ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ (ή ΑΛΗΘΕΙΑ). Μέρος ΙΙ
Οι βάσεις της ψευδαίσθησης είναι η άγνοια, η
ταύτιση, η προβολή, το εγώ, η επιθυμία και η προσκόλληση. Η διάλυση του εγώ,
των επιθυμιών, των προσκολλήσεων και η επίγνωση της αληθινής μας φύσης μέσα από
την αυτοέρευνα και τον διαλογισμό διαλύει τα σκοτάδια της άγνοιας και επιφέρει την φώτιση ή απελευθέρωση.
Η επίγνωση της αληθινής μας φύσης (Συνειδητότητα)
και η ταύτιση του νου μας με αυτή, είναι γνώση, η μη επίγνωση της αληθινής μας
φύσης και η ταύτιση με το σώμα και τον νου (και ως εκ τούτου να θεωρούμε το
σώμα και τον νου ως εαυτό μας) είναι άγνοια.
Τι είναι ψευδαίσθηση και τι πραγματικότητα;
Ψευδαίσθηση
Πέραν της βασικής ψευδαίσθησης ότι είμαστε το σώμα, η ψευδαίσθηση έχει πολλές άλλες απόψεις. Παρακάτω παραθέτω κάποιες από αυτές:
Ψευδαίσθηση είναι αυτό που συνεχώς
μεταβάλλεται, που έχει αρχή και τέλος. Ψευδαίσθηση είναι αυτό που γεννιέται και
πεθαίνει. Ψευδαίσθηση
είναι αυτό που η ύπαρξη του οφείλεται και στηρίζεται από κάτι άλλο. Ψευδαίσθηση είναι να βλέπεις το παροδικό ως αιώνιο.
Ψευδαίσθηση είναι να βλέπεις τον κόσμο ως αληθινό και να μην αντιλαμβάνεσαι ότι η μόνη αλήθεια είναι αυτό που δημιούργησε τον κόσμο και στηρίζει τον κόσμο. Ψευδαίσθηση είναι να θεωρείς το σύμπαν ανεξάρτητο από την Συνειδητότητα που είναι η πηγή του. Ψευδαίσθηση είναι να αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου ξεκομμένο από τον Θεό και τον κόσμο.
Ψευδαίσθηση είναι να προσδίδεις σε ένα αντικείμενο ή κατάσταση ιδιότητες και χαρακτηριστικά που δεν έχει. Ψευδαίσθηση είναι να θεωρείς ότι είσαι κάτι που δεν είσαι. Ψευδαίσθηση είναι να νομίζεις ότι η ευτυχία εξαρτάται από τα αντικείμενα των αισθήσεων και τις εγκόσμιες επιτυχίες. Ψευδαίσθηση είναι να αντιλαμβάνεσαι τις σκέψεις σου ως αληθινές. Ψευδαίσθηση είναι να ζεις στο παρελθόν και στο μέλλον αντί στο παρόν. Ψευδαίσθηση είναι να πιστεύεις ότι οι άλλοι είναι υπεύθυνοι για αυτό που βιώνεις. Ψευδαίσθηση είναι να πιστεύεις ότι οι άλλοι φταίνε για την δυστυχία σου. Ψευδαίσθηση είναι να πιστεύεις ότι θα βρεις την ευτυχία έξω από τον εαυτό σου.
Ψευδαίσθηση είναι να βλέπεις τον κόσμο ως αληθινό και να μην αντιλαμβάνεσαι ότι η μόνη αλήθεια είναι αυτό που δημιούργησε τον κόσμο και στηρίζει τον κόσμο. Ψευδαίσθηση είναι να θεωρείς το σύμπαν ανεξάρτητο από την Συνειδητότητα που είναι η πηγή του. Ψευδαίσθηση είναι να αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου ξεκομμένο από τον Θεό και τον κόσμο.
