ΟΙ ΠΑΡΟΡΜΗΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΟΥΣ ~ Atman Nityananda

 ΟΙ ΠΑΡΟΡΜΗΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΟΥΣ  

Οι παρορμήσεις μας σπρώχνουν να κάνουμε κάτι, αυτόματα και μηχανικά, χωρίς να περάσει αυτή η δράση από την διάκριση ή κάποια λογική διαδικασία. Συνήθως σχετίζονται με κάποιου είδους μικροευχαρίστηση ή μικροαπόλαυση και είναι ίσως οι χειρότεροι εχθροί μας, αφού δεν μας προσφέρουν κάτι σημαντικό, μας βγάζουν από τον σκοπό μας και μας κλέβουν ενέργεια και χρόνο, που θα μπορούσε να αφιερωθεί στο να κάνουμε και να δημιουργήσουμε όμορφα πράγματα για τον εαυτό μας και τους άλλους, πράγματα που θα μας δώσουν βαθύτερη ικανοποίηση, ευτυχία και θα δημιουργήσουν μέσα μας αρμονία. Θα μπορούσαμε για παράδειγμα, να χρησιμοποιήσουμε τον χρόνο, την ενέργεια και την προσοχή μας στην αυτογνωσία, στην αυτοβελτίωση και στην πνευματική μας εξέλιξη, να κάνουμε σωματική άσκηση, να διαβάσουμε βιβλία για να αποκτήσουμε γνώσεις σε θέματα που θα μας βοηθήσουν να έχουμε  καλύτερο επίπεδο ζωής, στις σχέσεις, στην εργασία, στην υγεία, στην συναισθηματική αρμονία κ.λπ..

Οι παρορμήσεις έχουν σαν βάση την βαρεμάρα, την έλλειψη χαράς και ικανοποίησης στην ζωή μας, στην αίσθηση ανικανοποίητου και κενού που νοιώθουμε κάθε τόσο, τα οποία με την σειρά τους, σχετίζονται με τη επιθυμία για απόλαυση, την έλλειψη εσωτερικής αρμονίας και την μη συνειδητή επαφή με την αληθινή μας φύση. Προσπαθεί δηλαδή το εγώ μας, να βγει από αυτές τις καταστάσεις βαρεμάρας, ανησυχίας, κενού, ανικανοποίητου,  κ.λπ. μέσα από μικροευχαριστήσεις, μικροαπολαύσεις της στιγμής και μέσα από τις απολαύσεις γενικότερα.

Οι παρορμήσεις για μικροαπολαύσεις της στιγμής, θα έλεγα είναι περισσότερο ζημιογόνες για την εσωτερική μας μεταμόρφωση, από τις μεγάλες επιθυμίες, γιατί είναι σε δράση όλη την ημέρα και μας αποσπούν συνέχεια την προσοχή από τον σκοπό μας, σπαταλούν την ενέργεια μας, και μας κρατούν σε ένα χαμηλό επίπεδο δόνησης.  Μας κρατούν σε μια κατάσταση ύπνωσης και δεν μας αφήνουν να κάνουμε πράγματα (την κάθε στιγμή) για να ανεβάσουμε την δόνηση μας και να διατηρούμε την επαφή με την αυθεντική μας φύση (Συνειδητότητα, Ψυχή, εσωτερική σιωπηλή παρουσία) που είναι πάντα πλήρης ελεύθερη και ευδαιμονούσα.

Επειδή λοιπόν, οι παρορμήσεις μας τραβούν συνεχώς την προσοχή μας προς τα έξω και μας εμποδίζουν να βιώνουμε την ειρήνη, την πληρότητα και την ευτυχία που είμαστε ως Συνειδητότητα, επειδή μας κάνουν να νοιώθουμε, βαρεμάρα, ανικανοποίητο, κενό, μιζέρια και μας κρατούν εγκλωβισμένους στο κατώτερο εγώ, είναι σημαντικό  και επείγον να ασχοληθούμε συστηματικά με αυτές, και να τις εξαλείψουμε από τον ψυχισμό μας. Αν ελευθερωθούμε από τις παρορμήσεις, θα εξοικονομήσουμε χρόνο και ενέργεια για να έχουμε ευεξία, να γίνουμε  πιο δημιουργικοί, πιο αρμονικοί, φωτεινοί, θα μπορούμε να διατηρούμε την επαφή με την αληθινή μας φύση, και αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να ζούμε  πιο χαρούμενοι, ειρηνικοί, ικανοποιημένοι και ευτυχείς.

Η εργασία με τις παρορμήσεις γίνεται και στο σπίτι μας εφαρμόζοντας κάποια μέθοδο για να τις ερευνήσουμε να τις κατανοήσουμε και να τις αφαιρέσουμε δύναμη, αλλά και σε όλη την διάρκεια της ημέρας κάθε φορά που εκδηλώνονται. Στο σπίτι μας έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε καθημερινά μια διεξοδικότερη εργασία, αφού έχουμε και τον χρόνο και τις συνθήκες να ερευνήσουμε βαθύτερα τον μηχανισμό των παρορμήσεων και να εφαρμόσουμε μεθόδους για να τις αποδυναμώσουμε και να τις εξαλείψουμε. Όμως αυτή η εργασία στο σπίτι συνοδεύεται απαραίτητα με την εργασία που πρέπει να κάνουμε στην διάρκεια της ημέρας, κάθε φορά που η παρόρμηση/εις, εκδηλώνονται. Η εργασία στο σπίτι και η εργασία από στιγμή σε στιγμή πάνε χέρι-χέρι.

