 |
| ~ ΑΜΜΑ |
Bhagavad Gita (Κεφάλαιο V)
21. Με τον εαυτό (το νου) αποσπασμενο απο τις εξωτερικές επαφές βρίσκει την ευτυχία στον Εαυτό (Ατμαν, Συνειδητότητα)! Με τον εαυτο (το νου) να διαλογιζεται στο Μπράμαν αυτός επιτυγχάνει την ατελείωτη ευτυχία.
22. Οι απολαύσεις που γεννιούνται από τις επαφές (του νου με τα αντικειμενα των αισθησεων) δεν είναι παρα μήτρες πόνου, γιατι έχουν αρχή και τέλος, O Αρτζούνα! Ο σοφός δεν βρίσκει χαρά σε αυτές.
23. Αυτός που μπορεί, ενώ ζει ακόμα εδώ (σε αυτόν τον κόσμο), πριν από την απελευθέρωση από το σώμα, να αντισταθεί στην ορμή που γεννήθηκε από την επιθυμία και το θυμό, αυτός είναι ένας Γιόγκι, είναι άνθρωπος ευτυχισμένος .
26. Απόλυτη ελευθερία (ή ευδαιμονία του Μπράμαν) υπάρχει σε όλες τις πλευρές για εκείνους τους αυτο-πειθαρχημενους ασκητές οι οποίοι είναι ελεύθεροι από την επιθυμία και το θυμό, που έχουν ελέγξει τις σκέψεις τους και οι οποίοι έχουν συνειδητοποιήσει τον Εαυτό (Ατμαν).
28. Με τις αισθήσεις, το νου (μάνας) και τη διάνοια (Μπούντι) πάντα υπό έλεγχο, έχοντας την απελευθέρωση ως υπέρτατο σκοπό του, απαλλαγμένος από την επιθυμία, το φόβο και το θυμό, ο σοφός ειναι αληθώς ελεύθερος για πάντα.