Η αναγκαιότητα ελέγχου των αισθήσεων!
Όταν αφήνουμε τις αισθήσεις να τρέχουν ελεύθερα προς τα αντικείμενα των αισθήσεων, τότε γεννιέται εύκολα μέσα μας ο πειρασμός και η επιθυμία να τα αποκτήσουμε και να τα απολαύσουμε.
Ανάλογα με τις περιστάσεις μπορούμε να την εκπληρώσουμε αμέσως ή θα παραμείνει λανθάνουσα στο υποσυνείδητο για να εκπληρωθεί στο μέλλον.
Και στις δύο περιπτώσεις ο νους μας γίνεται πιο εξαρτημένος και περιορισμένος από αυτή την επιθυμία.
~~~
Αποσπάσματα.απο.την Μπαγκαβάτ Γκίτα
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ62. Όταν ο άνθρωπος σκέπτεται τα αντικείμενα τότε (ο νους του) γοητεύεται από αυτά και προσκολλάται σε αυτά. Από την προσκόλληση γεννιέται η επιθυμία και από την επιθυμία (την ανεκπλήρωτη) γεννιέται ο θυμός.
63. Από το θυμό γεννιέται η σύγχυση, από τη σύγχυση το χάσιμο της μνήμης*, από το χάσιμο της μνήμης ο παραλογισμός (το χάσιμο της διάκρισης και της λογικής) και από το χάσιμο της διάκρισης ο άνθρωπος χάνεται.
61. Γι’ αυτό διατηρώντας υπό έλεγχο όλες τις αισθήσεις, ας παραμένει με το νου του συγκεντρωμένο σε Μένα*. Εκείνος που οι αισθήσεις του είναι κάτω από έλεγχο η σοφία είναι σταθερή.
20. Εδραιωμένος στο Μπράμαν, με σταθερή την διάνοια (μπούντι), χωρίς πλάνη, ο γνώστης του Μπράμαν ούτε χαίρεται όταν του τυχαίνουν (ή αποκτά) ευχάριστα, ούτε ταράζεται (θλίβεται) όταν του τυχαίνουν δυσάρεστα.
21. Με τον εαυτό του (με τον νου του) να μην προσκολλάται στις εξωτερικές επαφές (αντικείμενα), βρίσκει την ευτυχία εκείνη που βρίσκεται στον Εαυτό (Άτμαν). Σε Γιόγκα με το Μπράμαν* (σε ένωση με το Μπράμαν μέσω συνεχούς προσήλωσης στο Μπράμαν), αποκτά ατέλειωτη ευτυχία.
22. Οι απολαύσεις που γεννιούνται από τις επαφές (του νου με τα αντικείμενα των αισθήσεων) δεν είναι παρά γεννήτορες πόνου*, γιατί έχουν αρχή και τέλος, ω γιε της Κούντι. Οι σοφοί δεν βρίσκουν χαρά σε αυτές.
23. Αυτός που είναι ικανός ακόμη και εδώ, σε αυτό τον κόσμο, πριν ελευθερωθεί από το σώμα του(πριν πεθάνει), να αντισταθεί στην παρόρμηση της επιθυμίας και του θυμού, αυτός είναι ένας Γιόγκι, είναι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος.
24. Αυτός που είναι πάντοτε ευτυχισμένος μέσα του (μέσω της ταύτισης του με τον Ατμαν), που χαίρεται μέσα του (με την ευτυχία που προέρχεται από τον Ατμαν), που είναι φωτισμένος μέσα του (που ο νους του έχει φωτιστεί με το φως -Συνειδητότητα- του Ατμαν), ένας τέτοιος Γιόγκι γίνεται Μπράμαν, και πετυχαίνει την απόλυτη ελευθερία* (Μόκσα),
Διαβάστε περισσότερα στο παρακάτω ποστ: