με τις παρορμήσεις, τα συναισθήματα και τις επιθυμίες του κατώτερου εγώ, με αυτά που ευχαριστούν ή δυσαρεστούν το εγώ μας, με τις μηχανικές αυτόματες σκέψεις, τις συνήθειες και τους προγραμματισμούς του νου αφού αυτά θολώνουν την αντίληψη, την διάκριση και την λογική μας.

Οτιδήποτε είναι συνήθεια, ευχάριστο ή δυσάρεστο για το εγώ μας, δεν σημαίνει ότι είναι και ωφέλιμο για την ψυχή μας, συνήθως συμβαίνει το αντίθετο. Συνεπώς πριν μπούμε σε δράση, ακόμη και για τα πιο μικρά πράγματα, ας σκεφτούμε για λίγο, ας προσπαθήσουμε να διακρίνουμε και να κατανοήσουμε αν είναι ωφέλιμο ή όχι για το σκοπό μας (την εσωτερική μας μεταμόρφωση, την αυτοπραγμάτωση), τι επίπτωση μπορεί να έχει στην άσκηση μας και στην πρόοδο μας. Να θυμάστε ότι στα μικρά κρύβετε ο ‘διάβολος’ και από τα μικρά ξεκινούν τα μεγάλα προβλήματα. Αν αντιλαμβάνεστε ότι κάτι θα βλάψει με κάποιο τρόπο την άσκηση σας και την ψυχολογίας σας όσο μικρό ή λίγο και να είναι, αποφύγετε να το κάνετε, μην το κάνετε. Αν δεν έχετε την δύναμη να αποφύγετε τα μικρά πως θα αποφύγετε τα μεγάλα; Παρά ταύτα αν ενδώσετε στην ‘θέληση’ του εγώ, προσπαθήστε να μην ταυτιστείτε με αυτό που κάνετε, διατηρήστε επαφή με την σιωπηλή παρουσία μέσα σας, παρατηρήστε την εμπειρία σας και την ψυχολογία σας και αξιολογήσετε τις συνέπειες ώστε να επανεκτιμήσετε την δράση σας σε μια ανάλογη επόμενη φορά.

Η χρήση των 5 ερωτημάτων ή κάποιων από αυτά αναλόγως την περίσταση, μας βοηθούν να καταλάβουμε την θέση μας καλύτερα και να αποφασίσουμε πιο συνειδητά τι πρέπει να κάνουμε ή να αποφύγουμε να κάνουμε.

Θέτουμε τις ερωτήσεις και σε κατάσταση ήρεμης προσοχής και αυτοστοχασμού, προσπαθούμε να καταλάβουμε τι πραγματικά θέλουμε και αν αυτό ταιριάζει με το σκοπό μας ή όχι. Σε αυτήν την κατάσταση μπορούμε να αντιληφθούμε επίσης, τις συγκινησιακές και νοητικές αντιδράσεις που μπορεί να εκδηλωθούν εκείνη τη στιγμή μέσα μας και να διαστρεβλώσουν την αντίληψη μας. Θα μας βοηθήσει στο να πάρουμε την σωστή απόφαση το να στοχαστούμε για λίγο στα αποτελέσματα ή στις συνέπειες που μπορεί να έχει η δράση μας στην υγεία, μας, στην ενέργεια μας, στον χρόνο μας, στην ψυχολογία μας, στις σχέσεις μας, στην άσκηση μας..

Οι ερωτήσεις που μπορούν να μας βοηθήσουν να αποφασίσουμε συνειδητά είναι:

·       ‘Τι θέλω να κάνω;’ ‘Είναι επιλογή μου ή είναι μια παρόρμηση;’

·       ‘Γιατί θέλω να το κάνω; Ποιο είναι το κίνητρο;’

·       ‘Τί αποτέλεσμα ή επίπτωση μπορεί να έχει αυτό σε διάφορα επίπεδα, θετική ή αρνητική; (π.χ. υγεία, νους, συναίσθημα, άσκηση, κ.λπ.).’

·       ‘Πώς θα το κάνω, με ποιο τρόπο;’

·       ‘Είναι κατάλληλος ο τόπος και ο χρόνος να το κάνω;’

Αν αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι κάτι ουδέτερο ή ωφέλιμο, τότε ρωτάμε αν είναι κατάλληλος ο χρόνος και ο τόπος γι’ αυτό. Οπότε ρωτάμε και στοχαζόμαστε για λίγο: ’ Αυτή η στιγμή ή οποιαδήποτε άλλη στιγμή θέλω να το κάνω, είναι κατάλληλος ο χρόνος και ο τόπος να το κάνω ;’ 

‘Να θυμάστε πάντα ότι καλό είναι αυτό που είναι στη θέση του στον συγκεκριμένο χρόνο και τόπο.’

