Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΛΑΧΙΣΤΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν όσοι βρίσκονται στον πνευματικό δρόμο είναι η μη σταθερότητα και η συνέχεια στην άσκηση. Χωρίς όμως συνεχή σταθερή άσκηση (και μάλιστα σταδιακά αυξανόμενη) καμία ουσιαστική πρόοδος δεν μπορεί να περιμένει κανείς. Οι περισσότεροι δεν μπορούν να φτάσουν στην αφύπνιση και ακόμη περισσότερο στην απελευθέρωση εξ αιτίας της μη πειθαρχίας και της εντατικής σταθερής πρακτικής.
Ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια της άσκησης που κυριαρχεί η τάμας γκούνα* η άσκηση χαρακτηρίζεται από μικρά και μεγάλα σκαμπανεβάσματα. Υπάρχουν περίοδοι που υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον και όρεξη, πολύ άσκηση (ημέρα εσωτερικής δουλειάς) οι οποίες ακολουθούνται από περιόδους αδράνειας, τεμπελιάς, αναβλητικότητας, έλλειψης ενθουσιασμού και ενδιαφέροντος. Σε μια τέτοια περίοδο που ονομάζεται ‘νύχτα δουλειάς’ είναι που οι περισσότεροι εγκαταλείπουν τον πνευματικό δρόμο και αφήνονται στην μηχανική ζωή και τον συνειδησιακό ύπνο.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν όσοι βρίσκονται στον πνευματικό δρόμο είναι η μη σταθερότητα και η συνέχεια στην άσκηση. Χωρίς όμως συνεχή σταθερή άσκηση (και μάλιστα σταδιακά αυξανόμενη) καμία ουσιαστική πρόοδος δεν μπορεί να περιμένει κανείς. Οι περισσότεροι δεν μπορούν να φτάσουν στην αφύπνιση και ακόμη περισσότερο στην απελευθέρωση εξ αιτίας της μη πειθαρχίας και της εντατικής σταθερής πρακτικής.
Ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια της άσκησης που κυριαρχεί η τάμας γκούνα* η άσκηση χαρακτηρίζεται από μικρά και μεγάλα σκαμπανεβάσματα. Υπάρχουν περίοδοι που υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον και όρεξη, πολύ άσκηση (ημέρα εσωτερικής δουλειάς) οι οποίες ακολουθούνται από περιόδους αδράνειας, τεμπελιάς, αναβλητικότητας, έλλειψης ενθουσιασμού και ενδιαφέροντος. Σε μια τέτοια περίοδο που ονομάζεται ‘νύχτα δουλειάς’ είναι που οι περισσότεροι εγκαταλείπουν τον πνευματικό δρόμο και αφήνονται στην μηχανική ζωή και τον συνειδησιακό ύπνο.
Σημείωση: η τάμας γκούνα*: διάβασε για τις γκούνας εδώ: Οι τρείς γκούνας (Σάττβα-Ράτζας-Τάμας)
Το εγώ έχει πολλούς τρόπους να μας κάνει να εγκαταλείψουμε την πρακτική ή να
κάνουμε άσκηση που και που σαν χόμπι, ώστε τελικά να μας κρατήσει στην δόνηση
και τα ενδιαφέροντα του, δηλαδή μια ζωή περιορισμένη στον εξωτερικό νου, τις
αισθήσεις και το σώμα και τις περί αυτών απολαύσεων και την μιζέρια και τον
πόνο που τις συνοδεύουν.
Μπορεί επίσης εξ αιτίας του μεγάλου μας ενθουσιασμού στην αρχή να αρχίσουμε αμέσως με πολλή ώρα πρακτική. Αυτό όμως δεν είναι εγγύηση ότι δεν θα εγκαταλείψουμε την πρακτική. Η πολλή πρακτική μπορεί πολύ εύκολα να γίνει λίγο πρακτική, περιστασιακή πρακτική ή καθόλου πρακτική.
