ΕΙΜΑΙ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΑΥΤΟΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗΣ?
Πόσο πολύ σε νοιάζει που ξεχνάς τον εαυτό σου (την αληθινή σου φύση) και ταυτίζεσαι με το νου, το σώμα, το εγώ και τα εξωτερικά αντικείμενα και καταστάσεις?
Πόσο πολύ σε νοιάζει να σταματήσεις την ταύτιση με τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις επιθυμίες και τα εξωτερικά αντικείμενα και να επιστρέψεις στην αλήθεια μέσα σου (την εσωτερική σιωπηλή παρουσία)? Και τι κάνεις για να το αλλάξεις?
Πόσο πολύ σε νοιάζει που ο νους σου αντί να σκέφτεται φωτεινές και θεϊκές σκέψεις, σκέφτεται τα αισθητηριακά αντικείμενα, ονειροπολεί, φαντάζεται, κριτικάρει, παραπονιέται, και ασχολείται με το τι κάνουν οι άλλοι?
Πόσο πολύ σε νοιάζει να βγεις από την κατάσταση αδράνειας, τεμπελιάς, βαρεμάρας (ταμασική κατάσταση) ή την ρατζασική κατάσταση (ανησυχίας, υπερβολικής δράσης, εξωστρέφειας, συνεχούς αναζήτησης κάποιας απόλαυσης κ.λπ.) και να φέρεις τον νου σου σε σαττβική κατάσταση? Δηλαδή να γίνει ο νους σου συγκεντρωμένος, άγρυπνος, ήρεμος, αποσπασμένος, φωτεινός, διαυγής και επικεντρωμένος στην καρδιά?
Ακολουθείς με συνέπεια καθημερινά την προγραμματισμένη σου άσκηση?
Τα παραπάνω είναι το μέτρο για να γνωρίζεις αν εργάζεσαι πραγματικά με τον εαυτό σου ή η πνευματικότητα είναι απλά ένα ενδιαφέρον ανάμεσα στα άλλα.
Επίσης, ένα μέτρο για να αξιολογήσεις την δουλειά που κάνεις για την διάλυση των διαφόρων απόψεων του εγώ (λαιμαργία, θυμός, ζήλεια, υπερηφάνεια, λαγνεία κ.λπ.) είναι να παρατηρείς τις ψυχολογικές αντιδράσεις σου στις ίδιες ή παρόμοιες εξωτερικές καταστάσεις. Για παράδειγμα αν δουλεύεις με την διάλυση του θυμού που εκδηλώνεται όταν σε υποτιμούν (ή νομίζεις ότι σε υποτιμούν), παρατηρείς κατά ποσό ελαττώθηκε η δύναμη με την οποία εκδηλώνεται ο θυμός στην ίδια ή σε παρόμοιες περιστάσεις. Εργάζεσαι με αυτήν την άποψη του θυμού, μέχρι να διαπιστώσεις ότι πλέον δεν εκδηλώνεται και δεν υπάρχει αντίδραση μπροστά στο ίδιο ερέθισμα ή γεγονός. Ένα άλλο παράδειγμα είναι η ανυπομονησία. Παρατήρησε πότε ο νους σου γίνεται ανυπόμονος (π.χ., όταν αργεί το φαγητό?, το λεωφορείο?, το ραντεβού?...) και δούλεψε την κάθε περίπτωση ξεχωριστά. Δες μετά από μια εβδομάδα, ένα μήνα, δυο μήνες κ.λπ. αν εκδηλώνεται η ανυπομονησία και πόση δυνατή είναι η εκδήλωση της. Το ίδιο πρέπει να κάνεις με όλες τις εκφράσεις του εγώ (υπερηφάνεια, ντροπή, ζήλια, λαιμαργία, λαγνεία, φιλαργυρία, ματαιοδοξία κ.λπ.).
Η εμπειρία μου, μου έδειξε, ότι είναι προτιμότερο να δουλεύουμε καθημερινά και για κάποιο διάστημα με μία ή δύο από τις απόψεις του εγώ, ώστε να κάνουμε αυτήν την εργασία επαρκώς και γιατί αν καταπιαστούμε με πολλά στο τέλος χανόμαστε, μέχρι και μπορεί να εγκαταλείψουμε την προσπάθεια.
Εάν μέτρο για να αξιολογήσεις το συνολικό το αποτέλεσμα της προσπάθειας σου είναι πόσο βιώνεις ειρήνη, αταραξία, ενότητα με όλους και όλα, ικανοποίηση, ευτυχία και πληρότητα. (το πόσο έχει να κάνει με την συχνότητα, την διάρκεια και την ποιότητα).
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Η τάμας, η ράτζας και η σάττβα είναι οι τρείς ποιότητες (γκούνας) που αποτελούν τα πρωταρχικά συστατικά όλης της δημιουργίας. Όλα όσα υπάρχουν έχουν σαν θεμελιώδεις αρχές τα τρία γκούνας.
Οι τρεις ποιότητες (γκούνας)
Οι
τρεις ποιότητες (γκούνας) είναι οι πιο λεπτοφυείς ποιότητες της φύσης
που αποτελούν το υπόβαθρο της ύλης, της ζωής και του νου.
Όλα τα αντικείμενα του σύμπαντος συνίστανται από διάφορους συνδυασμούς αυτών των τριών γκούνας.
ΣΑΤΤΒΑ
Είναι
η ποιότητα της ευφυΐας, της αρετής, της καλοσύνης, και φέρνει αρμονία,
ισορροπία, σταθερότητα. Έχει μια κίνηση προς τα μέσα και προς τα πάνω
και επιφέρει το ξύπνημα της συνείδησης. Μας δίνει ευτυχία και
ικανοποίηση που έχουν διάρκεια. Είναι η αρχή της διαύγειας, της ευρείας
αντίληψης και της ειρήνης. Είναι η δύναμη της αγάπης που ενώνει όλα τα
πράγματα σε ένα.
ΡΑΤΖΑΣ
Είναι
η ποιότητα της αλλαγής, της δράσης και της αναταραχής. Είναι η δύναμη
του πάθους που επιφέρει ανησυχία και διαμάχη (σύγκρουση). Έχει μια
κίνηση προς τα έξω και αναζητά τη δράση και τις αισθησιακές απολαύσεις.
Προκαλεί ανησυχία, αναστάτωση και θολώνει τη κατανόηση. Η ράτζας φέρνει
απληστία, έλλειψη ικανοποίησης, πόνο και δυστυχία. Αναζητά δύναμη,
χρήμα, εξουσία, φήμη.
ΤAMAΣ
Είναι
η ποιότητα της βραδύνοιας, του σκότους και της αδράνειας. Είναι η
δύναμη της άγνοιας που παρεμποδίζει την ορθή δράση και επιβραδύνει τα
πράγματα. Έχει μια κίνηση προς τα κάτω και είναι αιτία αποσύνθεσης και
διάσπασης. Το τάμας φέρνει άγνοια και πλάνη στο νου, νωθρότητα,
τεμπελιά, υπερβολικό ύπνο, προκαλεί αναισθησία και χάσιμο της
επαγρύπνησης. Είναι η αρχή του υλισμού και της ασυνειδησίας η οποία
καλύπτει τη συνειδητότητα μας.
Διάβασε περισσότερα για το σάττβα στους παρακάτω συνδέσμους :