"Βάλε ένα στόχο, κάνε ένα πλάνο, ασκήσου σε αυτό με υπομονή και αποφασιστικότητα, μείνε σταθερός σε αυτό, πέτυχε το σκοπό σου."
ΝΑ ΒΑΖΕΤΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ
Χωρίς να έχετε κάποιο συγκεκριμένο σκοπό ή στόχο, δύσκολα θα μπορείτε να
ελέγχετε το νου σας και δύσκολα θα αποταυτίζεστε από τα περιεχόμενα του
(σκέψεις, απόψεις, φαντασίες, συναισθήματα, παρορμήσεις και συναισθήματα.
Θα θεωρείτε τις μηχανικές, αυτόματες σκέψεις, τα συναισθήματα, τις
επιθυμίες και παρορμήσεις του ρατζασοταμασικού εγώ σαν δικές σας επιλογές.
Οπότε αν πείτε για παράδειγμα ότι όση ώρα θα είμαι στο λεωφορείο για την
δουλειά θα σκέφτομαι και θα θυμάμαι ότι είμαι φως κι αγάπη ή θα θυμάμαι το Θεό
και θα επαναλαμβάνω το όνομα του (η οποιοδήποτε στόχο εσείς επιλέξετε), τότε
οτιδήποτε εμφανίζεται στο νου δεν είναι δική σας επιλογή. Είναι μια προβολή του
εγώ το οποίο μηχανικά επαναλαμβάνεται μέσα μας για να βιώσει συγκεκριμένα
αντικείμενα και συναισθήματα. Οτιδήποτε εκδηλώνεται αυτόματα, είναι κάτι που
πρέπει να το δείτε να το ερευνήσετε, να διακρίνετε και να συνειδητοποιήσετε ποιό εγώ, επιθυμία, ανάγκη,
πεποίθηση ή προγραμματισμός υπάρχει πίσω από τις σκέψεις και τα συναισθήματα
και να το εξαλείψετε από τον ψυχισμό σας.
Χωρίς στόχο συγκεκριμένο θα συνεχίζετε να αντιλαμβάνεστε τις αυτόματες
εκφράσεις του εγώ ως δικές σας.
Μόνο όταν έχετε συγκεκριμένο στόχο και σκοπό θα μπορείτε να αντισταθείτε
στην παρόρμηση να ταυτίζεστε με το νου και τα συναισθήματα.
Παρά ταύτα αυτά θα συνεχίζουν να σας γοητεύουν, να σας αποσπούν την προσοχή
και θα σας πείθουν ότι είναι πιο σημαντικά από την ειρηνική σιωπηλή παρουσία
που Είσαστε.
Ένεκα της δύναμης της συνήθειας και της γοητείας που ασκούν στο νου μας οι
κατώτερες συναισθηματικές καταστάσεις και οι κατώτερες απολαύσεις χρειάζεται
συστηματική άσκηση με συνέχεια σκοπών και στόχων για να σπάσουμε αυτή την
γοητεία και την ταύτιση και να ελευθερώσουμε την προσοχή μας και να την
στρέψουμε μέσα μας.
Θα χάσει δύναμη η γοητεία που ασκούν επάνω μας (στο νου μας), τα
αντικείμενα, οι σκέψεις, τα κατώτερα συναισθήματα και οι μικροαπολαύσεις μόνο
όταν η βίωση βαθιά σιωπής και ειρήνης μέσα στην καρδιά μας φτάσει να μας δίνει
περισσότερη χαρά και ικανοποίηση, από οτιδήποτε άλλο.
Μέχρι τότε, αλλά και μέχρι την ολοκληρωτική διάλυση του εγώ ο εαυτός μου,
και την εδραίωση μας στην αληθινή μας φύση (ζωντανή σιωπηλή παρουσία)
απαιτείται πειθαρχία, άσκηση, συνέχεια σκοπού και στόχων, σταθερή
αποφασιστικότητα, αφοσίωση, υπομονή και επιμονή και επάνω από όλα, δίψα για την
ελευθερία και την αλήθεια.