Εργασία με τις παρορμήσεις στο σπίτι

Για να αντιληφθούμε και να κατανοήσουμε σε βάθος τον μηχανισμό της παρόρμησης, και να του αφαιρέσουμε περισσότερο δύναμη, είναι απαραίτητο να κάνουμε το  βράδυ στο σπίτι μας μια διεξοδική εργασία με την παρόρμηση ώστε να την ερευνήσουμε περισσότερο, να την αντιληφθούμε και να την κατανοήσουμε καλύτερα και τελικά να την εξαλείψουμε με μεθόδους που δεν μπορούμε να εφαρμόσουμε την στιγμή που εκδηλώνεται η παρόρμηση (για παράδειγμα την μέθοδο, EFT και την μέθοδο εξάλειψης στα 49 υποσυνείδητα επίπεδα). Η εργασία για την εξάλειψη των παρορμήσεων, είναι παρόμοια με αυτή που κάνουμε για τις υπόλοιπες εγωϊκές τάσεις και τις επιθυμίες.

Διαβάστε σχετικά το άρθρο ΕΝΔΟΣΚΟΠΗΣΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΩΝ ΕΓΩΪΚΩΝ ΤΑΣΕΩΝ.

Πως δουλεύουμε με τις παρορμήσεις στην διάρκεια της ημέρας

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι, πρακτικές ή μέθοδοι που μπορούμε να εφαρμόσουμε για να αντιμετωπίσουμε επιτυχώς τις παρορμήσεις και να ελευθερωθούμε από αυτές. Παρακάτω παρουσιάζω μερικές από αυτές. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μια από αυτές ή ένα συνδυασμό από αυτές.

Αντιμετώπιση  παρορμήσεων με την  χρήση ερωτήσεων

Στην διάρκεια της ημέρας κάθε φορά που εκδηλώνεται μια παρόρμηση να κάνετε κάτι, (π.χ. να φάτε ή να πιείτε καφέ, αναψυκτικό ή οτιδήποτε άλλο, να καπνίσετε, να σκεφτείτε κάτι άλλο από αυτό ασχολείστε εκείνη την στιγμή, να μιλήσετε στο τηλέφωνο με ένα φίλο χωρίς να έχετε πράγματι κάτι ουσιαστικό να πείτε, να πιάσετε το κινητό να δείτε τα email, να δείτε το facebook, ειδήσεις, σεξ, κ.λπ., να ανοίξετε την τηλεόραση χωρίς να θέλετε να δείτε κάτι σκόπιμα, κάτι που επιλέξατε, αλλά απλά για να χαζέψετε, κ.λπ.), σταματήστε για λίγο, κάνετε μερικές συνειδητές αναπνοές, έρθετε σε επαφή με την σιωπηλή παρουσία μέσα  σας και αναρωτηθείτε:

Γιατί θέλω να το κάνω;
Θέλω πράγματι να το κάνω;
Με ωφελεί; Μου προσφέρει πράγματι κάτι σημαντικό; με κάνει ευτυχισμένο; Τι συνέπειες έχει; 

Κάντε κάθε μία από τις ερωτήσεις, και σε επαφή την εσωτερική σιωπή στοχαστείτε σε κάθε μια από αυτές για να εμβαθύνετε.

Η επαφή με την εσωτερική σιωπή και ο στοχασμός στις ερωτήσεις  θα  σας βοηθήσει να συνειδητοποιήσετε (είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσετε και όχι απλά να ξέρετε) ότι: αυτό (όποια παρόρμηση και να είναι) το κάνετε μηχανικά (όπως συνήθως συμβαίνει), να συνειδητοποιήσετε ότι στην πραγματικότητα δεν θέλετε να το κάνετε, ότι κάτι μέσα σας (το κατώτερο εγώ, σε κάποια από τις μορφές του), ψάχνει μηχανικά για κάποια μικροαπόλαυση, για να βγείτε από την βαρεμάρα, το ανικανοποίητο κ.λπ. που νοιώθετε εκείνη την στιγμή, και τα οποία το ίδιο το εγώ έχει δημιουργήσει.

Επιπλέον θα συνειδητοποιήσετε, ότι δεν σας προσφέρει κάτι ουσιαστικό, ότι δεν αλλάζει επί της ουσίας την εσωτερική σας κατάσταση, ότι απλά το κάνετε για να ξεφύγετε για λίγο από την δυσάρεστη κατάσταση που νοιώθετε εκείνη την στιγμή, (της βαρεμάρας*, του ανικανοποίητου*, κ.λπ., διαβάστε γι' αυτά στον επίλογο) και η οποία θα ξαναεμφανιστέι πάλι μετά από λίγο.

Θα συνειδητοποιήσετε επίσης ότι σας τρώει ενέργεια και χρόνο, ή επιπλέον ότι σας βλάπτει κιόλας.

