Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ
Ο Θεος ουτε λυπαται ουτε στεναχωριεται για τα βασανα και την δυστυχια σου.
Αλοιμονο αν Θεος ειχε κι αυτος τις ιδιες ιδιοτητες με τους ανθρωπους.
Δεν θα βρισκαμε τοπο να βρουμε αναπαυση, αγαλλιαση, πληροτητα, ειρηνη, ευτυχια.
Ο Θεος ειναι το τελικο καταφυγιο οπου βρισκουν αναπαυση, ειρηνη, μακαριοτητα, οσοι κουραστηκαν να κυνηγουν ματαια την ευτυχια την πληροτητα και την ικανοποιηση στα ψευδαισθησιακα ανιτκειμενα των αισθησεων.
Ο Θεος δεν ειναι ενα προσωπο και δεν συμπεριφερεται ως προσωπο, δεν μετραει τα λαθη σου, ουτε συγχωρει συνεχως τα λαθη σου. Η συγχωρεση ειναι απο τους ανθρωπους για τους ανθρωπους.
Ο Θεος ειναι τελεια ειρηνη και αγαπη.
Η αγαπη δεν συγχωρει αλλα αγκαλιαζει τα παντα και τα μετατρεπει ολα σε αγαπη.
Η ειρηνη του Θεου ειναι ενα με την αγαπη και παντα παρουσα ακομη και εκει που υπαρχει μεγαλη βοη και ταραχη. Η ειρηνη του Θεου ειναι παντα μαζι μας και γαληνευει την ψυχη μας ακομη και στις πιο δυσκολες και αντιξοες συνθηκες.
Ο Θεος δεν βρισκεται σε καποιο τοπο αλλα ειναι πανταχου παρων και τα παντα πληρων.
Ο Ηλιος παντα λαμπει στον καταγαλανο ουρανο αλλα τον βλεπουμε οταν στρεψουμε το βλεμμα μας προς αυτον. Το ιδιο και ο Θεος ειναι συνεχως παρων μεσα μας και εξω μας, αλλα βιωνεται στην πληροτητα του μεσα στην καρδια μας οταν στραφουμε ολοκληρωτικα σ αυτη.
Ο Θεος ειναι αμορφος, αϋλος, αορατος για τις αισθησεις περα απο χαρα και λυπη, γεννηση, φθορα και θανατο.
Ειναι αιωνια ζωη παντα πληρης, ειρηνικη και ευδαιμονουσα.
Ο Θεος ειναι η πηγη ολων, η αρχη, η μεση και το τελος.
Ολοι μας πλεουμε μεσα σε αυτον τον ωκεανο φωτος, ειρηνης και ευδαιμονιας, ειμαστε αυτος ο ωκεανος, αλλα οντας τυφλοι δεν τον αναγνωριζουμε και δεν τον γευομαστε.
Μακαριοι αυτοι που βλεπουν στο σκοταδι το φως και το φως στο σκοταδι, γιατι πραγματικα αυτοι βλεπουν ακομη και αν δεν εχουν ματια για να δουν.