Η ΤΑΥΤΙΣΗ ΚΑΙ Η
ΠΡΟΒΟΛΗ
Η ταύτιση, η προβολή και η φαντασία είναι αυτά που μας
κρατούν σε ονειρική κατάσταση και η αιτία να ζούμε σε έλλειψη, μιζέρια και
δυστυχία. Η ταύτιση και η προβολή έχουν σαν βάση τις ράτζας και τάμας ποιότητες (γκούνας).
Η ταύτιση και η προβολή λειτουργούν ταυτόχρονα και
δημιουργούν λανθασμένη αντίληψη του εαυτού μας και της εξωτερικής
‘πραγματικότητας’ (κόσμος). Μας κάνουν να αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα
διαστρεβλωμένα ή ‘ανάποδα’. Ως εκ τούτου αντιδρούμε με λανθασμένο τρόπο
(συναισθηματικά και νοητικά) και καταλήγουμε σε λανθασμένα συμπεράσματα,
πεποιθήσεις και δράσεις. Η μιζέρια και η δυστυχία που βιώνουμε οφείλεται στην
ψευδαισθησιακές ταυτίσεις και τις προβολές, με πρωταρχική την ταύτιση με το
σώμα και κατ’ επέκταση του νου.
Μόνο με γνώση, επαγρύπνηση, προσοχή, παρατήρηση, διάκριση
και έρευνα μπορούμε να αντιληφθούμε πως λειτουργεί αυτός ο μηχανισμός και να
αποκτήσουμε ορθή θέαση του εαυτού μας και των εξωτερικών καταστάσεων.
Κεντρική ταύτιση είναι αυτή με το σώμα και τον νου (σκέψεις, ιδέες, απόψεις, πεποιθήσεις, συγκινήσεις, επιθυμίες,
συναισθήματα). Αν διαλύσουμε την ταύτιση με το σώμα, τον νου και όλες τις άλλες ταυτίσεις που βασίζονται σε αυτές, τότε θα δούμε τον εαυτό μας και τον κόσμο ως έχει. Και αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα
το τέλος κάθε δυστυχίας και την αδιάλειπτη και χωρίς προσπάθεια βίωση της
ειρήνης, της πληρότητάς και της μακαριότητας της αληθινής μας φύσης
(Συνειδητότητα, Πνεύμα, Άτμαν).
Επειδή ο κεντρικός παράγοντας της ταύτισης και της
προβολής είναι το εγώ και ο κατώτερος νους, θα πρέπει να μελετήσουμε και να
ερευνήσουμε το εγώ και τον κατώτερο νου σε βάθος ώστε να αντιληφθούμε ξεκάθαρα
πως προκαλούν τις ταυτίσεις και τις προβολές. Δεν μπορούμε να απαλλαγούμε από
κάτι που δεν γνωρίζουμε και δεν αντιλαμβανόμαστε καθαρά.
Για παράδειγμα δεν μπορούμε να απαλλαγούμε από τον φόβο
που μας προκαλεί ένα σχοινί που φαίνεται σαν φίδι στο μισοσκόταδο, για όσο
βλέπουμε το σχοινί σαν φίδι. Μόνο όταν με προσεκτική παρατήρηση και ορθή θέαση
αντιληφθούμε ότι το φίδι ήταν απλά μια φαντασιακή προβολή του νου μας επάνω στο
σχοινί, θα φύγει ο φόβος. Από την στιγμή που διαπιστώσουμε ότι το φίδι είναι
σχοινί ακόμη και αν αμέσως μετά ξαναδούμε το σχοινί σαν φίδι δεν θα φοβόμαστε
πλέον γιατί έχουμε γνώση της πραγματικότητας (ότι είναι σχοινί και όχι φίδι) από
άμεση εμπειρία. Παρόμοια αν από άμεση εμπειρία αντιληφθούμε ότι δεν είμαστε το
σώμα, ούτε το εγώ ούτε ο νους, αλλά η
πάντα ελεύθερη και ευδαιμονούσα Συνειδητότητα θα ελευθερωθούμε από την
ψευδαισθησιακή ταύτιση με το σώμα και τον νου.
