Είμαστε αιώνια ύπαρξη, αγνή συνειδητότητα, άπειρη ευδαιμονία. (SAT-CHIT-ANANDA)
Η ευτυχία είναι ιδιότητα της αληθινής μας φύσης. Αν δεν τη βρούμε μέσα μας δεν πρόκειται να τη βρούμε πουθενά έξω από εμάς.
Ο Θεός (αγνή συνειδητότητα) διαπερνάει και διαποτίζει τα πάντα σε όλο το σύμπαν και προφανώς τον ίδιο μας τον εαυτό (στην ουσία είναι ο Εαυτός μας). Είναι μέσα από εμάς και έξω από εμάς. Κατοικεί στην καρδιά μας. Είναι η καρδιά μας. Είναι πιο κοντά από οτιδήποτε άλλο σε αυτό τον κόσμο, ακόμη και από την ίδια μας την αναπνοή. Αν δεν μπορέσουμε να τον αναγνωρίσουμε εκεί πως μπορούμε να τον βρούμε οπουδήποτε αλλού έξω από εμάς;
Ο νους και το σώμα μας είναι πεπερασμένα η ψυχή μας είναι αθάνατη. Η ύπαρξη του νου και των αισθήσεων οφείλεται στην πνευματική μας αρχή. Δεν είναι αυθύπαρκτα σε αντίθεση με τον αληθινό μας εαυτό που είναι αυτοδημιούργητος και αυτόφωτος.
Ο νους μας είναι ένα εργαλείο όπως και το σώμα που επιτρέπουν στην ψυχή να έχει εμπειρίες από αυτό το κόσμο με απώτερο σκοπό να συνειδητοποιήσουμε τελικά ότι όλα είναι φως και αγάπη.
Εξ αιτίας της άγνοιας της αλήθειας και της προσκόλλησης στο σώμα το νου και τις αισθήσεις ο νους έχει διαστρεβλωθεί και αντί να είναι εργαλείο που μας βοηθάει να είμαστε ενωμένοι με την αλήθεια, το φως, την αγάπη, την ευτυχία έχει γίνει το μεγαλύτερο εμπόδιο. Έχει γίνει ο δυνάστης μας και η πηγή της δυστυχίας μας.
Το «Εγώ» και το «Δικό Μου» η αρέσκεια και η απαρέσκεια (έλξη- αποστροφή), οι επιθυμίες για απολαύσεις που είναι οι κύριες εκφράσεις του εγωικού νου, είναι εμπόδια στην αρμονία την ευτυχία και την ενότητα με τους ανθρώπους, το περιβάλλον, το σύμπαν και το Θεό.
Όλοι είμαστε συνοδοιπόροι στο ταξίδι προς το φως και την αγάπη, η αλληλοβοήθεια και η αρμονική συνύπαρξη κάνει αυτό το ταξίδι ευκολότερο και ομορφότερο.
Εξ αιτίας του εγωικού μηχανισμού ο νους διαστρεβλώνει τις εντυπώσεις και τις πληροφορίες, ερμηνεύοντας τις με λανθασμένο τρόπο. Έτσι δεν έχουμε μια πραγματική αντίληψη (εικόνα) για τον εαυτό μας, τους άλλους και τον κόσμο.Αυτό που αντιλαμβανόμαστε είναι η υποκειμενική μας πραγματικότητα που είναι λιγότερο ή περισσότερο μακριά από την αλήθεια.
Ο κόσμος που βλέπουμε δεν είναι ο ίδιος με αυτό που βλέπουν και οι άλλοι. Στον κόσμο προβάλουμε σαν αντανάκλαση την εσωτερική υποκειμενική μας πραγματικότητα.
Μονο ένας νους απαλλαγμένος από τις αρνητικές νοητικές, συναισθηματικές ιδιότητες και τις πεποιθήσεις μπορεί να αντιληφθεί την αλήθεια. Όσο ο νους θα εξαγνίζεται τόσο περισσότερο καθαρά θα μπορεί να δει τα πράγματα και τόσο περισσότερο ευτυχία μπορούμε να βιώνουμε.