Επειδή λοιπόν πολύ εύκολα το εγώ μπορεί να μας κάνει να εγκαταλείψουμε την πρακτική όσο και αν πιστεύαμε ότι ποτέ δεν θα εγκαταλείψουμε τον πνευματικό δρόμο και την άσκηση, προτείνω την μέθοδο της ελάχιστης άσκησης ως το αποτελεσματικότερο αντίδοτο στην αντίσταση και την προσπάθεια του εγώ να μας βγάλει από τον δρόμο που σημαίνει να ασκούμαστε καθημερινά και μεθοδικά μέχρι να μεταμορφωθούμε ολοκληρωτικά σε όντα φωτός. Είμαι στον πνευματικό δρόμο σημαίνει ότι είμαι αφιερωμένος στην πνευματική μου μεταμόρφωση, ότι όλη μου η ζωή περιστρέφεται γύρω από αυτό και ακολουθώ καθημερινά (πρωί και βράδυ) συστηματική άσκηση και επίσης όλη την ημέρα είμαι επικεντρωμένος στο να εργάζομαι εσωτερικά με διάφορους τρόπους, όπως για παράδειγμα να είμαι σε αυτοπαρατήρηση, σε απόσπαση, να σταματάω την ταύτιση, να παραμένω σε αυτεπίγνωση, να εφαρμόζω την διάκριση, να επαναλαμβάνω το μάντρα μου κ.λπ.). Βέβαια το να αφιερωθεί κάποιος στον πνευματικό δρόμο δεν μπορεί να συμβεί από την αρχή, αλλά είναι κάτι που επιτυγχάνεται σταδιακά. Το πόσο γρήγορα θα αφοσιωθεί ολοκληρωτικά κάποιος στον δρόμο και πόσο εντατικά θα ασκείται είναι διαφορετικό για τον καθένα και εξαρτάται από την ωριμότητα που έχει αναπτύξει κάποιος από τις προηγούμενες ενσαρκώσεις.
Η μέθοδος ελάχιστης άσκησης είναι αποτελεσματική και σημαντικότατη για όλους ανεξαρτήτως ωριμότητας και ικανοτήτων.. Και σας καλώ ακόμη και αν δεν κατανοείτε σε όλο το βάθος την σημασία αυτής της μεθόδου να την βάλετε στην πράξη διότι εσείς τελικά θα είστε οι ευεργετημένοι από αυτό. Όσοι βάλετε άμεσα σε πράξη την μέθοδο της ελάχιστης πρακτικής, θα ευγνωμονείτε τον εαυτό σας μετά από μερικά χρόνια
Η ΜΕΘΟΔΟΣ
Η ιδέα της μεθόδου είναι πολύ απλή. Βάζουμε ένα μίνιμουμ πρακτικής για το πρωί και το βράδυ το οποίο ακολουθούμε ανελλιπώς. Βάζουμε ένα μίνιμουμ το οποίο θεωρούμε ότι μπορούμε να το κάνουμε χωρίς να πιεστούμε, είτε από θέμα χρόνου, είτε από θέμα αντίστασης του εγώ, είτε από κούραση είτε από οποιοδήποτε άλλο λόγο. Όσο μικρή, αμελητέα (ή και γελοία ακόμη και αν φαίνεται στον νου σας) η μικρή διάρκεια της άσκησης που θα βάλετε ως ελάχιστη καθημερινή άσκηση, κάντε το χωρίς να δίνετε σημασία στις αντιρρήσεις του νου σας, που προέρχονται βέβαια από το κατώτερο ρατζασοταμασικό εγώ που δεν θέλει με κανένα τρόπο να χάσει την εξουσία που ασκεί επάνω σας.
Μπορεί επίσης εξ αιτίας του μεγάλου μας ενθουσιασμού στην αρχή να αρχίσουμε αμέσως με πολλή ώρα πρακτική. Αυτό όμως δεν είναι εγγύηση ότι δεν θα εγκαταλείψουμε την πρακτική. Η πολλή πρακτική μπορεί πολύ εύκολα να γίνει λίγο πρακτική, περιστασιακή πρακτική ή καθόλου πρακτική.