Όντας συνειδητοί πλέον της κατάστασης,  είστε σε θέση αποφασίστε  να μην ενδώσετε στην παρόρμηση και μην  κάνετε αυτό που θέλει. Μπορείτε στο τέλος αυτής της διαδικασίας να κάνετε μια μικρή προσευχή και να ζητήσετε από το θεϊκό μέσα σας να εξαλείψει αυτήν την παρόρμηση. Αυτή η προσευχή θα τις αφαιρέσει κάποιο ποσοστό δύναμης.

Ένα παράδειγμα  είναι η παρόρμηση να τρώμε σοκολάτα

Αν εκδηλωθεί η παρόρμηση να φάτε σοκολάτα, τότε πριν κάνετε οτιδήποτε, πριν απλώσετε το χέρι σας, στο συρτάρι, στην τσάντα ή στην τσέπη σας, πάρτε δυο τρεις αναπνοές κάνετε μερικές συνειδητές αναπνοές, μπείτε μέσα σας και έρθετε σε επαφή με το κέντρο σας, την εσωτερική σιωπή και κάντε τις παρακάτω ερωτήσεις:

Γιατί θέλω να φάω σοκολάτα τώρα; Θέλω πράγματι να φάω;, Με ωφελεί να φάω σοκολάτα; Με κάνει ευτυχισμένο, τι συνέπειες έχει αυτό στην υγεία και την ψυχολογία μου;

Αυτές οι ερωτήσεις, έχουν την δύναμη να μας αποταυτίσουν από την παρόρμηση,  να ενεργοποιήσουν τον ανώτερο νου (την διάκριση και την καθαρή λογική, την ανεπηρέαστη από την επιθυμία και τις παρορμήσεις) και να αποκτήσουμε  επαφή με την εσωτερική σιωπή που είναι ο αληθινός μας Εαυτός και ο οποίος είναι ανέγγιχτος από ότι συμβαίνει στον νου μας (σκέψεις, επιθυμίες, συγκινήσεις, παρορμήσεις, κ.λπ.).

Μέσα από την αναρώτηση και την επαφή με την εσωτερική σιωπηλή παρουσία, ανοίγεται η δυνατότητα να συνειδητοποιήσουμε (είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε και όχι απλά να ξέρουμε):

·       ότι η παρόρμηση είναι μια μηχανικότητα που δρα ανεξάρτητα από την θέληση μας,

·       ότι μας κλέβει την προσοχή και δεν μας αφήνει σε ειρήνη και σε επαφή με το Είναι μας,

·       ότι δεν μας προσφέρει τίποτα ουσιαστικό,

·       ότι μας βλάπτει την υγεία κ.λπ.  

Και όντας μη ταυτισμένοι με την παρόρμηση, έχοντας επαφή με την εσωτερική σιωπή και συνειδητοποιώντας τα παραπάνω, είμαστε σε θέση να αρνηθούμε να  κάνουμε αυτό που η μηχανικότητα της παρόρμηση θέλει.  Όσο περισσότερο εφαρμόζουμε αυτήν μέθοδο (ή και άλλες μεθόδους), με ενδιαφέρον, ειλικρίνεια και αποφασιστικότητα, θα  γινόμαστε όλο και πιο συνειδητοί του μηχανισμού της παρόρμησης και όλο πιο ικανοί να σταματάμε την παρόρμηση πιο εύκολα. Προτείνω να ολοκληρώσετε αυτήν την διαδικασία με μια προσευχή, η οποία κατά την εμπειρία μου είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος να επιτύχουμε την εξάλειψη της παρόρμησης (κάθε παρόρμησης, ελαττώματος, αρνητικού συναισθήματος κ.λπ.). Διαβάστε για το πως κάνουμε την προσευχή παρακάτω.

Αν η παρόρμηση σας πιέζει πολύ

Αν  παρά ταύτα μετά από τον στοχασμό σε αυτές τις ερωτήσεις, νοιώθετε την παρόρμηση να συνεχίζει να σας σπρώχνει και να σας πιέζει να ενδώσετε, τότε προτείνω να ακολουθείστε κάποια από τις μεθόδους,  που εξηγώ αμέσως παρακάτω:

·       Η μέθοδος Σεντόνα

·       Η μέθοδος της αυτοέρευνας με προσοχή και διάκριση

·       Παρορμήσεις, προσευχή και μάντρα

·       Παρορμήσεις και αυτοέρευνα (Βιτσάρα)

Αυτές οι μέθοδοι θα σας βοηθήσουν  να σταματήσετε την ταύτιση με την παρόρμηση,  να την κάνετε να καταλαγιάσει και να σταματήσει να σας ενοχλεί και να τις αφαιρέσετε  δύναμη. Εννοείται, ότι θα πρέπει να μάθετε αυτές τις μεθόδους, και μέσα από την εξάσκηση να τις αναπτύξετε και να μπορείτε να τις εφαρμόζετε αποτελεσματικά. Όπως κάθε δεξιότητα και ικανότητα στην ζωή, έτσι και οι πρακτικές θέλουν τον χρόνο τους για να αναπτυχθούν. Αν τις κάνουμε με ενδιαφέρον και πολύ προσοχή, σταθερά και συστηματικά είναι βέβαιο ότι θα έχουμε τα αποτελέσματα που θέλουμε.