Ότι αντιλαμβανόμαστε (ότι έχουμε) μέσα μας, αυτό μόνο μπορούμε να δούμε και έξω από εμάς. Ότι βλέπουμε στους άλλους δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο εαυτός μας. Αναγνωρίζουμε στους άλλους τα θετικά και αρνητικά χαρακτηριστικά που κουβαλάμε μέσα μας.
Αν αναγνωρίζουμε μέσα μας την αγάπη τότε μόνο μπορούμε να την δούμε και έξω από εμάς. Όταν μέσα μας συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε πνεύμα αθάνατο και όχι απλά σώμα-νους τότε και μόνο θα αντιλαμβανόμαστε το πνεύμα σε όλη την δημιουργία, σε όλους και σε όλα.
Όλα αυτά για τα οποία παραπονιόμαστε και κρίνουμε στους άλλους τα κουβαλάμε μέσα μας απλά αδυνατούμε ή φοβόμαστε να τα δούμε. Ίσως προς το παρόν να μην είμαστε αρκετά ώριμοι να τα δούμε και να εργαστούμε ώστε να απελευθερωθούμε από αυτά.
Αν αναγνωρίζουμε μέσα μας την αγάπη τότε μόνο μπορούμε να την δούμε και έξω από εμάς. Όταν μέσα μας συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε πνεύμα αθάνατο και όχι απλά σώμα-νους τότε και μόνο θα αντιλαμβανόμαστε το πνεύμα σε όλη την δημιουργία, σε όλους και σε όλα.
Όλα αυτά για τα οποία παραπονιόμαστε και κρίνουμε στους άλλους τα κουβαλάμε μέσα μας απλά αδυνατούμε ή φοβόμαστε να τα δούμε. Ίσως προς το παρόν να μην είμαστε αρκετά ώριμοι να τα δούμε και να εργαστούμε ώστε να απελευθερωθούμε από αυτά.
Αν θέλουμε όμως να ζούμε σε ένωση και αρμονία με με το Θεό και τα άλλα δημιουργήματα, απαιτείται να εξαγνίσουμε το νου και να τον μεταμορφώσουμε. Η μεταμόρφωση του νου και η επαφή με τον ανώτερο εαυτό μας ( το Είναι μας) είναι απαραίτητα για να βρούμε εσωτερική γαλήνη, ειρήνη, ευτυχία και αρμονία.
Μόνο ένας νους αγνός μπορεί να είναι γαλήνιος, μόνο ένας γαλήνιος νους μπορεί να καθρεπτίσει και να συνειδητοποιήσει την αλήθεια που η φύση της είναι αδιατάραχτη ειρήνη και άπειρη μακαριότητα. Μόνο στην ενότητα και όχι στην διαίρεση μπορούμε να νοιώσουμε αληθινά ευτυχισμένοι.
Ο νους μπορεί να μεταμορφωθεί με την εξάλειψη των αρνητικών νοητικών και συναισθηματικών ιδιοτήτων, των λανθασμένων πεποιθήσεων, των μηχανικών σκέψεων και συναισθημάτων, την ανάπτυξη θετικών ιδιοτήτων ή αρετών και με τον εστιασμό του στην εσωτερική μας αλήθεια..
Αυτό απαιτεί μακρόχρονη συστηματική άσκηση με την καθοδήγηση δασκάλου ή κάποιου που έχει διατρέξει την ίδια πορεία και έχει αποκτήσει αρκετά καλό επίπεδο συνειδητότητας και κατανόησης σχετικά με την εργασία.
Αυτή η προσπάθεια όμως είναι καθαρά προσωπική υπόθεση, κανείς άλλος δεν μπορέι να κάνει αυτή την εργασία για εμάς. Ο δάσκαλος ή τα βιβλία μπορεί να μας δείξουν τον δρόμο αλλά εμείς πρέπει να τον διαβούμε. Το αν θα προχωρήσουμε ή όχι στο μονοπάτι της αυτογνωσίας εξαρτάται από το πόσο πραγματικά το θέλουμε.