Ταύτιση με το σώμα σημαίνει ότι αντιλαμβάνομαι ως εαυτό μου το σώμα, ενώ
στην πραγματικότητα είμαι η Συνειδητότητα που υπερβαίνει το σώμα και τον νου
και η οποία είναι, άχρονη, άμορφη, αθάνατη, αμετάβλητη, ακατάστρεπτη, ελεύθερη
από κάθε περιορισμό, πλήρης, ειρηνική
και ευδαιμονούσα.
Ταύτιση με τον νου σημαίνει ότι αντιλαμβάνομαι την ψευδαισθησιακή εικόνα του νου ως εαυτό μου και επίσης
αντιλαμβάνομαι ως εαυτό μου τις
πεποιθήσεις, ιδέες και απόψεις
του νου, το ίδιο και τις συναισθηματικές και συγκινησιακές εκφράσεις μας.
Αυτές οι δύο
ταυτίσεις προεκτείνονται σε πράγματα έξω
από εμάς όπως το χωριό και η χώρα που γεννηθήκαμε, η γλώσσα, η θρησκεία, κάποιο πολιτικό κόμμα, κάποια
ομάδα, κ.λπ.
Προβολή σημαίνει ότι προβάλλονται οι ιδιότητες της Συνειδητότητας στο
σώμα και στον νου, και το αντίστροφο, οι
ιδιότητες του σώματος και του νου στην Συνειδητότητα. Εκλαμβάνουμε οτιδήποτε
συμβαίνει στο σώμα και τον νου ότι συμβαίνει σε εμάς αφού θεωρούμε ότι είμαστε
το σώμα και ο νους, ενώ σε εμάς (ως η Συνειδητότητα που είναι ο Εαυτός μας) δεν
συμβαίνει απολύτως τίποτα, διότι είμαστε
σαν το κενό διάστημα το οποίο δεν επηρεάζεται διόλου από ότι συμβαίνει
μέσα σε αυτό. Ως εκ τούτου πιστεύουμε και λέμε: με λένε Γιώργο, πεινάω, διψάω,
είμαι άρρωστος, είμαι υγιής, γεροδεμένος, ψηλός, κ.λπ. (δηλαδή θεωρούμε
οτιδήποτε συμβαίνει στο σώμα ότι συμβαίνει σε Εμάς) και επίσης: είμαι έξυπνος,
ζηλιάρης, πολυμήχανος, λαίμαργος, εργατικός, φιλόδοξος, ευγενικός, θαρραλέος,
κ.λπ.. (θεωρούμε όλα τα χαρακτηριστικά του του νου ως χαρακτηριστικά του Εαυτού
μας, αφού θεωρούμε τον νου και το σώμα ως εαυτό μας.
Αντίστροφα, το εγώ προβάλει την αίσθηση ότι δεν θα
πεθάνουμε που ανήκει στην Συνειδητότητα, στο σώμα, και έτσι ενώ γνωρίζουμε ότι
το σώμα μας θα πεθάνει αργά ή γρήγορα ζούμε έχοντας την αίσθηση ότι δεν θα
πεθάνουμε ποτέ.
Η αίσθηση ότι τα ξέρουμε όλα ανήκει στην σοφία της
Συνειδητότητας αλλά λανθασμένα νομίζουμε ότι γνωρίζουμε στο επίπεδο του νου και
μάλιστα ενός νου που βρίσκεται σε αποδιοργάνωση και σύγχυση.
Η αίσθηση πραγματικότητας
ανήκει στην Συνειδητότητα αλλά νομίσουμε ότι ανήκει στο σώμα και έτσι
νομίζουμε ότι το σώμα είναι πραγματικό ενώ αυτό είναι μια ψευδαίσθηση. Για τον
ίδιο λόγο αντιλαμβανόμαστε και τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τα εξωτερικά
αντικείμενα ως πραγματικότητα ενώ στερούνται πραγματικότητας.
Η επίγνωση ανήκει στην Συνειδητότητα αλλά νομίζουμε ότι
ανήκει στον νου. Αν και αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο, τις σκέψεις και τα
συναισθήματα μέσα από τον νου, αυτή η ικανότητα του νου οφείλεται στο ότι η
αντανακλάται σε αυτόν η Συνειδητότητα.