Επειδή λοιπόν πολύ εύκολα το εγώ μπορεί να μας κάνει να εγκαταλείψουμε την πρακτική όσο και αν πιστεύαμε ότι ποτέ δεν θα εγκαταλείψουμε τον πνευματικό δρόμο και την άσκηση, προτείνω την μέθοδο της ελάχιστης άσκησης ως το αποτελεσματικότερο αντίδοτο στην αντίσταση και την προσπάθεια του εγώ να μας βγάλει από τον δρόμο που σημαίνει να ασκούμαστε καθημερινά και μεθοδικά μέχρι να μεταμορφωθούμε ολοκληρωτικά σε όντα φωτός. Είμαι στον πνευματικό δρόμο σημαίνει ότι είμαι αφιερωμένος στην πνευματική μου μεταμόρφωση, ότι όλη μου η ζωή περιστρέφεται γύρω από αυτό και ακολουθώ καθημερινά (πρωί και βράδυ) συστηματική άσκηση και επίσης όλη την ημέρα είμαι επικεντρωμένος στο να εργάζομαι εσωτερικά με διάφορους τρόπους, όπως για παράδειγμα να είμαι σε αυτοπαρατήρηση, σε απόσπαση, να σταματάω την ταύτιση, να παραμένω σε αυτεπίγνωση, να εφαρμόζω την διάκριση, να επαναλαμβάνω το μάντρα μου κ.λπ.). Βέβαια το να αφιερωθεί κάποιος στον πνευματικό δρόμο δεν μπορεί να συμβεί από την αρχή, αλλά είναι κάτι που επιτυγχάνεται σταδιακά. Το πόσο γρήγορα θα αφοσιωθεί ολοκληρωτικά κάποιος στον δρόμο και πόσο εντατικά θα ασκείται είναι διαφορετικό για τον καθένα και εξαρτάται από την ωριμότητα που έχει αναπτύξει κάποιος από τις προηγούμενες ενσαρκώσεις.
Η μέθοδος ελάχιστης άσκησης είναι αποτελεσματική και σημαντικότατη για όλους ανεξαρτήτως ωριμότητας και ικανοτήτων.. Και σας καλώ ακόμη και αν δεν κατανοείτε σε όλο το βάθος την σημασία αυτής της μεθόδου να την βάλετε στην πράξη διότι εσείς τελικά θα είστε οι ευεργετημένοι από αυτό. Όσοι βάλετε άμεσα σε πράξη την μέθοδο της ελάχιστης πρακτικής, θα ευγνωμονείτε τον εαυτό σας μετά από μερικά χρόνια
Η ΜΕΘΟΔΟΣ
Η ιδέα της μεθόδου είναι πολύ απλή. Βάζουμε ένα μίνιμουμ πρακτικής για το πρωί και το βράδυ το οποίο ακολουθούμε ανελλιπώς. Βάζουμε ένα μίνιμουμ το οποίο θεωρούμε ότι μπορούμε να το κάνουμε χωρίς να πιεστούμε, είτε από θέμα χρόνου, είτε από θέμα αντίστασης του εγώ, είτε από κούραση είτε από οποιοδήποτε άλλο λόγο. Όσο μικρή, αμελητέα (ή και γελοία ακόμη και αν φαίνεται στον νου σας) η μικρή διάρκεια της άσκησης που θα βάλετε ως ελάχιστη καθημερινή άσκηση, κάντε το χωρίς να δίνετε σημασία στις αντιρρήσεις του νου σας, που προέρχονται βέβαια από το κατώτερο ρατζασοταμασικό εγώ που δεν θέλει με κανένα τρόπο να χάσει την εξουσία που ασκεί επάνω σας.
Μπορεί να βάλετε αρχικά για παράδειγμα 10 λεπτά ή ακόμη και 5 λεπτά άσκησης
το πρωί και αντίστοιχα το βράδυ ως ελάχιστο ποσό άσκησης. Αυτά τα 5 ή 10 λεπτά
είναι η μαγιά που θα σας βοηθήσει να φτάσετε με ασφάλεια μετά από κάποιους
μήνες αλλά κυρίως μετά από μερικά χρόνια σε αρκετά μεγάλη διάρκεια άσκησης.
