Το εσωτερικό μας κενό δεν γεμίζει με αντικείμενα ~ Άτμαν Νιτυανάντα

Το εσωτερικό μας κενό δεν γεμίζει με αντικείμενα  

Οι εξωτερικές δράσεις και η αναζήτηση της απόλαυσης, κλ.π., είναι ασπιρίνες  για να ξεχνούν οι άνθρωποι το κενό και τα προβλήματά τους και να αποφεύγουν να δουν τι συμβαίνει μέσα τους. Τα προβλήματα όμως θα παραμένουν άλυτα όσο κανείς αποφεύγει να τα αντιμετωπίσει ή αναζητά επιφανειακές λύσεις.

Οι άνθρωποι σήμερα αποφεύγουν να δουν αυτό που συμβαίνει μέσα τους και για να ξεχνιούνται, το ρίχνουν στο φαί, στο σεξ, στη διασκέδαση, στα σπορ, στην πολιτική, στις εκδρομές, στα χόμπι, στο ντύσιμο, στο κυνήγι του χρήματος, στο να ασχολούνται με τους άλλους, στην τηλεόραση, το ιντερνέτ, τα θεάματα, το ποτό, τα ναρκωτικά, οποιαδήποτε περίεργη απόλαυση και ότι μπορεί να βάλει ο νους του άνθρωπου.

Είναι δυνατόν όμως, να λυθούν τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί στο νου και την καρδιά του, αποφεύγοντας να τα δει και να τα αντιμετωπίσει;  Ή είναι δυνατόν  να βρει κανείς ικανοποίηση και ευτυχία, να γεμίσει το κενό του, καταφεύγοντας σε πράγματα έξω από αυτόν, σε υλικά αντικείμενα; Εξ άλλου τα αντικείμενα και οι απολαύσεις τους, όπως και οι ίδιες αισθήσεις υπόκεινται σε πολλούς περιορισμούς. Πράγματα φθαρτά και υποκείμενα σε περιορισμούς είναι αδύνατο να μας φέρουν μόνιμη ευτυχία, εσωτερική πληρότητα, ειρήνη κ.λπ.. Είναι γεγονός ότι δεν μπορούμε να έχουμε πάντα αυτό που θέλουμε και έτσι νοιώθουμε δυστυχισμένοι. Αλλά είναι γεγονός ότι και όταν αποκτούμε αυτό που θέλουμε πάλι δυστυχούμε, γιατί ανακαλύπτουμε ότι το συγκεκριμένο πράγμα που φανταζόμασταν ότι θα μας έκανε πλήρεις και ευτυχισμένους δεν το πραγματοποίησε.

Κανένα αντικείμενο καμία εξωτερική κατάσταση δεν εμπεριέχει ευτυχία και πληρότητα. Είναι μόνο η φαντασία του νου που προβάλει σε όλα τα εξωτερικά πράγματα και καταστάσεις ιδιότητες που δεν έχουν. Η πλειοψηφία των ανθρώπων ποτέ δεν έψαξε τα πράγματα λίγο βαθύτερα, να δει δηλαδή κατά πόσο όλα αυτά που έμαθε από τους γονείς το σχολείο την κοινωνία κ.λπ. σχετικά με τον εαυτό του, και τον κόσμο είναι πράγματι έτσι.  Η άγνοια όμως είναι ο χειρότερος σύντροφος του ανθρώπου. Η λανθασμένη κατανόηση των πραγμάτων μας οδηγεί σε λανθασμένες δράσεις και πόνο.

Μπορεί προσωρινά όλες αυτές οι εξωτερικές δράσεις που κάνει, να του φέρουν μία ψευδαισθησιακή ευχαρίστηση και να ξεχνάει κανείς τις ουσιαστικές του ανάγκες. Γρήγορα όμως αυτές οι εσωτερικές άλυτες καταστάσεις θα ξανάρθουν στην επιφάνεια και θα αναζητούν τη λύση τους. Η αδιαφορία να κοιτάξει κανείς αυτά και να δώσει λύσεις απλά  παρατείνει και αυξάνει τον πόνο και το αδιέξοδο.

Όσο αναβάλει κανείς τη μελέτη του εαυτού του και το ταξίδι προς την αληθινή σου φύση, η διαφυγή από τα προβλήματα και τον πόνο αυτής της ζωής, είναι αδύνατη. Αυτό μπορείς να το διαπιστώσεις κοιτώντας γύρω σου, πως ζούνε οι άνθρωποι και τι τους συμβαίνει. Άμα ανοίξεις την τηλεόραση ή διαβάσεις εφημερίδα, είναι εύκολο να δεις τον ανθρώπινο πόνο σε όλο του το μεγαλείο. Αυτό συμβαίνει σε συναισθηματικό, νοητικό και σωματικό επίπεδο. Πολύς ή λίγος πόνος, απλά διακόπτεται από μικρά διαλλείματα απόλαυσης και αδράνειας.