Η μέθοδος Σεντόνα και η μέθοδος της αυτοέρευνας με προσοχή και διάκριση

Μπορείτε να εφαρμόσετε την μέθοδο Σεντόνα, ή την μέθοδο της αυτοέρευνας με προσοχή και διάκριση  για να αποταυτιστείτε από την παρόρμηση, να τις  αφαιρέσετε δύναμη και ενέργεια, να την κάνετε να καταλαγιάσει και να επιστρέψετε στο κέντρο σας (την εσωτερική σιωπηλή παρουσία) όπου υπάρχει πάντα πληρότητα, ελευθερία, ειρήνη, ευδαιμονία.

Αυτές οι δύο μέθοδοι συνδυάζονται άριστα με την προσευχή, μέσω της οποίας ζητάμε από την θεϊκή δύναμη να εξαλείψει την ενέργεια της παρόρμησης.  Μπορούμε λοιπόν, να ολοκληρώνουμε την διαδικασία που κάναμε με την παρόρμηση, είτε με την μέθοδο Σεντόνα, είτε με την αυτοέρευνα με διάκριση, με μια προσευχή, παρότι μέσα από την  διαδικασία που ήδη ακολουθήσαμε, μπορεί η παρόρμηση να καταλάγιασε αρκετά ή εντελώς. Κάθε φορά που κάνουμε με ειλικρίνεια  την προσευχή, η προσευχή καίει μέρος της ενέργειας της παρόρμησης και έτσι η παρόρμηση χάνει δύναμη. Σταδιακά θα χάνει όλο και περισσότερο δύναμη, και κάποια στιγμή θα έχει εξασθενίσει τόσο πολύ που δεν θα μπορεί να κυριαρχεί επάνω μας, και τελικά θα πάψει να εκδηλώνεται. Θυμίζω ότι η  προσευχή εφαρμόζεται για οτιδήποτε θέλουμε να εξαλείψουμε από τον ψυχισμό μας, (εγωϊκές τάσεις, αρνητικά συναισθήματα, επιθυμίες, προγραμματισμούς κ.λπ.).

Η προσευχή γίνεται ως εξής:

Λέμε  νοερά τα παρακάτω λόγια, νοιώθοντας αυτά που λέμε και όντας σε επίγνωση της εσωτερικής σιωπής::

’Το φως και η αγάπη του Θεού με πλημμυρίζουν και με ελευθερώνουν από την ενέργεια της παρόρμησης για σοκολάτα, (την λαιμαργία, τον φόβο, την ζήλια, ή οτιδήποτε εκδηλώθηκε μέσα μας) και  ότι συνδέεται με το αυτόν τον θυμό (επιθυμία, προγραμματισμός, πεποίθηση, σκέψεις, εικόνες, εντυπώσεις κ.λπ.).’’ ''Το φως και η αγάπη του Θεού με πλημμυρίζουν και με μετατρέπουν σε φως και αγάπη.''  ''Είμαι φως και αγάπη, Είμαι φως και αγάπη'', ''Ομ φως και αγάπη, Ομ φως και αγάπη, Ομ φως και αγάπη.'' Καθώς λέμε αυτά τα λόγια εμβαθύνουμε στην σιωπηλή παρουσία μέσα μας.

Νοερή επανάληψη σκέψεων υψηλής δόνησης και μάντρα

Για να μην δώσουμε χώρο στην παρόρμηση να ξαναβγεί, συνεχίζουμε να επαναλαμβάνουμε κάποια θετική επιβεβαίωση, κάποιο μάντρα, το όνομα του Θεού ή σκέψεις υψηλής δόνησης, σκέψεις φωτεινές, σκέψεις που φέρνουν αρμονία και ανυψώνουν τον νου μας και μας επιτρέπουν να διατηρούμε επαφή με την εσωτερική σιωπηλή παρουσία (η αληθινή μας φύση, Πνεύμα, Συνειδητότητα), την ειρήνη, την πληρότητα και την πηγαία ευτυχία που είμαστε ως Συνειδητότητα. Για παράδειγμα:

·       Η ευτυχία είναι ήδη μέσα μου, δεν χρειάζομαι τίποτα από έξω για να είμαι ευτυχισμένος,

·       Η θέληση μου είναι δυνατή, έχω την δύναμη να ακυρώσω την  παρόρμηση και να παραμείνω σε επαφή με την χαρά, την πληρότητα και την ειρήνη μέσα μου,  

·       Είμαι φως κι αγάπη,

·       Όλα είναι φως και αγάπη’’, μόνο φως και αγάπη υπάρχει’,

·       Είμαι αιώνια Ύπαρξη, αγνή Συνειδητότητα, άπειρη Ευδαιμονία,  

·       Είμαι Μπράμαν, Ομ Μπράμαν, 

·       Ομ Ναμά Σιβάϊ,

·       Είμαι φως και αγάπη, Ομ φως και, αγάπη

·       Είμαι φως, ειρήνη, αγάπη, Ομ φως, ειρήνη, αγάπη,  κ.λπ.

