ΘΥΜΙΚΟ & ΕΠΙΘΥΜΗΤΙΚΟ (ΣΥΓΚΙΝΗΣΙΑΚΟ ΣΩΜΑ)
Το θυμικό και το επιθυμητικό (ή
συγκινησιακό σώμα) είναι εκφράσεις του ψυχικού πράνα, και σε αυτά βρίσκεται ο πυρήνας της
δυστυχίας μας και η δυσκολία στο να αφιερωθούμε στην πνευματική άσκηση και να
μεταμορφωθούμε σε όντα φωτός και αγάπης.
Αν και είναι πολύ κοινό να διαβάζουμε σε
πνευματικά βιβλία ή να ακούμε από δασκάλους αυτογνωσίας ότι η κύρια αιτία της
δυστυχίας μας είναι ο νους, παρά ταύτα δεν είναι ο νους αλλά το θυμικό και το
επιθυμητικό (το κατώτερο συγκινησιακό).
Το μη αγνό ψυχικό πράνα, που είναι η έδρα της
απόλαυσης, του πόθου, του πάθους, των κατώτερων συγκινήσεων, επιθυμιών και
παρορμήσεων, είναι ο βασικός παράγοντας των προβλημάτων μας και αυτό που
δημιουργεί τις αυταπάτες και την λανθασμένη αντίληψη για τον εαυτό μας και τους
άλλους. Το ψυχικό πράνα είναι το ασυνείδητο, μηχανικό, παρορμητικό μέρος του
ψυχισμού μας (μη λογικό), που προκαλεί ανισορροπίες, δυσαρμονία, δυσλειτουργία
και πόνο. Το μη αγνό ψυχικό πράνα είναι στην ουσία ο δυνάστης του νου, της
διάνοιας και το κύριο εμπόδιο να συνειδητοποιήσουμε την θεϊκής μας φύσης, (Ψυχή, Πνεύμα,
Συνειδητότητα).
Το συγκινησιακό σώμα ονομάζεται, θυμικό και επιθυμητικό μέρος της ψυχής από τους Έλληνες
φιλόσοφους και μοναχούς της φιλοκαλίας, κάμα ρούπα ή αστρικό
σώμα (σώμα των επιθυμιών και των συγκινήσεων, που μαζί με το κατώτερο
μάνας (νου) ονομάζεται κάμα-μάνας) από τους Θεοσοφιστές, αστρικό
ή συγκινησιακό σώμα από τους γνωστικούς, κατώτερο συγκινησιακό κέντρο από
τον Γκουρτζίεφ, γνωστικών, Vital Being (Βίταλ Μπίνγκ) από
τον Σρι Αουρομπίντο, και σχετίζεται με το Id του Δρ. Φρόϋντ και το πονόσωμα (pain-body) του Έκχαρτ Τόλλε.
Η αιτία που ο νους κινείται ασταμάτητα και
δεν μπορούμε να τον γαληνέψουμε εύκολα και να τον διατηρήσουμε σταθερά
προσηλωμένο στην αληθινή μας φύση (εσωτερική σιωπηλή παρουσία), δεν είναι στον
νου, αλλά στο θυμικό και στο επιθυμητικό και μάλιστα στην κατώτερη άποψη τους
που σχετίζεται με τις ενστικτώδεις απολαύσεις, την δύναμη (περιλαμβάνει και τον
έλεγχο των άλλων), το πάθος, την υπερηφάνεια, και τα κατώτερα συναισθήματα
(θυμός, φόβος, στεναχώρια, μίσος, ανυπομονησία, δυσαρέσκεια, ενοχές, ντροπή,
κ.λπ.).
Αυτά (η επιθυμία και τα συναισθήματα)
παράλογα από την φύση τους, και με μεγάλη δύναμη, κοιμίζουν τον νου και τον
χρησιμοποιούν για να εκδηλωθούν. Οι επιθυμίες για να βρουν απολαύσεις και τα
κατώτερα συναισθήματα ως συνέπειες της επιθυμίας, και για να συνεχίζουν να
τρέφονται με δονήσεις ανάλογες αυτών.
Ο εξωτερικός νους (Μάνας) και η διάνοια (Μπούντι)
είναι θύματα του μη αγνού και μη καλλιεργημένου ψυχικού πράνα. Το μη αγνό
ψυχικό πράνα (το οποίο είναι παράλογο από την φύση του, (στερείται λογικής) και
είναι η έδρα της απόλαυσης, του πόθου και των επιθυμιών χρησιμοποιεί τον
εξωτερικό νου (μάνας), την κατώτερη διάνοια (Μπούντι), το σώμα και τις
αισθήσεις για την επίτευξη των στόχων του. Δηλαδή την ικανοποίηση των πόθων και
των επιθυμιών που σχετίζονται κατά βάση με την απόλαυση, τον πλούτο, τα
αποκτήματα και την φήμη. Το κατώτερο εγώ σχετίζεται κατά βάση με το ψυχικό
πράνα και τις κατώτερες λειτουργίες του νου και είναι αυτό που αναζητάει
τις απολαύσεις και τις εφήμερες εγκόσμιες επιτυχίες.
