Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ
Υποκριτής είναι αυτός που… αλλά ποιος δεν είναι;
~ Don Marquis
Πολλοί αρνούνται την υποκρισία μέσα τους, και μπορεί
ακόμη και να δηλώνουν εμφατικά την ειλικρίνεια τους. Άλλοι πάλι για να δείξουν
ταπεινότητα μπορεί να παραδεχτούν ότι έχουν λίγη υποκρισία, αλλά στην
πραγματικότητα δεν αντιλαμβάνονται το μέγεθος που έχει η
υποκρισία μέσα τους, ούτε και πως λειτουργεί στις διάφορες απόψεις της.
’Ομολογούμε τα μικρά μας ελαττώματα, μόνο για να πείσουμε ότι δεν έχουμε
μεγάλα.’’
~ Ουγκώ
Αυτός που δεν έχει καθόλου υποκρισία ζει στην αλήθεια. Και αυτός που ζει
στην αλήθεια ζει ελεύθερος και ευτυχισμένος και σε ενότητα (αγάπη) με όλα.
Αντί λοιπόν να φανταζόμαστε και να υπεραμυνόμαστε ότι δεν έχουμε υποκρισία,
είναι προτιμότερο και αναγκαίο να ερευνήσουμε τις διάφορες μορφές που
παίρνει η υποκρισία μέσα μας και να ελευθερωθούμε από αυτές.
Η υποκρισία δεν έχει να κάνει μόνο με τους άλλους αλλά
και με εμάς τους ίδιους. Παρότι και οι δύο απόψεις της
υποκρισίας, είναι σοβαρά εμπόδια προς την ελευθερία και στην συνειδητοποίηση
της αληθινής μας φύσης, η υποκρισία που σχετίζεται με εμάς, είναι μεγαλύτερο εμπόδιο στην πνευματική
μας μεταμόρφωση και αφύπνιση διότι υποσκάπτει την προσπάθεια και την
συστηματική άσκηση.
‘’Είναι ευκολότερο να αγωνίζεται κάποιος για τις αρχές του, παρά να ζει σύμφωνα με αυτές.’’
~ Alfred Adler
‘’Για τη γενναιότητα περισσότερο απ’ όλους μιλάει ο δειλός, ενώ για την ευγένεια ο αγενής.’’
~ Λέων Τολστόι
Τα θεμέλια και οι απόψεις της υποκρισίας
Η υποκρισία όπως και όλες οι εγωιστικές τάσεις και
ελαττώματα έχουν ως θεμέλια, την επιθυμία (για απόλαυση, πλούτο. αποκτήματα άνεση, δύναμη, φήμη
κ.λπ.), την ασφάλεια και
την υπόληψη, την αυτοαξία και την αυτοεικόνα.
Υποκρινόμαστε δηλαδή συνειδητά ή ασυνείδητα είτε
για να ικανοποιήσουμε κάποια επιθυμία μας,
για απόλαυση, χρήματα, για να νοιώσουμε σπουδαίοι,
κ.λπ., για να προστατευτούμε (να
προστατεύσουμε το σώμα μας και να εξασφαλίσουμε τα αναγκαία για να το
προστατέψουμε, χρήματα, τροφή, ρούχα, σπίτι κ.λπ.) και για να προστατεύσουμε την αυτοεικόνα μας,
την υπόληψη μας
και την φήμη μας.
Εδώ θα αναφέρω μόνο μερικά παραδείγματα, με τις διάφορες
απόψεις που μπορεί να πάρει η υποκρισία σε σχέση με τον εαυτό μας.
1. Μια άποψη είναι αυτή που
σχετίζεται με το αν και πόσο πολύ θέλουμε την πνευματική μας αφύπνιση και
μεταμόρφωση. Μπορεί για παράδειγμα να μην θέλουμε να δούμε ή να παραδεχτούμε ότι μας ενδιαφέρει
περισσότερο να ικανοποιήσουμε κάποια ή κάποιες επιθυμίες από ότι να πετύχουμε
την αυτοπραγμάτωση.
3. Μια άλλη άποψη της
υποκρισίας, είναι να μην θέλουμε να δούμε ή να παραδεχτούμε ότι έχουμε μέσα μας
ζήλια, υπερηφάνεια, λαγνεία, λαιμαργία κ.λπ..
4. Μια άλλη άποψη είναι να μην
θέλουμε να απαλλαγούμε από κάποιο ελάττωμα, την λαιμαργία για παράδειγμα, και
να βρίσκουμε διάφορες δικαιολογίες για να μην κάνουμε τίποτα για να την
εξαλείψουμε.
5. Μια άλλη άποψη είναι η
αυτοδικαιολόγηση. Έτσι ενώ δεν έχουμε όρεξη για παράδειγμα να κάνουμε άσκηση,
κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας με το να βρίσκουμε διάφορες δικαιολογίες, όπως το
δεν έχω χρόνο, έχω πολλές υποχρεώσεις, είμαι
κουρασμένος κ.λπ..
6. Μια άλλη άποψη είναι να
κατηγορούμε καταστάσεις και πρόσωπα για την μη πρόοδο μας στο πνευματικό
μονοπάτι.
7. Μια άλλη άποψη είναι να
μειώνουμε την αξία κάποιου πράγματος που έχει κάποιος άλλος, ενώ στην
πραγματικότητα, το ζηλεύουμε και θα θέλαμε να το έχουμε.
8. Μια άλλη άποψη είναι να
κατηγορούμε τους άλλους για την κατάσταση μας, για να μην αναλάβουμε την ευθύνη
γι' αυτό που περνάμε και βιώνουμε, (για ότι μου συμβαίνει φταίνε οι γονείς, οι
δάσκαλοι, ο σύζυγος, η θρησκεία, ο καπιταλισμός,... πάντως όχι εγώ).
9. Μια άλλη άποψη είναι να νομίζουμε
ότι κάνουμε πράγματα για τις άλλους, ενώ στην πραγματικότητα τα κάνουμε για
εμάς.
Ο δρόμος προς την ελευθερία και την αληθινή ευτυχία,
περνάει από το γκρέμισμα των ψευδαισθήσεων μας, με πρώτες αυτές που έχουμε για
τον εαυτό μας.
Φράσεις παροιμιώδεις για την υποκρισία
Κάνει την πάπια.
Είναι μεγάλη σουπιά.
Είναι σιγανοπαπαδιά.
Κάνει τον ψόφιο κοριό.
Τραβάτε με κι ας κλαίω.
Κάνει τη λευκή περιστερά.
Θεούσες και μακρυπροσκυνούσσες