Η μέθη των αισθητηριακών απολαύσεων
Όταν κάποιος αφεθεί στο ποτό, σταδιακά ζαλίζεται και
χάνει τον έλεγχο του νου του, μέχρι που φτάνει στο σημείο να μην έχει καμία
συναίσθηση (επίγνωση) ποιός είναι, τι λέει και τι κάνει.
Παρόμοια όταν κάποιος αφεθεί στις επιθυμίες για αισθητηριακές απολαύσεις, ταυτίζεται πλήρως με το σώμα, τοN νου και τα αντικείμενα των αισθήσεων, χάνει την επαφή με την αληθινή του φύση, (ξεχνάει ποιός είναι ή ακριβέστερα τι είναι: - η ζωντανή σιωπηλή παρουσία, Συνειδητότητα) και συμπεριφέρεται και κάνει πράγματα που δεν είναι σε αρμονία με την Ψυχή του και την ζωή. Ο νους του γίνεται δυσλειτουργικός, αντιφατικός και γεμάτος ελαττώματα και πάθη τα οποία τον κρατούν σε κατάσταση ύπνωσης και δεν του επιτρέπουν να βιώσει την ειρήνη, την πληρότητα, την ελευθερία και την ευδαιμονία της Ψυχής του και την ενότητα με όλους και όλα.
Το μεθύσι μπορεί να φύγει από μόνο του μέσα σε μερικές
ώρες ή ένα δύο εικοσιτετράωρα, αλλά το μεθύσι που προκαλούν οι επιθυμίες και οι
αισθητηριακές απολαύσεις, θέλει συνειδητή και συστηματική άσκηση για αρκετά ή πολλά χρόνια για αυτούς που έχουν
ήδη προετοιμαστεί από προηγούμενες ζωές, και πολλές ζωές για τους υπόλοιπους.