Αυτό θα το πετύχετε πολύ δυσκολότερα χωρίς αυτήν την μέθοδο της ελάχιστης
άσκησης και της σταδιακής βήμα-βήμα αύξησης της άσκησης (αν το πετύχετε
τελικά). Η μέθοδος ελάχιστης άσκησης όπως είναι φυσικό συνδυάζεται με την σταδιακή
βήμα-βήμα αύξηση της άσκησης ώστε να φτάσουμε τελικά στον επιθυμητό χρόνο
καθημερινής άσκησης, ο οποίος τελικά θα μας επιτρέψει να πετύχουμε τους κύριους
πνευματικούς στόχους που έχουν ως τελικό σκοπό την διάλυση του εγώ και η συνειδητή
ένωση με την θεϊκή μας φύση.
Ελάχιστη ποσότητα άσκησης δεν σημαίνει ότι δεν κάνω περισσότερο άσκηση αν έχω όρεξη και χρόνο. Σημαίνει ότι αυτό το ελάχιστο πρακτικής το κάνω κάθε μέρα πρωί και βράδυ απαράκλητα. Οποτεδήποτε θέλω να κάνω παραπάνω πρακτική, το κάνω αλλά δεν περνάει μέρα που δεν θα κάνω την ελάχιστη ποσότητα πρακτικής που εγώ ο ίδιος βέβαια έχω αποφασίσει. Αν κάνετε λάθος εκτίμηση στον χρόνο πρακτικής και βλέπετε μετά από δύο βδομάδες ή ένα μήνα άσκησης ότι δεν μπορείτε να το τηρήσετε, τότε επανεκτιμήστε και προσδιορίστε εκ νέου ένα νέο ελάχιστο χρόνο πρακτικής. Ακόμη και αν αυτός ο ελάχιστος χρόνος άσκησης μπορεί να είναι 5 λεπτά, ακόμη και αν σας φαίνεται ότι δεν έχει νόημα και αξία να κάνετε τόσο λίγο άσκηση κάντε το και θα δείτε τα ευεργετήματα του στο εγγύς μέλλον. Φυσικά με 5 λεπτά άσκησης δεν μπορεί να περιμένει κανείς μεγάλα αποτελέσματα, αλλά αυτά τα 5 λεπτά είναι το θεμέλιο για να έχετε μεγάλα αποτελέσματα στο μέλλον. Να θυμάστε ότι η σταθερή καθημερινή άσκηση είναι το θεμέλιο για να πετύχετε μια ουσιαστική αλλαγή. Η ανυπομονησία επίσης είναι ένας κακός σύμβουλος σε αυτήν την πορεία. Η μεθοδικότητα και η σταθερότητα είναι πολύ πιο σημαντικά από οτιδήποτε άλλο. Εξάλλου μπορείτε να κάνετε περισσότερο πρακτική αν θέλετε, δεν υπάρχει περιορισμός σε αυτό. Το σημαντικό είναι να κάνετε καθημερινά σταθερά το μίνιμουμ πρακτικής που έχετε δεσμευτεί να κάνετε. Αυτή η σταθερότητα στο να εφαρμόζετε καθημερινά το μίνιμουμ της άσκησης θα δυναμώσει την θέληση σας, θα σας κάνει πιο υπεύθυνους, συνεπείς και πειθαρχημένους, ιδιότητες που είναι μέγιστης για την επιτυχή συνέχεια της πνευματικής σας πορείας.