Πέρα από αυτές τις θεμελιώδεις προβολές, ο νους μας
προβάλει συνεχώς τα χαρακτηριστικά του και τις αντιλήψεις του στους άλλους
ανθρώπους, στα ζώα, στις εξωτερικές καταστάσεις και αντικείμενα. Ο κόσμος
είναι ένας καθρέπτης που βλέπουμε τον εαυτό μας (το εγώ μας σε όλες του τις απόψεις)
στο κάθε τι. Γι’ αυτό μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε
ότι βλέπουμε στους άλλους, σαν πληροφορία για να καταλάβουμε τι κουβαλάμε μέσα μας
και να απελευθερωθούμε από αυτό.
Τέλος ακόμη Και αν απαλλαγούμε από όλες τις προβολές του
εγώ μας, πάλι τον Εαυτό μας θα βλέπουμε παντού και σε όλα, αλλά σε αυτήν την
περίπτωση θα βλέπουμε την αλήθεια, γιατί όλα είναι ο Εαυτός μας , η μια
αδιαίρετη, αμετάβλητη και αιώνια Συνειδητότητα που είμαστε.
ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΩΝ
ΤΑΥΤΙΣΕΩΝ
Η πνευματική άσκηση έχει σκοπό να σταματήσουμε τις
ταυτίσεις και να αντιληφθούμε ότι είμαστε η Συνειδητότητα. Για να γίνει αυτό
πρέπει να αναπτύξουμε αρετές και ικανότητες μέσα από ειλικρινή, συστηματική,
σταθερή καθημερινή άσκηση. Η ανάπτυξη της αυτεπίγνωσης, της διάκρισης, της
αυτοπαρατήρησης, της απάθειας, της αποδοχής και η εφαρμογή μεθόδων για τον
εξαγνισμό του νου και την εξάλειψη των εγωϊκών τάσεων είναι θεμελιώδη αυτής της
διαδικασίας.
Απαιτείται μια καλά οργανωμένη
ζωή, ένα καλά οργανωμένο
καθημερινό πρόγραμμα με διάφορες ασκήσεις και δραστηριότητες, και επάνω από όλα διακαής πόθος
να γνωρίσουμε την αλήθεια και να ενωθούμε συνειδητά με το Είναι μας. Είναι
αναγκαίο όλη μας η ζωή να είναι προσανατολισμένη προς το σκοπό μας, την
απελευθέρωση από το εγώ και την πλήρη ταύτιση μας με το Είναι μας.
Οι ιδιότητες και οι αρετές που
είναι αποφασιστικές για την επίτευξη του σκοπού είναι η αφιέρωση, αφοσίωση, η υπομονή, η
επιμονή, η αποφασιστικότητα, η αυτοπεποίθηση, η πίστη στο Θεό στο δάσκαλο αν
υπάρχει και στις διδασκαλίες, η αντοχή στις δυσκολίες, η σωφροσύνη, το θάρρος,
ο ενθουσιασμός και η αγάπη για την εργασία και οι σημαντικές ικανότητες του
νου, είναι η διάκριση, η απόσπαση, η απάθεια, η δύναμη της θέλησης και η
συγκέντρωση.
Αυτά όλα αναπτύσσονται και ωριμάζουν σταδιακά καθώς ο νους εξαγνίζεται από τις
εγωϊκές ενέργειες, από τις γκούνας ράτζας και τάμας και γίνεται σαττβικός.
Τα πρώτα χρόνια της πνευματικής
ζωής είναι ουσιαστικά μια προετοιμασία για να αποκτήσουμε σε ικανό βαθμό τις
παραπάνω ιδιότητες και ικανότητες, να μάθουμε τις βασικές πρακτικές
και μεθόδους και να απαλλαγούμε από λανθασμένες πεποιθήσεις και αντιλήψεις για
τον εαυτό μας, τη ζωή, το Θεό και την πνευματική άσκηση. Μόνο όταν αναπτυχθεί
σε μεγάλο βαθμό ο πόθος για την αλήθεια και την απελευθέρωση, όταν κατανοήσουμε
βαθιά την ματαιότητα να κυνηγάμε εγκόσμιες απολαύσεις και επιτεύγματα και όταν
είμαστε κατάλληλα προετοιμασμένοι μπορούμε να μπούμε στην ουσία της πνευματικής
άσκησης, να δουλεύουμε σταθερά και συστηματικά και να προχωράμε αποφασιστικά
προς την πνευματική μας μεταμόρφωση και την αυτοπραγμάτωση.