ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥ ΚΥΚΛΩΝΑ
Ενώ στην περιφέρεια του κυκλώνα γίνεται ένας μεγάλος χαμός, από ανέμους, θύελλες,
αστραπές και κεραυνούς και το πέρασμα του σαρώνει τα πάντα, παραδόξως στο
κέντρο του κυκλώνα, (γνωστό ως μάτι του κυκλώνα) επικρατεί τέλεια ηρεμία. Είναι
σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
Παρόμοια παρότι στην περιφέρεια της ψυχολογίας μας μπορεί να υπάρχει
αναστάτωση, ταραχή και αναβρασμός, στο κέντρο μας (Συνειδητότητα, ζωντανή
σιωπηλή παρουσία), επικρατεί πάντοτε τέλεια ειρήνη και ακινησία.
Αεροσκάφος στο μάτι του κυκλώνα |
Όπως οι επιστήμονες μπαίνουν με αεροσκάφη στο κέντρο του κυκλώνα και έτσι
μπορούν να τον μελετήσουν χωρίς να μπορεί ο κυκλώνας να τους βλάψει,, έτσι και
εμείς μπορούμε να καταφύγουμε στο κέντρο μας και από εκεί να μελετήσουμε την
ψυχολογική μας χώρα και να την βάλουμε σε τάξη χωρίς να μπορούν τα κύματα της περιφέρειας
(του εγώ και των νοητικών και συγκινησιακών τάσεων και προγραμματισμών) να μας αγγίξουν
διότι τίποτε δεν μπορεί να αγγίξει την αιώνια αμετάβλητη Συνειδητότητα που Είμαστε.
Για να έρθουμε σε συνειδητή επαφή με το κέντρο της Ύπαρξης μας και να παραμένουμε σταθερά σε επαφή, χρειάζεται καθημερινή άσκηση, διαλογισμός, αυτοέρευνα, διάκριση και εστιασμένη προσοχή. Χωρίς ειλικρινή καθημερινή άσκηση, πολύ εύκολα ταυτιζόμαστε με τις μηχανικές αντιδράσεις του νου, χάνουμε την καθαρότητα αντίληψης και την εσωτερική ειρήνη, και έτσι ακόμη και ασήμαντες εξωτερικές καταστάσεις γίνονται αφορμή δυσαρμονίας, αναστάτωσης και πόνου.
Οποιαδήποτε σοβαρή εργασία με τον εαυτό μας και η επίτευξη ριζικής εσωτερικής αλλαγής, έχει ως κέντρο το σταμάτημα της ταύτισης με τον νου και τα περιεχόμενα του (σκέψεις, επιθυμίες, παρορμήσεις, συναισθήματα, πεποιθήσεις) και την συνειδητή επαφή με τον εσώτερο Εαυτό μας.
Για να έρθουμε σε συνειδητή επαφή με το κέντρο της Ύπαρξης μας και να παραμένουμε σταθερά σε επαφή, χρειάζεται καθημερινή άσκηση, διαλογισμός, αυτοέρευνα, διάκριση και εστιασμένη προσοχή. Χωρίς ειλικρινή καθημερινή άσκηση, πολύ εύκολα ταυτιζόμαστε με τις μηχανικές αντιδράσεις του νου, χάνουμε την καθαρότητα αντίληψης και την εσωτερική ειρήνη, και έτσι ακόμη και ασήμαντες εξωτερικές καταστάσεις γίνονται αφορμή δυσαρμονίας, αναστάτωσης και πόνου.
Οποιαδήποτε σοβαρή εργασία με τον εαυτό μας και η επίτευξη ριζικής εσωτερικής αλλαγής, έχει ως κέντρο το σταμάτημα της ταύτισης με τον νου και τα περιεχόμενα του (σκέψεις, επιθυμίες, παρορμήσεις, συναισθήματα, πεποιθήσεις) και την συνειδητή επαφή με τον εσώτερο Εαυτό μας.