Ψευδαίσθηση είναι να προσδίδεις σε ένα αντικείμενο ή κατάσταση ιδιότητες και χαρακτηριστικά που δεν έχει. Ψευδαίσθηση είναι να θεωρείς ότι είσαι κάτι που δεν είσαι. Ψευδαίσθηση είναι να νομίζεις ότι η ευτυχία εξαρτάται από τα αντικείμενα των αισθήσεων και τις εγκόσμιες επιτυχίες. Ψευδαίσθηση είναι να αντιλαμβάνεσαι τις σκέψεις σου ως αληθινές. Ψευδαίσθηση είναι να ζεις στο παρελθόν και στο μέλλον αντί στο παρόν. Ψευδαίσθηση είναι να πιστεύεις ότι οι άλλοι είναι υπεύθυνοι για αυτό που βιώνεις. Ψευδαίσθηση είναι να πιστεύεις ότι οι άλλοι φταίνε για την δυστυχία σου. Ψευδαίσθηση είναι να πιστεύεις ότι θα βρεις την ευτυχία έξω από τον εαυτό σου.
Πραγματικότητα ή Αλήθεια
Πραγματικότητα ή Αλήθεια είναι αυτό που είναι
αιώνιο, αμετάβλητο, ακατάστρεπτο, που δεν έχει αρχή και τέλος (γέννηση και
θάνατο) που δεν έχει μέρη (είναι ομοιογενές), που είναι αδιαίρετο, που είναι
πλήρες στον εαυτό του, που είναι αυτόφωτο και αυτοδημιούργητο.
Η Αλήθεια είναι η ουσιαστική φύση, η πηγή και
το στήριγμα όλων όσων υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρξουν και συνεπώς είναι η
ουσιαστική φύση του κάθε ανθρώπου.
Στην Αλήθεια έχουν δοθεί διάφορα ονόματα
παρότι η ίδια είναι πέρα από κάθε όνομα, κατηγόρημα και νοητικό κατασκεύασμα.
Συνειδητότητα, Άτμαν, Μπράμαν, Πνεύμα, Εν, Θεός, Ιεχωβά, Σίβα, Ναραγιάνα,
Ρα, Όσιρις, Αλλάχ, είναι μερικά από τα προσωνύμια που δόθηκαν στην άφατη και
απροσδιόριστη Αλήθεια.
Η (φαινομενική) ανάμειξη της Αλήθειας
(Συνειδητότητας) με την ψευδαίσθηση (υλικοενεργειακή πραγματικότητα τωμ
μορφών, κόσμος, σώματα, νους), κάνει τον άνθρωπο που ζει στην άγνοια να
αντιλαμβάνεται τον κόσμο ως πραγματικό και ανεξάρτητο από την Συνειδητότητα, και
επίσης να αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως το σώμα και να μην
συνειδητοποιεί ότι η ταυτότητα του είναι η Συνειδητότητα.
ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΓΙΟΓΚΑ
Και οι τρεις αυτές προσεγγίσεις της
εσωτερικής ζωής έχουν τον ίδιο σκοπό. Να διαλύσουμε τις ψευδαισθήσεις
(στην μορφή του εγώ, των επιθυμιών, των εγωϊκών τάσεων, των προσκολλήσεων, της λανθασμένης
γνώσης και των λανθασμένων αντιλήψεων και πεποιθήσεων) και να
συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε το σώμα και ο νους, αλλά Πνεύμα αθάνατο,
αιώνιο, πάντα ειρηνικό, πλήρες, ελεύθερο και ευδαίμων.
Η αντίληψη και η πεποίθηση είμαι το σώμα ή ο
νους είναι άγνοια, η επίγνωση και η ακλόνητη πεποίθηση, η γεννημένη από την
άμεση εμπειρία Είμαι Συνειδητότητα είναι γνώση.
Η πλήρης διάλυση του εγώ σε όλες του τις
εκφράσεις και η συγχώνευση του νου στην πηγή του την Συνειδητότητα, είναι
φώτιση, απελευθέρωση, αυτοπραγμάτωση.