ΤΟ
ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΠΝΕΥΝΑΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ
Για όσο
υπάρχει ταύτιση με το σώμα και κυριαρχούν ο εξωτερικός νους και το κατώτερο ρατζασοταμασικό εγώ, τόσο ο
κοσμικός άνθρωπος, όσο και ο ασκούμενος βρίσκονται υποκείμενοι στις εξωτερικές
επιρροές και στις μηχανικές αντιδράσεις και προγραμματισμούς του υποσυνείδητου
νου.
Στην ζωή
τους κυριαρχούν η ταύτιση με τις ανάγκες του σώματος, οι αρέσκειες και οι
προσκολλήσεις του αισθητηριακού νου, οι υποσυνείδητοι προγραμματισμοί, οι
επιθυμίες και οι εγωϊκές τάσεις. Σ' αυτή την κατάσταση ο νους κινείται
σαν εκκρεμές ανάμεσα στο ευχάριστο και στο δυσάρεστο, στην απόλαυση και στον
πόνο, στην χαρά και στην λύπη, στην αρέσκεια και στην απαρέσκεια. Αυτό είναι
αναπόφευκτο.
Στα πρώτα
χρόνια της πνευματικής μας πορείας ο νους (στην συντριπτική πλειοψηφία των
αναζητητών) κυριαρχείται από τις ράτζας και τάμας ποιότητες (γκούνας), από τις
παλιές συνήθειες και προγραμματισμούς, από τις εγωϊκές τάσεις και για αυτό
ταυτιζόμαστε εύκολα με τα περιεχόμενα του νου (σκέψεις, απόψεις, συναισθήματα
κ.λπ.), ξεγελιόμαστε από το ρατζασοταμασικό εγώ και τους μηχανισμούς που έχει
αναπτύξει για να προστατεύεται, και δεν μπορούμε να επιβληθούμε εύκολα
στο νου και στις αισθήσεις.
Έχουμε
επίσης λανθασμένες ιδέες και φαντασίες για πολλά πράγματα σε σχέση με τον εαυτό
μας, για τις αδυναμίες και τις ικανότητες μας, καθώς και τον πνευματικό δρόμο.
Δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε σταθερά ένα καθημερινό πρόγραμμα άσκησης, έχουμε
πολλές αμφιβολίες και θέλουμε να συνεχίζουμε να ικανοποιήσουμε τις επιθυμίες
που μέχρι τώρα μας έδιναν ευχαρίστηση. Νομίζουμε ότι ξέρουμε και ότι
καταλαβαίνουμε ενώ στην πραγματικότητα δεν ξέρουμε και ελάχιστα καταλαβαίνουμε
για την πνευματική ζωή και άσκηση.
Μόνο όταν
μετά από χρόνια άσκησης μειωθούν σε μεγάλο βαθμό οι τάμας και ράτζας* ποιότητες
(γκούνας) στον νου και αυξηθεί σημαντικά η σάττβα ποιότητα, όταν εξαλειφθούν
αρκετές από τις χονδροειδείς εκφράσεις του εγώ, όταν ο νους γίνει αρκετά
διαυγής, σταθερός, ήρεμος και εστιασμένος και αναπτυχθεί η διάκριση σημαντικά,
τότε μπορούμε να αντιληφθούμε καθαρά τι συμβαίνει μέσα στην ψυχολογική μας
χώρα, να κατανοήσουμε καλά τις πνευματικές διδασκαλίες και τι
σημαίνει επί της ουσίας πνευματικός δρόμος και πνευματική άσκηση.
Για να
επιτευχθεί αυτό, απαιτείται σταθερή εργασία και άσκηση, στοχασμός, μελέτη,
άσκηση, εμπειρία, κατανόηση, άσκηση, υπομονή, επιμονή, άσκηση, ερευνά,
παρατήρηση, άσκηση, παρατήρηση, διάκριση, κατανόηση, άσκηση. Άσκηση, άσκηση,
άσκηση!
Όταν
κάποιος βρίσκει άκρως ενδιαφέρων να ανακαλύψει τι κρύβεται και τι συμβαίνει
μέσα του, όταν δει κάποιο φως, όταν αγαπήσει την άσκηση, τότε η πνευματική
γίνεται ένα ταξίδι μαγευτικό, με δυσκολίες πολλές μεν, αλλά γεμάτο απρόσμενες
καταστάσεις, γεμάτο ομορφιά, εκπλήξεις και δώρα! Ένα ταξίδι που δεν συγκρίνεται
με κανένα ταξίδι ανακάλυψης του εξωτερικού κόσμου. Ένα ταξίδι στα βάθη της ψυχής
οπού δονείται η καρδιά του σύμπαντος. Ένα ταξίδι εξύψωσης σε ομορφιές και
σφαίρες που ο εξωτερικός νους και το εγώ είναι αδύνατον και να το φανταστούν.
ΣΧΟΛΙΟ:
Η τάμας, η ράτζας και η σάττβα είναι
οι τρείς ποιότητες που αποτελούν τις πρωταρχικές ποιότητες (ενέργειες) όλης της
δημιουργίας. Όλα όσα υπάρχουν έχουν σαν θεμελιώδεις αρχές τις τρείς αυτές
ποιότητες (γκούνας).
Διάβασε για
τις τρεις ποιότητες (γκούνας) στο παρακάτω σύνδεσμο