ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΠΟΤΑΥΤΙΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΥΜΟ
Για να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε ο θυμός, ότι ο θυμός είναι κάτι που συμβαίνει μέσα μας, αλλά είμαστε κάτι διαφορετικό από τον θυμό*, είναι απαραίτητο να αποταυτιστούμε (να αποκτήσουμε απόσταση) από τον θυμό ή οποιαδήποτε εγωϊκή τάση εξετάζουμε.
Σχόλιο
ο θυμός*: το ίδιο κάνουμε και για όλα τα συναισθήματα, τις εγωϊκές τάσεις, προγραμματισμούς, επιθυμίες, παρορμήσεις, κ.λπ.
Σε αυτό μας βοηθούν οι ερωτήσεις-στοχασμοί που παραθέτω παρακάτω μαζί με την όσο δυνατόν βαθύτερη επίγνωση της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας που είναι ανέγγιχτη από τις εγωϊκές τάσεις.
• ‘Είμαι ο θυμός ή αυτό που έχει επίγνωση και παρατηρεί τον θυμό;’
• ‘Αφού υπάρχω πριν εκδηλωθεί ο θυμός και θα συνεχίσω να υπάρχω όταν φύγει, μπορεί να είμαι ο θυμός;’
• ‘Μπορεί να είμαι κάτι που έρχεται και φεύγει, κάτι που μεταβάλλεται συνεχώς;’
• ‘Αν είμαι ο θυμός, όταν φύγει ο θυμός παύω να υπάρχω;’ ‘Ποιος είμαι όταν φεύγει ο θυμός;’
Θα πρέπει να στοχαστούμε πολλές φορές επάνω σε αυτές τις ερωτήσεις κάθε φορά που εξετάζουμε τον θυμό και οποιαδήποτε άλλη εγωϊκή τάση. Θα πρέπει να φτάσουμε όχι μόνο στην κατανόηση αλλά και στην συνειδητοποίηση (την συναίσθηση) ότι δεν μπορεί να είμαστε κάτι που έρχεται και φεύγει, κάτι που μεταβάλλεται συνεχώς.
Ο στοχασμός στις ερωτήσεις δεν είναι μια διανοητική διαδικασία, αλλά μια διαδικασία, επίγνωσης, παρατήρησης και διάκρισης.
Για να αποταυτιστούμε από τον θυμό και οποιαδήποτε συναίσθημα είναι απαραίτητο να εμβαθύνουμε στην επίγνωση της εσωτερικής σιωπής. Όσο πιο πολύ μαζευόμαστε στο κέντρο μας τόσο αποκτάμε απόσταση από τον θυμό και επίσης ο θυμός χάνει την δύναμη που ασκεί επάνω μας.
Όντας εδραιωμένοι στην σιωπή, μπορούμε με την προσευχή* να διαλύσουμε σε κάποιο βαθμό την ενέργεια του θυμού. Εφαρμόζοντας αυτόν τον τρόπο καθε φορά που εκδηλώνεται ο θυμός, ο θυμός χάνει δύναμη ολο και περισσότερο και βιώνουμε περισσότερο την ειρήνη και την πληρότητα του Είναι μας.
Σχόλιο
Με την προσευχή*:
Το φως και η αγάπη του Θεού με πλημμυρίζουν και με ελευθερώνουν από την ενέργεια του θυμού (την λαιμαργία, τον φόβο, την ζήλια, ή οτιδήποτε εκδηλώθηκε μέσα μας) και ότι συνδέεται με το αυτόν τον θυμό (επιθυμία, προγραμματισμός, πεποίθηση, σκέψεις, εικόνες, εντυπώσεις κ.λπ.).’’ ''Το φως και η αγάπη του Θεού με πλημμυρίζουν και με μετατρέπουν σε φως και αγάπη.'' ''Είμαι φως και αγάπη, Είμαι φως και αγάπη'', ''Ομ φως και αγάπη, Ομ φως και αγάπη, Ομ φως και αγάπη.'' Καθώς λέμε αυτά τα λόγια εμβαθύνουμε στην σιωπηλή παρουσία μέσα μας.