"Είμαστε Συνειδητότητα που είναι ταυτόσημη με την παγκόσμια Συνειδητότητα (Θεός)"
Η ταύτιση και η προβολή
Η ταύτιση και η προβολή είναι αυτά που μας κρατούν σε ονειρική κατάσταση
και η αιτία να ζούμε σε έλλειψη, μιζέρια και δυστυχία.
Η ταύτιση και η προβολή λειτουργούν ταυτόχρονα και δημιουργούν λανθασμένη
αντίληψη του εαυτού μας και της εξωτερικής ‘πραγματικότητας’ (κόσμος). Μας
κάνουν να αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα διαστρεβλωμένα ή ‘ανάποδα’. Ως εκ τούτου
καταλήγουμε σε λανθασμένα συμπεράσματα, πεποιθήσεις και δράσεις.
Μόνο με γνώση, επαγρύπνηση, προσοχή, παρατήρηση, διάκριση και έρευνα
μπορούμε να αντιληφθούμε πως λειτουργεί αυτός ο μηχανισμός και να αποκτήσουμε
ορθή θέαση του εαυτού μας και των πραγμάτων.
Κεντρική ταύτιση είναι αυτή με το σώμα και τον νου. Αν
διαλύσουμε αυτήν την ταύτιση και όλες τις άλλες που βασίζονται σε αυτήν τότε θα δούμε τον εαυτό μας και
τον κόσμο ως έχει. Αλλά επειδή η ταύτιση και η προβολή συμβαίνουν διαμέσου του
εγώ και του κατώτερου νου, θα πρέπει να μελετήσουμε και να ερευνήσουμε τον νου
και το εγώ σε βάθος και να διαπιστώσουμε πως προκαλούν τις ταυτίσεις και τις
προβολές. Δεν μπορούμε να απαλλαγούμε από κάτι που δεν γνωρίζουμε και δεν
αντιλαμβανόμαστε καθαρά.
Για παράδειγμα δεν μπορούμε να απαλλαγούμε από τον φόβο που μας προκαλεί
ένα σχοινί που φαίνεται σαν φίδι στο μισοσκόταδο. Για όσο θα βλέπουμε το σχοινί
σαν φίδι ο φόβος δεν θα μας εγκαταλείπει. Μόνο όταν με προσεκτική παρατήρηση
και ορθή θέαση αντιληφθούμε ότι το φίδι ήταν απλά μια φαντασιακή προβολή του
νου μας στο σχοινί, θα χαλαρώσουμε από το φόβο. Από την στιγμή που διαπιστώσαμε
ότι το φίδι ήταν σχοινί ακόμη και αν αμέσως μετά ξαναδούμε το σχοινί σαν φίδι
δεν θα φοβόμαστε πλέον γιατί έχουμε γνώση της πραγματικότητας από άμεση
εμπειρία. Παρόμοια αν από άμεση εμπειρία αντιληφθούμε ότι είμαστε η πάντα
ελεύθερη και ευδαιμονούσα Συνειδητότητα παρότι συνεχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε
το σώμα και τον νου δεν θα τα εκλαμβάνουμε ως εαυτό μας.
Ταύτιση με το σώμα σημαίνει ότι αντιλαμβάνομαι ως εαυτό μου
το σώμα, ενώ στην πραγματικότητα είμαι η Συνειδητότητα που υπερβαίνει το
σώμα και τον νου και η οποία είναι, άχρονη, άμορφη, αθάνατη, αμετάβλητη,
ακατάστρεπτη, ελεύθερη από κάθε περιορισμό, πλήρης, ειρηνική και ευδαιμονούσα.
Προβολή σημαίνει ότι προβάλλονται οι ιδιότητες της Συνειδητότητας στο σώμα και του σώματος
στην Συνειδητότητα και μαζί με την αντίληψη ότι είμαστε το σώμα έχει ως
συνέπεια να έχουμε τις εξής λανθασμένες αντιλήψεις. Εκλαμβάνουμε οτιδήποτε
συμβαίνει στο σώμα και τον νου ότι συμβαίνει σε εμάς αφού θεωρούμε ότι είμαστε
το σώμα και ο νους, ενώ σε εμάς (ως η Συνειδητότητα που είναι ο Εαυτός μας) δεν
συμβαίνει απολύτως τίποτα, διότι είμαστε
σαν το κενό διάστημα το οποίο δεν επηρεάζεται διόλου από ότι συμβαίνει
μέσα σε αυτό. Ως εκ τούτου λέμε: με λένε Γιώργο/Μαρία.., πεινάω, διψάω, είμαι άρρωστος,
είμαι υγιής, γεροδεμένος, ψηλός, έξυπνος, ζηλιάρης, λαίμαργος, εργατικός,
φιλόδοξος, ευγενικός κ.λπ.. Θεωρούμε όλα τα χαρακτηριστικά του σώματος και του
νου ως χαρακτηριστικά του Εαυτού μας, αφού θεωρούμε τον νου και το σώμα ως
εαυτό μας. Αντίστροφα, η αίσθηση ότι δεν θα πεθάνουμε που ανήκει στην Συνειδητότητα,
αντιλαμβανόμαστε λανθασμένα ότι ανήκει
στο σώμα και έτσι ζούμε έχοντας την αίσθηση ότι δεν θα πεθάνουμε. Η αίσθηση ότι
τα ξέρουμε όλα ανήκει στην σοφία της Συνειδητότητας αλλά λανθασμένα νομίζουμε
ότι γνωρίζουμε στο επίπεδο του νου και μάλιστα ενός νου που βρίσκεται σε
αποδιοργάνωση και σύγχυση. Η αίσθηση πραγματικότητας ανήκει στην Συνειδητότητα αλλά νομίσουμε ότι
ανήκει στο σώμα και έτσι νομίσουμε ότι το σώμα είναι πραγματικό ενώ είναι μια
ψευδαίσθηση. Η επίγνωση ανήκει στην Συνειδητότητα αλλά νομίζουμε ότι ανήκει
στον νου (αν και αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο, τις σκέψεις και τα συναισθήματα
μέσα από τον νου, αυτή η ικανότητα του νου οφείλεται στο ότι η αντανακλάται σε
αυτόν η Συνειδητότητα).
Οι πρακτικές για να ξεπεράσουμε την ταύτιση είναι η μελέτη, ο στοχασμός, η
αυτοέρευνα και ο διαλογισμός. Προϋπόθεση για να κάνουμε αυτήν την εργασία με
τον εαυτό μας είναι ο διακαής πόθος να γνωρίσουμε την Αλήθεια. Βασικές
ικανότητες η εστιασμένη προσοχή και η διάκριση. Προϋπόθεση της εστιασμένης
προσοχής και της διάκρισης, είναι ένας νους αγνός, διαυγής, αρμονικός, και αυτό
είναι αποτέλεσμα μακρόχρονης πειθαρχίας και άσκησης. Όταν διψάμε για την
αλήθεια και όταν είμαστε έτοιμοι εμφανίζεται ο δάσκαλος και η κατάλληλη για
εμάς διδασκαλία για να μας βοηθήσουν να πετύχουμε τον στόχο μας που δεν είναι
τίποτε άλλο από την πλήρη και συνειδητή ένωση με το Είναι μας, που συνεπάγεται
την ελευθερία από τα δεσμά της ύλης, της γέννησης και του θανάτου και την
αδιάλειπτη βίωση της ειρήνης, της πληρότητας και της ευδαιμονίας του πνεύματος
(Συνειδητότητα).