Στην αρχή (όπως όλα τα καινούργια πράγματα που θέλουμε να εφαρμόσουμε) χρειάζεται μια ιδιαίτερη προσπάθεια για να εφαρμόσουμε τις ερωτήσεις κάθε φορά που θέλουμε να πάρουμε μια απόφαση έστω και μικρή. Χρειάζεται θέληση και σταθερή αποφασιστικότητα για να σταματήσουμε να δρούμε από συνήθεια, να βγούμε από την αδράνεια και να εφαρμόσουμε ένα συνειδητό τρόπο να παίρνουμε αποφάσεις. Με την συνεχή εξάσκηση αυτό θα γίνεται όλα και πιο εύκολα και γρήγορα, πιο αυθόρμητα και αποτελεσματικά. Η έξις δευτέρα φύσις είπε ο Αριστοτέλης. Είναι προς όφελος μας να δημιουργήσουμε ωφέλιμες συνήθειες για εμάς αλλά και τους άλλους, αντί να ακολουθούμε τις βλαβερές και χωρίς ουσιαστικό νόημα στη ζωή μας συνήθειες.

Σταμάτημα - στοχασμός - κατανόηση – διάκριση - εκλογή - απόφαση - δράση

Πριν πάρουμε οποιαδήποτε απόφαση (είναι γεγονός ότι στην διάρκεια της ημέρας παίρνουμε πολλές μικρές αποφάσεις), πριν δράσουμε αυτόματα και παρορμητικά, είναι σημαντικό να σταματήσουμε για λίγο οτιδήποτε κάνουμε, να κάνουμε μερικές συνειδητές αναπνοές, να έρθουμε σε επαφή με τον βαθύτερο εαυτό μας και να κάνουμε τις ερωτήσεις (όποια ή όποιες ερωτήσεις ταιριάζουν για την δεδομένη περίσταση) και να στοχαστούμε για λίγο, με σκοπό να καταλάβουμε την κατάσταση όσο γίνεται καλύτερα και να διακρίνουμε αν αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι ωφέλιμο για εμάς και τους άλλους ή όχι.

Διερευνούμε αν υπάρχουν πιθανές εναλλακτικές επιλογές και εκλέγουμε μια από αυτές. Αν υπάρχει μία επιλογή αποφασίζουμε αν θα την κάνουμε ή  όχι, αν είναι κατάλληλος ο χρόνος και ο τόπος να βάλουμε σε δράση αυτό που αποφασίσαμε.

Με αυτήν την διαδικασία γινόμαστε συνειδητοί και υπεύθυνοι των θέλω, των αποφάσεων και των πράξεων μας και αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα ένα ανώτερο επίπεδο ζωής που σημαίνει περισσότερο υγεία, αρμονία, ισορροπία, δημιουργικότητα, ικανοποίηση, ειρήνη, πληρότητα, αγάπη και ευτυχία.

Αποφάσεις από καρδιάς

Είναι απαραίτητο επίσης να μάθουμε να ακούμε και την καρδιά μας και να παίρνουμε αποφάσεις από καρδιάς (διαισθητικά), επειδή υπάρχουν θέματα που υπερβαίνουν τον νου και περιπτώσεις που οι γνώσεις και οι πληροφορίες που έχουμε δεν είναι αρκετές για να μπορέσουμε να πάρουμε την κατάλληλη απόφαση. Αν έχουμε επαφή με την καρδιά μας, μπορούμε να αποφασίσουμε αν θα κάνουμε κάτι ή όχι χωρίς καμία διανοητική διαδικασία. Ως καρδιά δεν εννοώ το συναίσθημα αλλά τον εσωτερικό νου ο οποίος είναι σε επαφή με την Ψυχή μας και έχει διαισθητική αντίληψη των πραγμάτων. Η καρδιά μας ειδοποιεί αν κάτι είναι καλό για εμάς ή όχι με μια λεπτή αίσθηση. Στην σκέψη αυτού που θέλουμε να κάνουμε ή να αποφασίσουμε θα νοιώθουμε ένα άνοιγμα στην περιοχή της καρδιάς αν είναι κάτι καλό για εμάς ή ένα κλείσιμο αν δεν είναι. Ο κίνδυνος στην περίπτωση αυτή είναι ότι μπορεί να μπερδέψουμε το μήνυμα της καρδιάς με κάποιο συναίσθημα, (όπως φόβος ή ένας επιφανειακός ενθουσιασμός). Τα συναισθήματα μας εμποδίζουν να έχουμε καθαρή αντίληψη αυτού που νοιώθουμε στην καρδιάς μας. Γι’ αυτό χρειάζεται να αναπτύξουμε την διάκριση, ώστε να είμαστε σε θέση να ξεκαθαρίσουμε αν αυτό που νοιώθουμε είναι της ψυχής μας ή κάποιο συναίσθημα.