Διατηρείστε το ελάχιστο όριο που έχετε αποφασίσει μέχρι να σας γίνει συνήθεια και μέρος της καθημερινότητας σας. Όπως κάθε πρωί σηκώνεστε, πλένετε το πρόσωπο σας και μετά παίρνετε πρωϊνό, έτσι και η ελάχιστη άσκηση θα πρέπει να γίνει μέρος της καθημερινότητας σας. Όταν μετά από ένα ή δύο μήνες για παράδειγμα (ίσως και παραπάνω αν χρειαστεί) δεν υπάρχει αντίσταση στο να εφαρμόσετε τα 10 λεπτά, όταν ρέει δηλαδή το πρόγραμμα και είναι μέρος της καθημερινότητας σας, τότε αυξήστε το ελάχιστο χρόνο πρακτικής κατά λίγο. Για παράδειγμα αυξήστε τον χρόνο κατά 2 λεπτά και έτσι θα κάνετε σύνολο 12 λεπτά πρακτικής το πρωί και 12 το βράδυ. Όταν μετά από κάποιο διάστημα εξοικειωθείτε με τα 12 λεπτά και τα κάνετε σταθερά, καθημερινά και με άνεση τότε αυξήστε την ελάχιστη πρακτική με άλλα 2 λεπτά.
Ελάχιστη ποσότητα άσκησης δεν σημαίνει ότι δεν κάνω περισσότερο άσκηση αν έχω όρεξη και χρόνο. Σημαίνει ότι αυτό το ελάχιστο πρακτικής το κάνω κάθε μέρα πρωί και βράδυ απαράκλητα. Οποτεδήποτε θέλω να κάνω παραπάνω πρακτική, το κάνω αλλά δεν περνάει μέρα που δεν θα κάνω την ελάχιστη ποσότητα πρακτικής που εγώ ο ίδιος βέβαια έχω αποφασίσει. Αν κάνετε λάθος εκτίμηση στον χρόνο πρακτικής και βλέπετε μετά από δύο βδομάδες ή ένα μήνα άσκησης ότι δεν μπορείτε να το τηρήσετε, τότε επανεκτιμήστε και προσδιορίστε εκ νέου ένα νέο ελάχιστο χρόνο πρακτικής. Ακόμη και αν αυτός ο ελάχιστος χρόνος άσκησης μπορεί να είναι 5 λεπτά, ακόμη και αν σας φαίνεται ότι δεν έχει νόημα και αξία να κάνετε τόσο λίγο άσκηση κάντε το και θα δείτε τα ευεργετήματα του στο εγγύς μέλλον. Φυσικά με 5 λεπτά άσκησης δεν μπορεί να περιμένει κανείς μεγάλα αποτελέσματα, αλλά αυτά τα 5 λεπτά είναι το θεμέλιο για να έχετε μεγάλα αποτελέσματα στο μέλλον. Να θυμάστε ότι η σταθερή καθημερινή άσκηση είναι το θεμέλιο για να πετύχετε μια ουσιαστική αλλαγή. Η ανυπομονησία επίσης είναι ένας κακός σύμβουλος σε αυτήν την πορεία. Η μεθοδικότητα και η σταθερότητα είναι πολύ πιο σημαντικά από οτιδήποτε άλλο. Εξάλλου μπορείτε να κάνετε περισσότερο πρακτική αν θέλετε, δεν υπάρχει περιορισμός σε αυτό. Το σημαντικό είναι να κάνετε καθημερινά σταθερά το μίνιμουμ πρακτικής που έχετε δεσμευτεί να κάνετε. Αυτή η σταθερότητα στο να εφαρμόζετε καθημερινά το μίνιμουμ της άσκησης θα δυναμώσει την θέληση σας, θα σας κάνει πιο υπεύθυνους, συνεπείς και πειθαρχημένους, ιδιότητες που είναι μέγιστης για την επιτυχή συνέχεια της πνευματικής σας πορείας.