Για να μην δίνουμε χώρο στο εγώ να χρησιμοποιεί τον νου όπως θέλει και να παράγει συνεχώς σκέψεις και συναισθήματα χαμηλής δόνησης (παρορμήσεις, επιθυμίες, αρνητικά συναισθήματα, ελαττώματα), που προκαλούν μιζέρια, πόνο, και βλάπτουν την υγεία μας, μπορούμε να επαναλαμβάνουμε νοερά σε όλη την διάρκεια της ημέρας όταν δεν κάνουμε κάποια δραστηριότητα που απαιτεί σκέψη ή πολύ προσοχή, κάποιο μάντρα, κάποια από τις παραπάνω φράσεις υψηλής δόνησης ή κάποιες φράσεις που θα φτιάξετε εσείς.

Για το πως θα εφαρμόσετε την μέθοδο Σεντόνα διαβάστε το άρθρο Η απελευθέρωση από αρνητικά συναισθήματα με τη μέθοδο Sedona (Σεντόνα). Η μέθοδος της αυτοέρευνας με προσοχή και διάκριση θα αναλυθεί σε επόμενο άρθρο

Παρορμήσεις,  προσευχή και μάντρα

Αν κάποιος είναι αφιερωμένος στον δρόμο της αφοσίωσης και ασκείται εντατικά και καθημερινά στην προσευχή και την επανάληψη των μάντρα κα του ονόματος του Θεού, δεν είναι απαραίτητο να ακολουθήσει κάποια άλλη μέθοδο για να σταματήσει την εκδήλωση της παρόρμησης και να εξασθενίσει την ενέργεια της παρόρμησης, αν και κατά την άποψη μου οι ερωτήσεις και ο στοχασμός στις ερωτήσεις, είναι πολύ βοηθητικά για να αποταυτιστούμε από την παρόρμηση, να έρθουμε σε επαφή με την εσωτερική σιωπηλή παρουσία (που είναι η αληθινή μας φύση) και να συνειδητοποιήσουμε την κατάσταση βαθύτερα.

Εκείνοι λοιπόν που εξασκούνται συστηματικά στην επανάληψη του ονόματος του Θεού και την προσευχή, μπορούν να εφαρμόσουν άμεσα την προσευχή και την δύναμη του μάντρα (μόλις εκδηλωθεί η παρόρμηση και γίνουν συνειδητοί από αυτή την εκδήλωση μέσα τους) για να αφαιρέσουν δύναμη από την παρόρμηση και να σταματήσουν την επιρροή της επάνω τους. Η προσευχή  και το μάντρα συνδυάζονται άριστα μεταξύ τους, και  έχουν την δύναμη να διαλύσουν τις εγωϊκές ενέργειες και να μας ελευθερώσουν από όλους τους προγραμματισμούς του νου. 

Με το που αποκτάμε επίγνωση της παρόρμησης, μαζεύουμε την προσοχή μέσα μας και σε επαφή με την εσωτερική σιωπηλή παρουσία, ζητάμε από την θεϊκή δύναμη να εξαλείψει την παρόρμηση. Μετά την προσευχή  συνεχίζουμε με την επανάληψη του μάντρα. Λέμε το μάντρα και εστιαζόμαστε στην ενέργεια της παρόρμησης, έτσι ώστε η  δόνηση του μάντρα να διαλύει την ενέργεια της παρόρμησης.

Τονίζω όμως, ότι και αυτοί που χρησιμοποιούν την προσευχή και τα μάντρα ως κύρια μέσα άσκησης, είναι απαραίτητο να κάνουν καθημερινά στο σπίτι τους διεξοδική εργασία με τις παρορμήσεις (όπως και για όλες τις εγωϊκές τάσεις).

Σύμφωνα με την εμπειρία μου, για να εφαρμόζουμε μόνο την προσευχή και το μάντρα, είναι απαραίτητο να έχουμε κάνει εργασία με την παρόρμηση, να έχουμε καλή αντίληψη και κατανόηση το πώς λειτουργεί, να έχουμε κάποια απόσταση από αυτήν, δηλαδή να μ ταυτιζόμαστε πλήρως με την παρόρμηση.

Παρορμήσεις και αυτοέρευνα (Βιτσάρα)

Όσοι εξασκούνται συστηματικά στην αυτοέρευνα του Εαυτού (η έρευνα του αληθινού μας Εαυτού, Συνειδητότητα, η αυτοέρευνα του αληθινού μας Εαυτού, λέγεται  στην ανατολή ως Βιτσάρα) όταν εκδηλώνεται μια παρόρμηση, μπορούν να εφαρμόσουν άμεσα την πρακτική της αυτοέρευνας (την οποία θα πρέπει έτσι κι αλλιώς να εφαρμόζουν όλη μέρα, κάθε στιγμή), με σκοπό να αποτραβήξουν την προσοχή από την παρόρμηση, να γίνουν συνειδητοί του εγώ τους και να οδηγήσουν  την προσοχή στην πηγή του εγώ (την εσωτερική σιωπηλή παρουσία, Συνειδητότητα), όπου υπάρχει γαλήνη και πληρότητα. Όταν η προσοχή μας  φύγει από επίπεδο του νου και προσηλωθεί στο κέντρο μας, στην εσωτερική σιωπή, όπου υπάρχει πληρότητα και γαλήνη, η παρόρμηση δεν έχει καμία δύναμη επάνω μας. Για να εφαρμόζουμε επιτυχώς και αποκλειστικώς αυτήν την μέθοδο, προϋποθέτει ότι έχουμε ασκηθεί αρκετά σε αυτήν και ότι είμαστε σε θέση να την κάνουμε.

