Η ΓΙΟΓΚΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΑΣ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΚΑΙ Η
ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑΣ
Ορολογία
Γιόγκα
1.
Γιόγκα είναι η ένωση με το Θεό.
2.
Όμως γιόγκα αποκαλείται και η προσήλωση του νου μέσα μας (με οποιοδήποτε τρόπο
ή τεχνική), με σκοπό να πετύχουμε την ένωση με το Θεό. Γιόγκα με την ευρύτερη
έννοια αποκαλείται όλο το πρόγραμμα άσκησης που εξασκεί κάποιος καθημερινά για
να πετύχει την ένωση με το Θεό.
Να
επισημάνω ότι ήδη είμαστε ένα με τον Θεό, αλλά μέσω της άσκησης αποκτάμε
επίγνωση ότι είμαστε Ένα με τον Θεό, και επιπλέον ο νους μας γίνεται φωτεινός
λόγω της ταύτισης του με τον Θεό.
Γιόγκι
Ο όρος Γιόγκι χρησιμοποιείται με δύο τρόπους.
Α. Ο Γιόγκι με την πραγματική έννοια της λέξης αποκαλείται αυτός
που πέτυχε την Φώτιση και την ένωση του με τον Θεό (Μπράμαν, Άτμαν, Συνειδητότητα). Ο Γιόγκι έχει πλήρη επίγνωση της αθάνατης άφθαρτης φύσης του,
(Άτμαν, Εαυτός, Είναι, Πνεύμα) που είναι ταυτόσημη με τον Θεό (Μπράμαν). Η Φώτιση αποκαλείται
Αυτοπραγμάτωση ή Απελευθέρωση και ο Γιόγκι λέγεται Απελευθερωμένος, φωτισμένος,
ή Αυτοπραγματωμένος.
Β. Γιόγκι αποκαλείται επίσης και αυτός που είναι πλήρως αφιερωμένος
στην πνευματική άσκηση για να πετύχει την ένωση με το Θεό (Γιόγκα).
Ο ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ
Ο διαλογισμός (meditation) στα σανσκριτικά λέγεται ντυάνα
(dhyana). Ο όρος διαλογισμός αν και είναι αδόκιμος και δεν εκφράζει αυτό που σημαίνει
η λέξη ντυάνα (dhyana) παρά ταύτα καθιερώθηκε ως ορολογία στη δύση. Ο όρος
διαλογισμός (ντυάνα) όπως και η γιόγκα χρησιμοποιείται με δύο τρόπους:
1. Διαλογισμός είναι η βαθιά απορρόφηση του νου στο Είναι μας τον
Άτμαν. Στον διαλογισμό υπάρχει υπέρβαση του νου μέσω της βαθιάς προσήλωσης στην
καρδιά (Το κέντρο της ύπαρξης μας, όχι η φυσική ή η συναισθηματική καρδιά).
2.
Διαλογισμός όμως λέγεται και η προσπάθεια με κάποια τεχνική να προσηλωθούμε
πλήρως στο κέντρο της ύπαρξης μας, και να πετύχουμε την πραγματική κατάσταση
του διαλογισμού που είναι η υπέρβαση του νου και η απορρόφηση του στο Είναι μας
(Άτμαν), το αιώνιο φως της Συνειδητότητας, αυτό που αποκαλούν στην χριστιανική
παράδοση άχτιστο φως.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI ΤΗΣ ΜΠΑΓΚΑΒΑΝΤ ΓΚΙΤΑ
15. Έτσι κρατώντας πάντοτε το νου ισορροπημένο, ο Γιόγκι, με το νου υπό
έλεγχο, κατοικώντας σε Εμένα πετυχαίνει τη ειρήνη, η οποία κορυφώνεται στην
απελευθέρωση.
16. Στ’ αλήθεια, η Γιόγκα δεν είναι δυνατή για αυτόν που τρώει πολύ, ούτε
για αυτόν που δεν τρώει καθόλου. Ούτε για αυτόν που κοιμάται πάρα πολύ, ούτε
για αυτόν που μένει (πάντα) άγρυπνος, ω Αρτζούνα.
17. Η Γιόγκα γίνεται ο καταστροφέας του
πόνου, για εκείνον που πάντοτε είναι μετρημένος στην τροφή και την αναψυχή, που
είναι μετρημένος στην εκτέλεση δράσεων (έργων), που είναι μετρημένος στον ύπνο
και την αγρυπνία.
18. Γιόγκι λέγεται αυτός που έχοντας
πειθαρχήσει τέλεια τον νου του, παραμένει σταθερά προσηλωμένος στον Άτμαν
μόνον, ελεύθερος από όλες τις επιθυμίες* για τα αντικείμενα των
αισθήσεων.
ΣΧΟΛΙΟ
όλες τις
επιθυμίες* : Όταν όλες οι επιθυμίες για τα αντικείμενα των αισθήσεων πεθάνουν,
ο νους γίνεται ειρηνικός και παραμένει σταθερά απορροφημένος στον Ύψιστο
Εαυτό (Άτμαν, Συνειδητότητα). Ο Γιόγκι είναι πλήρως εναρμονισμένος με τον
Άτμαν, καθώς πέτυχε την ένωση με το Άτμαν. Ο νους του Γιόγκι όντας εναρμονισμένος
με τον Άτμαν, δεν ταράζεται από τις αισθητηριακέ αντιλήψεις και το σώμα και
παραμένει σταθερά απορροφημένος στον Άτμαν, βιώνοντας αυθόρμητα και αδιάλειπτα
την ειρήνη και την ευδαιμονία του Άτμαν.
20. 21. Όταν ο νους, δαμασμένος με την άσκηση στην Γιόγκα (την συνεχή
προσήλωσής του νου στον Άτμαν) γαληνεύει, και όταν θεωρώντας κανείς με τον νου
τον Εαυτό (¨Άτμαν, Συνειδητότητα), στον Εαυτό ευφραίνεται, όταν βιώνει την
άπειρη ευδαιμονία που είναι πέρα από τις αισθήσεις, και η οποία μπορεί να γίνει αντιληπτή από μια
αγνή διάνοια (Μπούντι), και σαν εδραιωθεί σε
αυτήν ποτέ δεν μετακινείται από την Πραγματικότητα,
22. 23. που σαν την αποκτήσει (την ευδαιμονία), κανένα άλλο απόκτημα δεν
θεωρεί ανώτερο της, και σαν εδραιωθεί σε
αυτή, ούτε βαθύς πόνος δεν τον μετακινεί (από την βίωση της ευδαιμονίας του
Μπράμαν), ας μαθευτεί, πως το ξέζεμα από
τον πόνο Γιόγκα λέγεται. Αυτή η Γιόγκα
πρέπει να ασκείται με αποφασιστικότητα και χωρίς να χαλαρώσει ο νους την
προσπάθεια του.
27. Στ’ αλήθεια ύψιστη ευδαιμονία έρχεται σε αυτόν τον Γιόγκι, με τον
ειρηνικό νου, με τα πάθη του γαληνεμένα, τον άσπιλο, που Μπράμαν έχει γίνει.
28. Ο Γιόγκι, έτσι πάντοτε απασχολώντας
τον νου του (στην σταθερή προσήλωση του στον Άτμαν), απαλλαγμένος από
αμαρτίες, εύκολα απολαμβάνει την ευδαιμονία της επαφής με το Μπράμαν.