Σελίδες

Wednesday, October 18, 2017

Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΣΤΙΓΜΗ ΣΕ ΣΤΙΓΜΗ ~ Atman Nityananda




Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΣΤΙΓΜΗ ΣΕ ΣΤΙΓΜΗ 

Η διάλυση των ελαττωμάτων δεν γίνεται μόνο με πρακτικές που εφαρμόζουμε καθημερινά στο χώρο  μας αλλά αλλά συνεχίζεται όλη την ημέρα.
Κάθε φορά που στην διάρκεια της ημέρας αναδύονται σκέψεις, παρορμήσεις και συναισθήματα τα παρατηρούμε, τα εξετάζουμε  και τα εξαλείφουμε μέσω της προσευχής, ενός μάντρα ή οποιασδήποτε άλλης τεχνικής.  Ενώ στο σπίτι επικεντρωνόμαστε στην διάλυση  ενός ή δύο ελαττωμάτων στην διάρκεια της ημέρας δουλεύουμε με οτιδήποτε εκδηλώνεται την κάθε στιγμή. Είναι βέβαιο ότι  είμαστε πιο έτοιμοι και επάγρυπνοι να αντιμετωπίσουμε τα ελαττώματα που έχουμε ως κεντρικό στόχο λόγω της εργασίας που κάνουμε κάθε βράδυ στο σπίτι μας. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι αφήνουμε τις υπόλοιπες εγωϊκές καταστάσεις να εκδηλώνονται χωρίς να κάνουμε κάτι με αυτές. Κάνουμε βέβαια το καλύτερο που μπορούμε σύμφωνα με την εμπειρία μας και τις ικανότητες που έχουμε αναπτύξει μέχρι τώρα.

Για να γίνει η εργασία της διάλυσης των ελαττωμάτων από στιγμή σε στιγμή απαιτείται να είμαστε σε συνεχή επαγρύπνηση, αυτεπίγνωση και αυτοπαρατήρηση. Θα πρέπει να αντιλαμβανόμαστε την εκδήλωση του εγώ έγκαιρα, να σταματάμε την ταύτιση με αυτό πριν γίνει τεράστιο κύμα και χαθούμε σε αυτό'. Βέβαια αυτό είναι κάτι που αναπτύσσεται σταδιακά και σύμφωνα πάντα με το πόσο εντατικά και ειλικρινά ασκούμαστε και ακολουθούμε μια ζωή οργανωμένη και προσανατολισμένη στην αυτογνωσία και την αναζήτηση της αλήθειας.  (Διάβασε Το πνευματικό πρόγραμμα και ημερολόγιο).

Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να παραμένουμε επάγρυπνοι, σε αυτοεπίγνωση και σε αυτοπαρατήρηση είναι να επαναλαμβάνουμε το όνομα του Θεού ή ένα μάντρα (Διάβασε Η επανάληψη του ονόματος του Θεού (Japa Nama) σε όλη την διάρκεια της ημέρας, εκτός βέβαια από τις στιγμές που έχουμε να κάνουμε κάποια νοητική εργασία ή οτιδήποτε απαιτεί πολύ προσοχή. Με το μάντρα κρατάμε το νου συγκεντρωμένο, θυμόμαστε το σκοπό μας, δημιουργούμε σαττβικές δονήσεις (Οι τρεις γκούνας -Σάττβα-Ράτζας-Τάμας) που εξαγνίζουν και μεταμορφώνουν τον νου και επιπλέον με την δύναμη του μπορούμε να διαλύσουμε τις εγωϊκές ενέργειες.

Αν είμαστε αποφασισμένοι και ειλικρινείς και αφοσιωμένοι στην άσκηση μας θα προχωράμε και στη διάλυση του εγώ αλλά θα βιώνουμε και περισσότερη ειρήνη, ικανοποίηση, ευτυχία και αρμονία σε όλα τα επίπεδα. Με τον καθημερινό διαλογισμό και την συνεχή από στιγμή σε στιγμή επαγρύπνηση θα αυξάνεται και η ικανότητα της ήρεμης αυτεπίγνωσης και της αποσπασμένης αυτοπαρατήρησης και έτσι θα αυξάνεται η ικανότητα να αντιλαμβανόμαστε καθαρότερα τι συμβαίνει μέσα μας και να αποταυτιζόμαστε από όλες τις μηχανικές εκδηλώσεις του εγώ. 

