Ο ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΌΣ ΧΡΕΙΆΖΕΤΑΙ ΩΡΕΣ ΠΤΗΣΗΣ
Όπως ένας πιλότος αεροπλάνου χρειάζεται πολλές ώρες πτήσης για γίνει έμπειρος και ικανός πιλότος, έτσι και ένας αναζητητής της Αλήθειας χρειάζεται πολλές ώρες διαλογισμού για να γίνει ικανός να διαλογίζεται βαθιά, να πετύχει το σαμαντι και να εδραιωθεί στην αληθινή του φύση.
Για να το πετύχουμε αυτό, θα πρέπει μεσα από την συνεχή ασκηση να μπορούμε να διαλογιζόμαστε τουλάχιστον 2 ώρες το πρωί και δύο το βράδυ.
Επίσης μέσω της συνεχούς άσκησης θα πρέπει να γινουμε ικανοί να διατηρούμε την διαλογιστική κατάσταση σε όλη την διάρκεια της ημέρας που είναι και ο σκοπός της άσκησης. Να έρθει δηλαδή μια ενοποίηση ανάμεσα στον καθιστικό διαλογισμο που κάνουμε πρωί και το βράδυ και στον υπόλοιπο χρόνο.
Έτσι παρ ότι θα είμαστε εμπλεκόμενοι σε εξωτερικές δράσεις και σε επαφή με τις αισθήσεις και τα αντικείμενα τους, να είμαστε ικανοί να παραμένουμε σε συνεχή επίγνωση της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας και να μην ταυτιζόμαστε με τα εξωτερικά αντικείμενα, τις σκέψεις, τα συναισθήματα, το ευχάριστο και το δυσαρεστο και το εγώ. Είτε περπατάμε, είτε διαβάζουμε, είτε είμαστε στο ιντερνέτ, είτε τρώμε, είτε μιλάμε, είτε ακούμε, είτε... κάνουμε οτιδήποτε να παραμένουμε σε επίγνωση του κέντρου της ύπαρξης μας.
Καλές οι διαλέξεις, τα σεμινάρια, οι συζητήσεις, η περιήγηση στο διαδίκτυο, οι θεωρίες και η κατανόηση, αλλά χωρίς συστηματική ασκηση δεν μπορεί να υπάρξει καμία ουσιαστική αλλαγή.
Χρειάζονται ώρες διαλογιστικών πτήσεων και συστηματική άσκηση για να ξεπεράσει κανείς τον νου, να διαλύσει το εγώ, να παραμένει σταθερά σε επίγνωση της αληθινής του φυσης και να πετύχει τελικά την απελευθέρωση.