Ποθούμε όμως ολόκαρδα να γυρίσουμε στην ιθάκη, στην πηγή από την οποία ξεκινήσαμε αυτό το ταξίδι στον κόσμο των μορφών, θέλουμε να εγκαταλείψουμε τις ψευδαισθήσει μας; Θέλουμε να μάθουμε ποιοί ή τι στα αλήθεια είμαστε;
Ποθούμε όμως ολόκαρδα να γυρίσουμε στην ιθάκη, στην πηγή από την οποία ξεκινήσαμε αυτό το ταξίδι στον κόσμο των μορφών, θέλουμε να εγκαταλείψουμε τις ψευδαισθήσει μας; Θέλουμε να μάθουμε ποιοί ή τι στα αλήθεια είμαστε;
Είναι αλήθεια ότι έχουμε πολλά αντιφατικά κομμάτια στο νου μας τα οποία λειτουργούν ανεξάρτητα από τη θέληση μας και δρουν κάτω από τη συνειδητότητα μας. Πολλά από αυτά μπορεί να είναι πολύ αρνητικά για μας και για τους άλλους. Το ότι δεν τα αντιλαμβανόμαστε δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν.
Δεν ωφελεί να κατηγορούμε τον εαυτό μας, να νοιώθουμε ενοχές, να απορρίπτουμε τον εαυτό μας, να πιστεύουμε ότι δεν αξίζουμε και ότι δεν μας αξίζει η αγάπη.
Είναι ουσιαστικό και αναγκαίο να αποδεχτούμε τον εαυτό μας έτσι όπως είναι.
Αυτοαποδοχή σημαίνει να συμφιλιωθούμε με το σώμα μας, τα νοητικά και συναισθηματικά χαρακτηριστικά και ιδιότητες μας. Να μην νοιώθουμε θυμό, μίσος, κατωτερότητα, ντροπή κ.λπ. επειδή έχουμε αρνητικές ιδιότητες στο νοητικό και συναισθηματικό επίπεδο. Να μην αντιδρούμε αρνητικά για τα λάθη και τις αδυναμίες μας. να μην νοιλώθουμε άσχημα με το σώμα μας.
Αυτό σταματάει την εσωτερική σύγκρουση και μας επιτρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλο το δυναμικό και την ενέργεια μας για την αυτοβελτίωση μας. Χωρίς εσωτερικές συγκρούσεις βιώνουμε περισσότερη εσωτερική γαλήνη, ειρήνη, χαρά και ικανοποίηση από τις εμπειρίες της ζωής και την στάση μας απέναντι στις διάφορες καταστάσεις.
Είναι σημαντικό επίσης να μάθουμε να αποδεχόμαστε (να μην αντιδρούμε αρνητικά) τις εξωτερικές καταστάσεις έτσι όπως αυτές έρχονται και να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε σχετικά με αυτές. Η αντίσταση, η δυσανασχέτηση, τα παράπονα και κάθε αρνητική νοητική και συναισθηματική αντίδραση στην εξωτερική κατάσταση απλά προκαλούν δυστυχία και δεν λύνουν το πρόβλημα.
Ο άνθρωπος είναι ον μίμησης και συνήθειας.
Η συναναστροφή με ενάρετους και σοφούς ανθρώπους (που έχουν θετικές ιδιότητες και χαρακτηριστικά και θετική δόνηση) μας βοηθάει μέσω της μίμησης και της μεταβίβασης της δόνησης να αναπτύξουμε και εμείς αυτά τα χαρακτηριστικά και να προχωρήσουμε προς την ευτυχία και το φως. Αντίθετα η συναναστροφή με αρνητικούς ανθρώπους, με κακές συνήθειες και χαμηλή δόνηση είναι καταστροφικά για την εξέλιξη μας. Μας κατεβάζουν σε ένα χαμηλό επίπεδο συνειδητότητας που συνοδεύεται από δυστυχία, εσωτερικές και εξωτερικές διαμάχες και συγκρούσεις.
Η συνήθεια αποτελεί βασικό τρόπο λειτουργίας του σώματος, του νου σε νοητικό και συναισθηματικό επίπεδο και για αυτό πρέπει να δημιουργήσουμε με καλές συνήθειες.
ΟΙ ΘΕΤΙΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΜΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΜΑΣ ΔΕΣΜΕΥΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ
ΜΙΑ ΔΡΑΣΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΜΙΑ ΤΑΣΗ — Η ΤΑΣΗ ΤΗΝ ΣΥΝΗΘΕΙΑ – Η ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ -- ΚΑΙ Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ
Peace love harmony