Επίσης καθώς θα εξασκούμαστε καθημερινά, η προσευχή*, το μάντρα,  ο οραματισμός και οι επιβεβαιώσεις θα γίνονται όλα και πιο φυσικά και αποτελεσματικά. Οι θετικές νοητικές και συναισθηματικές ιδιότητες θα αποκτούν δύναμη και οι αρνητικές θα αδυνατίζουν και δεν θα είναι εμπόδιο στον να εμβαθύνουμε στον διαλογισμό, μέχρι που κάποια στιγμή θα εξαλειφθούν ολοκληρωτικά.

Το πιο σημαντικό όλης αυτής της προσπάθειας είναι ότι θα αυξάνεται η  ικανότητα να φθάνουμε στο κέντρο της ύπαρξης μας εκεί όπου υπάρχει ελευθερία, γαλήνη, ειρήνη μακαριότητα. Σταδιακά αυτό (να μπαίνουμε στο κέντρο μας) θα γίνεται όλο περισσότερο αβίαστα, φυσικά και με τη λιγότερη δυνατόν προσπάθεια.  Επίσης οι εξωτερικές συνθήκες, τα συμβάντα και οι συμπεριφορές των άλλων δεν θα έχουν τόση δύναμη επάνω μας και δεν θα χάνουμε εύκολα την εσωτερική μας ειρήνη και αρμονία.

Όταν όλες οι νοητικές, συναισθηματικές και νοητικές τοξίνες διαλυθούν θα παραμένουμε εδραιωμένοι στο κέντρο μας, και θα βιώνουμε αδιάλειπτα την ειρήνη και την μακαριότητα του αληθινού μας Εαυτού ανεξάρτητα από τις εξωτερικές συνθήκες και το πως μας φέρονται οι άλλοι. Αυτό είναι φώτιση, αυτό είναι απελευθέρωση από τα δεσμά των μορφών, αυτό είναι παντοτινή γαλήνη και ευδαιμονία.  

Επίλογος 

Υπενθυμίζω ότι η διάλυση των ελαττωμάτων δεν είναι το αποτέλεσμα μιας μόνο πρακτικής όπως αυτής που προτείνω εδώ αλλά το αποτέλεσμα όλων των πρακτικών, τεχνικών, αυτοπειθαρχιών και του τρόπου ζωής μας γενικότερα.
Τονίζω επίσης ότι αυτή η εργασία της διάλυσης των ελαττωμάτων χρειάζεται πολύ υπομονή, επιμονή και αντοχή στις δυσκολίες. Μην βιάζεστε γιατί θα απογοητευτείτε. Χρειάζεται ειδικά στην αρχή αρκετός χρόνος για να αποκτήσουμε καθαρή θέαση του ψυχολογικού μας κόσμου και να καταλάβουμε τι συμβαίνει μέσα μας. Σταθερή ειλικρινής, αποφασιστική και αφοσιωμένη άσκηση είναι το μυστικό της επιτυχίας. Και επάνω από όλα ένας διακαής πόθος για την ελευθερία, την αλήθεια και την συνειδητή ένωση μας με την θεϊκότητα.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

η προσευχή*, το μάντρα,  ο οραματισμός και οι επιβεβαιώσεις :