Η ασταμάτητη μηχανική καταναγκαστική σκέψη, ο
αρνητικός τρόπος σκέψης, η υβριστική συμπεριφορά, οι δικαιολογίες, τα
παράπονα, η ονειροπόληση, οι φαντασίες, είναι η νοητική μορφή που
προσλαμβάνουν οι παρορμήσεις, οι συγκινήσεις, τα συναισθήματα και οι επιθυμίες
στον νου. Αυτά δηλαδή που θεωρούμε σκέψεις δικές μας δεν είναι τίποτα άλλο παρά
η μηχανική έκφραση των συγκινησιακών εκφράσεων του ψυχικού πράνα στον νου.
Οι βαριές δονήσεις του μη αγνού ψυχικού πράνα
εισρέουν στον εξωτερικό νου (μάνας) και την διάνοια (Μπούντι) και επηρεάζουν
αρνητικά την λειτουργία τους. Ανάλογα με την δύναμη έκφρασης των κατώτερων
συγκινήσεων, των συναισθημάτων και των επιθυμιών είναι και η επίδραση του
ψυχικού πράνα στον νου και στην διάνοια. Όσο δηλαδή πιο έντονα για παράδειγμα
εκδηλώνεται η λαγνεία,, η ζήλια, ο θυμός ή ο φόβος τόσο πιο πολύ δυσλειτουργούν
ο νους και η διάνοια. Ο νους στο σύνολο του χάνει την ηρεμία, την διαύγεια, την
διαπεραστικότητα, την φωτεινότητα, την συγκέντρωση και μειώνεται δραστικά η
ικανότητα της λογικής σκέψης και της διάκρισης και έτσι δεν έχει ούτε καθαρή
αντίληψη, ούτε κατανόηση της κατάστασης και δεν μπορούμε να καταλήξουμε σε ορθά
συμπεράσματα και να πάρουμε ορθές αποφάσεις και να έχουμε κατάλληλη συμπεριφορά
και ορθή δράση. Εννοείται ότι η διαισθητική ικανότητα του νου που έτσι κι
αλλιώς υπολειτουργεί αναστέλλεται τελείως.
Το κατώτερο ρατζασοταμασικό εγώ
Το κατώτερο (ρατζασοταμασικό) εγώ,
σχετίζεται με το φυσικό σώμα, το ζωτικό σώμα, τον εξωτερικό νου (μάνας) και την
κατώτερη διάνοια Μπούντι). Το κατώτερο εγώ είναι ο παράγοντας γύρω από τον
οποίο περιστρέφεται η ζωή της πλειοψηφίας των ανθρώπων στην Γη. Είναι ο
παράγοντας που δημιουργεί τις ταυτίσεις και είναι αυτό με το οποίο είμαστε
ταυτισμένοι. Το ρατζασοταμασικό εγώ μας ταυτίζει με το φυσικό σώμα (επίσης με
τον νου και τα εξωτερικά αντικείμενα), και όλη του η δράση σχετίζεται με τις
αισθητηριακές εμπειρίες και τις αντιδράσεις μας προ αυτές (συγκινήσεις,
σκέψεις, συναισθήματα, επιθυμίες, συμπεριφορές, δράσεις, πεποιθήσεις, ιδέες).
Τα κατώτερα συναισθήματα και συγκινήσεις, οι επιθυμίες για απολαύσεις, οι
εγκόσμιες επιτυχίες, οι αρνητικές συμπεριφορές, η ξεχωριστότητα από τους
άλλους, η αντιπαλότητα, οι ανταγωνισμοί, η βία κ.λπ. σχετίζονται
με το ρατζασοταμασικό εγώ και με το ψυχικό πράνα.
Χωρίς εξαγνισμό του κατώτερου συγκινησιακού
σώματος και εξάλειψη των επιθυμιών και των κατώτερων συναισθημάτων είναι
αδύνατο να ελέγξουμε τον νου και να γίνει υπηρέτης μας στην πνευματική μας
ανάπτυξη και στην επίτευξη της Φώτισης (Απελευθέρωση, Αυτοπραγμάτωση).
Παράρτημα
Παράρτημα
Το ανώτερο συγκινησιακό
Το συγκινησιακό έχει και την
ανώτερη άποψη που εκφράζει τα σαττβικά συναισθήματα, συγκινήσεις και
διαθέσεις, όπως η συμπόνια, η στοργή, η καλοσύνη, η συναισθηματική
αγάπη, η χαρά, η ευθυμία, η γενναιοδωρία, η
επιθυμία να προσφέρουμε και να βοηθήσουμε τους άλλους, η επιθυμία* να
μοιραστούμε ότι έχουμε, η επιθυμία για
γνώση-ελευθερία-δικαιοσύνη-ειρήνη-ενότητα-ευτυχία-πληρότητα, το αίσθημα αυτοθυσίας, η ευτυχία,
αίσθημα σιγουριάς και ασφάλειας, η καλή διάθεση, η ευγνωμοσύνη, η
αφοσίωση, η γαλήνη, ο θαυμασμός, η αισιοδοξία, η υπομονή, ο σαττβικός
ενθουσιασμός, το θάρρος, η γενναιότητα, η έμπνευση (ο οίστρος), η
αυτοπεποίθηση και η ικανοποίηση.
Μπορείτε να διαβάσετε επίσης στα αγγλικά
άρθρα σχετικά με το συγκινησιακό σώμα.