Τι κάνουμε όταν τελικά ενδίδουμε στην παρόρμηση   

Ακόμη και αν  τελικά δεν μπορέσατε να αντισταθείτε στην παρόρμηση και ενδώσατε, δεν σημαίνει ότι χάσατε την μάχη ολοκληρωτικά. Και στην περίπτωση που ενδώσετε, υπάρχουν αρκετά πράγματα να κάνετε και να κερδίσετε έδαφος για την εξάλειψη της παρόρμησης, (με την προϋπόθεση ότι πράγματι θέλετε να ελευθερωθείτε από αυτήν). Να θυμάστε, ότι η μάχη χάνεται, μόνο όταν εγκαταλείπουμε κάθε προσπάθεια και αφηνόμαστε ολοκληρωτικά στην ταύτιση και όχι με το να ενδίδουμε μόνο. 

Πρώτα από όλα, αυτό που χρειάζεται να κάνετε, είναι να  γίνετε πολύ επάγρυπνοι και να διατηρείτε επαφή με την εσωτερική σιωπή μέσα σας, έτσι ώστε να μην ταυτιστείτε πλήρως με την παρόρμηση, την απόλαυση και την νοητική και συγκινησιακή κατάσταση που την συνοδεύουν. Όντας σε επαφή με την εσωτερική σιωπή μπορείτε να παρατηρείτε τι ακριβώς συμβαίνει μέσα σας, στο ενεργειακό, συγκινησιακό και νοητικό σας πεδίο. Με αυτήν την εσωτερική στάση, ανάλογα με το τι παρόρμηση πρόκειται, μπορούμε να ακολουθήσουμε κάποια διαδικασία που θα μας βοηθήσει να αποταυτιστούμε από την παρόρμηση, να την ερευνήσουμε προσεκτικά, να την κατανοήσουμε καλύτερα και τελικά να τις αφαιρέσουμε δύναμη με την προσευχή.

Για παράδειγμα αν η παρόρμηση ήταν να φάμε σοκολάτα τότε μπορείτε να κάνετε τα παρακάτω: Φάτε αργά- αργά την σοκολάτα, σε άλλη ταχύτητα από αυτή που συνήθως την τρώτε, και νοιώστε με λεπτομέρεια την γεύση και την αφή της σοκολάτας στο στόμα σας. Παρατηρείστε την ευχάριστη ή όχι και τόσο ευχάριστη αίσθηση που δημιουργεί στο στόμα σας η σοκολάτα, παρατηρείστε με προσοχή τι είναι αυτή η ευχάριστη αίσθηση που νοιώθετε σε κάθε λεπτομέρεια της. Στην συνέχεια στρέψτε την προσοχή σας στην απόλαυση που νοιώθετε. Παρατηρείστε που ακριβώς στο σώμα σας νοιώθετε την απόλαυση. Αν το παρατηρήσετε πολύ προσεκτικά θα διαπιστώσετε ότι άλλο πράγμα είναι η ευχαρίστηση που αφήνει στο στόμα σας η σοκολάτα και άλλο πράγμα η απόλαυση και η ικανοποίηση που νοιώθετε. Είναι σημαντικό να έχουμε αυτήν την διάκριση, ότι δηλαδή η ευχάριστη γεύση και η απόλαυση είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Επίσης στρέψτε την προσοχή σας για λίγο στην εσωτερική σιωπή χωρίς να δίνετε προσοχή στην ευχάριστη γεύση και στην απόλαυση. Μπορείτε να παίξετε με την προσοχή σας, μεταφέροντας την προσοχή  σας ολοκληρωτικά, μια στην ευχάριστη γεύση, μια στην απόλαυση και μια στην εσωτερική σιωπή. Το κάνουμε αυτό μερικές φορές και στο τέλος διατηρούμε  σταθερή επαφή με την εσωτερική σιωπή, και διατηρώντας την επαφή με την σιωπή βιώνουμε μια την απόλαυση και μια την ευχαρίστηση.

Παρατηρείστε με προσοχή και διακρίνετε την διαφορά, του πως είναι να τρώτε ταυτισμένοι με την ευχάριστη γεύση και την απόλαυση, και πως είναι να τρώτε χωρίς ταύτιση, το οποίο προϋποθέτει σταθερή επαφή με την εσωτερική σιωπή. Επίσης μπορείτε να αναρωτηθείτε και να ερευνήσετε τι είναι αυτό που ευχαριστιέται και απολαμβάνει την σοκολάτα. Ερευνήστε δηλαδή το εγώ σας, το οποίο απολαμβάνει την σοκολάτα. Αν καταφέρετε να αποταυτιστείτε από το εγώ που απολαμβάνει την σοκολάτα, θα δείτε ότι χάνεται σε μικρό ή μεγάλο βαθμό (ανάλογα με το πόσο αποταυτιστήκατε από το εγώ σας) η  απόλαυση που βιώνατε σε κατάσταση ταύτισης, καθώς και η γοητεία που ασκούσε στον νου σας η γεύση της σοκολάτας. Είναι αυτό που λέμε ‘ξενέρωσα’ στην καθομιλουμένη, όταν χάνουμε την κατάσταση του να  απολαμβάνουμε κάτι, εξ αιτίας κάποιου πράγματος, και το οποίο θεωρούμε αρνητικό γενικά, αλλά είναι θετικό και απολύτως επιθυμητό για αυτόν που ψάχνει την απελευθέρωση και την ευδαιμονία του Πνεύματος.  

Το να σπάσουμε την γοητεία που ασκεί η γεύση της σοκολάτας (και οποιασδήποτε άλλης απόλαυσης θέλουμε να ελευθερωθούμε)  και να αποταυτιστούμε από την ψευδαισθησιακή απόλαυση, που τελικά είναι μόνο μια προβολή του νου στην σοκολάτα, είναι ήδη ένα σημαντικό βήμα αυτογνωσίας. Το να κατανοήσουμε τον μηχανισμό της λαιμαργίας και το πως ταυτιζόμαστε με την σοκολάτα, ένα σημαντικό βήμα στο να κατανοήσουμε την ψευδαίσθηση της απόλαυσης και στην εξάλειψης της παρόρμησης και της προσκόλλησης μας σε αυτή. 

Όταν τελειώσετε αυτήν την διαδικασία διερεύνησης, θεωρώ σημαντικό να κάνετε μια προσευχή και να ζητήσετε με την διάλυση της λαιμαργίας σε σχέση με την σοκολάτα. Το ότι ενδώσατε και φάγατε την σοκολάτα, δεν ακυρώνει την αποτελεσματικότητα της προσευχής, αρκεί να είναι ειλικρινής. Η προσευχή θα αδυνατίσει το εγώ της λαιμαργίας σε κάποιο βαθμό. Συνεπώς παρότι ενδώσατε στην παρόρμηση, αν κάνετε αυτά που πρότεινα παραπάνω, θα έχετε πράγματι κάνει ένα σημαντικό βήμα να ελευθερωθείτε από αυτήν. 

Δυσκολία στο να εφαρμόζουμε τις μεθόδους

Αν την στιγμή που εκδηλώνεται η παρόρμηση, έχετε δυσκολία να εφαρμόσετε τις παραπάνω μεθόδους, ώστε να μην ταυτιστείτε, να την παρατηρήσετε με κάποια απόσταση, να της αφαιρέσετε δύναμη και να την καταλαγιάσετε τελικά, θα πρέπει να κάνετε καθημερινά διεξοδική εργασία με την παρόρμηση (με όλες τις άλλες παρορμήσεις, αλλά τις δουλεύουμε μια-μια) στο σπίτι σας, για να της κόψετε ενέργεια και δύναμη με διάφορες μεθόδους. Θυμίζω ότι στο σπίτι έχουμε την δυνατότητα να ερευνήσουμε την παρόρμηση (και κάθε εγωϊκή τάση) σε ευνοϊκότερες συνθήκες και μπορούμε να εφαρμόσουμε κι πρακτικές που δεν είναι δυνατόν να τις εφαρμόσουμε την στιγμή που εκδηλώνεται η παρόρμηση, όπως για παράδειγμα για παράδειγμα η μέθοδος EFT και η μέθοδος εξάλειψης στα 49 υποσυνείδητα επίπεδα.

Είναι απαραίτητο επίσης να αυξήσετε την ικανότητα σας να ελέγχετε την προσοχή σας και να παραμένετε σε επαφή με την εσωτερική σιωπή, που σημαίνει ότι είναι απαραίτητο να κάνετε περισσότερο διαλογισμό, περισσότερο, αυτοέρευνα, περισσότερο επανάληψη μάντρα με δυο λόγια  χρειάζεται περισσότερο εξάσκηση γενικότερα. 

Τα σκαμπανεβάσματα στην εργασία της διάλυσης της παρόρμησης

Μπορεί να έχουμε σκαμπανεβάσματα σε αυτήν την προσπάθεια, (άλλες φορές να μπορούμε εύκολα να σταματάμε την παρόρμηση και άλλες όχι, άλλες φορές να εκδηλώνεται με δύναμη η παρόρμηση και άλλες όχι) αλλά αυτό μην σας αποθαρρύνει, είναι μέρος της εργασίας. Αν εργαζόμαστε με συνέπεια, ειλικρίνεια και σταθερότητα, παρά τα προσωρινά σκαμπανεβάσματα ή και τα πισωγυρίσματα, η παρόρμηση θα χάνει συνεχώς δύναμη.

Παρότι λοιπόν μπορεί να ενδώσουμε πολλές φορές στην παρόρμηση, αν συνεχίσουμε σταθερά, αποφασιστικά και μεθοδικά την προσπάθεια μας, στο τέλος θα καταφέρουμε να διαλύσουμε την επιθυμία και το ενεργειακό πεδίο απόλαυσης που σχετίζεται με την γεύση και την εικόνα της σοκολάτας και έτσι να ελευθερωθούμε από την παρόρμηση να τρώμε σοκολάτα.