Παρά ταύτα, αυτό που συνεχίζει να κάνει η πλειοψηφία των ανθρώπων είναι να ψάχνει να βρει ευτυχία και πληρότητα στις απολαύσεις και γενικότερα στα εξωτερικά πράγματα.

Και αυτό μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην αυτοκαταστροφή μας ως ανθρωπότητα και μάλιστα με βήματα γοργά αφου πια έχουμε την τεχνολογία να προκαλούμε μαζικές καταστροφές και θάνατο.

Η ταύτιση, η προβολή και η φαντασία ~ Άτμαν Νιτυανάντα

 Η ταύτιση, η προβολή και η φαντασία

Οι τρεις λειτουργείες με τις οποίες το εγώ αναπτύσσεται και τρέφεται είναι :

Η ταύτιση
η προβολή
η φαντασία

Αυτές οι τρεις ψυχολογικές καταστάσεις συμβαίνουν μηχανικά και σχεδόν συνέχεια επειδή ο άνθρωπος δεν βρίσκεται σε κατάσταση εγρήγορσης, αυτεπίγνωσης και δεν χρησιμοποιεί την διάκριση. Βρίσκεται δηλαδή σε μια μισοκοιμισμένη ή ονειρική κατάσταση μέσα στην οποία αντιλαμβάνεται την ψευδαίσθηση ως αληθινή και δεν αντιλαμβάνεται καθόλου την Αλήθεια που είναι συνεχώς παρούσα και είναι η αιτία της ύπαρξης του ως άνθρωπος και η αιτία και το φως που επιτρέπει κάθε εμπειρία να συμβαίνει και να γίνεται αντιληπτή.

Το εγώ προβάλλεται επάνω στα αντικείμενα και τους ανθρώπους ή στις σκέψεις και τις εικόνες που αναπαριστούν τα εξωτερικά αντικείμενα, ταυτίζεται με αυτά και φαντάζεται ότι τα αντικείμενα, οι άνθρωποι ή οι σκεπτομορφές έχουν τις ιδιότητες που το ίδιο το εγώ προβάλει σε αυτά και στην πραγματικότητα είναι μόνο δικές του δημιουργίες.

Κάθε φορά που το εγώ ταυτίζεται με ένα καινούργιο αντικείμενο, πρόσωπο ή σκεπτομορφή δημιουργείται ένα καινούργιο παρακλάδι του εγώ. Όταν ταυτίζεται το εγώ με μια ήδη υπάρχουσα κατάσταση ή εικόνα ενδυναμώνει και σταθεροποιεί αυτή την συγκεκριμένη εκδήλωση του.



Η Μέδουσα

Όλα τα παραπάνω είναι αλληλένδετα και το ένα τρέφει το άλλο. Το εγώ χάρη στην ικανότητα του να τροποποιείται και να αναπαράγεται μετατρέπεται σταδιακά σε μια πολύπλοκη και πολυδιάστατη ψυχολογική οντότητα που καταδυναστεύει το νου, την καρδιά και την ενέργεια μας προκαλώντας ανείπωτο πόνο και δυστυχία σε ατομικό, συλλογικό και παγκόσμιο επίπεδο.

Οι αρχαίοι Έλληνες σοφοί συμβόλισαν το εγώ με την λερναία Ύδρα και τη Μέδουσα που είχε φίδια στο κεφάλι της αντί για τρίχες , δύο μυθικά τέρατα που δείχνουν την πολυπλοκότητα του εγώ αλλά και το πόσο δύσκολο είναι να το εξολοθρεύσει κανείς.



Ο Περσέας αποκεφαλίζει την Μέδουσα

Αυτός όμως που διαθέτει τόλμη, θάρρος, σταθερή αποφασιστικότητα, πίστη, αυτοπεποίθηση, μεγάλη επιθυμία να φτάσει στην Αλήθεια και εργαστεί με συνέπεια και σταθερότητα μπορεί να απελευθερωθεί από το εγώ και να πετύχει την ένωση του με το Απόλυτο Κάλλος, το Εν του παντός και να ζει ελεύθερος και ευτυχισμένος σε αιώνια ειρήνη και μακαριότητα.