 Η εξάλειψη των ελαττωμάτων μπορεί να γίνει με προσευχή, θετικές επιβεβαιώσεις και θετικό οραματισμό. Υπάρχουν και άλλες τεχνικές αλλά εδώ θα περιοριστώ στην προσευχή.
Στην προσευχή ζητάμε (από τον απρόσωπο Θεό ή την θεϊκή Μητέρα, τον Χριστό ή από οποιαδήποτε εκδήλωση του Θεού νοιώθουμε στην καρδιά μας) να εξαλείψει και να μας ελευθερώσει από το εγωϊκό στοιχείο που  ερευνήσαμε ( π.χ. υπερηφάνεια, ζήλεια, απληστία, φόβος, θυμός κ.λπ.). Μπορούμε αν θέλουμε μαζί με την προσευχή να οραματιστούμε φωτιά ή φως δυνατό να ‘αγκαλιάζουν’ και να διαλύουν την εγωϊκή ενέργεια.   
Μπορούμε να κάνουμε την επίκληση με δύο τρόπους
1. Μαζεύουμε την προσοχή μέσα μας και  έχοντας επίγνωση της εσωτερικής σιωπής, του κέντρου της ύπαρξης μας, λέμε από την καρδιά μας: Η αγάπη του Θεού διαλύει αυτό το συναίσθημα (π.χ. του θυμού). Καθώς λέμε τα λόγια μια ή και παραπάνω φορές νοιώθουμε την αγάπη να μας πλημυρίζει. Τονίζω ότι είναι σημαντικό και να είμαστε σε βαθιά επίγνωση της ύπαρξης μας, και να νοιώθουμε ότι λέμε και όχι απλά να λέμε λόγια ξερά.
2. Μαζεύουμε την προσοχή μέσα μας και  έχοντας επίγνωση της εσωτερικής σιωπής, του κέντρου της ύπαρξης μας, λέμε από την καρδιά μας: Θεέ μου ή Θεϊκή μου Μητέρα ή Χριστέ μου εξάλειψε ή ελευθέρωσε το νου μου από αυτό το συναίσθημα (π.χ. της ντροπής ή της απόρριψης). Τονίζω και πάλι ότι είναι σημαντικό και να είμαστε σε βαθιά επίγνωση της ύπαρξης μας, και να νοιώθουμε ότι λέμε και όχι απλά να λέμε λόγια ξερά.

Μπορείτε να παραλλάξετε τα λόγια και τον τρόπο της επίκλησης και
  να προσευχηθείτε όπως εσείς το νοιώθετε καλύτερα.
Θετικός οραματισμός. Σε περίπτωση για παράδειγμα που αναλύσαμε τον θυμό μας για κάποιο πρόσωπο, βλέπουμε τον εαυτό μας να δρα με αγάπη και ειρήνη, όπως και αν συμπεριφέρεται ο άλλος. Όχι μόνο το βλέπουμε αλλά νοιώθουμε την γαλήνη και την αγάπη να μας πλημυρίζουν (είναι πολύ σημαντικό να το νοιώθουμε).
Επιβεβαιώσεις, επαναλαμβάνουμε και νοιώθουμε (θυμίζω είναι σημαντικό να νοιώθουμε αυτό που λέμε) αρκετές φορές την αλλαγή που θέλουμε να εδραιώσουμε. (π.χ. είμαι ήρεμος, γαλήνιος, ειρηνικός ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει γύρω μου). Είμαι φως και αγάπη, Είμαι ειρήνη και αγάπη κ.λπ. Επίσης κάνουμε τις επιβεβαιώσεις σχετικά με το συγκεκριμένο πρόσωπο που εκδηλώθηκε το εγώ μας, π.χ. Αγαπώ το Γιάννη ή την Μαρία ανεξάρτητα από το πως μου συμπεριφέρεται ή ανεξάρτητα αν με έχει βλάψει θεληματικά ή αθέλητα. Μπορούμε να το κάνουμε και σε πρώτο πρόσωπο σαν να τον έχουμε μπροστά μας. Σ' αγαπώ και σου εύχομαι ολόκαρδα φως και αγάπη ανεξάρτητα από τη συμπεριφορά σου, τα λόγια σου και τις πράξεις σου προς εμένα. 
Τελικός οραματισμός. Στη συνέχεια βλέπουμε τον εαυτό μας μαζί με τον άλλον/άλλους μέσα σε φως, χαρούμενους και με καλή διάθεση ο ένας προς τον άλλο, και τέλος βλέπουμε το πρόσωπο μέσα σε φως και του ευχόμαστε ευημερία, ειρήνη, υγεία και ευτυχία. 
Όλα αυτά τα κάνουμε με συγκέντρωση και μέσα στο φως της ήρεμης τρυφερής επίγνωσης.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