Ο νους υποφέρει όταν χάσει την επαφή με την Ψυχή (Είναι, Συνειδητότητα)!
Η αρρώστια του νου είναι το εγώ, που είναι ένα συνονθύλευμα από μικρά εγώ αντιφατικά μεταξύ τους και έχει ως ουσιαστική φύση την επιθυμία.
Η φύση του εγώ είναι να επιθυμεί συνεχώς αισθητηριακές εμπειρίες και απολαύσεις να προσκολλάται και να εθίζεται σε αυτές.
Η επιθυμία στρέφει τον νου προς τα έξω και ο νους χάνει την επαφή με την Ψυχή και αναπτύσσει τις εγωϊκές τάσεις (υπερηφάνεια, θυμό, απληστία, ζήλια λαγνεία, λαιμαργία, φόβο, κ.λπ.) γίνεται βαρυδονούμενος, δυσαρμονικός δυσλειτουργικός και χάνει την καθαρή αντίληψη και την διάκριση.
Το αποτέλεσμα είναι επιλογές, δράσεις και τρόπος ζωής που φέρνουν μιζέρια, πόνο και ασθένειες.