Ειρήνη , Αγάπη , Αρμονία

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ στον ορθόδοξο μοναχισμό και στις άλλες θρησκείες

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ στον ορθόδοξο μοναχισμό και στις άλλες θρησκείες 

Ο ορθόδοξος χριστιανικός τρόπος είναι ένα απο τα μονοπάτια που οδηγούν στην κάθαρση και την τελείωση του ανθρώπου και την ένωση του με το Θεό.

Σε όλες τις εποχές σε όλους του λαούς υπήραν πάντα πνευματικοί ηγέτες και φωτισμένοι οι οποίοι δίδασκαν στον κόσμο τον δρόμο της αρετής και της σοφίας και της πνευματικής αφύπνισης και τελειοποίησης.

Μετά από έρευνα 35 και πλέον χρόνων στα διάφορα πνευματικά μονοπάτια διαπίστωσα ότι στην πρακτική και στην άσκηση ακολουθούν παρόμοιες μεθόδους και ασκήσεις. Και είναι λογικό αφού το εγώ ανεξάρτητα από την προσωπικότητα και την φυλή λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο. Οπότε για να εξαλείψει κανείς τα πάθη και τον εγωισμό θα χρησιμοποιήσει μεθόδους ανάλογους.

Θα αναφέρω μερικά από τα πιο ουσιώδη μέρη της πνευματικής άσκησης στον ορθόδοξο μοναχισμό τα οποία είναι και τα ουσιώδη του Βουδισμού, της Γιόγκα, του Ινδουισμού, κ.λπ. 

Αυτά είναι:

Η ΝΗΨΙΣ (επαγρύπνηση και φύλαξη του νου και της καρδιάς), Αυτοενθύμιση, αυτοπαρατήρηση. 

Η ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ (επανάληψη του ονόματος του Χριστού από καρδιάς, πολλοί μοναχοί το συνδυάζαν και με κρατήματα αναπνοής. Σε άλλα θρησκευτικά μονοπατια χρησιμοποιούν ονόματα μεγάλων θεϊκών ενσαρκώσεων ή ονόματα που έχουν δώσει στο Θεό και χρησιμοποιούν ενα ροζαρι ή μαλα οπως χρησιμοποιουν οι χριστιανοι το κομποσκίνι. Για παραδειγμα  επαναλαμβάνουν νοερως ή και τραγουδιστά το Ομ ,ναμά Σιβάϊ, Χάρε Κρίσνα Χάρε Ράμα, Λε ιλε λε ιλαλαχ, κ.λπ. 

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Η ΑΠΑΘΕΙΑ: απόσπαση και μη ταύτιση και συνέργεια στις εγωικές κινήσεις του νου και της καρδιάς. Απάθεια είναι επίσης η κατασταση που επιτυγχάνεται μετά από αρκετή κάθραση του νου η κατάσταση μιας βαθιάς ειρήνης η οποία δεν χάνεται ούτε επό εξωτερικά αισθητήρια ερεθίσμαα ούτε από κινήσεις του νου. Λέγεται και αταραξία. 

Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ: Η ικανότητα να διακρίνουμε τις κινήσεις των παθών και πως προσπαθούν να μας καταλάβουν, η ικανάτοτητα να διακρίνουμε αν κατι προέρχεται απο τα πάθη ή το Θεό, η ικανότητα να επιλέγουμε την σωστή δράση για να κερδίσουμε τη μάχη με το λογισμό και γενικά η ικανότητα να βλέπουμε την αλήθεια πίσω από τα φαινόμενα.

Στην πιο ύψιστη της μορφή είναι η ικανότητα να διακρίνουμε ανάμεσα στον εγωικό μας εαυτο και τον αληθινό μας εαυτό που είναι ενα με τον Θεό.

Η διάκριση είναι ίσως βασικότερος παράγοντας στην επίτευξη της κάθαρσης του νου και της καρδιάς και της πνευματικής αφύπνισης και  τελειοποίσης. 

Η ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΙΕΡΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΒΙΒΛΙΑ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΦΩΤΙΣΜΕΝΩΝ Και ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ

ΟΙ ΨΑΛΜΟΙ: Οι ψαλμοί σχετίζονται με όλα τα θρησκευτικά μονοπάτια. Καθε ενα εχει τα δικα του τελετουργικά και ψαλμωδίες. 

Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΘΕΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΣΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ 

Τέλος τα μυστηρια της βάφτισης, της θείας μετάληψης είναι σημαντικά στον χριστιανικό μοναχισμό αλλά και οι άλλες θρησκείες εχουν παρόμοια τελετουργικά.