Διατηρείστε το ελάχιστο όριο που έχετε αποφασίσει μέχρι να σας γίνει συνήθεια και μέρος της καθημερινότητας σας. Όπως κάθε πρωί σηκώνεστε, πλένετε το πρόσωπο σας και μετά παίρνετε πρωϊνό, έτσι και η ελάχιστη άσκηση θα πρέπει να γίνει μέρος της καθημερινότητας σας. Όταν μετά από ένα ή δύο μήνες για παράδειγμα (ίσως και παραπάνω αν χρειαστεί) δεν υπάρχει αντίσταση στο να εφαρμόσετε τα 10 λεπτά, όταν ρέει δηλαδή το πρόγραμμα και είναι μέρος της καθημερινότητας σας, τότε αυξήστε το ελάχιστο χρόνο πρακτικής κατά λίγο. Για παράδειγμα αυξήστε τον χρόνο κατά 2 λεπτά και έτσι θα κάνετε σύνολο 12 λεπτά πρακτικής το πρωί και 12 το βράδυ. Όταν μετά από κάποιο διάστημα εξοικειωθείτε με τα 12 λεπτά και τα κάνετε σταθερά, καθημερινά και με άνεση τότε αυξήστε την ελάχιστη πρακτική με άλλα 2 λεπτά.
Προσοχή! Μην αυξάνετε τον ελάχιστο χρόνο άσκησης περισσότερο από 5 λεπτά την φορά,
(5 λεπτά είναι ήδη πολλά). Συνιστώ ως καλύτερη επιλογή να αυξάνετε τον χρόνο
κατά 2 ή το πολύ 3 λεπτά την φορά. Αν συνεχίστε έτσι θα φτάσετε μετά από 2-3
χρόνια να κάνετε για παράδειγμα τουλάχιστον 1 ώρα διαλογισμό το πρωί και άλλη 1
ώρα το βράδυ το οποίο είναι ήδη αρκετό χρόνος για να πετύχουμε αλλαγές μέσα μας.
Αν στο πρωϊνό και βραδινό σας πρόγραμμα
έχετε επιλέξει να κάνετε δύο οι τρεις διαφορετικές πρακτικές τότε βέβαια ο
συνολικός χρόνος θα μοιράζεται σε αυτές δίνοντας περισσότερο χρόνο στην
πρακτική που εσείς θεωρείτε σημαντικότερη.
Επίλογος
Ακόμη και σε αυτήν την διαδικασία της ελάχιστης άσκησης ο εγωϊκός νους θα
σας βάλει εμπόδια και δυσκολίες στο να το εφαρμόσετε και εύκολα μπορεί να βρει
δικαιολογίες για την μη εφαρμογή του, αλλά αυτό είναι η πρόκληση που έχει να
αντιμετωπίσει ο καθένας σε αυτήν την εργασία με το ίδιο μας τον
εαυτό, και πρέπει να βρούμε την δύναμη και τον δικό μας τρόπο να ξεπεράσουμε
τις δυσκολίες και τα εμπόδια. Έτοιμες συνταγές δεν υπάρχουν. Ο δρόμος όπως και
η ζωή γενικότερα είναι μια δυναμική διαδικασία και απαιτείται να κάνουμε
συνεχώς προσαρμογές και αλλαγές ώστε να διατηρούμε την ισορροπία και να
πετύχουμε του στόχους μας και στον εξωτερικό κόσμο αλλά πολύ περισσότερο την
εσωτερική μας μεταμόρφωση.
Σε άλλα άρθρα έχω αναπτύξει αναλυτικά θέματα που σχετίζονται με τους
στόχους της πνευματικής άσκησης και τον τρόπο που φτιάχνουμε και οργανώνουμε
ένα πρόγραμμα καθημερινής άσκησης. Εκεί μπορεί να βρείτε σημαντικές πληροφορίες
για το πώς θα οργανώσετε το δικό σας καθημερινό πρόγραμμα.
Να θυμάστε ότι για να προχωρήσουμε σε αυτόν το ν δρόμο πρωταρχικό είναι η δίψα
και η θέληση να εργαστούμε με τον εαυτό μας,
και βέβαια μαζί με αυτά οι θεμελιώδεις αρετές για φτάσουμε στην αφύπνιση και
την απελευθέρωση από το εγώ, την μιζέρια και τον πόνο και την βίωση της
ελευθερίας, της ειρήνης, της πληρότητας και της ευδαιμονίας δίχως όρια, είναι η
αποφασιστικότητα, η αφοσίωση, η υπομονή, η επιμονή, η αυτοπεποίθηση και η πίστη.