Είμαστε η πάντα παρούσα σιωπηλή επίγνωση ~ Atman Nityananda

Είμαστε η πάντα παρούσα σιωπηλή επίγνωση

Αυτό που είμαστε είναι η πάντα παρούσα επίγνωση (Συνειδητότητα, Πνεύμα, Ψυχή, Άτμαν, εσωτερική σιωπηλή παρουσία), η οποία φωτίζει τον νου και κάνει κάθε εμπειρία δυνατή. Η επίγνωση είναι παρούσα και όταν εκδηλώνονται σκέψεις και όταν δεν υπάρχουν σκέψεις. Είμαστε αυτή η επίγνωση που αντιλαμβάνεται τις σκέψεις αλλά και το κενό ανάμεσα στις σκέψεις (το νοητικό διάστημα) και την απουσία σκέψεων. Μπορεί να έχουμε επίγνωση αυτού που πραγματικά είμαστε και όταν υπάρχουν σκέψεις και όταν δεν υπάρχουν σκέψεις. Είναι θέμα εστίασης της προσοχής και μη ταύτισης με τις σκέψεις (τα συναισθήματα και το σώμα επίσης). Βέβαια όταν ο νους είναι άδειος από σκέψεις, είναι ευκολότερο να αντιληφθούμε και να βιώσουμε χωρίς ‘παράσιτα’ την αληθινή μας φύση, δηλαδή να βιώσουμε καθαρά την ειρήνη, την πληρότητα, την ελευθερία και την ευδαιμονία που είμαστε ως Συνειδητότητα.

Αυτό που μας εμποδίζει να διακρίνουμε την αληθινή μας φύση (εσωτερική σιωπηλή παρουσία, Συνειδητότητα) και να είμαστε σε επίγνωση της αληθινής μας φύσης, δεν είναι οι σκέψεις από μόνες τους, αλλά η ταύτιση με τις σκέψεις (με τα συναισθήματα επίσης, το σώμα και τα αισθητηριακά αντικείμενα),  και πρωτίστως η ταύτιση με το εγώ, που είναι ο παράγοντας που δημιουργεί όλες τις ταυτίσεις. Το κατώτερο εγώ (εξ αιτίας της παρουσίας της τάμας ποιότητας ή γκούνα), σαν μια ομίχλη δημιουργεί ένα πέπλο, που μας εμποδίζει να έχουμε καθαρή αντίληψη της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας (Συνειδητότητηα, Είναι, Πνεύμα), που είναι πέρα από τις σκέψεις και το νοητικό διάστημα. Το εγώ, τραβάει όλη την προσοχή επάνω του και μας κάνει να ταυτιζόμαστε με αυτό το ίδιο, καθώς επίσης με τις σκέψεις, τα συναισθήματα, το σώμα και τις αισθητηριακές εντυπώσεις. Έτσι ξεχνάνε να είμαστε σε επίγνωση της εσωτερικής σιωπής που είναι πάντα παρούσα, ειρηνική και ευδαιμονούσα.

Το εγώ είναι ο παράγοντας που προβάλει σκέψεις, ταυτίζεται με τις σκέψεις και δημιουργεί επίσης όλες τις άλλες ταυτίσεις  Είναι η ταύτιση με το εγώ και τις σκέψεις που μας κάνει να χάνουμε την θέαση της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας, που είναι ανέγγιχτη από τις σκέψεις, τα συναισθήματα, και τις σωματικές αντιδράσεις. Το εγώ μας εμποδίζει να διακρίνουμε καθαρά και να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε η εσωτερική σιωπηλή παρουσία και όχι το σώμα, και ο νους.

Όταν καταλαγιάσουμε με κάποιο τρόπο τις σκέψεις και τα συναισθήματα, τότε καταλαγιάζει και το εγώ, και σε αυτήν την κατάσταση γίνεται το έδαφος πρόσφορο να αντιληφθούμε καθαρά την εσωτερική σιωπηλή παρουσία. Αν προσπαθούμε σταθερά να  αποταυτιζόμαστε από τοις εξωτερικές εντυπώσεις, τα περιεχόμενα του νου (σκέψεις, συναισθήματα, κ.λπ. ), το σώμα και το ίδιο το εγώ και να εστιαζόμαστε στην εσωτερική σιωπή κάποια στιγμή θα συμβεί η αφύπνιση και θα συνειδητοποιηθεί ότι είμαστε η σιωπηλή παρουσία και όχι το σώμα και ο νους. Η αφύπνιση διαλύει την ψευδαίσθηση ότι είμαστε το σώμα, ένα πρόσωπο περιορισμένο στον χώρο και τον χρόνο. Η αφύπνιση όμως δεν είναι η τελική κατάσταση, η απελευθέρωση ή φώτιση. Η φώτιση συμβαίνει όταν διαλυθεί τελείως το εγώ σε όλες του τις απόψεις και ο νους έχει γίνει τελείως φωτεινός, εξ αιτίας του συνεχή διαλογισμού στην πηγή του, την Συνειδητότητα.

ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΝΟΥ ~ Atman Nityananda

ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΝΟΥ

Για να καταφέρουμε να κάνουμε διαλογισμό είναι απαραίτητος ο έλεγχος του νου. Αν ελέγξουμε το νου, τότε μπορούμε να κατευθύνουμε και να διατηρήσουμε τον νου και την προσοχή σταθερά στο αντικείμενο διαλογισμού, που μπορεί να είναι ένα μάντρα (για παράδειγμα το ‘Ομ Ναμά Σιβάϊ’), ένας αφορισμός από τις Ουπανισάδες (για παράδειγμα: ‘Είμαι Μπράμαν’), ή η αίσθηση ‘Εγώ Είμαι’, κ.λπ..

Γιατί όμως δυσκολευόμαστε να ελέγξουμε τον νου; Γιατί είναι δύσκολο να σταματήσουμε την ταύτιση με τις σκέψεις ή ακόμη περισσότερο, να σταματήσουμε τον νου να προβάλει σκέψεις και να τον εστιάσουμε σταθερά (προσηλώσουμε) εκεί που θέλουμε; 

Αρκετές είναι οι αιτίες που συμβαίνει αυτό, θα αναφέρω τις κυριότερες από αυτές: 

1. Η συνήθεια. 

2. Ο αέρας είναι το στοιχείο που κυριαρχεί στον νου. Η κύρια ιδιότητα του αέρα, είναι η κίνηση και η ευμεταβλητότητα. Αφού ο αέρας είναι το κυρίαρχο στοιχείο στον νου, κάνει τον νου να είναι ευκίνητος και ευμετάβλητος. Ιδιαίτερα όταν ο αέρας είναι αναστατωμένος, τότε είναι πολύ δύσκολο ή σχεδόν αδύνατον να σταματήσουμε τον νου. 

3. Η κυριαρχία της ράτζας ποιότητας (γκούνα) στον νου, αντί της σάττβα ποιότητας. Η ράτζας ποιότητα από την φύση της, είναι η δύναμη της κίνησης, της δράσης, της επιθυμίας και του πάθους. Όταν υπερτερεί στον νου κάνει τον νου υπερδραστήριο. (η ράτζας ποιότητα υπερτερεί στον νου της πλειοψηφίας της ανθρωπότητας), 

4. Η επιθυμία και οι συγκινήσεις (συν+κίνηση). Η επιθυμία και οι συγκινήσεις καθώς είναι παρορμητικές από την φύση τους και αεικίνητες (είναι ρατζασικής φύσης και το ράτζας είναι η δύναμη της κίνησης και της δράσης), κινούν συνεχώς τον νου. Οι συγκινήσεις και οι επιθυμίες κινούνται συνεχώς μέσα μας και επειδή χρειάζονται τον νου για να εκδηλωθούν, κάνουν και τον νου να κινείται συνεχώς. Οι συγκινήσεις και τα συναισθήματα επίσης έχουν σαν αιτία κάποια επιθυμία, ανάγκη, προσκόλληση, εγωϊκή τάση ή προγραμματισμό. 

Το ψυχικό πράνα (η ψυχική ζωτική ενέργεια) είναι η ενέργεια που κινεί τον νου και επίσης η έδρα των συγκινήσεων, των συναισθημάτων των επιθυμιών και των παρορμήσεων (απληστία, ζήλια, κενοδοξία, λαγνεία, λαιμαργία, φιλαργυρία, υπερηφάνεια, φόβος, θυμός, μίσος, μνησικακία, ανυπομονησία, στεναχώρια, δυσαρέσκεια, κ.λπ.). Καθώς το πράνα είναι αναστατωμένο από τις επιθυμίες, τις παρορμήσεις και τα κατώτερα συναισθήματα και συγκινήσεις, κάνει και τον νου να είναι σε κίνηση. 

Συνεπώς ανεξάρτητα από τον δρόμο ή την μέθοδο άσκησης που ακολουθεί κάποιος, για να ελέγξει τον νου του θα πρέπει να ελέγξει και να εξαλείψει τις επιθυμίες, τις συγκινήσεις και τις εγωϊκές τάσεις, να ελευθερώσει τον νου από την ράτζας ποιότητα (και την τάμας επίσης) και να αυξήσει την σάττβα, να διατηρηρεί την ενέργεια και το στοιχείο του αέρα σε ισορροπία.