Θυμίζω ξανά στο σημείο αυτό, πως η εξάλειψη της παρόρμησης αυτής και όλων των άλλων, αλλά και όλων των εγωϊκών τάσεων χρειάζεται μια σφαιρική εργασία.

Εργαζόμαστε με όλες στις παρορμήσεις ξεκινώντας με αυτή που μας δημιουργεί μεγαλύτερο πρόβλημα στην παρούσα περίοδο. Η εργασία γίνεται για κάθε παρόρμηση ξεχωριστά και την κάνουμε μέχρι να απελευθερωθούμε από την παρόρμηση αυτή (το ίδιο κάνουμε με όλες τις παρορμήσεις). Η εξάλειψη μιας παρόρμησης βοηθάει στην εξάλειψη των υπολοίπων.

Τι κάνω σε περίπτωση που είναι κάτι που θέλω να κάνω;

Αν όμως αυτό που εκδηλώθηκε μέσα μου, είναι κάτι που θέλω να κάνω, αλλά με αποσπά την προσοχή από αυτό που κάνω στην παρούσα στιγμή, ρωτάω:

·       Είναι η κατάλληλη η στιγμή να το κάνω;  

Και στοχάζομαι λίγο σε σιωπή, αν πράγματι είναι κατάλληλη η ώρα, και δεύτερον ρωτάω:

·       Πότε θα ήταν καλύτερο να το κάνω; 

Και σκέφτομαι εναλλακτικές λύσεις για το πότε θα ήταν η κατάλληλη ώρα. Έχοντας κατά νου τις διάφορες εναλλακτικές λύσεις αποφασίζω την ώρα που θεωρώ καταλληλότερη να το κάνω.

Παρορμήσεις, ανικανοποίητο και βαρεμάρα

Η εργασία με τις παρορμήσεις θα πρέπει να συνδυαστεί και με την εργασία για την εξάλειψη της βαρεμάρας και του ανικανοποίητου. Είναι αναγκαίο να κάνουμε εργασία για την εξάλειψη της βαρεμάρας και του ανικανοποίητου (που είναι κεντρικές εκφράσεις του κατώτερου εγώ για να μας κρατά εγκλωβισμένους στην δόνηση  του), διότι αυτές οι κατώτερες συγκινήσεις, λειτουργούν σε συνδυασμό με τις παρορμήσεις. Για την εξάλειψη τους, εφαρμόζουμε τις ίδιες τεχνικές διάλυσης που εφαρμόζουμε για όλες τις υπόλοιπες εγωϊκές τάσεις.

Μέχρι να ελευθερωθούμε από την βαρεμάρα και το ανικανοποίητο, πρέπει να βρούμε τρόπους να χειριστούμε την κατάσταση (της βαρεμάρας και του ανικανοποίητου), ώστε να μην μας οδηγούν ξανά και ξανά στις ίδιες παρορμήσεις. Για παράδειγμα, είναι σημαντικό να κάνουμε δημιουργικές δραστηριότητες, δραστηριότητες μοιράσματος, καλλιτεχνικές δραστηριότητες, δραστηριότητες οι οποίες θα μας δίνουν χαρά και ικανοποίηση και θα διοχετεύουν την προσοχή και την ενέργεια μας, με τρόπο που θα συμβάλλει στην υγεία μας, στην ευεξία μας, στην έκφραση θετικών συναισθημάτων και στην καλλιέργεια του νου. Επίσης θα πρέπει να ασκούμαστε καθημερινά, για να αυξάνουμε την ικανότητα μας να παραμένουμε σε επαφή με την εσωτερική σιωπηλή παρουσία, που είναι η αληθινή μας φύση, το αυθεντικό μέρος της ύπαρξης μας, από το οποίο εξαρτάται πάνω από όλα, το ευ ζην και η ευτυχία μας, στην πλήρη τους διάσταση.

Επίλογος

Σύμφωνα με την εμπειρία μου, η εφαρμογή ενός συνδυασμού μεθόδων είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος να απελευθερωθούμε από τις παρορμήσεις καθώς και τα αρνητικά συναισθήματα και τις εγωϊκές τάσεις. Αν ασκούμαστε ειλικρινά και συστηματικά, θα αποκτήσουμε σταδιακά την ικανότητα και την γνώση, να εφαρμόζουμε πιο αποτελεσματικά τις μεθόδους και θα είμαστε σε θέση να επιλέγουμε την μέθοδο που ταιριάζει καλύτερα σε κάθε περίσταση.

Τέλος, θυμίζω ότι θα πρέπει να ερευνάτε τις πρακτικές και τις μεθόδους και όχι να τις εφαρμόζετε μηχανικά. Οι μέθοδοι και οι πρακτικές είναι εργαλεία τα οποία θα πρέπει να κατανοήσουμε και να μάθουμε να τα εφαρμόζουμε με τον δικό μας μοναδικό τρόπο και όχι απλά να επαναλαμβάνουμε μηχανικά κατά γράμμα τις οδηγίες που διαβάζουμε. Μέσα από την πράξη πρέπει να βρούμε την ουσία της μεθόδου ή της πρακτικής και τον δικό μας τρόπο να την εφαρμόζουμε αποτελεσματικά.